Dinsdag 11 juli 2023

Voor wie het zich afvraagt, de duif is vanmorgen verdwenen. Hij heeft wel een paar “cadeautjes” achtergelaten op ons balkon, die onze cabin steward later keurig heeft opgedweild bij het schoonmaken van onze hut.

We hebben vannacht weer een uurtje extra slaap gehad, want de klok ging voor ons opnieuw achteruit. We zitten nu alvast op de tijd van IJsland, waar we morgenochtend aan zullen komen. Vandaag varen we redelijk dicht langs de Faeröer Eilanden, maar helaas te veraf om er echt iets van te kunnen zien.

Het weer ziet er ietsje minder uit dan gisteren. Veel bewolking, weinig zon en een frisse wind. Nou ja, we moeten natuurlijk wel langzaam aan een beetje gaan wennen aan de noordelijke temperaturen. Na het ontbijt gaan we evengoed onze wandeling maken, nu met een jasje aan. We lopen op dek 11, in plaats van op de joggingbaan van dek 12. Hier lopen we wat beschutter en het is er rustiger. En nu hoeven we ook maar 15 rondjes te lopen om het uur vol te maken want de rondjes zijn veel groter.

We nemen een cappuccino en een cola in de Grand Bar. En in het Costa winkeltje kijken we of ze ook knuffels verkopen, maar daar hebben ze bijna alleen souvenirs van landen waar het schip deze zomer vaart. Dus veel trollen uit Noorwegen, mutsen uit IJsland en blikjes stroopwafels uit Nederland. Maar Co had in het casino wel een paar leuke kleine beertjes gezien met een Costa outfitje aan. Die krijgen we gratis van de medewerker, als we bij hem een lot voor de paradise lotto kopen. Nou, vooruit dan maar! Vanavond om 23:00 uur weten we of het misschien een heel goedkoop beertje is geworden.

Terug in de hut lezen we de krant van vandaag, met nog steeds veel nieuws over de val van het kabinet. Ook krijgen we berichten door van de vulkaan uitbarsting op IJsland. Die is in de buurt van Reykjavik, waar we pas over twee weken aan zullen komen, op de terugweg van Groenland. We hebben voor die dag een tripje naar de Blue Lagoon geboekt, die in dat gebied ligt. We zullen tegen die tijd wel zien of we daar dan nog heen kunnen / mogen.

We gaan vroeg naar de lunch, zodat we daarna ook op tijd in de Spa kunnen zijn. Gisteren werd het daar in de loop van de middag een stuk drukker en dat willen we voor zijn. Ons plannetje werkt en na het eerste rondje in het laconium, kunnen we een leeg thalasso bad in stappen. Als we later weer terug gaan naar de hut, zit het bubbelbad inderdaad helemaal vol. Er wordt hier goed gebruik gemaakt van de spa op deze reis.

In de Atrium Bar nemen we een colaatje en op dek 5 kunnen we dit keer de gelateria niet weerstaan en zwichten voor een bolletje ijs. Lekker hoor!

Om 17:15 uur gaan we naar de VIP cocktail in de Salon Molière, speciaal voor de gold en platinum leden van de Costa Club. Hier ontmoeten we de kapitein Andrea Bardi. Zijn achternaam hadden we gisteravond al achterhaald, omdat die op onze souvenir foto van het inschepen bleek te staan geprint.

Bij aankomst van de locatie van de VIP party worden we naar andere bar gestuurd om daar te wachten tot we naar binnen kunnen in de zaal waar de party zal plaatsvinden. Waarom dat zo moet is voor velen niet duidelijk, maar later blijkt dat er bij het naar binnen gaan een foto gemaakt wordt met de kapitein. Dat is een tijd geleden dat dat gebeurde. Een paar jaar werd er een foto van jouw gezelschap gemaakt om er een foto van de kapitein naast te zetten. Nu dus weer een begroeting met een hand van de kapitein zelf.

Eenmaal binnen maken we kennis met de Nederlandse hostess. Die hadden we nog niet ontmoet. Na het uitbrengen van de toast met de diverse belangrijke functionarissen, spreken we haar nog wat uitgebreider.

We lopen hierna direct door naar ons restaurant voor het diner. Ook daar wacht ons aan het einde een verrassing want ook de obers hebben weer een dansje ingestudeerd en brengen dat ten uitvoer aan het einde van het diner. Het voelt weer vertrouwd gezellig.

Morgen hebben we een excursie naar een waterval en die excursie vindt pas in de middag plaats, dus geen noodzaak om vanavond vroeg naar bed te gaan.