Woensdag 6 december 2023

Voor het diner van gisteravond hadden we vooraf de Wagyu steak besteld. Daarvoor moet je dan extra betalen, maar het bleek het waard. Een flink stuk heerlijk mals vlees.

Na het diner deden we weer twee BBC’s in de Grand bar. Duitse gasten die naast ons in het restaurant zitten, zitten nu ook weer vlak bij ons. Ze krijgen een drankje op aanraden van een ober. Het ziet er vreemd uit want er lijken chocolade golven aan de binnenkant van het glas te zitten. We kunnen niet helemaal volgen wat er gezegd wordt, maar het woord “vergiftigd” valt en ze grappen naar ons dat als ze morgen niet aan het ontbijt verschijnen, dat het aan het drankje ligt.

Rond 21:00 uur verhuizen we naar de Granducato bar een dek hoger. Daar zien we dat de fles ouzo vrij leeg begint te raken, maar ze hebben vast nog wel ergens een fles en dus bestelt Co een dubbele ouzo en Jeroen een enkele. Als die er in gegaan zijn, vragen de bartenders of we nog een rondje ouzo willen. Jeroen krijgt als eerste , zonder maatbekertje en als Co zijn glas gevuld wordt, gaat de fles gewoonweg leeg en dat komt neer op vrijwel een drievoudige ouzo. Als we straks nog maar naar de hut komen. Dat lukt gelukkig wel en we vallen vrij snel in slaap.

We zijn vroeg en dus ook bij het ontbijt als het nog lekker rustig is. Co heeft weer de eggs benedict besteld en omdat er blijkbaar meer vraag naar is, hebben ze dat nu gewoon verkrijgbaar gemaakt in het Bellavista restaurant. Eerst kon het alleen via roomservice besteld worden die dat dan naar het restaurant brachten als je dat wilde. Dat is niet meer nodig. Tja, en dan zien we onze diner-buren dus niet verschijnen. Nou, we gaan er maar vanuit dat die misschien pas komen als wij al weer vertrokken zijn.

Na het ontbijt gaan we bij “C-Dream” langs. Jeroen heeft al een tijdje geleden twee cruises voor najaar 2025 gezien, maar die verschijnen maar niet voor de Nederlandse markt. Het zijn twee routes die beurtelings door de Costa Deliziosa worden gevaren en we willen ze alle twee achter elkaar doen en dan het liefste in dezelfde hut. Misschien kunnen ze ons hier helpen.

Dat blijkt te kunnen, maar alleen als we dan boeken via Duitsland. We besluiten dat dan maar te doen en het lukt ook om dezelfde hut voor beide cruises te boeken. Jammer voor onze reisagente Saskia, waar we altijd met veel plezier boeken, maar nu willen we niet het risico lopen dat we straks niet meer beide kunnen boeken met de hut die we willen. We hopen op haar begrip. Misschien moet Zeetours maar eens druk gaan zetten op Costa om eerder het boeken open te zetten voor Nederlandse gasten.

Met de boeking in optie gaan we wat drinken bij de Kartell bar op dek 8. Nu komen we eindelijk Melissa tegen. Zij is een serveerster die bevriend is met serveerster Susan, die we heel goed kennen. We hadden al een paar keer geprobeerd haar te vinden, maar nu lopen we elkaar spontaan tegen het lijf.

Onder het genot van een drankje hebben we een leuk gesprek met haar. Daarna gaan we naar onze hut en hebben we nog ruim een uur om op ons terras te bakken in de zon.

We varen ondertussen in de Rode Zee, ter hoogte van de grens met Sudan. Het is zo’n 200km van land, dus daar zien we niets van, alleen wat andere schepen. Verder zijn we inmiddels ook de Kreeftskeerkring gepasseerd. Dat is te merken aan het weer. Het lekker warm en zonnig hier. De middag brengen we door in de Solemio Spa en daarna gaan we wat drinken aan de Infinity bar. Na een paar colaatjes gaan we op ons balkon het verslag schrijven. De zon gaat onder.

Dan nu dek 8. We beginnen vooraan, daar is het Piazza Del Miracoli. Als je de voorste groep liften gebruikt om naar dit dek te komen, moet je eerst naar achteren lopen en dan langs de buitenkant weer naar voren.

Rond deze ruimte zitten de Ferrari Spazio Bollicine Restaurant, het Archipelago restaurant en aan de andere kant van een groot videoscherm zit het Bellavista restaurant, waar wij ons diner hebben en waar je tegen bijbetaling ook kunt eten. Echter het meeste van het menu is ook bij de inbegrepen restaurants beschikbaar maar er is per gang een gerecht toegevoegd onder het kopje Gourmet selectie. Dit restaurant is voornamelijk gereserveerd voor suite-gasten, en dit keer vallen wij daar ook onder.

Naast Bellavista zit de Bar Sport, maar die is de hele reis nog niet open geweest. Dan rest nog de Gelateria Amarillo, waar je lekker ijs kunt halen maar nog veel meer andere lekkernijen zoals pannenkoeken en macarons.

Verlaten we dit plein dan moeten we weer langs het liftenblok en komen we aan beide kanten weer een winkel tegen. Verder naar achteren komen we dan op rechts (kijkend naar de voorkant van het schip) de Teppanyaki tegen en aan de andere kant het Food lab.

Dan ligt vervolgens de Pummid’Oro Pizzeria over de volledige breedte van het schip. We gaan verder naar achteren en dan betreden we de hoogste etage van het Colosseo en hier bevindt zich de Kartell bar. Daar delen ze fingerfood uit zoals blokjes kaas, vlees, olijven, focaccia.

Als laatste komen we bij La Sagrada Del Sapori, het buffetrestaurant. De plek die de naam heeft vaak erg druk te zijn. Langs beide kanten zijn buffetten met grotendeels dezelfde gerechten. De beide kanten worden verbonden met de broodafdeling.

Daarmee zijn we niet aan het einde van dek 8, maar het achterste deel is hutten.

