Zaterdag 16 december 2023

Gisteravond hebben we rustiger aan gedaan met de alcohol. We moeten voor het slapengaan nog de koffers inpakken en willen dan niet te verneveld zijn. Voor middernacht moeten de koffers buiten de hut staan.

We nemen afscheid van een aantal medewerkers en medegasten die we vandaag niet meer verwachten te zien. Dan gaan we naar de hut en leggen eerst de spullen die we niet in moeten pakken apart en dan vullen we de koffers. We hebben ondertussen begrepen dat we morgen de hut niet voor 9 uur hoeven te verlaten. Vele gasten voor de komende cruise komen pas laat in de avond, of zelfs in de nacht aan dus de cabin steward heeft ruim de tijd om alles op orde te maken.

We zijn voor 8 uur wakker en varen de haven van Dubai binnen. We liggen naast de palmeilanden en dat is te zien. Het betreft hier een nieuwe terminal die een heel stuk verder van de luchthaven ligt ten opzichte van de oude.

We gaan eerst ontbijten en daarna gaan we de handbagage inpakken om die op dek 16 in bewaring te geven. Dan gaan we naar dek 18, buitendek, waar we genieten van het uitzicht dat we hebben op Dubai. Vlak naast ons ligt het vliegveldje van de Sky Dive, waar een klein vliegtuigje regelmatig met meer mensen opstijgt dan landt. De missende passagiers doen aan skydiven en landen zo op het veld naast de landingsbaan.

Vandaag hebben we wederom tickets voor de Big Bus. De bus die klaar staat gaat niet de route rijden, maar brengt ons naar een punt waar we kunnen overstappen. Vanaf datzelfde punt kunnen we later dan ook weer terug naar de terminal.

Het is rustig en we zitten weer buiten op het bovendek. Er zijn twee routes hier, de blauwe en de rode. Wij hebben de blauwe gedaan en wederom zonder uit te stappen. Als je beide routes wilt doen en ook de rondvaart op een Dhow wilt doen, heb je flink wat tijd nodig en we betwijfelen haast of je dat lukt ook als je al heel vroeg vertrekt. Bij Big Bus kennen ze overigens verschillende tickets met eventueel extra’s. Wij hadden de goedkoopste tickets. Duurdere versies hadden bijvoorbeeld een bezoek aan het aquarium van Atlantis inbegrepen.

De route gaat eerst in noordelijke richting tot aan de Burj Khalifa en de Dubai Mall, en daarna zuidelijk tot aan JBR Beach met het nieuwe reuzenrad daar. We zijn ruim 3 uur onderweg geweest. Er was ook best wat oponthoud door verkeersdrukte en de verkeerslichten kennen soms hele lange wachttijden.

Terug op het schip hebben we best trek gekregen. We besluiten toch nog een keer een hamburger te gaan halen bij de Salty Beach. Bij de bar ernaast komen we te spreken met een medewerker van de brug. We proberen nog een keer te achterhalen wat de hoogte is van het schip. En jawel, deze man blijkt goed op de hoogte. Afhankelijk van de diepgang, torent de Costa Toscana ongeveer 65 meter boven de waterspiegel uit. Kunnen we dit ook weer afvinken! En het is nu ook op internet te vinden, namelijk hier.

Daarna gaan we naar de Infinity bar op het achterdek waar het nu heel rustig is. Er komen af en toe nieuwe gasten langs die bezig zijn het schip te verkennen. Veel gasten die we hier dagelijks troffen, zijn al van boord gegaan. Desalniettemin hebben we het gezellig met de bartenders ook al willen we nu geen alcoholische drankjes.

Ongeveer een uur voor de dinertijd gaan we naar de Gelateria om bij te praten en te wachten tot we voor de laatste keer kunnen dineren. We hebben nu wel een andere tafel bij het diner, maar wel dezelfde obers. We nemen geen dessert want we gaan straks bij de Gelateria een ijsje halen. We nemen afscheid van onze obers en na het ijs ook van de Gelateria-kanjers. We gaan nog een paar medewerkers van Costa opzoeken om afscheid te nemen en halen dan onze spullen op om naar het vliegveld te gaan. Ook al is de vlucht 1,5 uur vertraagd, we willen er ruim op tijd zijn en weten niet hoeveel verkeersdrukte er onderweg zal zijn.

We pakken een taxi die ons in ongeveer 40 minuten naar Dubai International Airport brengt. De rit is niet duur, omgerekend iets van 25 euro. Bij de luchthaven kunnen we al meteen inchecken en de koffers dumpen. Dat is fijn. Zes jaar geleden moesten we lang wachten tot de balies open gingen. Daardoor kwamen we toen door de vakantiedrukte flink onder tijdsdruk bij de vervolgstappen. Maar nu verloopt het vrij soepel, hoewel de automatische paspoortcontrole het bij ons beiden niet doet en we alsnog in de rij moeten voor controle door de beambte.

Na de security check gaan we naar een treintje dat ons naar het gebouw met de gates brengt. Nu is het nog 4 uur wachten voor we kunnen vertrekken. Maar het is nu wel relaxter dan 6 jaar geleden.

Vrijdag 15 december 2023

Volgens schema zouden we om 10:00 uur aankomen, maar als we om 8:00 uur de gordijnen openschuiven, zien we dat we de kade al naderen en dus ruim voor schema aanleggen.

We gaan ontbijten. We hebben geen haast want we hebben geen excursie geboekt. We zijn van plan vandaag de Hop on Hop off van Big Bus te nemen en zo de stad te bezoeken. We zijn benieuwd of die bussen ook hier weer vanaf de terminal vertrekken.

Als we na het ontbijt op ons terras staan, zien we dat er al mensen van boord gaan. Eigenlijk wilden we de uittocht van met name de excursies afwachten, maar nu lijkt het ons beter om meteen maar door te gaan naar de uitgang.

We moeten nu ons paspoort meenemen, want er vindt een zogenaamde “face to face” controle plaats. Ook mensen die eigenlijk niet van boord willen gaan, moeten hiervoor de terminal in.

Bij de controle wordt het paspoort weer ingenomen en krijgen we een sticker op onze Costa-card ten teken dat we gecontroleerd zijn. Het paspoort moeten we morgen weer ophalen op het schip.

