Zondag 19 mei 2024
Vannacht is de klok een uur vooruit gegaan maar we zijn redelijk op tijd naar bed gegaan en we hoeven pas om kwart over 10 te verzamelen voor onze excursie. Dus voldoende tijd voor het ontbijt bij grote John en kleine John.
Vandaag gaan we een klein stukje lopen van de pelgrims tocht naar Santiago de Compostella. Ongeveer 5 kilometer. We lopen daarbij wel tegen de richting in van het gedeelte tussen Finisterre en Santiago de Compostella.
Onderweg naar het startpunt van de wandeling vertelt de gids wat algemene dingen over Vigo, waar ons schip in de haven ligt. Zo was er heel vroeger vooral veel visserij. Later zijn visconserven een belangrijke industrie geworden en tegenwoordig is er ook veel auto industrie, vooral van Citroën.
Ook worden er tegenwoordig veel oesters en mosselen geteeld op rekken in het zeewater, wat goed te zien is als we een brug over rijden. De bossen bevatten vele soorten bomen waaronder ook de eucalyptus boom. Die is rond 1900 vooral om decoratieve redenen geplant maar later is het hout veel in de scheepvaart gebruikt omdat het zeer flexibel is.
Aangekomen bij het startpunt van onze wandeling, gaan we de bus uit. We krijgen van de gids ieder een jakobsschelp aan een touwtje uitgereikt, het symbool van de Camino. Na een paar foto’s maken gaan we op pad. De eerste kilometer gaat over een asfalt weg en daarna gaan we over een prachtig pad het groene bos in. De dan volgende 500 meter zijn volgens d gids het zwaarste, steil omhoog tegen de heuvel op. Maar als we daar voorbij zijn, kan het niet meer misgaan.
Wie zich onderweg naar de start bedacht heeft, kan overigens met de bus naar het eindpunt en mocht iemand onderweg moeten afhaken, dan zal er een taxi geregeld worden maar wel op eigen kosten. Helaas blijkt later iemand ook af te moeten haken en moeten we even wachten tot we verder kunnen.
De wandeling is verder prima te doen. We komen veel wandelaars en fietsers tegen in de omgekeerde richting. Je groet elkaar en wenst elkaar een buen camino. De bewegwijzering van de route is heel duidelijk, hoewel wij die natuurlijk niet nodig hebben met onze eigen gids.
Als we het bos uit komen, gaan we een middeleeuwse brug over en komen op een punt waar we mooi uitzicht hebben op de stad met vooral de kathedraal opvallend in beeld.
Dan gaan we weer door totdat we de stad bereiken. Het is nu gaan regenen maar Co verwacht van het zweten natter te worden, als hij nu een jas aan doet, dan dat hij gewoon in T-shirt blijft doorlopen. Het regent niet hard en wellicht houdt het snel op. Het regent hier vaak en veel. De gids geeft Co vervolgens wel haar paraplu, maar zoals verwacht had hij die niet lang nodig. Wel erg aardig van haar. Zelf had ze ondertussen een poncho aangetrokken.
Aangekomen op het plein voor de kathedraal krijgen we nog uitvoerig uitleg over wat er aan de gevel allemaal te zien is. We zijn namelijk iets te vroeg voor de tapas, die we gaan krijgen in het hotel dat ook aan het plein ligt. Hier zijn veel groepen wandelaars te zien die de tocht volbracht hebben. Sommigen zijn emotioneel, anderen zijn uitgelaten blij. Uiteraard hebben zij allemaal veel meer kilometers in de benen dan wij. Vanaf 100km wandelen of 200km fietsen kun je een certificaat krijgen dat je de camino hebt gelopen.
Iets na twee uur gaan we het hotel binnen. In een aparte zaal staan een paar schotels met ham, kaas en ham-krokketjes voor ons klaar. Ook zijn er stukjes empenada met tonijn. Iets later volgt er een kommetje Galicische caldo soep en ook worden er dranken uitgeserveerd waarbij vooral de wijn populair is.
Daarna vervolgen we onze route rondom de kathedraal waar weer veel in twee talen wordt uitgelegd, Duits en Engels. We gaan dan op eigen gelegenheid binnen in de kathedraal kijken en sluiten ook aan in de rij om het graf van de heilige Jacobus te bezoeken. Daarna kom je uit achter het grote altaar in de kerk en kun je het beeld van Jacobus nog omhelzen. Hier mogen geen foto’s gemaakt worden.
We verzamelen om kwart voor 4 weer op het plein voor de kathedraal en gaan naar de bus om nog een flinke rit te maken terug het schip. Ondanks wat regen is het weer ons toch meegevallen. We zijn weer een bijzondere ervaring rijker.
Je hoort er zoveel over en nu hebben jullie een beetje ervan meegekregen, lijkt me heel bijzonder!