Woensdag 13 augustus 2014

Het is een onrustige nacht wat de zee aangaat. Het schip gaat aardig tekeer en het voelt alsof het bed in delen de slaaphouding aanpast aan de beweging van het schip.

We worden niet al te laat wakker en gaan ontbijten. Het lijkt niet veel rustiger dan normaal, maar later blijkt wel dat diverse mensen zich niet echt lekker voelen door het gehobbel. Het is wel vermakelijk om mensen te zien zwalken.

Ook het spel van wolken in de lucht is een voorstelling op zich. Diverse lagen, tinten en snelheden, waardoor een soort ballet ontstaan. Op het dek is het aardig rustig.

In de ochtend maken we ons verslag van de vorige dag en plaatsen dat op internet. Tevens lopen we even onze mail na en de ontwikkelingen op facebook. En zo schiet de ochtend al weer aardig op en is het zowaar weer lunchtijd. Veel vis vandaag en daar we daar niet van houden, gaan we naar het grill-buffet.

Na de lunch is de zon aanwezig en ondanks de wind is het aan het zwembad wel goed te doen. We gaan even lekker in de zon liggen en na ongeveer 45 minuten gaan we naar de hut omkleden voor een paar uurtjes sauna, stomen en bubbelen.

In de middag ontmoeten we weer de groep Nederlanders en Belgen waar we al vele avonden mee samenkomen en die ondertussen van ons blog weten. Ze zouden hem gaan lezen dus zal ik maar zeggen dat het allemaal toffe gasten zijn (is ook zo hoor). We hebben vele avonden gezellig gekletst en met moeite ons bed kunnen bereiken omdat het zo gezellig was.

Vanavond de laatste keer, maar eerst moeten de koffers voorbereid worden. Alternatief is erg laat gaan slapen, maar dat willen we ook weer niet. We moeten al op tijd de hut uit.

Het laatste diner is weer erg bevallen. We nemen afscheid van onze obers en hebben hun e-mailadressen om de foto van ons vier te kunnen sturen.

We hebben weer een erg fijne vakantie achter de rug. Veel gezien en gedaan. Morgen met moeite van het schip, maar gelukkig begint de volgende reis al weer op 2 december aanstaande.

Hiermee zijn we aan het einde gekomen van deze verhaallijn, tenzij er tussen nu en de thuiskomst morgen nog iets bijzonders gebeurt. Als dat de moeite waard is, schrijven we nog een epiloog.

Bedankt voor het lezen.

Dinsdag 12 augustus 2014

We worden redelijk op tijd wakker in Kopenhagen en het schip ligt al in de haven. De aanlegplek is ietsje verder van het centrum dan Jeroen had verwacht. Aan de kade verderop ligt een ander cruiseschip. Daar vlakbij is het beeldje van de kleine zeemeermin. We schatten in dat alles evengoed nog wel op loopafstand is, dus nemen we geen ticket voor een shuttlebus.

Na het ontbijt gaan we om 8:45 uur aan de wandel. Het is prima weer, met een zonnetje en wat wolken. De voorspelling voor vandaag is wisselend bewolkt en kans op een bui. Na een klein half uurtje zijn we bij de kleine zeemeermin. Het is hier natuurlijk razend druk met bussen en toeristen. Bovendien staat de zon ’s ochtends niet gunstig voor een foto, dus het is lastig om een leuk plaatje te schieten.

Daarna volgen de excursiebussen ons naar het paleis van de koningin, de Amalienborg. Het is eigenlijk een soort plein, waaraan vier vleugels met gebouwen staan. In de zuid-oost vleugel woont de koningin. Er rijdt gewoon verkeer over het plein en het is er druk met mensen, dus erg rustig zal ze er niet wonen. Bij alle gebouwen staan wachten die ook veel aandacht krijgen van de toeristen. Even later komt er een groepje nieuwe wachten aan gemarcheerd voor de aflossing. Opeens rijdt een busje met zwaailichten het plein op, gevolgd door een brandweerauto. Ze gaan een vleugel van het paleis in, terwijl de wachten gewoon doorgaan met marcheren. We zien geen vlammen uit het paleis slaan, dus misschien was de rookmelder afgegaan bij het bakken van een eitje, of zo.