Het verloopt allemaal boven verwachting soepel en al snel komen we inde hal van de terminal waar een verkooppunt is voor de Big Bus. We kunnen ook kiezen voor een combikaart met Dubai zodat we een aardige korting krijgen ten opzichte van in beide plaatsen los kaartjes kopen. De kosten voor de kaartjes kunnen we gewoon op onze cruise rekening bij laten schrijven. Daarvoor worden onze gegevens met hutnummer genoteerd.

We kunnen meteen een plekje uitzoeken in de bus en gaan boven zitten, nog net onder een afdakje (voor tegen de zon) maar naar voren is de zijkant helemaal open en hebben we mooi zicht. We gaan al snel vertrekken, ook al zit de bus nog niet vol. We blijken ook nog klanten op te halen van het Norwegian cruiseschip dat hier ook in de haven ligt. Maar nog steeds is er plek over.

Dan gaan we rijden. De tocht zou ongeveer 2 uur duren, maar uiteindelijk zijn we ruim 2,5 uur onderweg geweest. We vangen wel veel wind en omdat er nog hier en daar bouwterrein open ligt, hebben we ook te maken met wat zandverstuiving. Maar het is goed te doen.

Wel is het soms lastig op het juiste moment, al rijdende voort, een foto te maken, dus schieten we er extra veel en zien we later wel wat we mooi vinden.

Met de bus gaan we eerst helemaal richting het Louvre Museum. Daarbij komen we ook langs het in aanbouw zijnde Guggenheim Museum. Er worden hier meerder musea bij elkaar gebouwd.

Daarna gaan we de andere richting op en vooral langs de kust met o.a. Abu Dhabi Corniche met verschillende stranden. Deze boulevard is ongeveer 10km lang. Dan buigen we af naar Al Marina, waar een enorm hotel staat.

Vanaf hier keren we om en komen we langs het Emirates Palace, een 7 sterren hotel, waar je een capuccino met bladgoud kunt bestellen en het Presidential Palace, wat een slordige 400 miljoen euro gekost heeft om te bouwen. Ook passeren we de Etihad Towers, waar een uitkijkpunt is op 300 meter hoogte.

Weer terug in downtown komen we bij het World Trade Center en de het nabij gelegen Qasr al Hosn fort. Dit fort is het oudste bouwwerk van de stad en is in de middag open voor bezoek.

Vlak voordat we de route geheel hebben doorlopen, stopt de bus en kunnen alleen passagiers die naar de cruise terminal moeten, blijven zitten. De rest moet een aansluitende bus nemen die niet langs de terminals gaat.

Het is ondertussen half 1 geweest en we hebben best trek gekregen. We besluiten vandaag een keer een pizza in de Pizzeria te nemen. Die smaakt prima en daarna gaan we door voor een ijsje bij de Gelateria. Omdat we vandaag verder een beetje rustig aan willen doen, besluiten we om niet meer een tweede keer de bus te pakken om bijvoorbeeld nog het uitzichtpunt te bezoek of het fort. Dat bewaren dan voor een volgend bezoek aan Abu Dhabi.

We nemen even de tijd om in de hut tot rust te komen voordat we naar de Infinity bar gaan. Maar als we daar dan zijn, heeft Mark een hoog tempo met voorschotelen van drankjes en ook Ramki wil ons een “special” inschenken dus we zijn al aardig onder invloed en ook best laat als we besluiten om ondanks de gezelligheid terug te gaan naar de hut om ons verhaal te schrijven en wat voor te bereiden op het inpakken.

Morgen zit het erop. We moeten wel voor een bepaalde tijd de hut uit (gerucht is dat we wat extra tijd krijgen), maar verder kunnen we nog de hele dag van boord en terug aan boord en zelfs nog dineren. Onze koffers moeten vanavond voor middernacht buiten de hut zijn en de handbagage kan morgen op dek 16 in bewaring worden gegeven.

Morgen dus weer de Big Bus, maar geen verhaal schrijven. Dat gaat ons pas zondag weer lukken. We vliegen rond twee uur in de nacht van 16 op 17 december en komen dan vroeg in de ochtend op Schiphol aan. Thuis krijg onze poes Lilah eerst de nodige aandacht en als we weer een beetje op orde zijn, zullen we onze laatste dag weer delen op deze website.

Donderdag 14 december 2023

Wat zijn eerder nog iets vergeten te vertellen. Jeroen poetst meestal zijn tanden op het balkon, tijdens een cruise. Nog even lekker buiten naar de sterren staren. Op dit schip is de buitenverlichting van de hutten niet aan. Het is dus extra donker buiten ’s avonds. En dat geeft meer zicht op sterren. Meerdere keren hebben we zelfs vallende sterren kunnen zien. Dat is toch wel weer een cadeautje.

Dankzij het uurtje extra vannacht zijn we toch al voor de wekker wakker. We besluiten om het ontbijt vandaag maar even over te slaan. Het buffet is wel op tijd open om nog even langs te gaan voordat de excursie vertrekt, maar daar zal het ongetwijfeld druk zijn. We nemen wel twee bananen mee van de fruitschaal. In de suite wordt elke dag een nieuwe fruitschaal gebracht, vaak ook met een paar exotische vruchten als drakenfruit en mango. Heerlijk (voor Jeroen)!

Het schip loopt bij zonsopgang de haven van Doha binnen. Dat is een mooi gezicht, met de skyline van alle wolkenkrabbers op de achtergrond. Elk gebouw lijkt met een nóg apartere vormgeving de aandacht te trekken. We varen ook langs een van de stadions van het WK van 2022, gemaakt van zeecontainers.

We moeten nog heel even wachten voordat we van boord mogen, omdat de autoriteiten het schip nog niet hebben vrij gegeven, maar dan mogen we door de mooie cruiseterminal naar buiten lopen. In de terminal ga je met de roltrap door een mega groot aquarium heen. Ze pakken meteen flink uit hier.

Bij de bus wacht een enthousiaste lokale gids op ons. Ze komt oorspronkelijk uit New York en woont hier omdat haar man piloot is voor Qatar Airways. De excursie gaat duidelijk een enthousiast Amerikaans tintje krijgen, maar gelukkig niet té erg.

We gaan van start en rijden via een nieuw winkelcentrum de haven uit. Bijzonder aan deze gebouwen is dat ze muren in verschillende kleuren hebben. Voorheen was hier de regel dat er alleen in tinten beige gebouwd mocht worden. Met een vrouw als nieuwe lokale bestuurder hier is dat veranderd.

Eigenlijk is alles hier zo’n beetje nieuw. Twintig jaar geleden was dit bijna allemaal nog woestijnzand. De gids laat een paar eigen foto’s rondgaan in de bus van uit die tijd, met slechts een enkel nieuw gebouw erop.

