Vrijdag 21 april 2023

Gisteren om half zes was er een bijeenkomst voor Diamond members in de Brooklyn bar. Onder het genot van een hapje en een drankje en wat muziek, loopt de ruimte vol en dan is het tijd voor het voorstellen van diverse officieren zoals de kapitein. Niet echt anders dan bij Costa. Na een half uurtje is het voorbij en vertrekken de eerste mensen naar het diner.

Na het diner zijn we direct doorgegaan naar de Sportsbar. Nu is het gelukkig makkelijk om een plek aan de bar te vinden maar even later blijkt er weer voetbal te zijn. Wel 4 wedstrijden waaronder Feyenoord tegen AS Roma.

We zitten vervolgens met Nederlanders achter ons en Italianen links van ons. Het belooft weer een spannende avond te worden die door de nodige verlenging ook laat gaat worden. We hebben het toch maar even uitgekeken. Jammer, maar helaas voor Feyenoord.

Als we vandaag wakker worden, zijn we nog volop onderweg. Rond 12 uur gaan we aankomen in Marseille. Het idee was om vandaag in een ander restaurant te ontbijten, maar daar is het wat tijd betreft net even te laat voor, dus gaan we toch weer naar Marketplace op dek 16.

Na het ontbijt gaan we terug naar de hut om wat te lezen en van ons balkon te genieten en zo naderen we Marseille. Het schip moet een flinke draai maken om achteruit naar zijn positie te varen aan de kade.

Als we daar goed en wel stil liggen gaan we voor de lunch en daarna gaan we voor de laatste keer van de sauna genieten. We gaan niet aan land. De stad is een flinke busrit verderop en we zijn hier al vele keren geweest. Misschien weer een volgende keer bij een langere cruise.

De Aurea wellness hier aan boord is best goed te noemen. Twee stoomcabines, twee sauna’s, een sneeuwgrot, verschillende douches met of zonder geurstof, whirlpool binnen, om zo maar eens wat te noemen. Ook kun je naar buiten en tref je daar een helaas wat kleine whirlpool aan, waar maximaal 6 personen net aan in passen.

Na een paar rondjes gaan we even wat drinken op dek 19 bij de buitenbar, speciaal voor gasten met een Aurea suite. Daar staat iemand achter de bar uit Tunesië, die pas bij MSC is begonnen en nog wat twijfelachtig Engels spreekt. Het is hier erg rustig dus alle tijd voor een wat uitgebreider gesprek.

Als we in de hut aankomen, liggen de labels voor de koffers op bed. Vannacht moeten die buiten de hut staan en we zullen die morgen op de kade weer aantreffen. Wel zorgen dat je kleding niet allemaal in de koffer zit, waardoor je in badjas morgen van boord moet.

Echter, we blijken verkeerde labels te hebben. Er staat een volgnummer op en we hebben nummer 8, maar volgens de bijgeleverde lijst zouden we nummer 1 moeten hebben, het nummer voor de transfers naar de diverse vliegvelden. Dus maar even naar de receptie om ze om te ruilen.

Meteen nog maar een drankje doen ook. Dat doen we in het Brooklyn café, tegenover de Sportsbar. De ober uit India heeft het ook rustig en weer ontstaat er een leuk gesprek waardoor de klok al snel richting einde middag loopt.

We gaan vast wat spullen inpakken zodat we daar vanavond minder tijd voor nodig hebben. Het zit er bijna op. Morgen wordt een helaas veel minder enerverende en lange, mogelijk zelfs saaie dag. We hadden de terugvlucht ook vanaf Genua geboekt en die zou rond 14:00 uur vertrekken. Echter heeft KLM deze vlucht geschrapt en ons ingedeeld op een vlucht vanaf Milaan Linate die pas om 19:30 uur vertrekt. Dat betekent dat we vele uren op de luchthaven zullen rondhangen en pas morgenavond laat thuis zullen komen.

Maar goed, we kijken terug op een hele fijne vakantie waarin meer mogelijk bleek dan verwacht. We hebben een positieve ervaring met MSC al hangt het nog wel van heel wat wikken en wegen af, welke maatschappij onze voorkeur heeft. Costa of MSC, ze hebben elk hun voor- en nadelen. De komende vier cruises zijn in ieder geval al bij Costa geboekt. Varen jullie dan weer met ons mee?

Indien er nog leuke verhalen te vertellen zijn over onze tijd tussen nu en de thuiskomst, zullen we dat zondag nog toevoegen. Anders is dit het laatste verslag van deze reis. We hopen dat jullie het weer leuk vonden om te lezen.

Donderdag 20 april 2023

Het was wederom druk gisteravond in de Sportsbar. Hoewel we vrij ruim voor aanvang van de wedstrijden aanwezig waren, was het moeilijk om een plekje aan de bar te bemachtigen, hetgeen uiteindelijk toch lukte met behulp van een serveerster die ergens een tweede kruk vandaan haalde.

Er ontstond enig gedoe tussen diverse gasten en het barpersoneel over het verdelen van de wedstrijden over de diverse schermen. Maar uiteindelijk, net voor het begin van de wedstrijden, was iedereen voorzien van de gewenste beelden.

Na de wedstrijden wordt al snel weer rustiger in de bar en ook wij kiezen ervoor om tijdig naar bed te gaan.

Onze excursie vandaag vertrekt om 9:45 uur, dus we hoeven niet erg vroeg op. Het is onze laatste excursie en ook onze laatste keer dat we verwachten van boord te gaan. Morgen zijn we in Marseille en dat is slechts een middag en denken we gewoon lekker aan boord te blijven en van de sauna te gaan genieten. Soort semi-zeedag.

