Zaterdag 19 april 2025

Terug naar gisteravond. Nadat Jeroen eten heeft gehaald voor Co en die dat naar binnen gewerkt heeft, gaat hij zelf in het buffet-restaurant eten. Daarbij raakt hij aan de praat met een Engelsman, die hem lang bezig houdt. Het duurt dus een hele tijd voordat hij weer terug is in de hut. Co heeft ondertussen een aflevering van een serie op de laptop gekeken, dus zich prima vermaakt.

Daarna zijn we samen toch nog even naar de Sportsbar geweest. We spreken weer een Nederlands echtpaar dat we eerder hier aan de bar waren tegengekomen en de tijd vliegt om. Co begint weer wat pijn te voelen dus tijd om naar de hut te gaan.

De nacht verloopt wel beter. Vooral omdat Co er niet steeds uit hoeft om te plassen. Maar de volgende ochtend gaan we toch terug naar de dokter want pijnstillers waren wel nog hard nodig vannacht. Het gaat dus nog niet echt goed.

Eerst krijgen we een andere dokter. Co vraagt of de dokter die ons steeds behandeld heeft, aanwezig is en of hij dan wil helpen. Met alles wat al gebeurd is, is dat toch makkelijker. Dat kan en even later komt dokter Bjorn Sorensen.

Hij wil toch weer bloed en urine testen om te zien of daar wat uit te halen is over de ontwikkelingen van de klachten. Dus weer in bekertje plassen en arm prikken. De zee is ruig vandaag maar de naald treft doel. Bloed eruit en toch maar weer wat vocht erin voor comfortabeler gevoel.

De uitslagen laten zien dat er niets mis is met de nieren. De waarden daarvoor zijn gelijk gebleven. Ook de leverwaarden zijn in orde. De urine was verbeterd, wat betekent dat er geen nierstenen zijn.

Hij stelt voor om een andere antibiotica te proberen, omdat het virus resistent zou kunnen zijn aan de huidige. Tevens wil hij andere pijnstillers voorschrijven in plaats van ibuprofen omdat dat beter zou zijn voor de maag.

Dan stelt hij voor om onderling te overleggen of we in Lissabon een scan willen laten maken. Op de vraag wat hij adviseert, zegt hij dat wanneer we met de klachten gekomen waren terwijl we elke dag een haven aan zouden doen, hij die scans al lang had voorgeschreven. We hadden nu gewoon te maken met een serie zeedagen achter elkaar.

We besluiten er voor te gaan. De dokter zal een e-mail sturen naar de Port-agent in Lissabon en dan is het afwachten of we morgen wel terecht kunnen vanwege Pasen. Anders wordt het in Valencia, maar dat is weer twee dagen verder. We krijgen bericht zodra er iets bekend is.

Na de lunch gaan we een middagdutje doen en we kijken wat tv op de laptop. Gewoon even heel relaxt doen. Ondanks de ellende met zijn gezondheid, kan Co toch wel genieten van het leven aan boord. We hebben een hele fijne hut en als je ziek bent is alles in de buurt en op een zeedag heb je ook niet te maken met de drang om van boord te gaan. Daarbij hebben we weer leuke contacten gelegd met medewerkers van MSC die ook erg betrokken zijn bij de situatie van Co.

In dit stuk dus de foto’s van een aantal mensen die ons een hele fijne tijd geven. Het zijn de “Heroes of our cruise”.

Einde van de middag doen we nog een drankje op dek 19, de Aurea bar. Het is er erg fris door de wind, vooral aan de bar, maar we hebben een jasje aan gedaan. Na enige tijd aan de bar gaan we op een stuk dek zitten waar het beter voelt. Dan loopt de klok richting dinertijd. Co mag toch al weer wat vast voedsel eten want anders neemt wellicht de weerstand alleen maar af. Helaas nog geen vlees. DOMPER.

Update: we hebben rond 20:00 bericht gekregen dat we morgen om 7:45 in Medical Centre moeten zijn. We worden opgehaald en naar ziekenhuis begeleid voor een scan. Wachttijd kan wel lang zijn.