Mykonos

Dit verslag komt even een dagje later, i.v.m. de korte nacht van dinsdag op woensdag.

En we willen eerst nog even terugkomen op maandagavond. We besluiten om na het diner een paar drankjes te nemen in de atrium bar. Want in de grand bar, waar Mojan werkt, is het erg druk en lawaaiig vanwege de dansvloer en de liveband. We sluiten de avond nog wel af met een limoncellootje in de grand bar. Vanavond is er een ’70’s party. Er zijn veel verschillende leeftijden op de dansvloer. We herkennen al paar oudere reizigers die graag aan de zwier gaan. Vooral één man vindt het erg leuk om bij jonge dames in het balboekje te schrijven! Er is ook een jong stel aan het dansen, terwijl hun tweeling in de kinderwagen voor de luidsprekers geparkeerd staan… Die beginnen hun leven waarschijnlijk met een gehoorbeschadiging.

De dinsdag beginnen we weer met ons vaste rondje. Eerst ontbijtbuffet en dan een uurtje in de zon op het dek. Vandaag al preventief ingesmeerd, zodat we ons daar geen zorgen over hoeven te maken. Op het heetst van de dag gaan we weer even naar ons balkon om wat te lezen en de aankomst bij Mykonos mee te maken.

Om 14:00 uur gaan we voor anker in de baai van Mykonos stad. We moeten vandaag met tenderbootjes van boord. Dit keer hebben ze daar Griekse tenderboten voor ingehuurd. Zal wel gedwongen winkelnering zijn geweest. Wij blijven nog even aan boord, want om 16:00 uur gaan we op excursie.

Het is helaas weer een beetje lang wachten totdat we voor de excursie daadwerkelijk van boord gaan. Ondertussen zit één van de medewerkers continue op zijn nagels te bijten… lekker dan. Eenmaal van boord worden we opgewacht door onze griekse gids, die vandaag toevallig jarig blijkt te zijn. We lopen met haar om de baai heen naar de bus, die aan de andere kant van de haven klaar staat. Als eerste rijden we naar het dorpje Ano Mera, het enige andere plekje van betekenis op Mykonos. Daar bekijken we het klooster, waar net iets van een mis gaande is. Op het dorpsplein nemen we een colaatje en kijken een tijdje naar de vele leuke katjes die er rondlopen. Dan gaat de bus door naar het schiereiland, via Ornos beach, waar we eventjes stoppen bij Agios Ioannis. Daar hebben we uitzicht op een pittoreske baai en aan de andere kant zicht op Mykonos stad. Daar rijden we vervolgens naar toe en onze gids neemt ons mee door de wirwar van kleine witte straatjes, ooit zo bedacht om rovende piraten te desoriënteren. Tegenwoordig is het overigens verplicht om je huis in de traditionele kleur wit te schilderen en de kozijnen blauw. Vroeger vonden ze het gewoon mooi en goedkoop om dat met kalk en kobalt te doen. Ook mag er nu niet hoger gebouwd worden dan twee etages, wat het eiland wel origineel houdt. Uiteindelijk komen we uit bij een plek waar vijf typische windmolentjes staan. Van daar lopen we met onze gids naar een restaurant voor het inbegrepen diner. Het is een mooi restaurant, maar helaas wel een VIS-restaurant… Onze gids ging er vanuit dat wij deze informatie zouden hebben gekregen. Ze vraagt nog wel aan de eigenaar of het mogelijk is om wat vleesgerechten te krijgen, maar het enige alternatief blijkt spaghetti met tomatensaus te zijn. Daar nemen we geen genoegen mee. We nemen wel een wijntje en een watertje en een broodje tzatziki, maar daarna lopen we via de windmolentjes terug naar de haven. We willen namelijk op tijd aan boord zijn om eerst te klagen bij de tourdesk en daarna nog wat te eten aan boord.

De tender vertrekt gelukkig snel en bij de tourdesk leggen we onze klacht voor. Hij heeft alles opgeschreven en later zullen we nog horen wat we ter compensatie krijgen. Bij het buffet op dek 9 liggen gelukkig heerlijke gerechten (vooral de rosbief)  en met uitzicht op donker wordend Mykonos stad zitten we toch nog met een roséetje en lekker eten aan tafel. Maar goed, dit was qua excursie wel een domper. Ook de eilandtour had eigenlijk niet veel om het lijf. Achteraf hadden we net zo goed zelf Mykonos stad kunnen ontdekken.

We besluiten om het verslag later te schrijven en meteen naar de bar te gaan voor een paar lekkere cocktails. Vandaag de Costa dream (niet de nightmare) en een overheerlijke mojito. Tot besluit natuurlijk weer een limoncello. Barman John maakt onze avond weer goed. Hij heeft wat tijd voor een leuk kletsje en we ritselen wat pinda’s en chips bij hem.

We maken het niet laat, want we hebben een korte nacht. Om 7:30 uur vertrekt woensdag onze excursie naar Efeze. Om 23:00 uur kunnen we al tandenpoetsend op het balkon de lichtjes van Mykonos stad langzaam in de verte zien verdwijnen. En in onze hut gaan ook de lampjes uit!