Izmir / Efeze

We hebben de wekker op 6:00 uur gezet (dat is 4:00 uur Nederlandse wintertijd, hè!) en zijn eigenlijk al wakker voordat hij af gaat. Snel een douche en een ontbijtje gehaald bij het buffet dat net open gaat. Co houdt zich een beetje in vanmorgen, na al het eet-geweld van de afgelopen dagen.

Om 7:30 uur zitten we in de “wachtruimte” en na enig wachten worden we naar een klein busje gebracht. Ons groepje telt 19 personen. Niet veel, maar vergeet al die andere bussen niet.

Als we de boot verlaten, zien we een ander Costa schip ook aanleggen. Het is de Costa Fascinosa. Dit schip is nog een slag groter dan het onze.

Bij het verlaten van het schip krijgen wij overigens een kaart in handen geduwd. Een zogenaamde landingskaart. Die moeten we bij terugkomst weer inleveren. Het blijkt dat we de visa voor Turkije voor niets hebben aangeschaft. Misschien een puntje voor Zeetours.

Onze gids heet Cicek (als we het zo goed schrijven), hetgeen bloem betekent in het Turks. Ze vertelt eerst een algemeen verhaal over Turkije en daarna meer over onze eerste bestemming The House of the Virgin Mary. Ze geeft o.a. aan welke bewijzen er zijn dat Maria daar werkelijk gewoond heeft (hoewel het huisje opnieuw is opgebouwd). Daar komt een verhaal bij kijken van een Duitse non die niet in staat was te reizen, maar in haar dromen de locatie zeer gedetailleerd wist te zien en daardoor te beschrijven. Andere bewijzen steunen op het goede vertrouwen dat apostel Johannes daadwerkelijk voor Maria gezorgd heeft nadat Christus was gestorven. En hij woonde en stierf in Efeze.

We rijden ongeveer een uur door zeer groene gebieden naar het plaatsje Selcuk, waar dat huisje staat. Daar blijkt dat naast 2 Costa schepen er nog 2 cruiseschepen zijn die bussen vol hier heen laten rijden. Gevolg: als een pretpark in de rij en dan zonder stoppen door het huisje lopen. Daarna kun je nog de bronnen met heilig water en een wand met allemaal wensen van bezoekers bekijken.

Dan weer het busje in naar Efeze. Ook daar vele mensen die kijken naar de grootste en best bewaarde opgravingen van Turkije. We lopen hier in ongeveer 1,5 uur doorheen en onze gids legt van alles uit. De hoogtepunten zijn de gevel van de bibliotheek van Celsus en een groot theater, dat plaats gaf aan 24.000 bezoekers. Het stamt uit de tijd van de oude grieken.

Ondertussen blijkt onze gids gebeld te zijn door de touroperator dat we moeten opschieten om op tijd op de boot te komen. Gevolg is dat we daardoor het bezoek aan een tapijtenweverij overslaan. Nou ja, dat vinden we niet zo erg, maar een drankje was toch wel lekker geweest.

Om 14:00 uur vertrekt de boot weer en wij zitten aan de lunch. Daarna naar de kamer. Jeroen schrijft het verhaal van gisteren dat door een korte nacht even in de wacht was gezet. Daarna gaan we weer lekker de sauna in. Toch wel lekker om zo op te frissen.

Het diner is weer prima en daarna gaan we toch weer even kijken bij de loterij van de winkeltjes. We doen blijkbaar elke avond mee, maar dit keer gaat een dames-ketting aan onze neus voorbij. Jammerrrr!

Straks weer even bij barman John kijken en als er nog wat over te vertellen valt straks… dan staat dat in het volgende verslag!

Nog een opmerkelijk iets: we komen al een aantal mensen tegen die blijken vorig jaar op dezelfde cruise als wij te hebben gezeten.

Morgen Istanbul. Misschien stenen gooien op het Taksimplein.