We lopen verder naar de Nyhaven, een bekend gezicht van Kopenhagen, met alle gekleurde huisjes. De haven kent van oorsprong al een zon(d)ige zijde, maar ongure types kom je er nu niet meer tegen. Sterker nog, we maken er even gebruik van de openbare toiletten, die er uitzonderlijk luxe en netjes onderhouden uit zien.

Verderop komen we in het winkelhart van Kopenhagen, de Stroget (de streep), nog steeds de langste winkelstraat van Europa. Halverwege slaan we af om een bezoek te brengen aan de Runde Tarn (de ronde toren). Deze heeft geen trappen naar boven, maar een straat. Hij is zo gebouwd dat de koning met paard en wagen naar boven kon rijden om naar de sterren te kijken. Het is een observatorium en doet tevens dienst als klokkentoren voor de naastgelegen kerk. Boven op de toren heb je een mooi uitzicht over de stad. En wat even mooi uit komt is dat het een buitje doet als wij bezig zijn met het beklimmen van de toren.

We nemen toch maar weer een snelle lunch bij de MacDonalds. Om uitgebreid aan het smorrebrod te gaan is er net even te weinig tijd. Opnieuw valt er een bui als we binnen zitten, dus dat is een hele goede timing. Daarna komen we al snel bij het raadhuisplein en het naastgelegen Tivoli. Ook hier werkt het pretpark weer zo dat je zowel toegang moet betalen voor het park als entree voor de attracties. We zullen het bewaren voor een eventueel volgend bezoek aan Kopenhagen.

We keren om en komen vervolgens aan bij het slot Christiansborg. Hier zetelt nu onder meer het parlement van Denemarken. Buiten het slot staat het oude beurs gebouw, met de typische drakentoren. We lopen nog even de Knippelsbrug op, voor een mooi uitzicht over de grachten en de verderop gelegen opera. Langs het water gaan we verder terug tot we tegenover het operagebouw staan. Dit ligt precies in lijn met het paleis Amalienborg en de daarachter gelegen Marmerkerk. We bezoeken deze kerk nog even en gaan dan verder naar de Citadel. Dit oude verdedigingscomplex doet nu dienst als kazerne. Dan zijn we weer terug bij de kleine zeemeermin, waar nog steeds heel veel toeristen staan, maar nu met een wat gunstiger stand van de zon. En dan moeten we echt terugkeren naar het schip.

In onze hut treffen we een cadeautje aan. Voor pearl-memebers van de Costa Club. Het betreft een miniatuur van de Costa Neo Romantica. We nemen weer een paar drankjes aan dek en gaan dan naar de voorkant van het schip om buiten op de boeg het vertrek uit Kopenhagen mee te krijgen. Dan gaan we ons in het pak hijsen voor de cocktailparty van de Costa Club, waarbij we ook op de foto mogen met de kapitein. Na wat muziek, een hapje en een drankje, en het praatje van de kapitein, gaan we naar het diner. Ook daar gaan we nog even op de foto met onze vaste ober en serveerster.

Eenmaal op open zee blijkt dat er vanwege de harde wind behoorlijk wat golfslag is. We doen het daarom in de bar wat rustiger aan met de drankjes en Jeroen neemt voor de zekerheid maar een paar tabletjes in tegen reisziekte.

Maandag 11 augustus 2014

Rond 8 uur zijn we wakker en het regent en waait behoorlijk. Ook de golven doen lekker mee. Als we in het restaurant voor het ontbijt komen, is het nog redelijk rustig.

Het is goed te begrijpen dat onder deze omstandigheden het niet verantwoord is om mensen met tenderbootjes te vervoeren en aanleggen bij Visby is niet mogelijk. We zouden hier slechts een ochtend verblijven. De kosten van de excursie worden terugbetaald op de rekening.