We rijden verder door Westbay in nieuw Doha. Dit is het financiële hart van de stad. De meeste hoge gebouwen hier zijn van kantoren. Ook zijn er verschillende hotels, omdat er ook een congrescentrum is. Zo komen we bijvoorbeeld langs het markante Sheraton hotel, wat er uit ziet als een pyramide. Volgens de gids is het buffet in dit hotel maar liefst 100 meter lang… Daar kan ons cruiseschip nog een puntje aan zuigen.

Aan het einde van Westbay komen we langs het paleis van de emir. Daar tegenover staat ook een hoog gebouw. Het leek de emir natuurlijk geen fijn idee dat hij inkijk zou hebben in zijn paleistuin. Dus daarom staat deze torenflat al sinds de bouw leeg.

Onze eerste stop is bij het Katara Cultural Village. Hier gaan we met de gids even doorheen lopen. We komen onder andere bij een groot openlucht theater, wat eruit ziet als een amfitheater uit Romeinse tijden, maar dan nog bekleed met marmer. Een Nederlandse vrouw uit onze groep mag in het midden een liedje zingen, om de akoestiek te testen. Verder komen we langs een moskee en zien we twee duiventorens staan. Er zijn sowieso heel veel duiven hier in Doha. Ze zijn er hier duidelijk blijer mee dan in Amsterdam.

We gaan weer verder met de bus en rijden nu naar een nieuw aangelegd eiland in het water: The Pearl. Dit eiland is vernoemd naar de parelduikers. Dat was hier vroeger namelijk de belangrijkste inkomstenbron. Tegenwoordig moet je aardig wat parels bezitten om hier te kunnen wonen. Een twee kamer appartementje gaat vanaf 1 miljoen euro. Maar dan krijg je er wel een levenslange verblijfsvergunning bij voor jou en je bloedverwanten. We lopen een klein rondje langs de Ferrari showroom en de jachthaven met een paar luxe jachten.

Vervolgens rijden we terug richting “oud” Doha en stoppen dan bij de Souq Waqif. Hoewel dit een nieuw gebouwde markt is, ziet het er uit alsof het er al eeuwen staat. Op verzoek van de emir is de markt herbouwd in de oorspronkelijke bouwstijl, met smalle steegjes, en zijn ook alleen oorspronkelijke bouwmaterialen gebruikt, dus geen beton.

We lopen met de gids eerst nog even buitenom naar de stal waar de kamelen staan, die gebruikt worden voor traditionele optredens. Toevallig was er net zo’n optocht gaande, toen we er met de bus langs reden. De beesten zijn erg rustig. Ze hebben een touwtje tussen de voorpoten, zodat ze wel een beetje kunnen lopen, maar niet heel snel. Het zijn namelijk telgangers.

Dan gaan we de souq door. Je kunt hier van alles verkrijgen. Je kunt het zo gek niet bedenken. De geur van de verse kruiden is heel doordringend. Dan komen we aan bij een paar winkels die valken verkopen. Het is alleen lokale Qatarezen toegestaan om een valk te bezitten. Even tussendoor, slechts 30% van de bevolking hier is Qatarees, de rest is arbeidsmigrant of expat. We komen inderdaad een paar mannen tegen die met een valk op de arm lopen en open een pleintje zit een hele groep valken buiten. Er is zelfs een valken-ziekenhuis! Daar kunnen ze geholpen worden aan een gebroken pootje of een schimmel infectie. En zelf een veer-transplantatie is mogelijk met, jawel, superlijm!

We krijgen nu een uur vrije tijd om te shoppen in de souq of wat te eten of te drinken bij de vele cafeetjes hier. We zijn uiteraard op zoek naar een leuk souvenirtje, maar de meeste pluchen dieren hier zijn weer kamelen. Tot we één beertje zien zitten met een truitje van Qatar. Het betalen lijkt wat moeizaam te gaan. Met de telefoon lukt het niet en de betaalpas ook niet, maar de creditcard wel. Even zijn we bang dat we het beertje nu 3x betaald hebben, maar dat blijkt later gelukkig niet het geval. Sowieso is de criminaliteit hier zo goed als nihil.

Er zijn ook een paar aanhankelijke katjes hier in de souq. Op meerdere plekken in Doha komen we katten tegen die wel graag even een aaitje willen. Als we de markt wel zo’n beetje gezien hebben, lopen we nog even wat verder in de omgeving en gaan dan weer terug naar de bus. We rijden terug naar de haven en gaan weer aan boord. Het was een leuke eerste kennismaking met Qatar.

Bij de lunch wacht ons leuke verrassing. In het Bellavista restaurant blijkt vandaag opeens Jay onze ober te zijn, die we nog kennen van de cruise van deze zomer. Hij vervangt vandaag Artemio. We kunnen zo mooi een beetje bijkletsen tussen de gangen door, want het is niet heel druk.

We doen even een korte siësta in de hut en gaan dan bij de Infinty bar wat drinken. De cola komt meteen op de bar en daarna volgen weer een paar creaties van barman Mark. We hebben hier mooi zicht op het stadion en het naastgelegen vliegveld, waar regelmatig een toestel opstijgt.

Op de terugweg naar de hut halen we onze paspoorten op in het theater. Morgen moeten we een “face-to-face” paspoort controle doen in de cruise terminal van Abu Dhabi. En dan zit de dag er alweer bijna op! We schrijven dit verslag weer terwijl de zon onder gaat en de verlichting overal aan gaat. En om 17:15 uur vertrekt het schip naar de volgende bestemming. Op naar Abu Dhabi!

Woensdag 13 december 2023

Het plaatsen van de datum voelt toch steeds weer vreemd. Zittend op het balkon in de warme zon en dan “december” moeten schrijven. Nou we genieten er nog maar van want we gaan nu snel richting het einde van de cruise.

Maar eerst even terug naar gisteravond. Nadat we weer een gezellige avond aan de bar hebben gehad, gaan we nog even bij de Costa shop langs want de verkoper zou voor ons uitzoeken hoe hoog het schip is. Waar we ook zoeken, op internet in de gegevens aan boord, we vinden alleen de lengte van het schip (337 meter), de breedte van het schip (44 meter, soms wordt iets minder breed genoemd) en de diepgang (8,6 meter), maar nergens is te vinden hoe hoog het schip boven het water uitsteekt.