Maar zover is het nog niet. We gaan naar de bus en vertrekken met behoorlijke vertraging naar het Oceanografisch museum. Onze excursie bestaat uit een bezoek hieraan en een korte rondrit door het historische deel van Valencia. Maar we beginnen bij het aquarium. Hier zijn diverse zeedieren te bekijken, onderverdeeld in verschillende gebouwen per zee/oceaan. Er is om 11:45 uur ook een presentatie bij de dolfijnen.

We kunnen vlak voor de ingang uitstappen en de gids regelt dat we naar binnen kunnen. Echter er blijken meer mensen naar binnen te zijn gegaan dan de groep groot is en dus controleert zij nog even onze tickets voor de excursie. Daarna gaan we bij een plattegrond staan en vertelt ze wat we gaan doen.

We kunnen met haar mee en zo door bijna alle ruimtes worden rondgeleid of op eigen gelegenheid verder gaan. We kiezen ervoor bij de gids te blijven die ons in een hoog tempo meeneemt. Eigenlijk te snel om lekker rond te kijken. Eerst lijkt het erop dat het te maken heeft met het tijdstip van de dolfijnen-show, maar ook daarna is er weinig tijd om veel te zien.

Co geeft bij de gids aan dat het jammer is dat er zo weinig tijd is en zoveel te zien. De gids legt uit dat we te laat vertrokken zijn, maar dat we om uiterlijk 14:00 uur weer terug bij het schip moeten zijn. Dat zijn de instructies vanuit MSC. Ze oppert dat we kunnen kiezen om nog langer hier te blijven en niet mee te gaan met de rondrit. We moeten dan wel met een taxi terug naar het schip. Dat spreekt ons wel aan, maar de rugzak van Jeroen ligt nog in de bus. De stad hebben we reeds een aantal keren bezocht.

De gids regelt dat Jeroen een polsbandje krijgt en bij de uitgang bespreekt ze ook met de controleurs dat Jeroen even het park verlaat maar weer terug komt. En zo gaan we zelf verder want we waren nog niet overal geweest en we wilden ook nog een souvenir kopen. Het voelt als een goede beslissing.

Als we een tevreden gevoel hebben over het bezoek, gaan we naar de souvenirwinkel en kopen een pluchen beluga, een witte dolfijn. Dan naar de uitgang en met de taxi naar het schip waar we iets na 14:00 uur aankomen, maar iedereen moet pas 15:30 uur aan boord zijn, dus tijd genoeg.

Bij de lunch is het nu echter overal heel druk. Maar na een paar pogingen om ergens bij te mogen zitten, wordt ons een plek aangeboden door een Italiaans stel en zo kunnen we gaan lunchen. Het is half drie als we naar onze hut gaan. Daar gaan we nog wat lezen en kijken we vanaf ons balkon naar het vertrek uit de haven van Valencia. Door de bochten die het schip moet maken om de haven uit te varen en te draaien richting het oosten, wisselen plekken van zon naar schaduw, andersom en soms weer terug.

Straks om half zes is er een bijeenkomst voor Diamond gasten. Wellicht dat we daar even gaan kijken wat dat bij MSC inhoudt. Daarna diner met een vleugje Griekse invloed en wederom de Sportsbar, waar – zover we weten – vandaag geen belangrijke voetbalwedstrijden te zien zullen zijn.

Woensdag 19 april 2023

Gisteravond bij het diner hebben we een keer een extra gang genomen. Co nam de ravioli en Jeroen de risotto. Gelukkig geen hele grote porties, ondanks dat het als hoofdgerecht op het menu stond. Maar wel lekker en leuk om een keer geprobeerd te hebben.

We komen daarna wat later aan in de Sportsbar en die staat al aardig vol met mensen. Barvrouw Mariflor kan voor Co nog net één barkruk vinden en Jeroen gaat dan maar naast Co staan. Wat blijkt, er waren twee kwartfinales van de Champignons League, dat trekt volk uiteraard. Met name de wedstijd Napoli – AC Milan verdeelt de bar in twee kampen en bij elke actie klinkt er een hoop lawaai. Maar Mariflor manoeuvreert overal doorheen en verzorgt ons prima met BBC’s en limoncello. We grappen nog even dat het grote scherm straks om 22:00 uur gewoon wordt overgenomen door de karaoke, maar waarschijnlijk vonden ze het veiliger om dat toch maar achterwege te laten.

Vanmorgen worden we wakker als het schip aanlegt in de haven van Ibiza. Na de ochtendrituelen en het ontbijtbuffet gaan we van boord. Dit keer geen excursie. Jeroen wil Co graag een rondleiding geven door d’Alt Villa, het oude centrum van Ibiza-stad (ofwel Eivissa op zijn Catalaans). Co is niet eerder op Ibiza geweest maar Jeroen wel.

Het schip ligt aan de kade, helemaal aan de andere kant van de haven waar de oude stad is. Er zijn shuttle bussen van MSC te boeken voor 14 euro p/p. Jeroen weet dat er ook een City Boat moet zijn, die je naar de overkant van de haven brengt. Maar op www.whatsinport.com lezen we dat een taxi eigenlijk net zo goedkoop is. En we zien daar nog de tip bij staan om de taxi je naar het hoogste punt van de oude stad te laten brengen. Dat scheelt een hoop klimwerk.

We lopen de kade af en nemen daar inderdaad een taxi die ons naar de parkeerplek brengt, hoog op de heuvel, vlakbij de kathedraal. We gaan door een tunnel die ons door de metersdikke muren van de eeuwenoude stadsmuur brengt en dan komen we aan bij één van de oude bastions van de vestingwerken.

Het uitzicht is hier prachtig. We hebben helder weer. Je kijkt vanaf hier naar de luchthaven en de naastgelegen zoutpannen (salinas). Verderop zien we het eiland Formentera liggen, in het helderblauwe water.

Dan lopen we richting de kathedraal, die hier bijna helemaal op de top van de heuvel ligt, sinds de 13^e eeuw. Het interieur van de Nuestra Senora de las Nieves is uiteraard mooi en in de kerk branden we een kaarsje voor onze dierbaren.