Na het ontbijt blijkt het gestopt te zijn met regenen en we gaan daarom buitenlangs naar onze hut. Even lekker over het dek wandelen. Het is wat temperatuur betreft niet heel slecht. Er begint zelfs een flauw zonnetje door te komen. Het water in het zwembad op het achterdek gaat wild heen en weer op de golven. Het andere zwembad midden op het schip is een stuk rustiger. Onze hut is nog niet geserviced en om Dory (onze hut-steward) de ruimte te geven gaan we wat drinken aan de bar op dek 8.

Als we daarna terug komen is de hut weer op orde en gaan we wat lezen tot we weer wat mogen eten voor de lunch. Dit keer gaan we snacken bij het grill-restaurant.

Na de lunch is het zowaar lekker zonnig en nemen we plaats op het dek om even van de zon te genieten. Daarna gaan we voor een paar uurtjes naar de spa. Het water in het bubbelbad schudt af en toe behoorlijk heen en weer met de golven van de zee. Gelukkig worden we er niet zeeziek van.

Bij terugkomst op de kamer blijken we een telefoontje gemist te hebben. Helaas geen goed nieuws, een vriend van ons is vannacht overleden. Hij was al een tijd ernstig ziek, maar zo’n bericht komt toch altijd weer hard binnen.

We nemen een drankje op hem aan de bar op het dek (waar het ondertussen toch best levendig is), gaan even rustig een boekje lezen in de hut en dan kunnen we relaxt naar het diner. Om te beschrijven misschien wat saai, maar zo’n zeedag is fijn om ook weer even tot rust te komen. Bovendien is het varen ook geweldig. De leegte om het schip heen. Overmorgen komt er nog één.

We genieten weer van een heerlijk diner en een mooi uitzicht over de zee. Eén van de toetjes is een soesje in de vorm van een zwaantje. Het verslag is al grotendeels klaar dus we kunnen vroeg naar de bar vandaag.

Zondag 10 augustus 2014

We worden vanmorgen wakker getoeterd door het schip. We blijken al een eind te varen op de Fjaderholmarna fjord, met allemaal kleine eilandjes, wat op sommige stukken vrij smal en bochtig is. Het was dus even een kwestie van toeteren voor tegemoetkomend verkeer. Tijdens de ochtendrituelen genieten we van het mooie uitzicht hier. Het zonnetje schijnt, dus het belooft weer een mooie dag te worden.

Nog even over gisteravond, Co heeft als “pearl-member” van de Costa Club 10 euro tegoed gekregen voor het casino. Dat ging hij inzetten op de roulette tafel en na drie rondjes stond hij al op 45 euro winst! Toen heeft hij maar meteen gecasht. Kunnen we weer gebruiken voor leuke uitgaven.

Om 9:00 uur leggen we aan bij de Stadsgarden in Stockholm. Er werd gisteren een beetje vaag gedaan over waar we precies zouden aanleggen. Volgens het krantje zou dat in het oostelijk havengebied zijn, zodat we bijna een shuttle ticket gekocht hadden. Maar Jeroen had op internet gezien dat we redelijk dicht bij het oude centrum zouden aanleggen, en dat was gelukkig ook zo.

Even na 9:30 uur lopen we van het schip naar de stad, met mooi uitzicht over de baai met alle stads-eilanden van Stockholm. Een half uurtje later lopen we over de brug de oude stad in (Gamla Stan), met de mooie middeleeuwse straatjes en steegjes. Aan het einde van het eiland komen we bij het koninklijk slot, wat voor een deel toegankelijk is en voor een ander deel museum.

Omdat de tijd beperkt is, besluiten we eerst naar het verste punt te lopen waar we heen willen. Dan krijgen we op de terugweg geen haast om het schip nog op tijd te kunnen halen. Via het parlementsgebouw en de opera gaan we de Strandvagen op, een brede boulevard langs het water, met statige panden. Hier heb je mooi uitzicht op de eilanden Skeppsholmen en Kastellholmen, waar allerlei musea zijn. Wij gaan verder de brug over naar Djurgarden, een groot park-gebied met nog meer musea, het openluchtmuseum Skansen, het ABBA-museum en onze eindbestemming: pretpark Grona Lund. Ze hebben een paar leuke achtbanen in dit pretpark, maar helaas blijk je zowel toegang voor het park te moeten betalen, als entree voor de losse achtbanen. Dat vinden we een beetje zonde van het geld voor de korte tijd die we hier kunnen doorbrengen.