We gaan weer richting diner. Komende nacht gaat de klok hier een uur vooruit dus hebben we een kortere nacht. Tot morgen.

Wij houden wel van een glaasje ouzo. Gelukkig hebben ze op dit schip weer een paar flessen op voorraad in de verschillende bars. Het staat namelijk niet standaard op de bestellijst .De bartenders uit India van de Granducato bar kenden het drankje zelf niet en vertelden ons gisteravond dat ze het even hadden geproefd. Nou, ze begrepen niet dat we hier een paar glaasjes van op konden drinken. Ze voelden het helemaal door hun slokdarm stromen, haha! Kennelijk veel te sterk voor ze.

Vandaag staat de passage door het Suez kanaal op het programma. Gisteravond ging het schip voor anker ter hoogte van Port Saïd, bij de noordelijke ingang van het kanaal. Vannacht om ongeveer 3.30 uur begon de doorvaart. Dit gaat altijd in een konvooi van meerdere schepen. Het kanaal is namelijk niet breed genoeg voor tweerichtingsverkeer. Wel is er op het middelste gedeelte een extra kanaal naast het bestaande gegraven. Dat scheelt veel wachttijd.

Als we vanmorgen wakker worden, is er weinig te zien buiten, want we zitten in dichte mist. Dit doet ons denken aan onze reis naar Groenland van deze zomer. En toen we in 2017 met de Costa Mediterranea door het Suez kanaal gingen, was het hier ook zo mistig. We hopen dat het snel optrekt.

We gaan naar het restaurant om te ontbijten. Daar bestellen we bij onze ober Artemio meteen ons hoofdgerecht voor vanavond: een wagyu biefstuk. Deze is tegen een meerprijs bij het diner verkrijgbaar.

Terug op ons balkon is het nog steeds erg mistig. Jeroen ziet op Google Maps dat we de passage van de brug Al Salam gemist hebben. Nou ja, in de mist was daar waarschijnlijk toch erg weinig van te zien geweest.

Om 10:00 uur klaart het wat op en even later breekt de zon lekker door. We bereiken de stad Ismaïlia, aan het Timsah meer. Hier ligt een soort pontbrug in het water, die ze over het kanaal kunnen uitklappen. Er liggen ook diverse vissersbootjes te dobberen. Voor het eerst horen we nu de scheepstoeter van de Costa Toscana, bedoeld om de vissers te waarschuwen. Ze roeien inderdaad een stukje aan de kant.

We varen verder zuidwaarts door het kanaal. Aan de westkant zijn wat boerderijen en kleine plaatsjes, aan de oostkant alleen het zand van de Sinaï woestijn. Op ons schip spelen ze nu de triomfmars van de opera Aïda af, heel vaak achter elkaar. Dat schept ook wel weer een aparte sfeer. We halen nog een paar plezierjachten in. Daar worden druk selfies gemaakt, met ons cruiseschip op de achtergrond uiteraard.

Om ongeveer 12:00 uur komen we uit bij het Grote Bittermeer, wat verbonden is met het kanaal. Hier komen we het konvooi tegen dat in de tegenovergestelde richting vaart. Voorheen moesten de konvooien hier voor anker om te wachten op hun tegenliggers. Nu kan er in het extra kanaal nog een stuk worden doorgevaren.

Voor de lunch besluiten we om gebruik te maken van de roomservice. Dat komt nu wel mooi uit. Vanaf ons balkon aan de voorkant hebben we een schitterend uitzicht en daar willen we eigenlijk niets van missen. Co doet de bestelling per telefoon en een half uurtje later kunnen we aan tafel op ons balkon. Wat heerlijk dat dit zo kan!

Op het laatste stuk van het kanaal horen we veel gefluit vanaf de kant. Het is de manier van de Egyptische bevolking om even de aandacht te trekken en te groeten. Een enkele keer wordt er ook (terug) gezwaaid. Regelmatig horen we ook de oproep tot gebed vanuit een moskee.

Verder zien we veel gewapende militairen op de oever. Dit is uiteraard nodig voor de veiligheid van deze economische verkeersader. Een stuk verderop varen we langs een monument. Dit blijkt te zijn neer gezet ter herinnering van het vastlopen van de Evergiven in 2021. Voor en achter ons vaart een containerschip van Evergreen, dus hopelijk gaat het dit keer goed.

Om 15:00 uur bereiken we de stad Suez en varen we het kanaal uit. Het was weer een hele belevenis om mee te maken! We vervolgen onze reis door Golf van Suez naar de Rode Zee.

We downloaden dagelijks onze krant en zijn op de hoogte van de situatie op de Rode Zee. We gaan ervanuit dat Costa weet wat veilig is en dat we geen gevaar zullen lopen. Maar wie voor ons wil duimen……..

Morgen gaan we ook dek 8 van het schip verkennen in ons verslag.

Maandag 4 december 2023

Het was gisteren haasten om het verslag af te krijgen voor het diner. Niet alleen om de tekst te maken, maar ook om uit te zoeken welke foto’s te gebruiken. Van sommige foto’s die de eerste dag aan boord gemaakt zijn, weet je dan niet meer precies welk restaurant het was. Dus niet van elk een foto. Maar hopelijk is er een beetje een beeld geschetst van de 6^e etage. Zo zie je toch maar weer hoe snel een zeedag voorbij gaat.

Wat betreft de restaurants is het wellicht het belangrijkste om te weten dat de app een overzicht geeft van de restaurants met direct daarbij de openingstijden en de vermelding of het inbegrepen is. Klik een restaurant aan en je krijgt een kort verhaaltje, de locatie van het restaurant en bij de meeste ook de mogelijkheid om het menu te downloaden. Dat gaat via de wifi aan boord en daarvoor is geen internetpakket nodig.

Zo kun je in de ochtend al kijken wat er die dag op de steeds wisselende menu’s staat. Voor het diner krijg je een restaurant, dinertijd en tafel toebedeeld hetgeen op je Costacard te vinden is. Daarnaast zijn er dus restaurants die tegen betaling gebruikt kunnen worden.