Vervolgens lopen we langzaam door de oude stad naar beneden, over de kronkelige straatjes. Hier en daar met mooie uitkijkjes in smallere steegjes. Wat lager komen we weer uit bij een bastion vanwaar je mooi uitzicht hebt op de ronde baai, waarin de (jacht)haven van Ibiza ligt. En uiteraard zien we ook ons cruiseschip liggen.

Even verderop komen we op het Plaza del Sol, waar het populaire restaurant/bar met dezelfde naam zit. We nemen hier even een break met een colaatje (inderdaad wel een hele klein flesje…) en genieten van de relaxte sfeer. In de zomer kun je hier ’s avonds heerlijk op het terras eten onder de platanen, met een briesje ter verkoeling.

We dalen af naar de onderste straat van d’Alt Villa, waar veel restaurants zijn. Jeroen herkent er nog een paar van eerdere bezoeken aan Ibiza. Co spot een winkeltje waar ze leuke knuffels verkopen. Een lief pluchen Siameesje mag met ons mee naar huis.

Dan lopen we de oude stad uit via de Portal de ses Taules, gebouwd in 1585, en komen we in de wijk Sa Penya. In de straat Calle de Virgin zijn veel gay-caféetjes, die pas ’s avonds open zijn. Als Jeroen een foto van een paar regenboogvlaggen wil nemen, wordt hij driftig aangesproken in het Spaans om te stoppen met foto’s nemen en weg te gaan. We zagen al wat politie agenten staan. Het leek erop alsof er iemand gearresteerd moest worden, en daar wilde de familie kennelijk geen foto’s van.

We ontlopen het opstootje via een hoger gelegen straatje en komen dan bij het eindpunt, waar we weer over de haven en de zee uitkijken. Hier kunnen we naar de boulevard afdalen en lopen we langs het water van de haven naar het centrale punt van de stad.

We nemen nog een kijkje op de Vara de Rey, een autovrije “flaneer-straat”, genoemd naar een dappere Spaanse generaal die de kansloze slag om Cuba tegen de Noord-Amerikanen verloor. Hier zijn veel terrasjes, ijswinkels en banketbakkers en een paar monumentale gebouwen zoals het hotel Montesol.

In een zijstraatje kijken we nog even waar het appartementen complex staat, waar Jeroen ooit verbleef. Het is er nog wel, maar wordt op dit moment volledig gestript.

Tijd om terug te gaan naar het schip, zeggen onze benen, dus nemen we een taxi terug naar de cruise terminal. Na de lunch genieten we weer van een paar rondjes sauna. Dit keer hebben we hem bijna helemaal voor ons privé.

Daarna publiceren we meteen ons weblog van vandaag, want we willen vanavond op tijd in de bar zijn. Er zijn opnieuw twee kwartfinales van de Champignons League, dus we verwachten weer een hoop drukte.

Dinsdag 18 april 2023

Even terugspoelen. Gisteren iets vergeten te vertellen. Er zijn van die dingen dat je denkt: Dat meen je niet…..

Toen we gisteren terug kwamen van onze excursie in Palermo moesten we, zoals gewoonlijk door de security controle. In de terminal waren iets van 6 rijen en wij kwamen bij een van de middelste. Het ging vrij vlot totdat de rij naast ons langere tijd tot stilstand kwam. Een man moest zijn tas open maken en na enig doorzoeken kwam er een blauwe servet van het restaurant aan boord uit zijn tas met daarin bestek. Hilariteit bij de omstanders.

Na het diner van gisteravond gingen we al vrij snel naar de Sportsbar. Daar kwamen we barvrouw Mariflor weer tegen en zij adviseerde ons eens een andere cocktail te nemen. Zij bestelde die voor ons en eigenlijk weten we niet eens hoe ie heet, maar lekker was hij wel.

Als we wakker worden, is het zonnig en het belooft een mooie zeedag te worden. Hoewel we niet vroeg, maar ook niet laat zijn, valt de drukte in het buffetrestaurant best mee.

Na het ontbijt gaan we normaal op zeedagen een uurtje aan de wandel, maar we hebben daar op dit schip nog niet echt een goede plek voor gevonden en ook vanuit oogpunt van de knieën een dagje rust te gunnen, beperken we onze wandeling tot het nog eens systematisch verkennen van de dekken 5, 6, 7 en 8, maar dan in omgekeerde volgorde.

De Seashore is een groot schip, het grootste waarmee we gevaren hebben. Er kunnen 5632 gasten aan boord. Daarbij 1842 bemanningsleden. De lengte is 339 meter, breedte 41 meter en hoogte 76 meter. Door de grootte en het grote aantal passagiers is het contact met bemanningsleden lastiger, maar wij hebben onze plekjes gevonden en wat leuke contacten opgedaan.

Tevens zijn er drie voorstellingen in het theater per avond en ook drie zittingen in de standaard restaurants (waar je diner is inbegrepen). Voor ons Aurea-pakket hebben we een restaurant waar we wel vrije zitting hebben en kunnen we terecht wanneer wij willen. Vroeg dus.

De liften werken anders dan we gewend zijn. Je kiest niet voor omhoog of omlaag, maar je moet vooraf kiezen naar welke etage je wilt. Dan krijg je te horen welke lift je moet nemen en je kunt zien hoe lang het ongeveer duurt voordat hij komt. Eenmaal in de lift kun je niet meer kiezen welke etage, dus even een andere lift pakken kan betekenen dat je helemaal niet bij de gewenste etage uitkomt.

Onze ervaringen tot nu toe zijn best positief. Er zijn heel wat verschillen met Costa. Zo krijg je hier drankjes zoals cola in een blikje i.p.v. uitgeschonken in een glas (kun je dus mee nemen naar je hut), en hebben ze Coca Cola i.p.v. Pepsi.

