Nikopolis, Zalongo en Kassope

Vanmorgen worden we uitgeslapen wakker in Preveza. We hebben eindelijk eens een bed met een matras die niet zo Grieks hard is. Het ontbijtbuffet ziet er uitgebreid uit. Ze hebben zelfs mini-oliebolletjes! Doe daar maar een hele zak van, haha!

We gaan vandaag eerst de opgravingen van de oude Romeinse stad Nikopolis verkennen, die hier heel dichtbij liggen. De hoofdweg vanuit Preveza gaat er zelfs een stuk doorheen. Nikopolis werd gesticht door keizer Augustus (toen nog Octavianus) ter gelegenheid van de overwinning in een zeeslag op Cleopatra en Antonius. Het opgravingsgebied strekt zich over een hele oppervlakte uit. Ooit woonden er 300.000 mensen. De apostel Paulus schreef er zijn brief aan Titus in de winter van 64. Vooral van de oude dikke stadsmuren staan nog hele lange stukken overeind, met ook de poorten er nog in. Verder vinden we in de vroeg-christelijke basiliek een aantal gave vloermozaïeken. Deze zijn dan met een afdakje en wat kettingen beschermd. Op de rest van vloer van de basiliek ligt grint, met kennelijk een beschermdoek eronder. Want ook daaronder liggen mozaïeken. Maar op veel plekken hebben mensen met hun schoenen een stuk opengeschoven. Niet zo handig van de conservatoren. Er is namelijk verder geen bewaking aanwezig op het terrein, in ieder geval vandaag niet. Verderop vinden het we het Odeon (een soort theater), maar helaas zit het hek dicht vanwege instortingsgevaar. Van hieruit lopen we door naar de westpoort in de Romeinse muur. Het gebied hier is inmiddels in gebruik als landbouwgrond. Wat zouden die Romeinen gedacht hebben, als je toen zei dat er over 2.000 jaar tomaten en citroenen zouden groeien? We lopen weer terug naar de auto en rijden een stukje verder naar het amfitheater en het stadion. Helaas is ook het amfitheater afgesloten wegens instortgevaar. Het ziet er ook niet zo gaaf uit als in Dodoni. Hier in de buurt staat ook het monument voor keizer Augustus. Daar lopen we heen, een heel stuk bergop, en… wéér een afgesloten hek! Potverdikkie! Maar er zit wel een heel lief hondje bij het hek, wat de vergeefse klim weer een beetje goed maakt.

Even een tussendoor-verhaaltje: er zijn hier veel (zwerf)honden die gewoon los langs de weg lopen. Toen we vorige week onderweg naar Kalambaka reden, remden we af voor een soort Sint-Bernhard op de weg. Maar eenmaal dichterbij kwam hij al blaffend op de auto af en sprong er gewoon tegenaan. Gelukkig leek hij zich niet te hebben bezeerd en wij waren blij dat we in een afgesloten auto zaten!!

Terug bij de auto hebben we natuurlijk behoorlijke dorst gekregen. We rijden een stukje terug naar een taverne, waar veel Grieken op de zondag even bij elkaar komen voor een kletsje. Wij nemen ieder twee cola en baren verder opzien met het uitgebreid fotograferen van de huiskatten.

Dan rijden we nog verder terug naar het (nieuwe) museum over Nikopolis. Je kunt er meer vinden over de geschiedenis van de stad en natuurlijk veel vondsten zien, zoals beelden, vazen, munten en sierraden. Het is er niet druk, behalve één man zijn we de enige bezoekers. Bij de opgravingen zelf waren trouwens ook maar heel weinig mensen.

Hierna rijden we naar het dorpje Zalongo, waar bij het klooster een monument is opgericht ter nagedachtenis van de vrouwen van Zalongo. In 1803 vluchtten de vrouwen met de kinderen voor de oprukkende Turken. Ze raakten echter ingesloten en beklommen toen de rotsen boven het klooster. Toen hun munitie op was, besloten ze dat hun vrijheid belangrijker was dan hun leven. Ze gingen de syrtos dansen en slingerden zichzelf zo één voor één over de rand van de rotsen. Eleni stortte zich als laatste naar beneden. Opnieuw een heftig verhaal over de vrijheidsstrijd van de Grieken, dus! Het monument bestaat uit een groep steeds groter wordende witte beelden, bovenop de rotsen. De beelden worden nu gerestaureerd, omdat de (stalen) constructie door blikseminslag en verwering nogal te lijden heeft gehad. We maken daarom niet de klim van 400 treden naar boven.

Vlakbij Zalongo liggen de opgravingen van de oude Griekse stad Kassope. De stad werd ontworpen in de vorm van het sterrenbeeld Cassiopeia. Hier staat niet zoveel meer overeind als in Nikopolis. We herkennen een theater en een groot (markt)gebouw met 17 kamers. Verderop kunnen we nog een ondergrondse graftombe in uit de Myceense tijd. Vanuit Kassope heb je een schitterend uitzicht over de Ionische zee, Preveza en de Ambrakische golf. In de verte kun je ook de bergen van Lefkas zien.

Hierna vinden het mooi geweest voor vandaag en rijden we terug naar het hotel. Het is dan al half 4 en dus tijd voor een late lunch aan het zwembad. Dit keer geen chips bij de tosti, maar dat mag de pret niet drukken. Het is weer lekker badderen en luieren hier.

Vanavond eten we weer in de stad. Omdat we wat later zijn dan gisteren, is het er nu een stuk drukker. Er zijn zelfs weer wat winkels open. We kiezen een taverne uit aan de boulevard en dit keer krijgen we het voor elkaar dat we een hele tijd rust tussen de gangen door krijgen. Het eten smaakt goed, het uitzicht is prima en het wordt steeds gezelliger in de stad. Er is zelfs nog wat livemuziek aan het begin van de boulevard. Dat lijkt meer op een optreden van de plaatselijke scholieren, want de stemmen klinken niet heel zuiver…

In het hotel nog even een belevenisje: er vliegt een paar keer een vleermuis over ons heen als we door de gang naar de kamer lopen. Jeroen vindt dit natuurlijk weer zielig en probeert het beestje naar buiten te dirigeren. Het lijkt in eerste instantie niet zo te lukken, maar even later heeft hij kennelijk toch de open schuifpui ontdekt.

Morgen alweer onze laatste vakantiedag hier!