Maandag 21 oktober 2024

We gaan nog even terug naar gisteravond. Het ging helaas niet allemaal vlekkeloos… Het schip zou om 17:00 uur vertrekken uit Savona, maar wij zagen al vanaf ons balkon dat dat bij lange na niet zou lukken. Er stonden nog heel veel pallets met bevoorrading op de kade en er werden zelfs nog een paar vrachtwagens uitgeladen. Dan volgt de omroep voor de safety drill. Dit keer is er opeens geen digitale versie meer, maar moeten we weer “ouderwets” met ons zwemvest om naar ons musterstation, om daar het bandje van de veiligheidsboodschap in meerdere talen aan te horen.

Als we weer terug zijn in de hut wordt Jeroens koffer bezorgd. Die van Co zit er helaas nog niet bij. Om 18:30 uur is onze diner tijd, dus gaan we naar het restaurant op dek 4. Hier is het gedeelte van het restaurant wat speciaal gereserveerd is voor Gold en Platinum leden van de Costa Club. Ons tafelnummer blijkt een soort van tafel voor twee te zijn. Het is eigenlijk een tafel voor 6 personen, waarvan de middelste twee plaatsen dan leeg blijven. Wat ook opvalt, is dat er geen tafellinnen meer op de tafels ligt. Wel ligt er een klein stalen rekje naast je bord, waar het bestek steeds per gang op gelegd wordt.

Bij het opnemen van de bestelling volgt een teleurstelling. Tot en met de laatste cruise in mei van dit jaar, konden we bij het hoofdgerecht altijd een bordje frietjes bijbestellen. Onze ober geeft aan dat dat nu echt niet meer gaat lukken. Dat is jammer. Bij het volgende diner zullen we dan maar weer naar de pasta op het menu kijken, om de koolhydraten binnen te krijgen. Overigens smaken alle gerechten bij het diner wel goed. En omdat we vlakbij het raam zitten, kunnen we het schip uit de haven van Savona zien vertrekken, met twee uur vertraging.

Als we na het diner in de hut terug komen, is de koffer van Co er nog steeds niet. We zien ook geen personeel meer op de gang bezig. Dus nu worden we wel zenuwachtig. Jeroen belt de receptie, maar komt in een eindeloze wachtrij. We lopen er maar gewoon heen op dek 3. Daar staat een aardige rij wachtenden voor ons en we zien iemand behoorlijk uit zijn plaat gaan, omdat zijn koffer niet op het schip is. Als we aan de beurt zijn, probeert de medewerker meteen de verantwoordelijkheid af te schuiven, omdat Bag Express geen onderdeel is van Costa. Maar uiteindelijk blijkt de koffer gelukkig bij de receptie te staan, zogenaamd omdat er geen leesbaar label aan zit. Maar het label van Bag Express is eigenlijk gewoon prima te lezen, dus geen idee waarom ze ons hiermee zo in de stress hebben laten schieten en waarom de koffer van Jeroen met dezelfde gegevens op het label wel bezorgd is.

Hoog tijd voor een borrel, dachten we toen. Dus op naar de Grand Bar. Hier hopen we bartender Laura te ontmoeten, die we nog kennen van onze Groenland cruise. We zien haar echter niet achter de bar. Bij navraag blijkt ze twee weken geleden al van het schip te zijn gegaan en is ze inmiddels thuis in de Filippijnen. Jammer, maar er staat ook hier aardig ander personeel. Het is pittig druk in de bar en dan gaat ook nog de bier-automaat stuk, waar in carrousel vorm 6 glazen bier mee getapt kunnen worden. En ook uit de gewone tap wil maar geen gewoon biertje komen. Gelukkig drinken wij wat anders.

Tot besluit van de avond gaan we nog even langs Cedy in de Gelateria. Van hem krijgen we nog een lekker ijsje.

De nacht verloopt verder rustig en we worden wakker op een kalme en zonnige Middellandse Zee. Voor het ontbijt gaan we weer naar het Gold restaurant op dek 4. Daar ontmoeten we ober Paul, die we kennen van onze Dubai cruise op de Toscana. Er staat hier een prima ontbijt buffet voor ons klaar, met ruim voldoende keus. En Co wordt helemaal blij als er twee cupjes Nutella voor hem worden geregeld.

Dan gaan we onze ochtend wandeling maken op dek 5. Op dit promenade dek kun je helemaal rondom het schip lopen. Aan de kant waar de zon schijnt, is het behoorlijk warm. En aan de schaduw kant heb je beslist ook geen jas nodig. Heerlijk weertje dus! We zien veel kleine vogeltjes rond het schip vliegen, waarvan er zeker een aantal roodborstjes blijken te zijn. Hopelijk houden die het vol tot we morgenmiddag in Malaga zijn aangekomen. Na 7 ronden sluiten we de wandeling af en krijgen we van Cedy een verfrissende en super gezond glas vers geperst sap.

Op ons balkon pakken we de krant erbij. Hier is het ook flink warm in de zon. En dan is het zomaar alweer lunch tijd. Ook daarvoor gaan we weer naar het Gold restaurant. Het is echter pittig druk en behoorlijk chaotisch. Het bestel systeem werkt niet, waardoor de obers alles op moeten schrijven. Het duurt erg lang voordat onze drankjes komen en de kwaliteit van het eten is ook niet echt super. Wat we dan weer vreemd vonden om te zien, is dat onze buren een visgerecht geserveerd krijgen waarbij er frietjes op het bord liggen. Ze hebben dus blijkbaar wel friet. Maar ja, om nou vis te gaan bestellen voor het bijgerecht, dat gaat ook wel weer ver.

Na de lunch gaan we snel naar de sauna toe. Die is dan weer ouderwets goed hier op de Diadema. Een lekkere warme Finse sauna en een mooi buitendek met een jacuzzi en een barretje waar we lekker een colaatje kunnen bestellen. Na twee rondjes houden we het voor gezien en gaan we nog even verder relaxen op ons balkon.

Dan hijsen we ons in de pakken, want het is vandaag meteen elegante avond en zo meteen volgt de VIP cocktail. We gaan ook even afscheid nemen van de Braziliaanse host Oton Bastos. Hij sluit zijn scheepscarrière morgen af en vliegt vanaf Malaga naar huis.

Morgen komt het schip om 13:00 uur aan in Malaga. Daar hebben we voor de middag niks gepland. Waarschijnlijk gaan we even de stad in wandelen, want het is altijd wel gezellig daar.