Internet kun je in verschillende pakketten kopen. De goedkoopste versie is voor 1 apparaat en geschikt voor surfen, mail en downloaden. Dan kun je vervolgens voor meerdere apparaten gaan, maar ook voor een duurdere versie die geschikt is om te streamen, sneller dus.

Wij hebben een pakket voor 1 apparaat. Eén van onze telefoons is aangemeld en vervolgens kunnen we gewoon via de mobiele hotspot van die telefoon de andere telefoon, de tablets en de laptop van internet voorzien. Dus dat volstaat en is goedkoper dan bij Costa en je hebt geen datalimiet. Bij Costa (tot nu toe) kon je kiezen uit drie pakketten van verschillende hoeveelheden data en moest je dus wel op je gebruik letten.

Bij het ontbijt zijn er dingen die we missen. Zo mist Co vooral de Nutella. Maar daartegenover staat dat er veel keuze is en dat we makkelijk terecht kunnen wat drukte betreft terwijl het schip volgeboekt is. Vooral achterop in het buffetrestaurant is het het rustigste.

De Spa is redelijk uitgebreid maar was ook best druk. Het ontbreekt daarbij aan een plek om je spullen achter te laten. Je kunt een kluisje in de kleedkamer gebruiken maar die gaat op slot met je kamersleutel dus die moet je bij je houden, of eigenlijk ergens laten want mee de sauna of een bubbelbad in, is geen optie. Er is ook een buitengedeelte met een whirlpool voor ongeveer 6 personen. Het was vast extra druk omdat dit de enige zeedag is in het programma en het bij veel gasten ook inbegrepen is in de hut.

Gelukkig vinden de meeste mensen de hete droge sauna te warm (er was er ook eentje veel minder warm), dus we hadden geen probleem daarin te kunnen. We hebben drie rondjes gedaan afgewisseld met whirlpool buiten en even op een ligbed op het dek.

Daarna hebben we flinke dorst dus gaan we op dek 19 even flink cola inslaan. Eerste blikje ter plekke en een tweede mee naar ons eigen balkon waar we uit de zon en uit de wind nog heerlijk kunnen lezen.

Tevens hebben we vandaag weer een fles prosecco gekregen. Dit keer omdat we Diamond member zijn. Daarbij zitten een aantal macarons en twee tabletten extra pure chocolade. Bij het aan boord gaan kregen we zo’n fles vanwege het type hut en nu dus vanwege het lidmaatschap. Bij Costa hebben we ook 1 keer twee flessen gekregen, maar dan op dezelfde dag. Dat is daarna niet meer voorgekomen.

In de souvenirshop hebben we helaas geen model van het schip kunnen kopen. Er is wel een soort glasblok met het model erin in 3D gegraveerd. Misschien dat dan maar kopen. We hebben 100 euro vrij te besteden via onboard credit.

We gaan dus nog even snel shoppen voordat we in pak moeten voor het gala-diner. Al snel hebben we iets meer dan het onboard credit besteed en gaan we met de buit naar de kamer. Omkleden en naar het restaurant. In de informatiefolder die we elke dag krijgen staat uitgelegd wat wordt verstaan onder “elegant”. Zo wordt gesproken over een pak maar ook over je beste jeans. Voor ons reden om te besluiten om geen stropdas te doen.

Bij het diner maken we een foto met onze obers. Maar die komen pas later in ons verslag als we ook met de andere belangrijke medewerkers een foto hebben kunnen maken.

Morgen Ibiza.

Maandag 17 april 2023

Gisteravond hadden we weer een heerlijk diner en daarna zijn we weer naar de Sportsbar gegaan. We hebben alle tijd want we hoeven niet vroeg op. Om 22:00 uur begint het karaoke. Het begint met een paar goeie zangers, maar het niveau daalt naarmate de tijd verstrijkt. We zien opeens ook een Nederlandse titel in beeld komen en twee dames zingen “Niet of nooit geweest” op het niveau waar wij nu in Nederland al veel over praten m.b.t. onze inzending voor het Eurovisie Songfestival van dit jaar.

De verwachte aankomsttijd voor Palermo is 10:00 uur en de verzameltijd voor onze excursie is 10:45 dus we hebben een rustige opstart van de ochtend. We staan op ons balkon te kijken hoe het schip zich achteruit de haven in manoeuvreert en heel langzaam vlak langs de kade schuift tot hij bijna niet meer verder kan.

Na het ontbijt gaan we krantje lezen tot het bijna de tijd van onze excursie is. Het zit niet mee bij de liften dus gaan we een andere groep liften opzoeken in de hoop dat het daar rustiger is. Uiteindelijk zijn we ruim op tijd, maar we moeten onze kaarten omwisselen want ze hebben voor de Engelstalige deelnemers de bus veranderd.

Maar dan mogen we naar de bus. Hij loopt niet helemaal vol, maar genoeg deelnemers. Nu blijkt dat ook Duitstaligen meegaan. Deze keer twee gidsen, elk voor een taal.

We vertrekken en rijden naar Monte Pellegrino en vervolgens naar boven om eerst te stoppen bij een uitkijkpunt, met zicht op Palermo en het schip. Dan gaan we verder omhoog en komen we bij een kapel wat eruit ziet als een gebouw, maar achter de gevel blijkt het een kapel in een grot te zijn. Hier liggen de relieken van de heilige Santa Rosalia, de beschermvrouwe van de stad.

Eigenlijk mag je hier geen foto’s maken, maar als blijkt dat wij zo’n beetje de enige zijn die zich daar aan denken te houden, laten we dat maar een keer los en maken ook een paar plaatjes.

