Dinsdag 12 augustus 2014

We worden redelijk op tijd wakker in Kopenhagen en het schip ligt al in de haven. De aanlegplek is ietsje verder van het centrum dan Jeroen had verwacht. Aan de kade verderop ligt een ander cruiseschip. Daar vlakbij is het beeldje van de kleine zeemeermin. We schatten in dat alles evengoed nog wel op loopafstand is, dus nemen we geen ticket voor een shuttlebus.

Na het ontbijt gaan we om 8:45 uur aan de wandel. Het is prima weer, met een zonnetje en wat wolken. De voorspelling voor vandaag is wisselend bewolkt en kans op een bui. Na een klein half uurtje zijn we bij de kleine zeemeermin. Het is hier natuurlijk razend druk met bussen en toeristen. Bovendien staat de zon ’s ochtends niet gunstig voor een foto, dus het is lastig om een leuk plaatje te schieten.

Daarna volgen de excursiebussen ons naar het paleis van de koningin, de Amalienborg. Het is eigenlijk een soort plein, waaraan vier vleugels met gebouwen staan. In de zuid-oost vleugel woont de koningin. Er rijdt gewoon verkeer over het plein en het is er druk met mensen, dus erg rustig zal ze er niet wonen. Bij alle gebouwen staan wachten die ook veel aandacht krijgen van de toeristen. Even later komt er een groepje nieuwe wachten aan gemarcheerd voor de aflossing. Opeens rijdt een busje met zwaailichten het plein op, gevolgd door een brandweerauto. Ze gaan een vleugel van het paleis in, terwijl de wachten gewoon doorgaan met marcheren. We zien geen vlammen uit het paleis slaan, dus misschien was de rookmelder afgegaan bij het bakken van een eitje, of zo.

We lopen verder naar de Nyhaven, een bekend gezicht van Kopenhagen, met alle gekleurde huisjes. De haven kent van oorsprong al een zon(d)ige zijde, maar ongure types kom je er nu niet meer tegen. Sterker nog, we maken er even gebruik van de openbare toiletten, die er uitzonderlijk luxe en netjes onderhouden uit zien.

Verderop komen we in het winkelhart van Kopenhagen, de Stroget (de streep), nog steeds de langste winkelstraat van Europa. Halverwege slaan we af om een bezoek te brengen aan de Runde Tarn (de ronde toren). Deze heeft geen trappen naar boven, maar een straat. Hij is zo gebouwd dat de koning met paard en wagen naar boven kon rijden om naar de sterren te kijken. Het is een observatorium en doet tevens dienst als klokkentoren voor de naastgelegen kerk. Boven op de toren heb je een mooi uitzicht over de stad. En wat even mooi uit komt is dat het een buitje doet als wij bezig zijn met het beklimmen van de toren.

We nemen toch maar weer een snelle lunch bij de MacDonalds. Om uitgebreid aan het smorrebrod te gaan is er net even te weinig tijd. Opnieuw valt er een bui als we binnen zitten, dus dat is een hele goede timing. Daarna komen we al snel bij het raadhuisplein en het naastgelegen Tivoli. Ook hier werkt het pretpark weer zo dat je zowel toegang moet betalen voor het park als entree voor de attracties. We zullen het bewaren voor een eventueel volgend bezoek aan Kopenhagen.

We keren om en komen vervolgens aan bij het slot Christiansborg. Hier zetelt nu onder meer het parlement van Denemarken. Buiten het slot staat het oude beurs gebouw, met de typische drakentoren. We lopen nog even de Knippelsbrug op, voor een mooi uitzicht over de grachten en de verderop gelegen opera. Langs het water gaan we verder terug tot we tegenover het operagebouw staan. Dit ligt precies in lijn met het paleis Amalienborg en de daarachter gelegen Marmerkerk. We bezoeken deze kerk nog even en gaan dan verder naar de Citadel. Dit oude verdedigingscomplex doet nu dienst als kazerne. Dan zijn we weer terug bij de kleine zeemeermin, waar nog steeds heel veel toeristen staan, maar nu met een wat gunstiger stand van de zon. En dan moeten we echt terugkeren naar het schip.

In onze hut treffen we een cadeautje aan. Voor pearl-memebers van de Costa Club. Het betreft een miniatuur van de Costa Neo Romantica. We nemen weer een paar drankjes aan dek en gaan dan naar de voorkant van het schip om buiten op de boeg het vertrek uit Kopenhagen mee te krijgen. Dan gaan we ons in het pak hijsen voor de cocktailparty van de Costa Club, waarbij we ook op de foto mogen met de kapitein. Na wat muziek, een hapje en een drankje, en het praatje van de kapitein, gaan we naar het diner. Ook daar gaan we nog even op de foto met onze vaste ober en serveerster.

Eenmaal op open zee blijkt dat er vanwege de harde wind behoorlijk wat golfslag is. We doen het daarom in de bar wat rustiger aan met de drankjes en Jeroen neemt voor de zekerheid maar een paar tabletjes in tegen reisziekte.