Woensdag 23 oktober 2024
Vanwege het uurtje extra vannacht, zijn we lekker op tijd wakker. Tijd genoeg om rustig te douchen en te ontbijten in het restaurant op dek 4. We hoeven pas om 9:45 uur te verzamelen voor de excursie van vandaag. We merken wel dat er veel deining is op zee. Dat is vaak zo hier bij Casablanca, kennelijk vanwege de golfstroom. En er staat ook aardig wat wind. De temperatuur is nu al prima, rond de 20 en zal vandaag oplopen naar ongeveer 25 graden.
Als we in de Grand Bar aankomen, is die al aardig gevuld met wachtende gasten. De uitgang is op dek 1 aan de voorkant en daar staat inmiddels al een aardige rij. Het duurt dus even voordat we van boord kunnen. Dan is het best een stukje lopen naar het douane “kantoortje”. In deze ruimte zijn twee dames de vloer aan het schrobben, alsof er net een veemarkt geweest is. We hoeven alleen ons paspoort omhoog te houden naar de douanier en mogen dan gewoon doorlopen.
Er staat een enorme rij met bussen klaar. Wij zitten in nummer 30. Ze lijken op volgorde te staan, maar naast 29 staat bus 21 en dan weer 31. Vreemd. Als we het bij een medewerker navragen, vinden we uiteindelijk onze bus. Wij zijn de eersten die er aankomen. De Marokkaanse gids Abdul wordt wat ongeduldig nu, maar de medewerkster van de Tour Desk zegt dat er toch nog 22 gasten onderweg zouden moeten zijn. Om 11 uur arriveert dan eindelijk de rest van ons gezelschap. Het scheen nogal chaotisch te zijn geweest om van boord te komen voor de meeste mensen.
Deze excursie gaat alleen in het Italiaans en Frans door, dus van de uitleg van de gids zullen we niet heel veel kunnen volgen. Maar gelukkig gaat de medewerkster van de Tour Desk mee en zij kan voor ons de meest essentiële zaken in het Engels doorgeven, zoals de tijd wanneer we weer in de bus moeten zijn. Ook vragen we aan haar of ze aan de gids kan doorgeven dat we geen vis eten bij de lunch.
We kunnen eindelijk vertrekken en rijden eerst door het centrum van Casablanca. De drukte op de weg valt mee, want na een half uurtje zitten we al op de snelweg. We rijden in zuidwestelijke richting, langs veel landbouw gebieden, naar het kustplaatsje Azemmour, waar we om 12:30 uur aankomen. We rijden met de bus langs de drukke marktstraat, waar heel veel fruit en groente staat uitgestald. Aan het einde van de weg komen we bij de oude medina, die nog helemaal ommuurd is. Hier gaan we de bus uit voor een korte wandeling met de gids.
Volgens de beschrijving zouden we hier nog het oude Portugese centrum met witte huisjes moeten kunnen zien. Maar wat we eigenlijk vooral zien, is een hoop vervallen bouwwerken met veel graffiti. Na een uitleg bij een monument voor een Joodse rabbi die hier gewoond heeft, gaan we nog even buiten de stadsmuur kijken. Hier is een koffie tentje langs de rivier, waar ook wat schattige katjes rondscharrelen. Verderop kun je beter wegblijven, want dan ligt er eigenlijk overal vuilnis.
Na dit wat tegenvallende bezoek aan Azemmour, zetten we onze hoop op de volgende kustplaats El Jadida. Ook deze plaats heeft Portugese historie. Er is een citadel die op de Unesco Werelderfgoed lijst staat, dus dat belooft wat. Bij één van de stadspoorten stappen we uit de bus en gaan we weer aan de wandel met de gids. Het lijkt er hier wel iets beter uit te zien. In ieder geval heeft het eerste straatje ook wat leuke winkeltjes met handwerk producten.
Maar als we daar voorbij zijn, is de rest van de gebouwen ook weer behoorlijk in verval. We lopen nog langs de cisterne (ondergronds waterreservoir). Hiervan staat ook een foto bij de excursie beschrijving en dit is de hoofdreden waarom we deze excursie geboekt hebben. De cisterne blijkt echter al 5 jaar gesloten te zijn vanwege renovatie. Dat is dus een fikse tegenvaller.
Na een half uurtje zijn we hier klaar met de wandeling en gaan we met de bus naar onze lunch stop. Daarvoor rijden we een stuk langs het strand en de duinen naar het Pullman Resort, met naastgelegen golfbaan. Dit ziet eruit als een luxe oase en we krijgen hier ook een heerlijke Marokkaanse lunch voorgeschoteld. Er is een buffet met heel veel keuze aan koude en warme gerechten, waaronder natuurlijk couscous en twee soorten tajine. En buiten bij het terras wordt ook nog ter plekke vlees voor ons gebarbecued. We zitten hier heerlijk onder de parasol bij het zwembad en genieten van al het lekkers.
Dan is het tijd om weer terug te rijden naar Casablanca. Op het programma staat ook nog commerciële stop bij een typisch Marokkaanse drogisterij. We kennen dit van een vorig bezoek aan Marokko. We hopen even dat het wordt overgeslagen, omdat we al bijna bij de haven zijn, maar dan slaat de bus af naar een zijstraatje en moeten we er toch aan geloven. Je wordt met een groepje “opgesloten” in een achterkamertje van de drogisterij en krijgt dan wat uitleg over een paar producten, zoals cosmetica met arganolie. Na een tijdje hebben we het wel gezien, en als de deur van de ruimte even open gaat, grijpen we onze kans en lopen naar buiten.
Als iedereen eenmaal uit de drogisterij is, gaan we terug in de bus voor het laatste stukje. Hier krijgen we dan nog een positieve meevaller in de zin van een korte fotostop bij de grote Moskee Hassan II. We kunnen hier een paar mooie plaatjes schieten, omdat er ook niemand op het voorplein loopt.
Terug in de haven nemen we afscheid van de gids en de chauffeur en gaan we weer aan boord van ons schip. Omdat onze diner zitting inmiddels al begonnen is en we ook een late lunch hadden, besluiten we om een hamburger menuutje te nemen bij de Salty Beach op dek 10. Dat smaakt weer prima, maar er is wat verwarring over de rekening. Als Gold member van de Costa Club zou dit menu één keer inbegrepen moeten zijn voor ons, maar de computer geeft toch een bedrag aan. Later komt de manager bij ons langs aan tafel en legt uit dat dit een foutje is in het systeem. Het bedrag zou morgen van de rekening moeten verdwijnen.
Dan gaan we door naar de Grand Bar, voor weer een paar lekkere cocktails en likeurtjes. De crew zorgt weer prima voor ons, zelfs op de piekmomenten aan de bar. Tot besluit nog een bolletje ijs bij Cedy in de Gelateria en dan is het tijd om de oogjes te sluiten.
Jammer dat de gebouwen vervallen zijn. Verder ziet het er wel mooi uit.