De reis gaat hierna omlaag en we rijden onderaan de berg een volledige ronde op de rotonde en gaan dezelfde weg terug. Althans een stukje want nu zien we dat de bus nooit de bocht had kunnen maken vanaf de weg waar we vandaan kwamen. We buigen hier dus af en rijden verder om de Monte Pellegrino heen.

Onze volgende stop is bij het strand van Mondello. Hier lopen we even het strand op om van het uitzicht te genieten en Jeroen voelt weer even wat de watertemperatuur is. Overigens is het dit jaar een uitzonderlijk koud voorjaar hier op Sicilië. Normaal is het nu al een graad of 25 en kun je de zee al in, zegt de gids. Maar voor onze begrippen is 19 graden ook al lekker.

Dan weer de bus in en verder naar het operahuis van Palerma, het Teatro Massimo. Het zou op de derde plaats komen van grootste operahuizen, na Wenen en Parijs.

We bezoeken dit theater, maar eigenlijk alleen aan de publiekskant, foyers en zaal. Het gebouw is vanaf 1974 zo’n 23 jaar gesloten geweest voor renovatie, maar als je naar de huidige staat van onderhoud kijkt, is er nu weer dringend actie nodig.

De binnenkant van de zaal ziet er wel indrukwekkend uit, met rijk bewerkte houten wanden en een bijzonder plafond, waarvan delen als bloemblaadjes open kunnen vouwen. Een soort 19^e eeuwse airco. In de zaal blijkt de eerder genoemde rangorde puur op de grootte van het gebouw gebaseerd is. Dus niet op de grootte van het toneel (en de toneelopening) of op het aantal zitplaatsen. Voor de bouw van dit theater zijn destijds een klooster en een kerk afgebroken, dus dat is dan makkelijk ruimte innemen.

Het is een korte rondleiding waarna we aan de wandel gaan richting de kathedraal. Dat is door een lange winkelstraat met veel toeristen. Tegenover de kathedraal krijgen we een arancino, een gefrituurde bal met rijst en ragout, daarna een cannoli (wafel gevuld met ricotta en chocolade) en een klein slokje marsala dessertwijn.

De excursie is al aardig uitgelopen maar nu rest ons nog de reis terug naar de cruiseterminal. Daar gaan we door de security check en naar onze hut. Snel want voor de nieuwe gasten is er straks weer de drill en dan werken liften niet en kun je niets te drinken krijgen. Jeroen haalt dus nog snel, nou ja…. de barman is niet zo snel, twee blikjes cola zero.

Co begint aan het verhaal. We proberen dat voor vertrek af te hebben en te plaatsen want dan kan dat nog via de mobiele telefoon. Dat gaat sneller. Morgen hebben we een zeedag en zullen we wat ervaringen over het reizen met MSC vertellen.

Zondag 16 april 2023

Voor het diner van gisteravond werden we om 18:30 uur verwacht in restaurant Manhattan op de 7^e etage. We krijgen een tafeltje voor twee in de wijk van ober Vijay. We krijgen al vlot de menukaart en kiezen beiden voor de tomatensoep en de ribeye steak. Co is blij verrast om ijs bij de toetjes te zien staan. Dat hebben ze bij Costa al jaren niet meer op de standaard menukaart. Ook de rosé wijn smaakt goed hier. Het enige minpuntje is dat er geen ramen in het restaurant zitten.

Voor de drankjes in de avond gaan we naar dek 8. In het Atrium staat een band te spelen met – voor ons –  een veel te hoog volume. We zien het daarom niet zitten om hier aan de bar te gaan plaatsnemen. Daarom nemen we een kijkje in de Sportsbar, waar we barvrouw Miraflor weer tegenkomen. Ze is blij ons terug te zien en regelt meteen twee BBC’s voor ons. Die hebben ze bij MSC dus ook. Het is hier een stuk rustiger. Je kunt ondertussen op de schermen boven de bar naar verschillende sportwedstrijden kijken. Zo zien we dat de voetbalclub RC Lens gesponsord wordt door McDonalds. Dat vinden we dan wel weer grappig.

Na de limoncello en de afsluitende cola en water gaan we terug naar de hut voor onze eerste nacht aan boord. Ons eigen verdeelblokje blijkt een lang genoeg snoer te hebben om de CPAP aan te sluiten. Is dat ook weer opgelost.

We worden gewekt door de wekker, want vandaag in Civitavecchia staat er al meteen een excursie op het programma. Even later ligt het schip aan de kade. MSC lijkt hier een apart stukje in de haven te hebben voor hun schepen.

Het ontbijt nemen we bij het buffet op dek 16. Daarna pakken we onze tas en jas en gaan we naar het meetingpoint in het theater op dek 7. We hoeven hier geen bus sticker op te halen. Het busnummer stond al op onze tickets. We kunnen gewoon wachten tot ons nummer opgeroepen wordt. Dat is al meteen op de afgesproken tijd en dus we kunnen we van boord en op de kade de bus in. We doen een rondrit door Rome, dus veel foto’s zijn door het raam gemaakt. We hebben deze excursie gekozen om te knieën van Co niet teveel te belasten.

We rijden de 80km naar Rome met een sanitaire tussenstop. Die duurt wat langer dan gepland omdat één dame dacht dat ze ook nog wel rustig een sigaretje kon gaan roken ergens… Dan benaderen we het centrum van Rome over de Via Ostiense. De basiliek Sint Paulus Buiten de Muren is de eerste van de vele bezienswaardigheden die we tegenkomen. We herkennen ze nog van 25 jaar geleden, toen we Rome voor het eerst bezochten voor een paar dagen.

Langs de Porta San Paolo en de Piramide van Cestius rijden we door de oude stadsmuren heen en passeren we onder andere het Colosseum.

Na de stadsrondrit gaan we door het park van de Villa Borghese naar de muren van Vaticaanstad. Hier stappen we uit de bus en gaan we te voet verder. We zijn op tijd om nog het Angelus gebed van de paus mee te maken om 12 uur. Er staat alleen wel een lange rij om op het St. Pietersplein te kunnen komen. Je moet daarvoor namelijk door een security check.

