Maandag 5 oktober 2015

We hebben een prima nacht gehad in onze cabine en worden wakker als we al aangekomen zijn in de haven van Marseille. Voor het ontbijt gaan we naar het buffet restaurant Bellagio op de 9e etage. Daar hebben we snel een tafeltje aan het raam te pakken. De buffetten bieden dit keer geen warme gerechten. Daarvoor moeten we in het à la carte restaurant zijn, krijgt Co te horen. Dus vandaag even geen eitje, spek of hashbrowns bij het ontbijt. Maar gelukkig is er genoeg andere keus met brood, beleg, fruit en dolci (zoete broodjes).

Na het ontbijt pakken we onze spullen om de stad in te gaan. We liggen bijna 9 km van het centrum, dus we maken dit keer wel gebruik van de shuttle service van Costa. Deze brengt ons keurig naar de Vieux-Port, de oude haven van Marseille. We lopen eerst een stukje terug naar de kathedraal, waar we zojuist langs gereden waren. De kerk is open voor bezoek en gelukkig heeft Jeroen ook gekozen voor een lange broek, in plaats van een korte. Vlakbij de kathedraal staan twee hypermoderne gebouwen aan het water, waarin musea gevestigd zijn. Deze staan tussen de twee eeuwenoude forten die de stad vroeger moesten bewaken. Via strakke stalen wandelpaden op hoogte kun je tussen de gebouwen door lopen. Een mooi mix tussen oude en nieuwe architectuur.

Dan lopen we naar de Vieux-Port, die vol ligt met zeilbootjes, veerbootjes en vissersboten. Aan de kop van de haven is een verse vismarkt. Geen favoriete plek voor Co, dus we kijken daar niet lang rond. We twijfelen even of we de wandeling zullen maken naar de Notre Dame de la Garde, de grote kerk boven de stad, die op een rots van 160 meter hoog ligt. Dat wordt natuurlijk een hele klim en het is ook best warm vandaag. Toch wagen we het erop en lopen de route naar boven. Daar is het een drukte van belang, want dit is dé toeristische trekpleister van Marseille. We worden beloond met een schitterend uitzicht over de stad, de haven en de omliggende bergen. Bovenop de kerktoren staat een gigantisch gouden beeld van Maria met kind. Dit kun je van kilometers ver zien glinsteren in de zon.

Als we weer wat water bijgetankt hebben, nemen we een andere route terug naar de haven. Vandaar uit lopen we naar de wijk Le Panier, de oudste wijk van Marseille. In de kleine smalle straatjes met oude huizen hangt overal was te drogen. Hier en daar zijn wat leuke winkeltjes en pleintjes met een terrasje. Aan het einde van de route zijn we weer terug bij de kathedraal.

We lopen terug naar de shuttlebus om weer terug te gaan naar het schip. We vinden het wel even mooi geweest en kunnen nu mooi nog een late lunch pakken aan boord. Dat smaakt prima en de cola vloeit er rijkelijk bij om de dorst te lessen. Daarna gaan we even bijkomen op ons balkon, waar het prima toeven is met een boekje erbij. De Costa Fortuna ligt tegenover ons aan de kade. Dit is het zusterschip van de Costa Magica en ziet er van buiten dus precies hetzelfde uit (zeg maar tweeling). Er werkt nu een serveerster op die we kennen van de cruise van vorig jaar zomer. Helaas heeft ze vandaag geen tijd vrij om van het schip af te komen en elkaar te ontmoeten.

Om 17:00 uur vertrekken we uit Marseille en vlak achter ons gaat de Costa Fortuna ook weg. Het is weer een mooi gezicht om de stad langzaam achter je te zien verdwijnen en met ons lange balkon hebben we nu ook goed uitzicht aan de zijkant van het schip. Zo zien we bijvoorbeeld de loods van het schip af gaan en overstappen op het kleine loodsbootje.

Het diner wordt vanavond een dubbele verrassing voor ons. We hebben namelijk niet op tijd de menukaart in onze hut gekregen en we hebben gisteravond gevraagd om een andere tafel. Vanmiddag was er bericht dat het tafel 57 is geworden. Dit blijkt gelukkig te zijn op de plek die we graag wilden, achteraan bij het raam. En ook nog eens in de “wijk” van ober I Putu, die we nog kennen van onze cruise van 2013. We zijn dus helemaal tevreden. Onze nieuwe ober (ze werken met z’n tweeën) uit India is uitermate vriendelijk en attent en het eten smaakt ook weer prima, met o.a. zocotto (toetje van cake met chocoladesaus). Na afloop bedanken we nog even de maitre voor het regelen van de andere tafel.

Uiteraard gaan we zometeen nog een cocktailtje halen aan de bar. Morgen hebben we eindelijk een zeedag = rustdag en bovendien een uurtje extra omdat de klok alvast op Marokkaanse tijd wordt gezet. Joepie!