Zondag 12 mei 2024

We hebben gisteravond weer genoten van een heerlijk diner in het Club Restaurant. Daarna bezetten we direct onze vaste barkrukken in de Grand Bar. Er staat nog net niet onze naam op, maar sommige gasten weten al dat dit ons vaste plekje is.

Het is La Notte Bianca, de witte avond, en veel mensen zijn daarom in het wit gekleed. We raken gezellig aan de praat met een echtpaar uit Nederland. Blijkt dat zij in 2018 op dezelfde cruise zaten als wij: van Italië naar Brazilië en Argentinië op de Costa Fascinosa. Hoe klein kan de wereld zijn.

Om 23:00 uur begint het feest op dek 9, onder het opengeschoven dak. We besluiten er ook even te gaan kijken, maar dan van bovenaf op dek 11. De sfeer zit er al goed in. Er wordt lekker gedanst en met de zaklampjes op de smartphones gezwaaid. Co schiet er een filmpje van, wat hij later heeft geüpload naar YouTube. Ook is er een Costamedewerker bezig met een ijssculptuur.

Na al het feestgedruis slapen we lekker de witte nacht door en worden weer wakker op een zonnige zee. De temperatuur is nog steeds goed warm, maar de lucht is lang niet meer zo vochtig als bij Brazilië in de buurt. Dat is wel zo aangenaam. We varen nu voor de kust van Afrika, vlakbij de Kaapverdische Eilanden. Helaas net te ver ervandaan, zodat we er ook met de verrekijker geen blik op kunnen werpen. Vandaag legt hier de Costa Deliziosa aan, die nog met de wereldcruise bezig is. Die werd gaandeweg met ruim 3 weken verlengd, omdat cruiseschepen nog steeds niet door de Rode Zee mogen varen. Zij moesten dus om Afrika heen varen, wat uiteraard een stuk langer duurt, dan door het Suez kanaal varen.

Na het ontbijt gaan we weer onze wandeling maken op dek 11. Dit keer zien we veel vliegende vissen, die nu ook in groepjes omhoog komen uit het water. We besluiten daarom nog even te gaan kijken op dek 3, waar je veel dichter bij het water staat. Maar een knappe foto nemen van een vliegende vis met de telefoon blijkt toch iets te hoog gegrepen. Daarom plaatsen we maar een archief foto uit 2014 in dit verslag.

De dolfijnen die we dinsdag 7 mei hebben gezien, waren trouwens langsnuitdolfijnen. Ze zwemmen vaak een heel stuk met schepen mee in de boeggolf. Ze heten ook wel spinnerdolfijnen, welke naam ze te danken hebben aan de sprongen die ze uit het water maken, waarbij ze tot wel 7 keer om hun lengteas kunnen draaien. En dat is precies wat we die dag hebben kunnen zien vanaf ons balkon.

Om 12:00 uur gaat de klok weer een uurtje vooruit. We zitten nu op de tijd van de Canarische Eilanden, dus de komende dagen hoeven we de horloges niet meer bij te stellen. Na de lunch gaan we ons rondje doen in de Spa en sluiten dat af met een colaatje in de central-pool bar. Daar krijgen we van barman Regalado ook nog iets anders met cola te proeven. Het blijkt een cola met Kahlua te zijn, een koffie likeur. Lekker, maar voor dit tijdstip laten we het even hierbij.

Co gaat met zijn boek het balkon op, want het verhaal is reuze spannend. En Jeroen schrijft alvast dit verslag en gaat dan buiten even studeren op het bezoek aan Tenerife en Lanzarote. Nog anderhalve dag op zee en dan hebben we weer land onder de voeten.