De paus is al begonnen als we het plein op mogen. Het is even zoeken waar ook alweer het raam zit, waar vandaan hij spreekt. Maar al snel hebben we hem in de smiezen en kunnen we van grote afstand zien hoe hij het gebed uitspreekt. Het doet dat in het Italiaans, maar sommige stukjes zijn wel te volgen. Hij sluit af met ons een goede lunch te wensen. Dat doen we dan ook maar meteen met een puntje pizza bij het standje waar we met de gids weer hebben afgesproken.

De bus brengt ons weer terug naar de haven van Civitavecchia. Omdat er vandaag op zondag weinig verkeer is, zijn we daar wat sneller dan gepland. We nemen nog een kleine lunch bij het buffet en gaan dan wat rondlopen op de buitendekken van het schip.

Er is een groot gedeelte voor de jongerer reizigers, met meerdere waterglijbanen. En op dek 8 zit een zogenaamde Infinity Bridge, een stukje dek met een glazen vloer… Niet goed voor de hoogtevrees. Ook zien we dat er bij de Spa wel degelijk een gereserveerd buitengedeelte is met ligbedden en een bubbelbad. Dat gaan we dan zeker op de zeedag eens goed verkennen. We zien dat er op dek 6 ook een lang buitengedeelte is, maar dit blijkt alleen bedoeld te zijn voor de crew.

Dan gaan we nog even genieten van het lekkere zonnetje op ons balkon. Het is opnieuw lekker weer vandaag. Uit de wind, in de zon, is het zelfs hartstikke warm.

Zaterdag 15 april 2023

Omdat we op tijd zijn gaan slapen, zijn we ook vroeg wakker. Als we uit het raam kijken zien we dat de MSC Seashore reeds in de haven ligt. We gaan ons toonbaar maken voor de buitenwereld en daarna gaan we eerst naar het dakterras van ons hotel. Vanaf daar hebben we een nog mooier zicht op het schip.

Tijd voor ontbijt. Het is druk vandaag tijdens het ontbijt. Wellicht ook gasten die we aan boord tegen kunnen komen.

Na het ontbijt gaan we nog een wandeling naar de Porto Antico maken van een klein uur om het schip van voren te fotograferen. Er zijn onderweg voorbereidingen gaande voor een halve marathon en er zijn al heel wat mensen op de been.

Na de wandeling pakken we alles in, checken uit en gaan naar de terminal. Wel veel vroeger dan de tijd die we in onze papieren hebben staan, maar we hebben een tip gekregen dat we eerder aan boord mogen vanwege de hut, het Aurea-pakket en vanwege ons Diamond Club lidmaatschap.

We lopen de terminal in en worden doorgestuurd naar een lange rij beneden. We sluiten achteraan aan en er zit al beweging in. Het is nu tegen 12:00 uur en ons eigenlijke tijdstip zou 13:00 uur zijn. Na enige tijd bereiken we iemand die de papieren nakijkt op de tijden. We geven aan dat we een Aurea-suite hebben en ook Diamond zijn. Ze kijkt nog een keer, omcirkelt het woord Aurea op de papieren en haalt ons uit de rij om direct naar het volgende punt door te lopen.

Bij het volgende punt worden de papieren nog een keer nagekeken en krijgen mensen een volgnummer wat bepaalt wanneer je verder mag vanuit de wachtruimte. Op dit moment krijgen mensen nummer 42 uitgereikt. Als wij onze papieren tonen, krijgen we nummer twee en mogen de wachtruimte overslaan en direct door naar de incheck-balies.

Ook daar is weer onderscheid. We mogen in de korte Priority lijn gaan staan. Al snel zijn we aan de beurt. Hier krijgen we onze kamersleutels. Bij Costa treffen we die altijd aan in de hut. Er worden nog foto’s van ons gemaakt en dan kunnen we door naar het schip. Co is best wel blij want stilstaan is lastiger dan lopen.

De cabins zijn nog niet beschikbaar dus gaan we eerst daar deck 16 waar we lunchen. Dit is het buffet-restaurant, genaamd Market Place. Nog niet alles is open dus de keuze is eerst wat tegenvallend, maar een paar minuten later is er veel meer keuze. Daarna gaan we de dekken bovenop een beetje verkennen en drinken wat bij een buitenbar waar we een aardige serveerster hebben, Mariflor, die ons vanavond graag weer ziet in de Sportsbar.

Dan krijgen we het sein dat de hutten beschikbaar zijn en gaan we daar kijken. Mooie kamer maar wat vreemd is, is dat er geen stopcontact bij het bed zit. Co gebruikt een CPAP en heeft daar stroom voor nodig. We krijgen het advies om bij de receptie een verlengsnoer te halen.

Terwijl cruisen het imago heeft dat vooral oudere mensen dat doen, is het toch vreemd dat met zoiets bij zo’n modern schip geen rekening is gehouden. Co is vast niet de enige. Overigens zijn er veel jonge mensen aan boord, dus dat je niet denkt………

Het schip is ingericht met het thema New-York. Wij hebben ons diner in het restaurant Manhattan. Zo heb je ook 5th Avenue en Central Park. We gaan alvast een paar dekken verkennen. We beginnen bij dek 8 en gaan daarna naar 7. Etage 6 slaan we even over want de trappen worden wat lastiger om te nemen voor Co. Dus even wat drinken bij de bar op etage 5 en daarna weer terug naar de kamer. We zijn niet naar de receptie voor een verlengsnoer geweest. Er stond een enorme rij.