Vanmorgen lekker nog voor de drukte bij het ontbijt. We gaan daarna een bezoekje brengen aan de brug. Dat is een voordeeltje voor de Gold-members van de Costa club. We verzamelen daarvoor  bij de Pizzeria op dek 8. Als we compleet zijn, gaan we met de lift naar dek 16 en moeten dan eerst onze telefoons en eventuele andere spullen in bewaring geven. Op de brug mag niet gefotografeerd worden.

De kapitein ontvangt ons zelf en houdt een verhaaltje over het reilen en zeilen op de brug. Daarna geeft een andere officier nog wat nadere uitleg en na 20 minuten gaan we weer naar beneden. Het is mooi, zonnig en warm weer. Op dek 8 gaan we naar buiten en lopen naar achteren naar de buitenbar achterop, de Infinity bar. Die zit op dek 7, maar de Infinity-walk loopt halverwege door middel van trappen tussen dek 7 en 8.

De bar is nog gesloten en daarom gaan we even op een bank zitten met het zicht recht naar achteren van het schip. De Infinity-bar is vanaf dek 7 eigenlijk alleen te bereiken via restaurant Il Vigneto Osteria en via dek 8 buitenlangs.

Mooi moment om dek 7 te behandelen. We gaan nu dus van achteren naar voren. Na het restaurant komen we dan bij een paar winkels en de Heineken Starclub en bistro. Opvallend bij dit schip is dat de winkels nogal verspreid over het schip zijn en niet in een soort winkeldeel bij elkaar. Hier treffen we twee winkels aan, de Solomio Boutique en Miss Bikini.

De Heineken bar en bistro loopt langs de linker kant door tot aan het Casino terwijl aan de rechterkant de Arcade games Room zit, ook overgaand naar het Casino.

Na het Casino hebben we links de Granducato bar en links weer een paar winkels, zonnebrillen en horloges.

Dan komen we weer uit bij het Colosseo met aan de rechterkant de Campari bar en voordat je daar verder naar voren de ruimte verlaat, kom je nog langs de Sushino at Costa.

Op dezelfde hoogte links zijn weer twee winkels te vinden, kleding en juwelen.

Dan komen we bij de receptie-ruimte met links de Il Mattino bar. De receptie heeft een vrij grote ruimte. Je meldt je aan bij de zuil en kunt op schermen zien wanneer jouw nummer en bij welk loket aan de beurt is. Geen onoverzichtelijke rijen meer.

Dan zijn er nog een paar winkels waaronder de Costa Shop en vooraan zit dan de tweede etage van de Poltrona Frau Arena.

Door naar onze hut om op ons terras van het mooie weer te genieten. We hebben nog even de tijd voordat we naar de Teppanyaki gaan voor de lunch. Het is flink zonnig dus oppassen om niet te verbranden.

Zoals gezegd hebben we vandaag lunch bij de Teppanyaki. Dit is dus tegen bijbetaling en voor de lunch is dat 24 euro per persoon. We zijn de enige gasten maar de kok maakt de show er niet minder om. Het is niet alleen lekker eten maar ook genieten van een stukje show.

Na de lunch gaan we naar de Solomio Spa en gaan de sauna in. Ja, ook met dit mooie weer is dat best lekker, alleen was er nu wel een storende factor. Een man had zichzelf tot Saunameester benoemd en ging tegen de wens van de andere gasten de saunadeur open zetten en koele lucht naar binnen wapperen. De andere gasten gaven aan de deur dicht te willen hebben maar de man vond dat dit hoort bij Finse sauna. Toen er steeds bozer geregeerd werd gooide hij het hele emmertje over de kachel met de tekst: You want sauna, you get sauna. Uiteindelijk heeft Co maar even bij de receptie gevraagd om in te grijpen want de gasten konden de man niet tot het besef brengen het niet te waarderen.

Even voor 16:00 uur strijken we weer op ons terras neer en genieten van de zee en het mooie weer. Het is ook heerlijk om hier aan het verslag te werken. Daarvoor hebben we nu een geschikt tafeltje met stoelen. Zo zien we de zon mooi onder gaan. Wat een heerlijke manier om naar het diner toe te leven.

We gaan straks voor anker in de nabijheid van het Suezkanaal. Daar moeten we wachten tot ongeveer half 4 vannacht, om het Suezkanaal binnen te mogen varen. Het schip zal ongeveer 12 uur nodig hebben om door het kanaal te varen. Hopelijk met ditzelfde mooie weer.

Zondag 3 december 2023

Gisteravond vertrok het schip een paar uur later dan gepland uit Piraeus, om “operationele redenen”. We hadden er weinig last van, want we zaten toch lekker te tafelen.

Vanmorgen zien we de kustlijn van Kreta, als we de gordijnen open doen. We zijn dus al een aardig eindje weg van Athene. We kleden ons een beetje netjes aan, want vanmorgen staat de VIP cocktail op het programma, voor de Gold en Platinum leden van de Costa Club en voor gasten die in een suite verblijven.

We gaan een beetje op tijd naar de Poltrana Frau arena op dek 6. Voor wie zich afvraagt wat Poltrana Frau is, Google leerde mij dat het een Italiaans meubelbedrijf is, gespecialiseerd in lederen zitmeubels. Poltrona is Italiaans voor fauteuil en Frau is de achternaam van oprichter Renzo Frau.

Als we naar binnen kunnen voor de cocktail, mogen we eerst op de foto met de kapitein Giulio Valestra. Dan volgt de gebruikelijke presentatie van het management team aan boord, onder het genot van een hapje en een drankje. We praten nog even met de host voor de Indiase gasten. We hebben een praktische vraag voor hem over de laatste dag van onze cruise in Dubai. Hij gaat het voor ons uitzoeken. Hij heeft momenteel geen Indiase gasten aan boord, dus dit is mooi klusje voor hem.

Dan is het alweer bijna tijd voor de lunch. Ober Artemio vergist zich qua hoofdgerecht even tussen polpo (octopus) en pollo (kip). Gelukkig heeft Jeroen het door voordat Co een eerste hap neemt.