We lopen daarom weer langs de waterkant terug naar de stad voor een lunch bij de MacDonalds (die hadden we nog niet gehad deze vakantie). Daarna gaan we naar het eilandje Riddarholmen, waar je een mooi uitzicht hebt op het grote stadhuis aan het water. Tot slot nog een laatste wandeltocht door de oude stad, waar we nog een souvenir scoren, en dan is het alweer tijd om terug te gaan naar het schip. Dit keer dus geen museumbezoek, of paleizen bekijken, maar we hebben zo wel een mooie indruk gekregen wat deze stad allemaal te bieden heeft. En dat is zeker genoeg om een keer lang weekend voor terug te komen.

Na een borrel en een opfrisbeurt in de Spa, gaan we op ons balkon kijken naar het vertrek uit Stockholm. De komende uren zullen we weer via het fjord terugvaren naar open zee. Het is heerlijk om te kijken naar alle bootjes en eilandjes met vakantiehuizen. Ook tijdens het diner houden we dit uitzicht vanaf ons tafeltje aan het raam. Om 20:30 uur zijn we het fjord uit en wordt de loods weer van boord gehaald. In het westen zien we de zon in het water zakken en in het oosten komt de maan alweer tevoorschijn boven de golven. Wat is het varen toch mooi!

Na het diner schrijven we ons verslag maar zoeken nog geen foto’s uit omdat we nog even naar de bar willen. We hebben een korte nacht voor de boeg want we moeten ons al weer om 08:00 uur melden voor onze excursie. Dan maar morgen afmaken.

De groep Nederlanders (en enkele Belgen) die we weer bij de bar treffen wordt steeds groter. Het is weer erg gezellig maar we haken netjes op tijd af. Als we in de hut komen, ligt er een brief op de vloer waarin staat dat we Visby zullen overslaan. De zee zal te ruw zijn om veilig met tenderbootjes aan wal te kunnen. Jammer, maar begrijpelijk. Dan maar een beetje uitslapen.

Zaterdag 9 augustus 2014

Het is 10 jaar geleden dat we in Finland op vakantie geweest zijn en de eerste dagen van die vakantie hebben we in Helsinki doorgebracht. De stad kennen we dus wel enigszins maar we hebben toen niet het uitstapje gemaakt naar het fort-eiland Suomenlinna, hetgeen één van de populairste uitstapjes van Helsinki zou zijn.

De nacht duurde een uurtje langen omdat de klok weer een uur teruggezet werd en we zijn daarom toch weer redelijk vroeg wakker. Vandaag geen excursie dus geen tijdstip dat we moeten halen. We gaan in ons tempo de ochtend-rituelen af en gaan te voet van de boot naar de haven van Helsinki waar de boten vertrekken naar het eiland. Het leek ons wel leuk een boottripje te maken deze vakantie.

Het is ongeveer een uurtje lopen langs het water. Niet de kortste route maar verkeerd lopen zit er zo niet in. Onderweg komen we een hijskraan tegen die gebruikt wordt voor bungyjumpen. Nog niet geopend, dus dat valt nog niet te bekijken.

Ook bij de boot is het nog rustig. Er zijn twee mogelijkheden: een veerpont voor weinig geld of een wat duurdere boot waar je lekker op het bovendek kunt zitten. We kiezen deze laatste. De boot gaat elk half uur en doet er ongeveer 20 minuten over. Op het eiland zijn twee stops. Wij gaan de eerste stop van boord en verkennen eerst het noorder eiland. Er zijn vier eilanden door bruggen verbonden maar de twee grootste daarvan zijn te bezoeken.

De nederzetting werd gesticht in 1748 en kwam in 1991 op de Unesco lijst als voorbeeld van de Europese militaire architectuur uit die tijd. De vele nog aanwezige kanonnen die staan gericht op het westen, herinneren aan de tijd dat het eiland viel onder de Russische macht. Finland is pas in 1918 een zelfstandige staat geworden. Daarvoor viel het wisselend onder de Russen of de Zweden.