Terug naar de hut want straks is de emergency drill. Dat gaat anders dan bij Costa. Je moet een video kijken en het nummer dat ze aan het einde tonen bellen ter bevestiging dat je het gezien hebt. Iets later volgt de oproep dat je je moet melden bij je musterstation. Zonder zwemvest, want die heb je niet in de hut. Het musterstation is de plek waar je bent ingedeeld voor het diner. Daar scannen ze jouw kaart en dan ben je klaar.

We gaan elk moment vertrekken. Dus we gaan weer naar de hut om dat vanaf ons balkon mee te kunnen maken. Daarna volgt het diner. Morgen meer. Over vanavond en morgen.

Vrijdag 14 april 2023

De weersverwachting is uitgekomen. We worden wakken in een zonnig Genua. Dat geeft de burger moed. We hebben vannacht heerlijk geslapen en genieten beneden van het uitgebreide ontbijtbuffet.

Dan gaan we erop uit om het centrum van Genua te verkennen. Vanaf ons hotel slaan we linksaf de Via Balbi in. De straten hier staan vol met monumentale palazzo’s, die nu in gebruik zijn als museum, voor de universiteit of als bankgebouw. Een aantal kun je ook gewoon zo binnen lopen. Het toppunt wordt bereikt in de Via Garibaldi. Deze straat staat daarom ook op de werelderfgoedlijst van Unesco.

Vervolgens komen we in het hart van het centrum, op de Piazza Ferrari. Gelukkig worden we hier niet overhoop gereden door snelle auto’s, maar hebben we hier een mooi aanblik op de opera, het paleis van doge en een grote fontein in het midden.

We lopen verder naar de kathedraal San Lorenzo, die we ook van binnen bezoeken. Het interieur is zoals te verwachten rijk gedecoreerd. Op de buitengevel zoeken we nog naar de legende van het hondje van de San Lorenzo, door de beeldhouwers ergens in het marmer gebeiteld. Maar we kunnen hem helaas niet vinden. Het blijkt bij de rechter toegangsdeur te zitten, die vanwege werkzaamheden in de steigers staat.

Een stukje verderop staan we alweer in de haven, bij het aquarium van Genua. Tot onze verrassing zien we een gele schoorsteen in de verte, en jawel hoor, de Costa Toscana ligt hier vandaag aangemeerd. We lopen verder door de Porto Antico en krijgen zo een mooi zicht op dit schip, waar we in november mee hopen te kunnen gaan varen.

We keren weer om en gaan nu door de smalle straatjes en steegjes (de zogenaamde carrugi) terug richting ons hotel. Onderweg tikken we nog een petje voor Co op de kop en een leuke lieveheersbeestjes-knuffel.

Het kamermeisje is toevallig net bezig met onze kamer, dus gaan we nog even naar het terras op de 7^e etage. Daar heb je inderdaad een magnifiek uitzicht over de stad en de haven. Als we hier nog eens logeren, nemen we de zwembroeken mee in de handbagage, want er staan hier ook twee jacuzzi’s en een aantal ligbedden.

Hoog tijd voor een korte siësta om even op te laden. Daarna kunnen we weer met nieuwe energie naar buiten. We besluiten om eerst even naar de cruiseterminal te lopen, om de Costa Toscana wat van dichterbij te kunnen bekijken. Helaas hebben we nog geen cruisekaart, anders hadden we in de terminal misschien nog wat bekende crewmembers kunnen zien.

Daarna lopen we weer naar de Via Balbi, waar een bijzondere lift ons bergop naar Montegaletto brengt. Deze lift is de enige in Europa die zowel horizontaal als verticaal gaat. Er kunnen maar een handjevol mensen in. We starten als een treintje. Verderop “om de hoek” gaat de cabine een liftschacht in en worden we met een magneet aan een kabel 69 meter omhoog getrokken.

Boven komen we uit bij het Castello d’Albertis, het voormalige kasteelhuis van kapitein Albertis. Bij zijn overlijden in 1932 schonk hij het aan de stad en tegenwoordig huist er een klein museum in. Van hieraf heb je een mooi uitzicht over de stad en de haven. Bij het caféetje in de weelderige tuin drinken we een cola op het terras.

We gaan weer met de lift terug naar beneden en lopen even het hotel in, om ons te preparen voor het diner. Maar voordat we gaan eten, gaan we naar de 7^e etage van ons hotel om te kijken naar de afvaart van de Costa Toscana. Die vertrekt met ongeveer 20 minuten vertraging dus gaan we daarna snel door naar een Grieks restaurant……je. Tafeltjes met hoge stoelen. Meer een soort snackbar/afhaaltent.

Het kost Co wat moeite om zijn benen een plek te geven bij de opstelling van deze barkrukken aan verhoogde tafels. We bestellen een ouzo en krijgen een met water gemende versie. Het voorgerecht is nog niet halverwege of het hoofdgerecht komt er al aan. Net echt Grieks, maar de keuken haalt het niet bij wat wij van de Griekse keuken gewend zijn. Het is zover we weten de enige Griek in Genua. Er ligt dus nog een markt open.

De tweede ouzo bestellen we met de mededeling dat we graag een pure willen, zonder water. Dat lukt en het is wel een flinke. Het wordt drukker in de zaak en het begint goed te draaien……. Maar dan door de ouzo, haha.

Na het eten halen we nog paar flesjes cola zero voor op de kamer. Het is mooi geweest. Co kan zijn knieën goed voelen en dat is niet zo gek als we zien dat we ruim 13.000 stappen gedaan hebben. Normaal niet zo bijzonder op vakantie, maar sinds de operatie nog niet gehaald door Co.

Donderdag 13 april 2023

We zijn vroeg wakker, ruim voor de wekker. Te kort tijd nog om verder te slapen, dus gaan we zo half 6 uit bed en maken alles in orde om weg te kunnen. We overwegen of we een trein eerder zullen nemen, die van 7:08 uur maar dat is net even te krap dus wachten we voor de trein van 7:38 uur, directe trein van ons naar Schiphol.