Waar je al niet druk mee kunt zijn op een zeedag, maar de volgende afspraak wacht alweer op ons. Om 14:00 uur worden we in de Spa verwacht voor een heerlijke massage, een combinatie van een klassieke massage en een hot stone massage. Lekker ontspannen rollen we van de tafel. Hierna zweten we nog even de laatste restjes olie eraf in de sauna.

Inmiddels varen we alweer een stuk voorbij Kreta in de oostelijke Middellandse Zee, richting Egypte.

Zoals beloofd gaan we deze dagen ook wat meer vertellen over het schip, met wat foto’s. We doen dat per dek en dan alleen maar die (behalve hutten) openbare ruimtes hebben.

Om te beginnen vinden we op dek 5 achterop het restaurant L’Oliveto. Dat is één van de vele restaurants die inbegrepen is en waar je als passagier een tafel krijgt toegewezen voor de hele cruise. De menukaarten van de inbegrepen-restaurants zijn (vrijwel) allemaal hetzelfde. De rest van dek 5 bestaat uit hutten.

Pakken we voor vandaag nog even dek 6 mee. Vooraan zit het Poltrona Frau Arena zoals we hierboven al vermeldden. Een theater dat zeer afwijkt van wat op de oudere Costa schepen het geval is. Er zijn meer stoelen aan de zijkant en er is een bar recht tegenover het podium. Jammer want dat zouden de beste zichtplekken zijn. Wel dan weer fijn voor de bartenders.

Gaan we een stukje naar achteren, komen we bij de Grand Bar Leonardo. Deze is over de hele breedte maar ligt als een soort hoefijzer om de liften heen.

Gaan we verder naar achteren, dan komen we in het laagte niveau van Het Colosseo. Ook hier vinden voorstellingen plaats en kan gekeken worden vanaf de 6^e, 7^e en 8^e etage. Op dek 6 zit hier ook het Café Vergnano 1882. Vooral voor koffieliefhebbers.

Weer verder naar achteren komen we bij Restaurant L’Argentario aan de ene kant en langs de andere kant komen we langs Tourdesk, de C-dream (boek uw volgende cruise aan boord), het Le Anfore Restaurant, waarvan we nu het idee hebben dat dat niet gebruikt wordt vanwege de lage bezettingsgraad.

Dan komen we langs de foto-shop, My Moments. Hier geen ladingen geprinte foto’s meer. Vanaf een computer daar of de Costa app kun je jouw gezicht scannen en de foto’s waar je op staat worden gezocht en weergegeven.

Als laatste komen we dan bij het La Maremma Restaurant. Ook in de categorie “inbegrepen”.

Het diner nadert dus hier laten we het even bij. Tot morgen.

Zaterdag 2 december 2023

Gisteravond hebben we natuurlijk ouzo gedronken. We zijn immers in Griekenland. Maar we hebben dit keer ook de Goose Punch geprobeerd. Deze blijkt (nog) niet op alle barkaarten te staan. Het bevat: Grey Goose (wodka), Blue Curaçao, limoensap en Orzata. Zoet en best lekker. Je proeft niet de alcohol.

We zijn natuurlijk weer ruim op tijd wakker. We gaan naar het restaurant voor het ontbijt, maar daar gaat het vanmorgen allemaal niet zo soepel. Er is nog geen brood en ze lijken ook wel wat personeel te missen. Omdat onze tijd beperkt is, besluiten we maar door te lopen naar het buffet restaurant. Dat zit op dezelfde etage. Dit is de eerste keer dat we hier ontbijten, dus is het nog zoeken waar we wat kunnen vinden, maar uiteindelijk zijn we zodanig snel klaar dat we in alle rust nog even naar de hut kunnen voordat we naar de bussen gaan.

Voor onze “excursie” staan er 3 bussen klaar, de nummers 10, 12 en 14. Ze zijn verder niet toegewezen. Daar we als één van de eersten bij de bussen komen, nemen we plaats in bus 10. Zodra die vol zit, mogen we vertrekken.

We nemen een rondje door Piraeus en gaan dan de snelweg op naar Athene. Daar hebben we ruim 6 uur de tijd om zelf door te brengen. We gaan lopen en komen al snel bij de Akropolis. In eerste instantie zijn we niet van plan om die te bezoeken, maar als we langs het terrein lopen, bedenken we ons. Het is nog bijzonder rustig en misschien dan toch wel leuk weer eens boven te gaan kijken.

Vanaf beneden hadden we al een blik kunnen werpen in het oude theater van Herodes Atticus, kijkende van toneel naar zaal, maar nu kunnen we het ook van boven zien. Dit wordt nog steeds gebruikt voor voorstellingen, zover wij weten.

Daarna gaan we verder omhoog en betreden we het terrein van de Akropolis met onder andere het Parthenon en het Ereichteion. Zoals gezegd is het nog rustig en ook het weer is ideaal, namelijk bewolkt met een lekkere temperatuur om zonder jas te lopen. Dat was 18 jaar geleden heel anders. Toen zijn we in behoorlijke warmte naar boven gegaan. Nu hoeven we dus minder te zweten en ook niet bang te zijn om te verbranden.

We genieten hier weer van alle oudheden en ook van het uitzicht over Athene. We kunnen in de verte ook ons cruiseschip zien liggen in de haven van Piraeus. Er zijn ook wat bemanningsleden hier aanwezig in hun schaarse vrije tijd. We helpen ze even met een groepsfoto voor het Parthenon.

Na de Akropolis dalen we weer af en komen bij het park Pnyx, waar we in gaan. We komen langs een kerkje, de Sint Demetrius Kerk en volgen vervolgens het bord dat aangeeft dat er een uitkijkpunt is. En inderdaad komen we bij het observatorium uit waar we een prachtig uitzicht hebben op de heuvel met de Akropolis en de omliggende stad.