Het schip heeft als hoogste dek, dek 19. Dek 3 ligt iets hoger dan de kade als het schip aanlegt. Dek 13 bestaat niet. Helaas heeft de verkoper het nog niet kunnen achterhalen. Het lijkt ondertussen het best bewaarde geheim hier aan boord. We geven het nog niet op. We hopen de kapitein  nog een keer te treffen.

Het is kwart voor 10 in de ochtend als er een oproep is aan alle Nederlandstalige gasten om naar het theater te komen voor een uitleg over de dag van vertrek. Op zich weten we dat allemaal wel, maar we zijn nieuwsgierig of er ook iets gezegd wordt over de mogelijkheid langer die dag op het schip te blijven of na een uitstapje weer terug te kunnen aan boord. Onze vlucht gaat immers pas rond 2:00 in de nacht en waar ga je heen met al je spullen? Zes jaar geleden was het zo goed geregeld dat we zelfs tot 15:00 uur over de hut konden beschikken. Helaas krijgen we hierover geen duidelijkheid.

Wel wordt er een soort afscheidsparade gedaan van vertegenwoordigers van diverse afdelingen. Alle 1600 medewerkers kunnen natuurlijk niet daarbij aanwezig zijn, maar er is een flinke delegatie.

Het is bijna 12:00 uur en we gaan naar het achterdek op dek 16. Hier vind in de openlucht een optreden plaats door verschillende medewerkers waaronder Paul, onze kelner in het restaurant. Er zijn dansjes, er wordt gezongen en Paul doet dingen met zijn stem……. Nou ja, Zie zelf maar.

Na de voorstelling is het te laat om nog in het restaurant te gaan lunchen. Nog maar een keertje naar de Salty Beach dan maar. Ach, we hebben dat ruim 2 weken vermeden dus mag het wel een keer twee dagen achter elkaar.

Daarna gaan we een rondje sauna doen gevolgd door een bezoekje aan de Infinity bar achterop. Het is daar lekker zitten in de schaduw en Mark maakt weer wat speciale drankjes voor ons. Wat het was???? Hij is creatief met drank.

Straks weer galant naar het diner. Komende nacht hebben we een uurtje extra want voor Qatar gaat de klok een uur achteruit. Tja, we zien dat onze excursie al om 7:30 uur moet verzamelen dus toch vanavond maar niet te laat maken.

Dinsdag 12 december 2023

Gisteravond was het in de Grand Bar erg rustig omdat verderop in het Colloseo de Voice of the Sea gaande was. Passagiers konden hier hun “5 minutes of fame” verkrijgen. Boven bij de Granducato bar was het weer als vanouds gezellig met de Nederlanders en de Zwitsers daar.

Vanmorgen varen we met de opgaande zon de haven van Muscat tegemoet. In deze hoofdstad van Oman waren we 6 jaar geleden ook al eens en hebben toen een hele dag tour gemaakt, met onder andere een bezoek aan de mooie grote moskee. Dit keer gaan we de stad eens van de andere kant bekijken, namelijk vanaf het water.

Er staat al een rijtje bij de ingang van het restaurant voor het ontbijt. We belanden in de wijk van een andere ober, maar alles wordt soepel onderling geregeld. Daarna kunnen we weer meteen naar de kade voor onze excursie.

We rijden met de bus een half uurtje langs de kust, waar we uitkomen bij een jachthaven. Hier stappen we over op het volgende vervoersmiddel van vandaag: een dhow. Dit is een bepaald type houten boot, die hier in de regio veel gebruikt wordt. De grotere versies zagen we in de haven van Salalah liggen, volgeladen met vracht. Vandaag gaan we met onze groep op een kleiner exemplaar, bedoeld voor de pleziervaart.

Op het bovendek vinden we een prima plekje met mooi uitzicht. Er hangt een gaasdoek boven ons, wat wel fijn is met deze zon. Evengoed zijn we daarop voorbereid met zonnebrand, petje en zonnebril.

Als we van start gaan en de jachthaven uitvaren, ziet Jeroen meteen een schildpad in het heldere water zwemmen. We zijn allebei te laat om er een foto van te nemen, maar de ervaring telt. De gids vertelt dat het heel zeldzaam is dat hier schildpadden gezien worden, want die komen het meest voor op een plek hier 600km vandaan.

De dhow vaart in een rustig tempo langs de kust. De zee is erg kalm vandaag, dus geen risico op zeeziekte. De kustlijn bestaat hier uit grillige ruige bergen en rotsen, waartussen af en toe een wit dorpje verschijnt. En af en toe snelt er een vissersbootje voorbij.

We komen langs een rond gebouw, wat voorheen een paleis was van de sultan en nu een hotel is. Hier is begin dit jaar een internationale conferentie over groene energie gehouden. De dhow keert hier om en nu varen we de andere kant op langs de kustlijn, richting het centrum van Muscat.

Als we daar in de buurt komen, krijgen we zicht op een fort wat lijkt op een zandkasteel. Het is één van de twee forten die aan weerszijden van het nationale paleis van de sultan liggen. Het hoofdgebouw van dit paleis heeft kenmerkende gekleurde muren.

Nog een stukje verder varen we langs een groot monument in de vorm van een wierrook brander. En dan komt de haven met ons cruiseschip in beeld. Er ligt hier vandaag ook een schip van MSC, de MSC Opera.

Dan is het weer tijd om te keren en de dhow dobbert weer rustig terug naar de jachthaven. We worden nog getrakteerd op dadels en een kopje Arabische koffie. En verder krijgen we ook een paar keer water uitgedeeld, wat lekker is in deze warmte.

De hele tijd houden we een oogje in het water voor schildpadden of dolfijnen, maar helaas, op wat mooie vissen een verdwaalde chipszak na zien we niets in het heldere water zwemmen. Evengoed keren we met een goed gevoel terug naar ons “eigen” schip. Het was een lekker relaxed uitje, met mooie uitzichten.

Voor de lunch besluiten we een hamburger te nemen bij The Salty Beach. We nemen allebei een mix menu met frietjes en een toetje (citroen cake). De burger smaakt prima en is van beduidend hogere kwaliteit dan die je normaal gratis bij het buffet kon krijgen. Voor het menu betaal je dan wel 5 euro, maar dat is het ook echt wel waard. Omdat wij Gold member zijn van de Costa Club hebben we een voucher gekregen voor zo’n menu. Maar we zouden er zeker nog eens willen eten.

