Dinsdag 30 april 2024

We zijn maandag druk bezig geweest met inpakken en de laatste klusjes in huis. Vanmorgen testen we nog een paar kleine dingen en dan kunnen weer vertrekken.

We zijn al om half 7 wakker en richten ons op de trein van half 9. Vanwege werkzaamheden aan het spoor bij Amsterdam rijdt de intercity deze week niet naar Amsterdam Centraal maar naar Schiphol. We kunnen nu dus kiezen uit de sprinter, die altijd naar Schiphol gaat, of de intercity. Omdat in de intercity meer ruimte te vinden is om met koffers te reizen en het ook sneller gaat, heeft deze dus de voorkeur.

Iets voor half 10 zijn we op Schiphol. We gaan naar de incheckbalies voor Sky Priority en kunnen meteen kiezen uit meerdere balies om direct te worden geholpen.

Het gewicht van de koffers komt overeen met wat wij thuis ook hadden gewogen en zit nog net binnen de marge. Dit keer moeten we zelf de koffers meenemen. De service van Costa dat ze een week vooraf thuis worden opgehaald, is alleen bij vertrek uit bepaalde Europese havens.

Door naar de veiligheidscontrole. Ook hier hoeven we niet te wachten. Wel staan we ongeveer 10 minuten in de rij bij de geautomatiseerde paspoortcontrole.

Al met al dus bijzonder snel door alles heen. We gaan op zoek naar een ontbijtje. In het foodcourt nabij de D pier vinden we een klein kraampje die broodjes met ei en spek verkoopt.

Daarna lopen we enige tijd rond langs de winkels, om vervolgens bij de gate te gaan zitten in afwachting van het boarden.

Zoals in ons vorige verhaal vermeld, reizen we dit keer in de voor KLM vrij nieuwe premium comfort klasse. We treffen bij onze stoelen een zakje met tandenborstel, tandpasta, pen en oogmasker aan. Tevens ligt er een menu en ontbreken ook een deken en kussen niet. Dan is er nog de “noise cancelling” koptelefoon. Het entertainment scherm is groter dan in de economy klasse.

Het vliegtuig zit behoorlijk vol. Niet helemaal, maar toch goed bezet. We vertrekken op tijd. Verwachte reistijd is iets korter dan 12 uur.

De service is goed en het eten bevalt ook. Zo is er als snack een broodje kroket met mosterd van De Oliehoorn,  uit onze woonplaats.

De stoelen zitten goed maar wie bedenkt het om usb-aansluitingen aan de binnenkant van de armleuning te maken. Het lukt Co wel om er een kabeltje in te stoppen, maar dan moet je wel oppassen dat je die niet kapot drukt met je bovenbeen.  Maar de stoelen zijn verder ruim genoeg om niet met de schouders tegen elkaar aan gedrukt te worden.

We hebben voor 1 persoon internet gekocht maar door de telefoon als hotspot in te stellen, kunnen we er beiden gebruik van maken, zowel met telefoon als tablet.

Co heeft thuis van Netflix een aflevering van een serie gedownload en kijkt die. Daarna probeert hij of hij nog een aflevering kan downloaden. Dat gaat langzaam, maar het lukt ondanks dat we buiten de EU zijn. Bij het kijken blijkt dat het ook van een andere server gekomen moet zijn, want er is geen Nederlandse ondertiteling meer.

Jeroen luistert muziek en loopt de achterstand in met het lezen van de krant en zo gaan 12 uren toch nog redelijk vlug voorbij. We doen ook een paar dutjes tussendoor.

Bij aankomst op de luchthaven Guarulhos zijn we vrij snel uit het vliegtuig en gaan naar de paspoortcontrole. Het is even onduidelijk of wij nou in de enorme rij voor automatische controle moeten, maar al snel ziet Jeroen een bordje “foreigners” en daarachter een parcours waar je bij de Efteling anderhalf uur over doet. Echter we zien daar aan het einde slechts een handje vol mensen staan en omdat we de ervaring hebben dat de automatische controle buiten de EU meestal niet werkt, gaan we dus door dat parcours waarbij er gelukkig veel afgesneden kan worden.

Er zit maar 1 marechaussee, maar we staan dan ook met nog geen 20 mensen bij hem te wachten. Als we nog eens naar de andere rij kijken wordt wel duidelijk dat het overgrote merendeel aan boord Braziliaans was.

Eenmaal buiten moeten we ongeveer 20 minuten wachten op de shuttlebus van het hotel die ons naar het Marriott Hotel zal brengen. We zijn de enige passagiers en het is nog wel even een aardig stukje rijden voor we het hotel bereiken. Daar checken we in en regelen voor morgen alvast een taxi om ons naar de kustplaats Santos te brengen.

We gaan naar de kamer en na wat wikken en wegen besluiten we toch nog even wat te gaan eten. In het Atrium-restaurant nemen we beiden een Marriott burger met frietjes en in plaats van Cola Zero volgen we het advies van de ober en nemen een Braziliaanse Zero Sugar drank Guarana. Dit is het alternatief voor cola hier. Het wordt gemaakt van de bessen van de guarana plant uit het Amazone woud en bevat nog veel meer cafeïne dan koffiebonen of theebladeren. O jee, als we nu maar kunnen slapen… Gelukkig schijn je je vermoeid te voelen als het uitgewerkt is.

Daarna bereiden we ons voor om na een lange dag te gaan slapen. Het is in Nederland vier uur in de nacht als wij het dekbed over ons heen trekken en vallen al snel in slaap.