Maandag 28 oktober 2024
De wagyu beef is gisteravond niet meer gelukt. Jeroen liep om 18:00 uur naar het restaurant om het aan de maitre te vragen, maar die zei dat dat echt minimaal een dag van tevoren besteld moet worden. Hij adviseerde om gewoon bij La Fiorentina Steakhouse te gaan eten. Nou ja, dan slaan we de wagyu maar over deze reis. We willen liever ’s morgens het menu van het restaurant kunnen bekijken en pas daarna beslissen of we een ander hoofdgerecht zouden willen bestellen.

Het diner smaakt overigens prima. Onze ober Rizaldy zorgt weer goed voor ons. Vanwege de orkaan op de Filippijnen heeft hij drie dagen geen contact kunnen hebben met zijn familie thuis. Dat is natuurlijk erg stressvol. En nu contact weer mogelijk is, heeft hij foto’s gekregen van hun huis wat onder water staat. Erg triest allemaal natuurlijk, maar gelukkig is verder iedereen van zijn familie OK. We stoppen daarna snel over dit onderwerp, want dit leidt hem anders teveel af van zijn werk, wat de nodige concentratie vereist.

Aan de bar is het ook weer prima toeven. We beginnen dit keer met een Mai Tai, die ons goed smaakt. Later vragen we aan Jezel om een limoncello, maar die blijkt inmiddels op te zijn, zegt ze. Pas in Savona komt er nieuwe voorraad. Dan nemen we nog maar een rondje sambuca. Net op het moment dat we denken te gaan afronden met cola en water, komt Michael met de vraag of we nog een limoncello willen. Hij blijkt de aangebroken laatste fles voor ons verstopt te hebben achterin de koelkast. Er zitten nog precies twee glazen in voor ons. Dus we gaan met iets meer alcohol op dan gepland weer terug naar onze hut.
Vanmorgen kunnen we rustig aan uitslapen en ontbijten. Vanwege de staking van de bus chauffeurs zijn bijna alle excursies geannuleerd. Positief daaraan is dat we nu ruim de tijd hebben om onze vriendin Bärbel te ontmoeten, die hier in de wintermaanden verblijft. We hebben afgesproken om samen te gaan lunchen bij haar favoriete Spaanse restaurant in de stad.

We gaan bij de buitenbar onze kranten lezen met een koffie en een cola erbij. Volgens onze weer app zouden er vanmorgen een paar lichte buitjes kunnen vallen en dat is ook zo. Wij zitten lekker droog onder het afdak. Later vandaag zou het droog moeten blijven en sowieso schijnt tussendoor de zon er lekker bij.
Om 11 uur gaan we van boord en sturen via WhatsApp onze live locatie door aan Bärbel. We hebben om 12 uur afgesproken bij het busstation, wat op ongeveer een half uur lopen ligt. Onderweg komen we langs de grote kerk Nuestra Señora de la Concepción. We zien dat de deuren open staan, dus dit keer kunnen we het interieur van de kerk bekijken. Dit voorjaar was de kerk namelijk gesloten toen we er langs liepen.

Als we bij het busstation aankomen, komt Bärbel al direct naar buiten lopen om ons te begroeten. Het is een fijn weerzien na anderhalf jaar. We kennen elkaar van de cruise naar Groenland van juli 2023 en hebben sindsdien contact met elkaar gehouden.
We pakken de tram die hier voor het station begint, want deze heeft een halte vlakbij het restaurant waar Bärbel ons mee naar toe wil nemen. De tram rijdt gelukkig wel vandaag, zei het met een iets minder frequente dienstregeling. We stappen uit bij de halte Puente Zurita en lopen dan een klein stukje terug naar Mesón Los Ángeles. Dit is typisch zo’n restaurant waar je als toerist aan voorbij zou lopen, omdat de buitenkant je niet per sé naar binnen lokt. Maar als je het restaurant kent, zoals Bärbel dus doet, dan weet je dat je hier heerlijk Spaans kunt eten tussen de locals.

We bestellen een paar verschillende voorgerechten om met elkaar te delen. Wat heerlijke iberico ham, de Jamon de bellota, super dun gesneden van de gedroogde varkenspoot, die je achter de bar kunt zien staan. Verder nemen we de Tostas de batata con almogrote, een plakje geroosterd brood met zoete aardappel en een heerlijke kaas “spread”, die van het nabij gelegen eiland La Gomera vandaan komt. Ook delen we nog een portie kroketjes van kip. Ook het hoofdgerecht delen we samen. We nemen de solomillo de res, een ossenhaas, met pepersaus en roquefortsaus, met daarbij nog de papas arrugadas con pimientos, heerlijke in zeewater gekookte aardappeltjes in de schil met een lekker rood paprikasausje.

We hebben een gezellige lunch samen en praten in een paar uur elkaar weer helemaal bij. De ober die Bärbel goed kent, neemt nog een foto van ons drieën hier. We besluiten de maaltijd met een barraquito. Deze Canarische koffie cocktail ziet eruit als een latte macchiato, met zijn mooie laagjes. In hoog smal glas krijg je gecondenseerde melk, likeur 43, espresso, warme opgeklopte melk, een schijfje limoen en een snufje kaneel. En van het huis krijgen we nog een glaasje hierbas (een kruidenbittertje) toe. Wat een feest!
Met zijn drieën nemen we weer de tram terug naar het busstation, waar we afscheid nemen van Bärbel. Het was erg leuk om elkaar weer te zien en te spreken na anderhalf jaar. En we bedanken haar dat ze de tijd genomen heeft om ons te ontmoeten vandaag.

Wij wandelen weer terug naar het schip. Inmiddels is de lucht helemaal opgeklaard hier en genieten we van het zonnetje op ons balkon, totdat het schip uit Santa Cruz vertrekt om 5 uur. Dat was weer een prima dag hier op de Canarische Eilanden! We varen nu door naar Madeira, waar we morgenochtend aan zullen komen. De excursie die we daar geboekt hebben start om kwart over 9, lezen we net in de Costa App.
Hatte einen sehr schönen Tag mit euch. Vielen Dank.
Leuk dat het gelukt is om Bärbel te zien. En tja die limoncello. jullie zijn berucht volgens mij.