Vannacht heeft het flink geregend in Jasper. We hoorden tenminste flink wat getikkel op het dak van onze lodge. ‘s Morgens zien we bovenop de bergtoppen een verse sneeuwlaag, inclusief Whistlers Mountain waar we gisteren nog met de kabelbaan heen waren gegaan. We gaan ontbijten in het hotel, pakken de koffers en checken uit. Op de vraag of alles naar wens was, geeft Co aan dat de gordijnen in de kamer “a pain in the ass” waren! Hahaha, we beseffen later pas dat dat in Canada misschien wat heftiger overkomt dan als je dat in Nederland zegt. Maar goed, het werd opgeschreven en hopelijk doen ze inderdaad wat aan die verschrikkelijke gordijnroedes.

Vandaag staat de reis naar Lake Louise op het programma over de Icefields Parkway. We zijn benieuwd hoe het op de weg zal zijn. We rijden immers op grote hoogte door een berggebied met gletsjers. Voor de zekerheid tanken we nog even wat benzine in Jasper en draaien dan Highway 93 op. De route is onbeschrijfelijk mooi, ondanks het wisselende weer. Het spel tussen wolken, zon, bergtoppen, regen en zelfs sneeuw en hagel, maakt het een enorme belevenis, die eigenlijk niet op foto’s is vast te leggen. Onderweg maken we veel stops, soms om alleen even te genieten van het mooie uitzicht, andere keren maken we een korte wandeling. Ook zijn er weer verschillende watervallen onderweg te bewonderen, zoals de Athabasca Falls en de Sunwapta Falls. Het meer Peyto Lake en de Bow Summit zijn eveneens bekende stops op deze route. En bij Goat Lick komen we inderdaad een paar berggeiten tegen! Hoe toepasselijk.

Halverwege de weg kom je bij het Columbia Icefield. Een pas waar drie grote gletsjers bij elkaar komen. De grootste is de Athabasca Glacier, die in het midden als een enorm ijstapijt naar beneden komt rollen. Je kunt met speciale ijsbussen een tripje maken waarbij je op redelijke hoogte op deze gletsjer wordt gereden. Op deze plek maken we mee hoe het is om 4 seizoenen in 1 minuut mee te maken. We komen aan met zonnig weer en goed zicht op de gletsjer. Een paar momenten later vliegt opeens de sneeuw en hagel om onze oren en is het zicht volledig weg door de wolken. We nemen binnen in het Icefield Centre een lunch en rijden na nóg een paar foto’s weer verder.

Tegen half 5 komen we aan in Lake Louise en we rijden door naar ons hotel, het Chateau Lake Louise dat direct aan het meer ligt. Het is er erg druk en we moeten even wachten voordat we naar de ingang mogen rijden. We hebben onszelf voor deze 3 dagen hier verwend met een luxe arrangement in een Fairfield Gold kamer, met zicht op het meer. De koffers worden uitgeladen, de auto geparkeerd en we worden begeleid naar de lift naar de 7e etage, waar een speciale receptie en lounge is. Hier zal ook het ontbijt worden geserveerd en tussen 5 en 7 uur een aantal warme en koude hapjes (allemaal inbegrepen). Ook kun je hier de hele dag door koffie, thee en drankjes halen (ook inbegrepen, behalve alcoholische dranken). De gold-afdeling is gevestigd op de 7e etage en kent veel extra’s t.o.v. de rest van het hotel. Zo is de kamer voorzien van cd-speler, is er een ruime douchecabine en apart bad, en is het toilet een afsluitbare ruimte in de badkamer, voorzien van telefoon. In de kamer ligt ook een verrekijker voor gebruik. verder kent het de volgende services: schoenpoetsservice indien je voor 23:00 je schoenen op de gang zet, gratis lokale telefoongesprekken (helaas kennen we niemand hier),  gratis internet  en een krant op de kamer. Je mag overal om vragen, ze kennen geen nee, zeggen ze. We leven even heerlijk boven onze stand. Moet een keer kunnen. De kamer is werkelijk voortreffelijk en we hebben een super uitzicht op het meer en de omliggende bergen en gletsjers. Nadat de koffers boven zijn gebracht, gaan we wat hapjes in de lounge halen en reserveren één van de restaurants voor vanavond. Daarna lopen we nog even naar buiten om van deze schitterende plek te genieten. Het is hier overigens heel mooi weer. We ontdekken een paar marmotten, die bij nader inzien grondeekhoorns zijn. Daarna gaan we dineren in de Walliser Stube, waar natuurlijk ook kaasfondue op het menu staat. Er is geen rosé te vinden op de wijnkaart, maar ze hebben het wel. Co mag even proeven en de smaak bevalt wel. Nou ja, nu we hier toch luxe doen, kan er ook wel een hele fles af…(duurste rosé oot gedronken hihihi hik) De service is prima hier! Nu nog even een colaatje halen in de lounge en dan beslissen wat we morgen gaan doen.