Hierna gaan we naar de Infinity bar voor een drankje. Barman Mark heeft vandaag een vrije dag omdat hij teveel uren heeft gedraaid. En Larvin durft het niet zo goed aan om iets speciaals te maken voor ons. Misschien is hij bang dat hij het niet zo lekker maakt als Mark. Maar gelukkig is daar barman Jordan, die een prima kopie maakt van de lichte sangria van gisteren.

Vervolgens lopen we langs Vincenzo van de C-Dream afdeling. Hij heeft met het kantoor in Genua kunnen regelen dat we alsnog ons kortingsvoucher van de afgelopen cruise hebben gekregen. Die kunnen we dan nu meteen inzetten op de boeking die we laatst bij hem aan boord hebben gemaakt voor september 2025. Scheelt toch weer wat euro’s.

Op ons balkon is het heerlijk rustig en we blijven hier lekker lezen en schrijven totdat de zon achter de bergen verdwijnt. Dat was weer een heerlijke dag zo! Morgen onze laatste zeedag van deze cruise, op weg naar Doha, Qatar.

Maandag 11 december 2023

Het leek er gisteravond op dat we een wisseling in de bezetting van de Grand Bar en de Granducato bar zouden krijgen. In de Grandbar hoorden we dat dat er ging komen, maar toen we later aan de Granducato bar zaten bleek dat er toch weer iets veranderd was en dat we de vertrouwde bezetting bleven houden. Wel zo lekker voor die laatste dagen. Het voelt nu zo vertrouwd.

Gelukkig, vandaag weer een relaxed dagje op zee. We zijn wat later dan normaal bij het ontbijt en dat wordt opgemerkt door een paar aardige Franse gasten waar we af en toe een gesprekje mee hebben. We doen het rustig aan vandaag. Co bestelt eerst de eggs benedict en daarna de wafels om twee bakjes Nutella op leeg te smeren.

Na het ontbijt gaan we handdoeken halen om een plekje op te zoeken op het achterdek. Op ons balkon is het lastige dat waar de wind niet te sterk is, de zon dat wel is. Je zou bijna naar het Nederlandse weer verlangen.

Maar op het achterdek is het ook vooral zonnig. Eerst gaan we nog een bankje proberen waar deels zon is, maar het is al snel toch zweten zonder er iets voor te doen. Dan komen we op het idee om op een bankje bij de bar te gaan zitten.

Hoewel de bar nog niet open is, zijn daar wel een paar bankjes lekker in de schaduw. Het is 10:00 uur en de bartenders beginnen wel met het op orde brengen van de bar die om 12:00 uur open gaat. We vragen wel even of het niet vervelend is als we daar gaan zitten, maar daar is geen bezwaar tegen.

Op dit schip zijn de bars niet uitgerust met rolluiken of andere schermen om de drankvoorraad af te sluiten als de bar gesloten is. Dat betekent dat alles uit de rekken moet. In dit geval bij de Infinitybar moeten er ruim 200 flessen drank, vele glazen, machines en andere benodigdheden tevoorschijn gehaald worden en op hun vast plek gezet worden. Alles uit het hoofd. En dan te bedenken dat minstens de helft puur decoratief is.

Voordat we gaan lunchen, gaan we nog wat drinken in de Kartell bar. We besluiten vandaag licht te lunchen namelijk een pannenkoek en een ijsje bij de Gelatria. Hierdoor zijn we ook sneller klaar. Bij de hut treffen we het bericht aan dat de excursie die we voor Dubai geboekt hebben, onvoldoende deelnemers heeft om door te gaan. We worden verzocht om vanaf 16:00 uur bij de tourdesk langs te komen.

Door de snelle lunch zijn we ook extra vroeg in de sauna. Het is er niet druk, maar dat is natuurlijk ook door het mooie weer. In dit verslag wat foto’s van de faciliteiten. Helaas zit er nog een net over het bad heen, maar het geeft een indruk.

Zo schuift alles wat naar voren. We gaan naar de Infinitybar op het achterdek, maar een plekje aan de bar zonder zon is niet beschikbaar. Wel net iets van de bar af, waar parasols zijn opengeklapt. We worden gewoon opgemerkt door de bartenders dus onze drankjes komen al snel. Eerst ons gebruikelijke Pepsi Zero en daarna heeft Mark weer iets nieuws voor ons gemaakt, een lichte sangria. Lekker fris. Ook maakt Mark weer wat shotjes voor de mensen aan de bar maar laat ons ook meedoen. Het was een black russian. Ook lekker.

Dan loopt het tegen vier uur en gaan we naar de tourdesk. We zijn niet de enigen. Het is behoorlijk druk, maar we zijn redelijk snel aan de beurt. Helaas is er geen leuk alternatief in het aanbod, uitgaande van Engels of Duits, behalve een dure helikopter-tour of met een 4X4 door de woestijn. Dat laatste hebben we 6 jaar geleden gedaan en het eerste vinden we te duur. Dan krijgen we als tip dat wellicht de Hop on Hop Off bussen een goede oplossing zijn. Daarvoor kunnen we desnoods aan land nog tickets kopen. We nemen dit idee mee.

Ondertussen hebben we ons cadeau van de Costa Club ontvangen. Onze butler heeft geregeld dat we het scheepsmodel hebben gekregen. Mooi, dan hoeven we die niet te kopen voor onze collectie. Blij mee.

We gaan naar de hut om het verslag te schrijven. Op ons balkon is dat wel te doen. Er is geen zon en de wind is te doen. We hebben een paar keer zo buiten gezeten en het roept het gevoel op dat je de test van het TV-programma “Wie is de Mol” gaat maken. Maar gelukkig valt er vandaag geen enkele kandidaat af.

Zondag 10 december 2023

Voor de zekerheid hebben we de wekker gezet, maar die blijkt niet nodig. We worden op tijd wakker en zien het schip de haven van Salalah naderen. Na 7 dagen varen stappen we opeens van Griekse bodem over op het zand van Oman!

Onze excursie begint om 8 uur. Dat betekent dat we te weinig tijd hebben om te ontbijten in ons restaurant. We halen daarom snel een ontbijtje bij het buffet. Daarna kunnen we richting de uitgang van het schip. Bij het van boord gaan krijgen we een zogenoemde “shore pass”, een kaartje ter grootte van een credit card, wat ons visum is voor vandaag. Niet kwijt raken, dus!

De bus staat klaar voor ons op de kade en de chauffeur heeft de airco al draaien. Begrijpelijk, want het is nu al 26 graden. Het gaat oplopen naar de 30 vandaag. Onze lokale gids heeft een moeilijk uitspreekbare naam, zegt hij. Het klinkt als Hafef, maar alles is goed.

We gaan van start. Het schip ligt in de commerciële haven, er is hier geen cruise terminal. Het is een heel stuk rijden voordat we bij de poort van de haven zijn. De olie pijpleidingen om schepen bij te tanken, lopen hier langs de weg. Verder zijn er grote bergen van gips-steen te zien, dat wordt hier veel gewonnen.

Na het checkpoint rijden we de stad in. Salalah is met 5 miljoen inwoners de tweede stad van Oman. Hoogbouw is hier verboden, zegt de gids, wat hij zelf erg stom vindt .Hij is sowieso niet zo positief over zijn land en de inwoners. Hij gaat ons heel veel dingen vertellen, waarvoor hij wel 8 jaar gevangenisstraf kan krijgen, dus het vertrouwen in ons is kennelijk groot. Hij praat lekker druk en vol energie, maar hij is goed te volgen in zijn Engels.

Een grappig detail zijn de verhalen over kamelen. Die zijn hier niet meer in het wild te zien, maar heel veel (rijke) mensen hebben eigen kamelen. Er is ooit 44 miljoen euro betaald voor een top kamelenhengst. Ze doen er hier niet alleen races mee, maar ook schoonheidswedstrijden. Zo schijnen er hier dus kamelen te zijn met botox en lip fillers. En hij vertelt dat de kameel ook als delicatesse gegeten wordt, vooral het orgaanvlees.

We komen aan bij onze eerste stop van vanmorgen, de Sultan Qaboos Moskee, één van de grootste moskees van Oman en cadeau voor de stad van de sultan die in 2020 is overleden. Het is een imposant bouwwerk, waarin veel Grieks marmer is verwerkt. We krijgen een rondleiding van onze gids. Uiteraard moeten de schoenen buiten uit en dienen vooral de vrouwen zich gepast te kleden.

Via het binnenplein komen we uit bij de grote gebedsruimte voor de mannen, een enorme zaal waarvan de vloer is bedekt met een gigantisch handgeweven tapijt uit Iran. In het midden van de hal, onder de koepel, hangt een enorme kroonluchter waarin veel Swarovski kristal is verwerkt. Verder zien we grote mahoniehouten deuren, bewerkt met islamitische motieven.

Na het bezoek aan de moskee gaan we verder naar onze volgende bestemming, het Al‑Baleed Archeologisch park. Dit park maakt onderdeel uit van het Unesco Werelderfgoed “Het land van de wierrook”. Als we er aankomen, zijn we enigszins verrast dat we stoppen bij het wierrook museum. Dat stond niet op de beschrijving van de excursie en hebben we in 2017 al eens bezocht. We vragen het Hafef en wij kunnen evengoed de tijd gebruiken om door het archeologisch park te lopen. Hij waarschuwt ons nog even voor de hitte.

De ruïnes in het park zijn van de middeleeuwse stad Zafar, een belangrijke havenstad voor de handel in wierrook in die tijd. We lopen over de paadjes naar de andere kant, waar de belangrijkste ruïnes zijn van het kasteel en de moskee. Het is inderdaad pittig heet in de zon vandaag.

Terug in de bus vertelt de gids dat hij zelf de zon haat. Het is hier 3 maanden per jaar regentijd en dat vindt hij de beste periode van het jaar, lekker druilerig alle dagen. Dat is overigens te zien aan hoe groen het hier overal is. We rijden langs weelderige plantages met palmbomen en banenplanten.

Dan maken we een stop bij de Al-Qawf markt. Hier kunnen we gaan shoppen voor de beste lokale producten. Wij vinden de markt echter nogal tegenvallen. Het zijn een stuk of 6 straatjes met alleen maar dezelfde kleine winkeltjes met dezelfde spullen. Uiteindelijk kopen we er toch wat, een pluchen kameeltje, een bakje wierrook kristallen en ieder een t-shirt. We kunnen betalen in euro’s, liefst cash natuurlijk.

Op de terugweg maken we nog een korte stop bij een “privé” moskee, die is neergezet naast de imposante woning van een corrupte minister. Hierna rijden we terug naar de haven. Gids Hafef wil graag met iedereen vrienden worden op Instagram. Hij is er namelijk apetrots op dat hij al een paar Europese vrienden in zijn lijst heeft staan. Italianen vindt hij de mooiste mensen op aarde. Hij weet dat we op een Italiaans schip zitten, maar helaas voor hem is alleen de Costa medewerker de enige Italiaan in onze bus. Als hij dat ontdekt, blijkt hij van die persoon erg onder de indruk te zijn. Volgens onze gids was die man te mooi voor de baan die hij heeft en zou hij fotomodel moeten zijn. Ja, ja…… Evengoed vindt hij het ook interessant om zoveel Nederlanders tegelijk te ontmoeten.

Terug aan boord nemen we een koffie bij Melissa en gaan dan direct door naar de lunch. Daarna kunnen we lekker languit op ons balkon in zon of schaduw. Wat een luxe! De spa slaan we vandaag maar even over. We halen nog wel een drankje bij de Infinity Bar en schrijven vervolgens dit verslag op ons balkon, met uitzicht op de grote dhow schepen die volgeladen worden met vracht.

Morgen weer een dagje op zee, onderweg naar de hoofdstad van Oman.

Zaterdag 9 december 2023

Wederom is vannacht de klok een uur vooruit gegaan, maar we hadden daar goed rekening mee gehouden en na 8 uur slapen worden we wakker, ruim op tijd voor ontbijten in het Bellavista.

De laatste zeedag van de zeven in een rij. Het is voor ons omgevlogen en we hadden er nog wel een paar willen hebben, maar dan wel zonder de klok vooruit te moeten zetten.

Vandaag is er niets gepland. Omdat de wind op ons balkon stevig is, gaan we op het achterdek de krant lezen. Vervolgens gaan we een drankje doen bij de Kartell bar en voor we naar de lunch gaan nog even naar de hut.

De middag bestaat weer uit sauna en Infinity bar en zo vliegt er al weer een dag voorbij. Tijd om aandacht te besteden aan de laatste etages, dek 17 t/m 19.

Dek 17 begint vooraan weer met hutten en daarna volgt de bovenetage van La Spiaggia Beach club, het binnenzwembad. Hier treffen we aan de ene kant de Nutella bar en aan de andere kant een tweede Gelateria Amarillo.