Dan dalen we weer verder af en komen door een gebied met veel horeca-gelegenheden, standjes met verkopers van sierraden en ander handwerk en vooral ook heel veel katten. We vinden ook het plekje terug waar we 18 jaar geleden de feta saganaki hebben leren kennen, waar we nu enorme liefhebbers van zijn. Maar het is nog te vroeg voor lunch dus gaan we verder de stad in en bezoeken o.a. de vlooienmarkt bij het Monastiraki plein. In een speelgoedwinkel vinden we twee leuke knuffels om als souvenirs mee te nemen.

Dan is het tijd voor de lunch, maar als we denken terug te lopen naar het eerder genoemde horecagebied, blijken we de weg toch een beetje kwijt te zijn. We zitten inmiddels in de wijk Plaka en als we langs het leuk ogend restaurant Dioskouroi komen, besluiten we hier de kaart te bekijken. Die bevalt ons wel en we gaan een uitgebreide lunch doen. Co is blij dat hij van de mixed grill heel bescheiden de kleine versie besteld heeft, want die blijkt al pittig op te krijgen te zijn.

Na de lunch hebben we nog twee bestemmingen in gedachten en zo lopen we richting het parlementsgebouw aan het Syntagma plein, waar ieder uur de wacht wordt gewisseld bij het Monument van de Onbekende Soldaat. We zijn er enkele minuten voor 14:00 uur en hoeven dus niet lang te wachten op het ritueel.

Daarna gaan we door een mooi park verder richting het oude Olympische Panathinaiko Stadion. Daar schieten we nog wat plaatjes en dan gaan we via het park weer terug richting het punt waar we om half vier zullen worden opgepikt door de bus.

We zijn ruim op tijd en strijken nog even neer bij een koffiebarretje wat hele lekkere dingen verkoopt. Zo nemen we loukoumades, gefrituurde deegballetjes met honing en kaneel.

Tijd om naar de bus te gaan. Een heerlijke dag aan land. Nu volgen 7 dagen van varen, waaronder de doorvaart door het Suezkanaal.

Vrijdag 1 december 2023

Gisteravond hebben we weer genoten van het heerlijke eten hier aan boord. Het toetje van Jeroen was een waar kunstwerkje in de vorm van een mandarijn. En het smaakte voortreffelijk.

Daarna zijn we eerst een paar cocktails gaan drinken in de Grand bar. We kiezen dit keer voor een paar andere: de long island iced tea en de melon ball. Daarna gaan we door naar de Granducato bar, waar we nog een paar afzakkertjes nemen. Van barman Saul krijgen we ook een eigen creatie, die qua smaakt aan tiramisu doet denken. Alles bij elkaar hebben we duidelijk wat meer alcohol binnen dan op een gemiddelde cruise avond…

Vanmorgen worden we evenwel zonder kater wakker met zicht op de Griekse kust. De zon straalt ons al tegemoet. Het belooft een mooie dag te worden.

Voor het ontbijt willen we graag eggs benedict regelen. Dat staat niet op het menu van het restaurant, maar wel op het menu van de roomservice. Onze butler had gezegd dat hij het dan ook in het restaurant kan bezorgen. Dus we bellen hem met onze bestelling. Bij het restaurant blijkt dat we niet de enigen zijn die dit graag eten. Er worden er vandaag meer uitgeserveerd. Gelukkig kan Co met deze omweg toch af en toe genieten van deze traktatie.

Na het ontbijt gaan we op ons balkon kijken naar de aankomst van het schip in de haven van Piraeus. Vanwege druk vaarverkeer van veerboten duurt dit wat langer dan gepland. Het schip loopt er een uur vertraging mee op. Gelukkig hebben we geen haast vandaag.

We gaan van boord en lopen naar het centrum van Piraeus. De cruiseterminal ligt wat verder weg dan we van ons vorige bezoek aan Piraeus gewend waren. De stappenteller zal weer tevreden worden vandaag.

Na een half uurtje lopen komen we bij het hart van de haven. Het is er al lekker druk. We slaan rechtsaf een lange autovrije winkelstraat in, waar voorzichtig de kerstsfeer al in de etalages komt. Aan het einde van deze straat zijn we vlakbij de jachthaven. Daar lopen we nog even naar toe.

Aangekomen bij de kust, draaien we weer om en lopen terug naar de cruiseterminal. Onderweg proberen we nog wat contant geld te pinnen. Je verwacht dat dit gratis is in de eurozone, maar nee, de automaat geeft aan dat de transactie 2 euro kost. We proberen een volgende bank, maar daar is het zelfs 3 euro. Bij de derde kost het 2,50 euro, wat we dan maar accepteren.

Omdat we wat later terug aan boord zijn, nemen we een keer de lunch in het buffet restaurant. De opstelling hier is wat anders dan we van andere Costa schepen gewend zijn. Het is even zoeken, maar dan hebben we een bord met een lekkere maaltijd samengesteld. Nog een blikje cola erbij en we zijn weer tevreden.

Volgens de stappenteller hebben we er 13.000 gedaan vandaag, hoog tijd dus voor een opfris rondje in de spa. Het is er super rustig omdat veel mensen nog van boord zijn. Heel relaxed. Deze sfeer willen we nog even vasthouden. Daarom gaan we een drankje doen bij de Infinity Bar, buiten op het achterdek. Een DJ draait daar lounge muziek, terwijl de bartender nog even wat aan jongleren is met de flessen.

Terug in de hut zien we de zon verdwijnen achter de heuvels. Kijken of hij ons morgen ook weer zo goed gezind is. We gaan dan met een bus transfer naar het centrum van Athene en hebben daar de dag vrij te besteden. Tot morgen!

Donderdag 30 november 2023

Terug naar gisteravond. We hebben weer een heerlijk diner en daarna gaan we door naar de Granducato bar. Die bevalt ons tot nu toe het beste en bovendien hebben we afgesproken met Michael, die via een Costa Facebook groep voorstelde om samen een drankje te doen. We verwachten hem tussen 21:00 en 21:30 uur.