Maar dan verschijnt er een storingsmelding in de NS-app. Er staat een defecte trein tussen Zaandam en Amsterdam Sloterdijk. Het is niet duidelijk wat dat gaat betekenen, maar de spanning is voelbaar want we hebben voor de beveiligings-controle op Schiphol een tijdslot wat we moeten halen. Daar zouden we ruim van te voren voor op Schiphol zijn, maar nu is het wel erg onzeker wat deze storing betekent.

We overwegen welke opties er zijn en gaan wat eerder naar het station met als doel de IC naar Amsterdam CS te nemen, met overstap op Sloterdijk naar Schiphol. Als we op het perron van Kersenboogerd staan, lijken de meldingen te verdwijnen. Bij de diverse treintijden is de melding helemaal weg.

We besluiten de IC te laten gaan en toch de sprinter daarna te nemen die naar Schiphol gaat. Dat scheelt overstappen. Uiteindelijk verloopt de rit zonder problemen dus zijn we ruim op tijd. We lopen eerst naar La Place in Schiphol Plaza om te ontbijten. Dan hebben we dat gehad, mocht er toch veel tijd gaan zitten bij de security check.

We komen ongeveer 10 minuten voor ons tijdslot bij de rij voor de security aan. Nou ja, hier is eigenlijk geen rij. We mogen al door en kunnen direct doorlopen naar de bakken waar we onze spullen in moeten leggen. Zo snel hebben we eigenlijk nog nooit meegemaakt. Voor ons dus een geslaagde proef van deze nieuwe service op Schiphol.

Zodoende staan we met nog ruim voldoende tijd op de klok in het vertrekdeel tussen de winkels. Om de knieën van Co niet te zwaar te belasten, lopen we al snel door naar onze gate B18 om daar zittend het boarden af te wachten. Er vertrekken nog twee vluchten vóór ons vanaf deze gate. Althans deels via de gate en deels middels een bus. Ook wij gaan een bus in om naar het toestel gebracht te worden.

Het vliegtuig is niet vol. Voor ons, achter ons en naast ons blijft leeg (we hebben echt de deodorant niet vergeten). Stoelen waarvoor iets bijbetaald moest worden. Het is een KLM Cityhopper met 23 rijen van 4 personen, dus het boarden verloopt erg snel en we kunnen op weg.

Vanwege de wind is het opstijgen wel wat ruw, maar tot het inzetten van de landing, is het een vlucht zoals je wenst. Broodje, drankje en wat lezen. Bij het naderen van de landingsbaan in Genua is het wederom wat ruw, maar het toestel komt erg soepel op de baan.

Hoe nu verder? Daar hadden we niet al iets over beslist, maar Jeroen weet dat er een bus naar het centrum gaat en stopt bij het station. Daar is ons hotel voor de komende twee nachten. De bus staat buiten al klaar, Jeroen betaalt en het apparaat geeft aan: 2 personen. Maar er blijkt maar 1 keer 5 euro te zijn afgeschreven. Dus dat is dan niet helemaal goed gegaan.

We lopen naar de ingang van het hotel Continental dat we geboekt hebben. Dat hadden we voor een eerdere cruise ook geboekt en toen bleek er een briefje te hangen dat je naar het naastgelegen hotel moest gaan. Nu is de receptie open en melden we ons. We krijgen te horen dat ze ons geüpgraded hebben naar het naastgelegen Grand Hotel Savoia, dus komen we net als de vorige keer in het 5 sterren hotel terecht i.p.v. 4 sterren. Geen moeite mee.

We checken in en gaan naar onze kamer. We zijn op tijd binnen, want ondertussen is het gaan regenen en is er wat onweer. Daar nemen we even de rust, met een kopje thee, in afwachting van beter weer. Dat laat wel op zich wachten.

Met het idee dat het wellicht vandaag niet meer droog wordt, gaan we maar even kijken in het station om een snelle hap te doen. Daar blijkt sinds kort een Mac Donalds in te zitten. We eten daar wat, of vullen onze buiken, net wat je wilt en gaan daarna nog wat te drinken kopen voor op de kamer. Morgen verwachten we beter weer en gaan we Genua verkennen. Als we het station verlaten, is het droog, maar ons plan blijft hetzelfde. De benen rust geven, vooral die van Co.

Na 15 keer met Costa te hebben gevaren, gaan we nu een keer met MSC varen. Zij hebben recent een aantal nieuwe schepen in de vaart genomen die erg op elkaar lijken zoals de Seaview, Seaside, en de Seashore. Wij gaan op deze laatste om te kijken hoe ons dat bevalt. Het is een korte reis van 7 nachten op de Middellandse zee.

We hebben gekozen voor een korte cruise omdat bij het boeken al helemaal niet zeker was hoe het herstel van Co van zijn knie-operatie zou zijn. Hoewel dat beter gaat dan verwacht, gaan we het rustig aan doen.

We hebben voor MSC gekozen om uit te proberen omdat ze een beleid hebben dat wanneer je bij een luchtvaartmaatschappij, hotelketen of andere rederij een bepaald niveau bereikt hebt in hun loyaliteitsprogramma, dat zij dat dan overnemen. We komen dus meteen als Diamond-gasten aan boord. Dat heeft wat voordelen waaronder het vroeger aan boord mogen gaan. Overigens, onze volgende 4 cruises voor dit en volgend jaar, zijn al weer bij Costa geboekt.

We hebben in de afgelopen jaren twee keer geprobeerd een cruise bij MSC te boeken, maar door Covid gingen deze niet door. Nu moet het toch gaan lukken. We vliegen donderdag 13 april naar Genua zodat we daar nog een dagje hebben en gaan dan zaterdag 15 april aan boord. Wij hopen dat jullie ons weer gaan volgen.

Het schema is: