Vrijdag 3 mei 2024

Even terugspoelen naar gisteravond:

We zijn naar een andere steak house gegaan in het grote overdekte winkelcentrum, genaamd Madero. Ook hier moet je internet gebruiken om de menukaart te kunnen lezen, in ieder geval voor de Engelstalige versie. Maar hier lukt het ons om op de wifi van het restaurant in te loggen. Toch niet echt handig.

We bestellen carpaccio vooraf en een Argentijnse steak als hoofdgerecht. Het smaakt dit keer uitstekend, maar ze zijn wel weer erg snel in het serveren van het hoofdgerecht. De laatste hap van het voorgerecht zat nog in onze mond.

Voor het hoofdgerecht denken we beiden aan de brownie met vanille ijs, maar we zien ook dat er een XL-versie die iets goedkoper is dan twee keer de gewone versie. En dan is die portie genoeg voor 4 personen. Toch maar besteld en geen spijt van. Lekker en helemaal op.

Het is lastig dat blijkbaar bijna niemand hier Engels spreekt. We gebruiken af en toe een vertaal app op de telefoon, maar zelfs dan is het soms lastig omdat de grammaticale volgorde waarschijnlijk erg verschilt en soms essentiële woorden verkeerd vertaald worden.

Het betalen levert ook wat problemen op. De eerste twee pogingen mislukken en dan ontstaat er een situatie waarin de vraag beantwoord moet worden: wat nu? We dringen aan toch nog een poging te wagen en gelukkig lukt die wel.

Al met al heerlijk gegeten en we waren slechts ongeveer 60 euro kwijt. Dus met een goed gevoel gaan we nog even 4 blikjes Cola Zero inslaan voor de hotelkamer en dan gaan we ook naar onze kamer toe.

Na een goede nacht van 8 uur slapen, worden we om half zeven wakker. Jeroen kijkt op het internet waar de Costa Favolosa zich op dit moment bevindt en dat blijkt al dicht in de buurt te zijn. Impulsief besluiten we snel wat kleding aan te trekken en naar het strand te lopen, ongeveer 2 blokken met huizen verderop.

Mooi op tijd komen we daar aan om het schip aan te zien komen. Het is mooi in zicht vanaf het strand en draait net bij om naar de wat meer inlandse haven te varen. Ideaal om mooie foto’s te maken met een mooie achtergrond. Ook het licht van de opkomende zon doet goed werk.

Daarna terug naar het hotel om te douchen en ons op te knappen voor het ontbijt. Na het ontbijt gaan we inpakken en als dat klaar is gaan we naar beneden om uit te checken en vragen we om een taxi voor ons te regelen. Die brengt ons naar de terminal en daar zijn we al rond 10 uur. Het schip loopt nu leeg met mensen die het erop hebben zitten. Maar ook nieuwe gasten zijn al volop aanwezig. We stappen uit en lopen naar medewerkers van de terminal die ons direct doorverwijzen naar een hal waar we ons moeten melden en waar gecontroleerd wordt of de koffers gelabeld zijn. We krijgen volgnummer 1 om dus met de eerste groep straks naar de incheckbalie te gaan. We mogen wat doorlopen om onze koffers af te geven en daarna gaan we naar een hal waar nu nog koffers staan van mensen die naar huis gaan.

Na enige tijd wordt de hal omgebouwd voor nieuwe passagiers, maar het is nog wachten tot ruim na 12 uur voordat we eindelijk naar de balies mogen. Dat gaat redelijk soepel en dan naar de veiligheidscontrole die we nog nooit zo streng hebben meegemaakt. Schoenen en zelfs sokken moeten uit en Co raakt geïrriteerd als er moeilijk gedaan wordt over zijn meegebrachte verdeeldoos om apparaten op aan te kunnen sluiten. Maar na enige discussie waarbij beide partijen elkaar niet of amper verstaan, gaan ze akkoord met het meenemen van het verdeelblok. Jeroen moet ook zijn rugzak open maken voor wat checks en zelfs een papiertje in de broekzak levert fouilleren op.

En dan wacht ons aan boord nog een controle. Weer de tas door scanner. Maar nu geen probleem. Het is ook nooit een probleem geweest bij Costa dat we zo’n verdeelblok mee hebben.

Door naar het restaurant op dek 9 om wat te eten nu het nog rustig is omdat we tot de eersten aan boord behoren. Daarna gaan we naar de Poolbar achterop en ontmoeten twee bartenders die we van de cruise in juli 2023 kennen. Even lekker bijpraten en daarna maken we een ronde over het dek in afwachting van de mededeling dat de hut klaar is.

Ondertussen kijken we ook de verplichte video over de veiligheid aan boord en als de hut beschikbaar is, gaan we de zwemvesten halen om daarmee ons te melden op de plek waar we naartoe moeten in geval van een mogelijke evacuatie. Daar scannen ze onze kaart zodat is vastgelegd dat we hebben voldaan aan de oefening.

Ondertussen is de eerste koffer in de hut en pakken we die uit. Zoals elke cruise hebben we weer een fles bubbels staan en die maken we open om de eerste twee glazen alcohol voor deze reis tot ons te laten komen. Tussentijds gaat Co even de creditcard registreren en na enige tijd gaan we badjassen halen bij de spa en bezoeken we de centrale Poolbar waar Marvin, ook een bekende bartender, net zijn dienst begonnen is.

We lopen ook langs de balie van MyTours, omdat onze excursie van morgen helaas niet doorgaat, vanwege te weinig deelnemers. De stadwandeling in Rio de Janeiro is ook niet in andere talen beschikbaar. Een zelf geïmproviseerde stadswandeling op eigen gelegenheid zien we even niet zitten. We besluiten om te boeken naar een excursie die die Corcavado op gaat, waar het grote beeld van Jezus op staat. Daar zijn we in 2018 al geweest, maar we willen het best nog een keer zien.

Dan naderen we het moment van vertrek en vindt ook de oefening plaats voor de gasten die niet de moderne versie van de video hebben gedaan. We gaan van ons balkon van het vertrek genieten terwijl de zon achter de wolken verdwenen is, waardoor het buiten eigenlijk wel lekkerder aanvoelt wat temperatuur betreft. Straks eten in het Club restaurant. Het is gelukt om dit voor deze reis te boeken, terwijl dat in eerste instantie voor suite gasten is. Hierover kregen we op het laatste moment nog een mail van Costa, in het Frans.

Morgen verder.