We beginnen weer met onze favoriete cocktail, de BBC. Het is vrij rustig aan de bar en daardoor kunnen we weer even leuk bijpraten met de bartenders.

Als Michael arriveert hebben we een leuk gesprek en wisselen veel ervaringen uit op het gebied van cruisen. De tijd vliegt om en daarbij gaat vannacht de klok een uur vooruit. Dat gebeurt vrijwel altijd naar de zeedag toe, zodat er geen problemen ontstaan bij bijvoorbeeld excursies omdat mensen de verkeerde tijd hebben. Dus we maken het niet te laat. Even rekenen hoeveel slaapuren we kunnen halen en toch in het Bellavista restaurant kunnen ontbijten.

We hebben een goede nacht. De zee is kalm en we varen recht op de opkomende zon af. De lucht is vrijwel geheel blauw, dus het belooft een mooie dag te worden. We gaan ontbijten en daarna gaan we nog wat over het schip rondlopen om het wat beter te leren kennen. We bezoeken daarbij ook het Olivieto restaurant want daar moet Jay werken die we van de vorige cruise kennen. Met hulp van één van zijn collega’s vinden we hem en hebben we kort even een leuk gesprekje. Hij is aan het werk, dus lang kunnen we hem niet storen, maar het is een leuk weerzien.

Van hem horen we dat onze ober van de laatste cruise ook aan boord is en daarom gaan we ook even naar het restaurant waar hij zou zijn, het l’Argentario. Hij blijkt echter niet aanwezig dus we geven aan dat we later nog wel een keer een poging wagen.

We maken een tussenstop bij Café Vergnano 1882 om wat te drinken en daar besluiten we om voor de lunch niet naar het buffet te gaan, maar naar het restaurant waar we ook dineren. Het menu van de lunch van vandaag spreekt ons wel aan.

Daarna gaan we nog even op dek 8 buiten lopen. Naar achteren toe moet je dan een trap af en kom je achterop op dek 7 bij de buitenbar, The Infinity Bar. Die wordt net opgestart en hier is het erg rustig.

We kunnen niet helemaal rond lopen want het voorste deel van de rondgang is gesloten. Daar wordt geschilderd. Dan gaan we door naar dek 17 en maken daar nog een rondje. Dan gaan we naar de hut om de krant te lezen. De ochtend gaat al weer rap voorbij en de lunch nadert.

Na een goede lunch, met overheerlijke kip en risotto, gaan we naar de Solemio spa om te genieten van de thermal area. Er is een ruime sauna, een heerlijk stoombad (Hammam), een zout-kamer, een sneeuw-kamer en een ruimte met ruim bad/whirlpool. Hoewel we alleen nog de mogelijkheid missen om naar buiten te kunnen gaan tussen de saunabaden door, genieten we toch van de goede faciliteiten. Het is er overigens niet druk.

Nadat we voldaan de thermal area verlaten hebben, gaan we nog even in de openlucht van een bubbelbad genieten namelijk bij het Private 19. Er is niemand en we hebben de ruimte en dus ook de whirlpool enige tijd voor ons alleen. Pas later arriveren er nog wat andere gasten.

Het is heerlijk zonnig en dus ook oppassen om niet te verbranden. Beetje afwisselen van positie en niet te lang blijven zitten. Tijd om weer naar de hut te gaan. We moeten nog onze paspoorten inleveren, zodat deze vooraf gecontroleerd kunnen worden door beambten van bepaalde landen.

We besluiten de middag met zicht op een prachtige zonsondergang vanaf ons balkon. En dan gaan we al weer richting diner. Weer een dag voorbij. Morgen en overmorgen zijn we in Piraeus / Athene om daarna 7 dagen achter elkaar op zee te zijn, inclusief het Suezkanaal. Tijdens die dagen gaan we proberen een beeld te geven van het schip met ook foto’s uiteraard. Maar zover is het nog niet.

Woensdag 29 november 2023

Gisteravond hebben we weer een prima diner gehad met een prime rib filet als hoofdgerecht. We groeten nog twee Franse gasten, die ook op onze laatste cruise naar Groenland aanwezig waren. Als we het restaurant uit lopen, komen we langs de Gelateria, waar we even bijpraten met Mary Grace en Cedy én uiteraard nog een ijsje eten.

Dan gaan we een keer naar de Grand Bar Leonardo om een cocktail te drinken. Daar ontmoeten we bartender Adrian, die ons voorgesteld werd door bartender Jeffrey. We krijgen het nog druk om alle crew hier te ontmoeten. De suggesties vliegen ons om de oren. Vervolgens gaan we door naar de casino bar Granducato, waar we de rest van de avond verblijven.

Vanmorgen kunnen we rustig aan doen. Het schip komt pas om 10:00 uur aan in de haven van Palermo. Na de ochtendrituelen en het ontbijt, gaan we naar beneden om van boord te gaan. Om 10:30 uur start onze excursie van vandaag, een rondwandeling door het centrum van Palermo, waarbij we een tweetal bijzondere uitzichtpunten gaan bezoeken.

De bus rijdt ons de haven uit en dropt ons bij de Porta Nuova, één van de oude stadspoorten van Palermo. Hier begint onze wandeling door het centrum van de stad. Als eerste komen we aan bij de kathedraal, die een mengelmoes van bouwstijlen heeft gekregen door de eeuwen heen. We mogen even binnen kijken, maar het interieur van de kerk is eigenlijk niet zo bijzonder.

Vervolgens gaan we door een paar smalle steegjes naar de wijk Ballarò. Hier is de bekende multiculturele markt van Palermo, waar je vooral veel Street food treft. We krijgen even tijd om hier rond te struinen en wij kopen er twee arancini, rijstballen met vleesragout. Die calorieën kunnen we best gebruiken voor de volgende stop.

We gaan namelijk de Torre di San Nicola beklimmen, waar je volgens eigen zeggen het beste uitzicht over Palermo hebt. De toren is gebouwd in de 13^e eeuw en staat naast de gelijknamige kerk. Het eerste stuk van de trappen valt nog wel mee, maar dan volgt een lange en vooral smalle spiraaltrap naar de top van de toren. Gelukkig bereiken we heelhuids de uitgang en kunnen we inderdaad genieten van een prachtig uitzicht over de stad.

