Woensdag 9 april 2025

We kunnen vandaag lekker uitslapen, want onze excursie begint pas om 11:15 uur. Als het schip aanlegt aan de kade bij Philipsburg, worden we wakker. We gaan op het gemakje douchen, aankleden en ontbijten. We nemen maar een hapje extra, want we weten niet of we vandaag aan lunchen toe komen. Daarna lezen we op ons balkon de nieuwsberichten in de krant.

Tegen 11:00 uur gaan we naar onze verzamelplek in het theater. Een kwartiertje later mogen we met onze groep naar de kade. Daar moeten we van de lokale organisatie nog een handtekening zetten dat ze niet aansprakelijk zijn voor schade of ongevallen tijdens de excursie. Dit lijkt spannender dan het is. Ze zullen vooral bang zijn voor mogelijke claims van Amerikanen. Overigens schrikken we hier op de kade wel een paar keer van een harde knal. Vanwege de golfslag kan het schip kennelijk niet strak tegen de kade aan liggen, maar beukt af en toe tegen een stootkussen aan. Dat geeft echter een knal alsof er een gasfles ontploft. We gaan maar een stukje verderop staan.

Onze groep wordt verdeeld over twee kleinere bussen en dan gaan we op pad. Onze chauffeur en gids Cal legt onderweg het nodige uit van waar we langs rijden. Hij komt oorspronkelijk van Anguilla en woont sinds 2019 op Sint Maarten. Eigenlijk staan we vrijwel meteen vast in het drukke verkeer van het eiland. Het is hier op Sint Maarten sowieso druk met verkeer, want er zijn veel auto’s en weinig wegen. Maar vandaag liggen er maar liefst vier grote cruiseschepen in de haven. Dus dat zorgt voor extra drukte. Fietsers zien we nauwelijks, maar dit is misschien ook niet prettig met zoveel autoverkeer op de smalle wegen.

We rijden Philipsburg uit langs de Great Salt Pond, waar vroeger zout werd gewonnen,  en gaan westwaarts richting de grens met het Franse deel van Sint Maarten. Bij Simpson Bay komen we in de buurt van onze eerste stop: het bekende Maho Beach. Hier krijgen we een half uur de tijd om te genieten van de gekke situatie. Het strand ligt namelijk aan het begin van de landingsbaan van Princess Juliana International Airport. De vliegtuigen komen hier dus vlak over je hoofd scheren voordat ze landen. En voor de diehards kun je ook in de jetstream staan van vertrekkende vliegtuigen.

Als we het strand op lopen komt al snel het eerste vliegtuig binnen. Het blijft een bizar gezicht om te zien. We zijn hier 6 jaar geleden een keer eerder geweest, maar toen was het bij lange na niet zo druk met mensen. Het strand is heel smal en loopt vrij steil af het water in. Door de stevige wind vandaag is de golfslag ook pittig, dus voordat Jeroen er erg in heeft, staat hij tot boven zijn knieën in het zeewater. Nou ja, die schoenen drogen wel weer op met dit warme weer.

Er komen nog een paar vluchten binnen, waarvan eentje echt een groot toestel: een Airbus A330 van Air France. Dan vinden we het welletjes geweest en lopen terug naar de verzamelplek waar onze bus weer vertrekt naar de volgende stop.

Bij Bell’s Lookout Point gaan we de bus weer uit voor een mooi uitzicht over het zuidelijk deel van Sint Maarten. Bij het naastgelegen Indigo Bay wordt gewerkt aan een luxe resort met een privé strand. Daar zal wel het nodige voor betaald moeten worden.

En door naar de hoofd attractie van deze excursie, de Rainforest Adventure bij de Rockland Estate. Hier gaan we eerst met een stoeltjeslift in 30 minuten omhoog de heuvel/berg op. De lift gaat in twee delen. Het eerste deel is het langste en vervolgens moet je overstappen voor het laatste steilste stuk omhoog.

Vanaf de top van de heuvel heb je een prachtig uitzicht rondom over het eiland. Ook doen we hier even een drankje, want van de zon en de wind krijg je best wel dorst. Voor de waaghalzen kun je vanaf hier met een zip line in 45 seconden weer in 1x naar beneden. Maar aangezien Jeroen al niet heel erg comfortabel in de stoeltjeslift zat, zijn we blij dat we dat niet hebben geboekt.

Als we boven uitgekeken zijn, nemen we de stoeltjeslift weer terug naar beneden. Daar moeten we dan nog even wachten op onze shuttle bus die ons om 16:00 uur weer terug rijdt naar de haven. Op de kade staat een gezellige steelband te spelen en zo kunnen we swingend weer aan boord gaan van de MSC Seaside.

We gaan even snel een colaatje doen bij de Aurea Bar op dek 19 en daarna spoelt Jeroen het zand en zout even af in de douche. We genieten vervolgens weer van een heerlijk diner in het Seashore restaurant, vandaag met vitello tonnato, kalkoenfilet met pilaf rijst en als toetje de arroz con leche.

Het was weer een geslaagde dag zo op Sint Maarten. Morgen zijn we op Antigua, maar daar horen jullie morgen dan weer meer over.