Gaan we langs het zwembad verder naar achteren, dan komen we buiten uit. Hier is het Splash Aqua Park bestaande uit 5 waterglijbanen. Twee die niet zo hoog beginnen en drie waarvoor je even flink de trappen op moet.

Verder naar achteren komen we aan de linkerkant (kijkende in de vaarrichting van het schip) de KikiPoke, waar je een poke bowl kunt samenstellen. Het is geïnspireerd op de Hawaiiaanse keuken. Aan de andere kant zit de Aperol Spritz Bar.

Dan krijgen we Il Forte Beach met aan elke kant een zwembad.

Lopen we verder dan komen we weer uit op Piazza del Campo maar dan een etage hoger. We gaan hier een etage hoger en komen op het grote buiten dek 18. Als eerste treffen we daar de Orizzonte Bar aan.

Daar direct achter kun je omhoog voor een stukje dek 19, zonnedek. Dan gaan we over dek 18 verder naar voren en passeren de Sport Arena. Wie daar van bovenaf naar wil kijken, moet wat verder lopen en de Volare Skywalk betreden.

Nog verder naar voren hebben we aan de rechterkant de Versilia Bar en aan de andere kant de Green Healthy Food bar.

Dan lopen we verder door naar voren en treffen hier nog een zwembad aan, Versilia Beach.

Dan kun je nog verder naar voren en passeer je de toegang tot Private 19, dat alleen toegankelijk is voor Suite gasten en waar ligbedden staan en een whirlpool aanwezig is. En dan sta je op dek 18 helemaal voorop met uitzicht naar voren. Wel afgeschermd met glas tegen de wind.

Zo, we hopen een beetje een beeld te hebben gegeven van hoe het schip in elkaar zit. Belangrijkste in onze ogen is om na te gaan welke plekken voor jou het belangrijkste zijn. Het is niet nodig om alle restaurants die inbegrepen zijn te weten.

Dan nog wat andere informatie:
Wij hebben dit schip nu bezocht met ongeveer een halve bezetting aan gasten. We weten dus niet hoe het is om op een volgeboekt schip te zitten. Zelf zijn we deze cruise bijna niet in het buffet geweest.

Internet werkt over het algemeen erg goed. Soms is kortstondig de verbinding weg, maar meestal is het snel genoeg om ook video’s te kijken. Het is wel prijzig en beslist aan te raden om vooraf te boeken. Dan is de prijs voor het duurste pakket, onbeperkt internet, 3 euro per dag goedkoper. Deze informatie kan natuurlijk wel snel achterhaald zijn, maar in MyCosta staat het wel aangegeven. Je moet het wel voor elke dag dan afnemen.

Morgen zijn we in Salalah en gaan we vroeg op excursie. Dus we moeten het vanavond niet te laat maken.

Vrijdag 8 december 2023

Iedere cruise besteden we ook wat aandacht aan de bemanning die onze reis speciaal maken. Het is niet mogelijk iedereen in het zonnetje te zetten, maar de mensen waarmee we het meeste contact hebben tijdens deze cruise willen we toch even voorstellen.

Werken op een cruiseschip is niet heel romantisch. Misschien voor een enkele functie, maar voor de meesten is het hard werken, gemiddeld 8 maanden zonder vrije dag, lange dagen en ver van huis. Dat wordt helaas niet door iedereen gerealiseerd.

Gisteravond zijn we foto’s gaan maken van mensen die ons dus fantastisch hebben geholpen. Een paar foto’s hadden we al, maar er was nog werk te doen.

Onze butler (die heb je bij een suite) Sushant kwam hiervoor speciaal naar onze cabine tijdens zijn pauze. Dat had ook weer niet gehoeven, maar we stellen het zeer op prijs.

Bij het diner hebben we ook gevraagd of we de koks even mochten fotograferen. Hier is een open keuken en Co dacht dat als ze heel kort even bij elkaar zouden gaan staan, er snel een foto gemaakt kon worden. Het liep een beetje anders want we moesten samen met de koks op de foto en die werd door iemand anders gemaakt. Er werd even tijd voor uitgetrokken. We hebben helaas geen namen.

Na het diner is het rustig genoeg om ook met onze obers Artemio en Paul een foto te maken. Dan lopen we het restaurant uit maar bij de Gelateria is de groep helaas niet compleet, dus die moeten we later nog even doen.

Door naar de Grand Bar waar Adrian iedere avond goed voor ons zorgt. Het is even zoeken naar een geschikte plek, maar het lukt. Tijd voor de BBC.

De volgende stop is de Granducato bar. Hier hebben we Saul en AY (erg genoeg hebben we zijn naam nog niet volledig kunnen spieken op zijn naambordje). Laatste vertelt dat hij nu helemaal weg is van ouzo. Hij had er vier op voor het slapen gaan en wist alles nog de volgende dag. Dat vertelde hij, maar ze mogen helemaal (niet zoveel) drinken dus we nemen het maar niet serieus. Wel grapt Co dat hij zich nu zorgen maakt of er nog voldoende ouzo voor ons overblijft op deze cruise.

Na een goede nachtrust, maar nog redelijk vroeg wakker, komen we Florentino, onze cabin steward tegen in de gang. Weer een kanjer vastgelegd. Dan gaan we door naar de Solemio spa om daar, voordat er publiek binnen is een paar foto’s te maken van de thermal area. Helaas is er nog een net over het bad, maar we kunnen binnenkort een beeld geven van de faciliteiten.

Onderweg naar het ontbijt komen we Edromer tegen. Hij herkende ons van de vorige cruise. Hij verzorgde de handdoeken in de Spa. Gisteren begroette hij ons daarom heel uitbundig. Toch leuk als je herkend wordt en wij herkenden hem ook. Soms moet je alleen even nadenken waarvan.

Na het ontbijt gaan we een plekje opzoeken op het achterdek op dek 7, bij de Infinity bar. Er staat vandaag namelijk nogal een stevige wind en hier zit je lekker in de luwte. Dit dek is alleen voor volwassenen en kinderen vanaf 14 jaar onder begeleiding. De bar zelf is nog dicht, maar hier hebben we gisteren al een foto kunnen maken van Mark Anthony en Larvin.

De bar is hier nog dicht dus gaan we naar de Kartell bar om wat te drinken. Daar kennen we Melissa en Dandridge.