Na het bezoek aan de toren, gaat de wandeling verder en komen we uit bij het stadhuis. Op het plein voor het stadhuis staat een enorme fontein. Deze werd gekocht door de stad Palermo van een edelman die hem wel besteld had, maar hem niet kon betalen. Men dacht dat als het plein voor het stadhuis vol zou staan met de fontein, dat er geen ruimte meer over zou zijn voor protesten van burgers. Dat bleek uiteraard een misrekening.

Naast het stadhuis staat het klooster van Santa Caterina. Hier gaan we naar binnen voor een bezoek. We starten in de prachtige kloosterkerk, vol met schitterend bewerkt marmer. Dan begint de eerste klim naar de balustrade. Hier krijgen we zicht op de mooie kloostertuin en de voormalige kamers van de nonnen, die tot 2014 in gebruik zijn geweest.

Dan volgt de laatste klim, naar het dak van de kloosterkerk, waar we opnieuw een mooi uitzicht over de stad krijgen. Deze trappen zijn gelukkig iets gemakkelijker te beklimmen dan eerder in de toren. Als beloning krijgen we beneden in de tuin nog een lekkernijtje, een vers gebakken cannolo, een gerold koekje gevuld met ricotta.

Om 14:30 uur zit de excursie erop en gaan we met de bus weer terug naar de haven. Aan boord kunnen we nog even van het lekkere weer genieten op ons balkon, met een welverdiend colaatje. Butler Sushant komt vragen of alles in orde is en of we nog speciale wensen hebben. Maar we kunnen niks bedenken, we zijn helemaal tevreden. Het was weer een mooie dag zo!

Dinsdag 28 november 2023

Het diner van gisteravond is goed bevallen. We hebben een tafeltje aan het raam in restaurant Bellavista, wat is gereserveerd voor suite gasten. Het is een wat kleiner restaurant, maar heeft wel zijn eigen keuken. Dat is te merken aan de temperatuur van het eten. Je brandt bijna je mond aan de uiensoep.

Op de eerste avond hebben we een paar van de vele bars uitgeprobeerd. We zijn begonnen met een cocktail in de Kartell Bar. Daarna lopen we een etage lager naar de casino bar Granducato. Hier herkent barman Amado ons. Hij had onze foto van zijn collega Kleent doorgestuurd gekregen. Hij gaat alleen in Civitavecchia al van boord, dus dit is zijn laatste avond. Verder hebben we een gezellig gesprekje aan de bar met een echtpaar uit Tholen.

Vanmorgen zijn we al op tijd wakker. Tijd genoeg om nog rustig in het restaurant te gaan ontbijten, in plaats van bij het buffet. Het schip moet de haven van Civitavecchia nog binnen lopen en heeft wat vertraging opgelopen. Dat komt waarschijnlijk door de harde wind die hier staat. We zien het loodsbootje flink op en neer gaan op de hoge golven, maar dat zullen ze wel gewend zijn.

We hebben vandaag een excursie van 7 uur lang. Er is geen verzamelpunt vooraf. We zouden om 8:45 uur bij de bus op de kade moeten zijn. Maar door de late aankomst van het schip, moeten we nog eventjes wachten voordat we van boord mogen.

De bus staat al klaar voor ons. De gids Valentina heeft vandaag een gemengde groep Frans- en Engelstaligen. De bestemming van vandaag is het plaatsje Bagnoregio, wat ongeveer anderhalf uur rijden is. De rit gaat door het landelijk gebied van de regio Lazio. Het weer is nog een beetje druilerig, maar moet later op de dag mooier worden.

Bij aankomst in Bagnoregio gaan we te voet verder, na een sanitaire stop. We lopen gezamenlijk door het stadje, waar we aan het einde bij een uitzichtpunt uitkomen. Hier krijgen we zicht op het uiteindelijke doel van vandaag: de Cività di Bagnoregio, het oude vestingstadje op de heuvel.

Dit zou één van de mooiste dorpjes van Italië zijn. De ligging is inderdaad prachtig, hoog gelegen bovenop een heuvel. Maar schijn bedriegt. Het plaatsje is gebouwd op vulkanisch gesteente en brokkelt langzaam af. Elk jaar gaat er 7cm van de omtrek van de heuvel af. Van de oorspronkelijke 300 huizen, zijn er nu nog ongeveer 30 over. De rest is allemaal naar beneden gestort, inclusief een kerk. Het heet dan ook “la città che muore”, de stad die sterft.

In het oude dorp wonen nog maar minder dan 20 mensen permanent. Wel zijn er veel families die hier een tweede huis hebben gekocht. Het stadje staat op de nominatie voor Unesco Werelderfgoed. Om geld in te zamelen voor het behoud, moet je tegenwoordig 3 euro toegang betalen.

Als we van het uitzicht genoten hebben, wordt het tijd om de heuvel te gaan beklimmen. Hiervoor moeten we eerst juist een stuk omlaag, waar de brug naar het dorp begint. Deze brug van 300 meter lang is de enige toegang naar de oude stad. Je kunt er dus alleen te voet komen. Er zijn wel kleine voertuigjes, waarmee voorraden naar boven worden gebracht.

De brug eindigt met een flinke klim omhoog, tot aan de enige overgebleven stadspoort. Met onze gids verkennen we de oude stad samen. Het stadje heeft nog de middeleeuwse sfeer, met centraal een plein waaraan de kerk van San Donato gelegen is. Op het plein vindt jaarlijks een ezeltjes race plaats van drie rondjes, een soort mini palio van Siena. Verder is er nog een geologisch museum en een paar kleine winkeltjes en restaurantjes.

Vervolgens krijgen we nog wat vrije tijd om rond te kijken en een souvenir te kopen. We vinden een mooi handgemaakt houten figuurtje van een kat. Dit keer geen pluchen souvenir.

Dan is het lunch tijd. We krijgen een Italiaanse lunch voorgeschoteld met een carpaccio van bresaola, dan ravioli met pecorino kaas en als toetje cantuccini koekjes met room. Met een shot espresso worden we geactiveerd om de wandeling terug naar de bus te beginnen.

Na nog wat laatste foto’s bij het uitzichtpunt, stappen we tegen 15:00 uur weer in de bus voor de rit terug naar de haven van Civitavecchia. Het was weer een geslaagd uitje!

Maandag 27 november 2023

Zoals (bijna) altijd met dit soort dagen, zijn we reeds ruim voor de wekker wakker. We hebben er zin in en beginnen onze ochtend rituelen om daarna naar het ontbijt te gaan.

We moeten de huurauto nog terug brengen en dat gaan we dan ook meteen na het ontbijt doen. We hebben de tank gisteravond al vlak voor aankomst vol gegooid, dus we hoeven niet eerst nog langs een tankstation.

Net als de vorige keer, rijden we naar het kantoor van Hertz waar Jeroen in de auto wacht en Co het kantoor binnen loopt om te zeggen dat we een auto komen brengen. De man in het kantoor neemt het hier over en zal zelf de auto ergens parkeren. We hoeven niet te wachten. Alles is goed en wij lopen terug naar het hotel.

Nu gaan we inpakken en naar de cruise-terminal die nog geen 5 minuten van de ingang van ons hotel af ligt. Bij de ingang tot het terrein moeten we nog even wachten tot we naar de terminal mogen gaan. Daar zijn wij uiteindelijk als eerste binnen. Scheelt ook dat we geen koffers af hoefden te geven want die komen via Bag-express en zijn al een week geleden bij ons thuis opgehaald. Als alles gaat zoals het moet, komen we die weer in de hut tegen.

Ook in de terminal moeten we nog wachten tot het boarding-proces begint. Als we dan mogen inchecken, is er even onduidelijkheid of we een visum nodig zouden hebben voor Oman. Dat heeft Jeroen echter vooraf allemaal uitgezocht, dus ondanks enige spanning, gaan we er vanuit dat we gewoon aan boord kunnen. Na het inchecken moeten we nog langs een tafel waar we onze kamersleutels krijgen. Eigenlijk meer dan dat, het is ook het betaalpasje aan boord.

En dan mogen we om 10:30 uur aan boord gaan. Dat gaat vrij snel nadat we de security check en paspoort controle gehad hebben. Bij binnenkomst wordt er uiteraard weer een foto van ons gemaakt tegen een zee-achtergrond. We vragen waar we onze handbagage in bewaring kunnen geven en worden verwezen naar dek 16 bij het zwembad. Dus gaan we daar naar op zoek, maar lopen vast op gesloten deuren omdat er een zogenaamde privé activiteit is. Dan maar met handbagage het schip verkennen.

We beginnen op de bovenste dekken buiten. Daarbij is er achterop een brug met doorkijk-vloer. Daarvoor moet je geen hoogtevrees hebben. We gaan van achter naar voren en leren zo het schip kennen. Ook komen we bij het zogenaamde Private solariumdek. Dat zit op etage 19 helemaal voorop. Je kunt daar alleen met een pasje heen en later horen we dat dat alleen voor suite-gasten is. Dat zijn we deze cruise dus daarom bleek ons pasje ook te werken. We treffen hier een whirlpool en ligstoelen aan. Nog geen gasten, maar zo mooi is het weer vandaag ook niet.

Het loopt tegen lunchtijd aan en we besluiten niet bij het buffet-restaurant te gaan eten, maar in het à la carte restaurant Bellavista, waar we vanavond ook zullen dineren. Er staat een hamburger op het menu. Met spekjes, en zo. Het smaakt goed en we komen er achter dat we bij de diners een tafel aan het raam hebben. Kan niet beter. Tot vanavond.

Nu gaan we de dekken 6 t/m 8 bekijken. We werken van boven naar onder. Niet dat we alles onthouden, maar zo krijgen we een beetje een beeld van wat waar ongeveer is. Er zijn veel restaurants en bars. Voor een aantal restaurants moet je bijbetalen. Voor iedereen is er een plek in een restaurant gereserveerd in een restaurant dat inbegrepen is. Er zijn twee zittingen. De eerste om 18:30 en de tweede om 20:45. Wij hebben gelukkig de eerste zitting.

De klok gaat richting twee uur en we besluiten om naar onze hut te gaan om te kijken of die al klaar is. Co maakt een video van de cabine, de grootste die we ooit gehad hebben. Daarna nog wat foto’s en dan gaan we de koffers uitpakken.

Terwijl we daar mee bezig zijn, komt de melding dat je de digitale veiligheidsoefening via de app moet gaan doen. Het betreft het bekijken van een instructievideo waarna je met zwemvest aan naar je muster station moet gaan om je Costa card te laten scannen. Doorloop je dit niet, dan moet je aan het einde van de middag aan de oefening meedoen waarbij je met zwemvest aan het hele verhaal op je muster station moet aanhoren.

Ons muster station is op dek 8 bij de Gelateria. Nadat onze kaarten gescand zijn, gaan we een ijsje bestellen. We komen op dit schip een aantal bekenden onder het personeel tegen die we op de laatste cruise hebben ontmoet. Dat is wel een fijn weerzien.

Na het ijsje gaan we terug naar de hut en daar komt onze butler ons het een en ander uitleggen. Hoewel het meeste wel bekend is, is het toch fijn dat hij de tijd neemt om dingen uit te leggen en voor het beantwoorden van vragen.

We naderen het tijdstip van vertrek. Jeroen ontdekt dat de dresscode vanavond al meteen “elegant” is. Hmm, eens kijken wat we daar mee kunnen. We hebben nog niet zo’n zin om ons al meteen volledig in het pak te hijsen de eerste dag.

Nog even het verslag van vandaag schrijven en dan komt het moment van vertrek. Zullen we daar morgen maar verder gaan?