Tijd voor de lunch. We hebben al vooraf aangegeven wat we willen want onze tijd is enigszins beperkt omdat we vroeg in de middag een massage geboekt hebben. We zitten aan het raam en zien dat het schip inmiddels het einde van de Rode Zee nadert. Er zijn wat eilandjes te zien en in de verte de kust van Jemen aan de oostkant en Djibouti aan de westkant. We varen nu door de Bab el Mandeb, de “Poort der Tranen”, de smalle zeestraat die de Rode Zee verbindt met de Golf van Aden.

Na de lunch gaan we naar de spa voor eerst een massage en daarna nog een rondje sauna. Om af te koelen gaan we daarna weer naar de Infinty bar op het achterdek en daar maakt Mark een drankje, shotje, voor de groep die aan de bar zit en wie mee wil doen. Het is een lichtblauw drankje met een toefje slagroom erop. Mark is een zogenoemde flair bartender, een nieuwe functie bij Costa.

Op de weg naar de hut gaan we kijken of het Amarillo team compleet is, maar helaas. Dat is pas vanaf 17:00 uur het geval, dus besluiten we eerst aan het verslag te beginnen en even na vijf uur gaan we naar beneden voor de foto. Het team op de foto bestaat uit: o.a. Mary Grace, Sonny en Cedy, die we van eerdere cruises kennen.

We wisselen nog wat Facebook en Instagram gegevens uit en dan hebben we het compleet. Nou ja, dit is een vertegenwoordiging van de harde werkers. Het lukt helaas niet iedereen in het zonnetje te zetten.

Morgen behandelen we de laatste dekken, 16 t/m 19.

Donderdag 7 december 2023

Het was gisteravond extra druk in de Grand Bar want er was een Abba-halfuurtje waarbij de dansvloer ook voller was dan andere dagen. De muziek was helaas nu wel een stuk harder, wat het lastiger maakte een gesprek te voeren. Eva en Stephie, die we kennen van eerdere cruises, waaronder onze vorige, waren bij ons komen zitten en we hebben lekker bij kunnen praten. Daarna weer door naar de volgende vaste stop, de Granducato bar, waar we Michael weer troffen. Een gezellige avond die weer omvloog. Bovendien moet de klok vannacht weer een uurtje vooruit gezet worden.

Na het ontbijt gaan we nog wat foto’s maken voor ons verslag. We gaan het hebben over dek 16 en we misten nog wat plaatjes. Daarna zijn we buiten meteen nog verder gegaan met dekken 17 en 18, maar voor vandaag doen we dus 16.

Dek 16 is het dek waar zich de brug van het schip bevindt. Die hebben we afgelopen maandag bezocht. Daarachter komen hutten en daarna komen we bij La Spiaggia Beach Club, het binnenzwembad, zullen we maar zeggen. De hoogte van deze ruimte is ruim 2 etages en je kunt ook vanaf dek 17 hier binnen komen.

Hier treffen we de Salty Beach Street Food aan. We zijn van andere Costa schepen gewend dat er een grill buffet is waar je vanaf lunch tot halverwege de middag gratis een simpele hamburger en friet kunt krijgen, maar hier moet je betalen, maar dan is het ook wel uitgebreider verzorgd. De kosten zijn niet hoog, 2 euro voor friet en 3,50 euro voor een burger naar keuze. Er zijn ook combi’s zoals de Burger Mix, wat inhoud hamburger, friet en een toetje. Maar er is nog meer aanbod. In de app te vinden.

Aan de andere kant zit de La Spiaggia Beach bar. Komt over als weggedrukt in een hoekje, maar hij is er. Verder is hier dus een zwembad en zijn er meerder whirlpools. Over verschillende hoogtes zijn ligbedden en stoelen verdeeld. Bij de ingang die verder naar achteren ligt, is ook een Aperol Spritz Bar. De plek voelt voor ons een beetje ongelukkig gekozen. Weg gedraaid van de actie, in een soort halletje.

Als we verder gaan komen we bij de Solomio Spa. Hier vinden we de Gym, de Beauty salon en de spa. Helaas konden we bij de spa geen foto’s maken van de faciliteiten, maar misschien komen die later nog want dan moeten we het een keer vroeg of laat treffen dat er geen gasten meer zijn.

De Gym wordt in ieder geval ook goed gebruikt. We zijn een paar keer wezen kijken (ja, alleen even kijken) en er waren veel mensen een poging aan het doen de cruise kilo’s te beteugelen.

Als we dit achter ons laten, komen we in het “Squock gebied”. Van belang voor mensen met kinderen. Er is een Baby Squock club, de gewone Squock club en een Squock restaurant. Dit alles gericht op (mensen met) kinderen.

Gaan we verder dan lopen we naar buiten en komen uit op Piazza del Campo, het achterdek. We kijken tegen een groot videoscherm aan en dit dek is te gebruiken voor optredens en feesten. Vanaf hier kun je buiten verder klimmen naar hogere dekken, maar daar komen we volgende keer op terug.

Als we uitgewandeld zijn gaan we binnen weer wat afkoelen. Het is namelijk erg warm en zonnig buiten vandaag. We drinken een koffie en een cola bij Melissa op dek 8 en praten even bij. De kapitein komt ook een bakje doen. Hij schijnt elke dag wel even langs te komen in de bar en de crew te groeten. Dan toch nog even opwarmen op ons balkon in de zon, met de krant erbij.

Na de lunch gaan we weer naar de Spa. Vanwege het mooie weer is het daar een stuk rustiger en we doen twee rondjes sauna afgewisseld met lekker hangen in het bad dat voorzien is van een ring waarin stevige bubbels omhoog komen, een bank met bubbels en uit de lange wand komen drie watervalletjes waar je onder kunt gaan zitten.

Daarna is het tijd om achterop dek 7 bij de Infinity bar wat vocht weer aan te vullen. We beginnen met een Pepsi Zero (vanwege de cruises in de Arabische omgeving is er overgestapt op Pepsi i.p.v. Coca Cola) en daarna maakt bartender Mark een speciaal drankje voor ons dat lekker zoet smaakt, maar waarvan we geen idee hebben hoe het heet en wat er nu precies in zit. Het is buiten ons gezichtsveld gemaakt.

Voordat we terug gaan naar onze hut, gaan we nog even langs de tour desk om een formulier in te leveren. Daarop hebben we in moeten vullen wanneer onze terugvlucht gaat zodat ze daarmee rekening kunnen houden met de excursies op onze laatste dag.

Zo vliegt de dag weer om en tikt de klok door richting diner.