Op het eiland aangekomen gaan we lopen langs de hoofdroute die op de kaart is uitgestippeld. We komen bij diverse gebouwen die diverse functies hebben gehad waaronder een kerkje dat tevens dienst deed als vuurtoren.

Als we het noorder eiland gezien hebben maken we een stop voor een drankje en een broodje en daarna gaan we verder op de zuider eiland. Daar wijken we al snel van het hoofdpad af en kiezen onze eigen route langs de bezienswaardigheden.

De belangrijkste bezienswaardigheden zijn het kerkje (helaas gesloten in verband met een bruiloft), De “courtyard” met het graf van ene Augustin Ehrensvard, het droogdok, Kustaanmiekka (geeft beeld van het originele bastion met zijn kanonnen zoals gemaakt door de Russen) en de “Kings Gate” een van de toegangspoorten tot het fort.

Het eiland is ook populair bij de Finnen. Je kunt er heerlijk rustig picknicken op het strandje of op één van de grasveldjes. De Finnen zitten in de zomermaanden tot laat buiten, om zoveel mogelijk zonlicht op te vangen voor de lange donkere wintermaanden weer komen.

Om ongeveer 2 uur gaan we weer met de boot naar het vaste land om nog even de kathedraal van Helsinki te bezoeken (alleen van buiten) voor we weer terug gaan lopen naar het schip. Op de terugweg is de bungy jump inmiddels open. Er staat een lange rij voor, terwijl het 100 euro kost! Binnen een paar seconden sta je weer beneden op het strand.

Terug op het schip gaan we wat drinken aan de bar op het dek en even later nemen we een paar kleine hapjes van het tea-time-buffet.

Vervolgens even lekker het bubbelbad in, stoombadje en weer naar de hut. Bijna diner. Wat vliegt een dag toch voorbij.

Heerlijk diner en leuke babbels met de serveerster, ober en manager van het restaurant. Gezellig. Jeroen neemt ook weer even de tijd om met een Franstalige dame te spreken en Co kan dat maar mondjesmaat volgen. Die gaat daardoor wel iets sneller door de rosé heen. Maar de ober vult op tijd weer bij.

Tijd weer om een verslagje te maken, foto’s uit te zoeken en dan vanavond wellicht even het casino in. Ook deze nacht is weer een uurtje langer en als Pearl-member van de Costaclub, hebben we 10 euro te vergokken. Wie weet levert het nog wat op. Anders nemen we wel weer een drankje extra als troost.

Vrijdag 8 augustus 2014

Zoals te verwachten was, zegt het Today krantje dat we vandaag vroeg op moeten voor de tweede dag met excursies… Om 7:45 uur worden we op dek 9 verwacht. Het is vandaag een stuk rustiger. Veel reizigers doen maar op één dag een excursie of vandaag een halve dag excursie. De paspoort controle is vandaag enorm snel. Er staat amper een rij en binnen een paar minuten zijn we er doorheen. We krijgen ook geen stempels of papiertjes meer in het paspoort. Omdat alles vlot verloopt, rijden we vandaag al om 8:15 uur weg met de bus, voor een excursie van 8 uur. We hebben nog even hoop dat we ons dan vanmiddag misschien in de Spa kunnen opfrissen voor het diner, maar daar maakt onze gids Aleksei snel een eind aan. Hij wuift het tijdschema voor vandaag lachend weg en legt uit dat alles in Rusland toch veel langer duurt. Hij vraagt hoe laat ons schip vertrekt (19:00 uur) en zegt dat hij dan wel om 18:30 uur gebeld zal worden door Costa, waar hij met ons blijft. Het gaat dus weer een intensief dagje worden!

De eerste bestemming van vandaag is het (zomer)paleis van Catharina de Grote. Dat ligt in de plaats Pushkin, wat in de ochtendspits zo’n uurtje rijden is vanaf de haven. We krijgen er een rondleiding door de zalen van het paleis en een korte wandeling in de tuin. De buitengevels van het gebouw zijn blauw gepleisterd en mooi gedecoreerd. Dat gaat nog mooier worden, omdat al het stucwerk nu in oker geverfd is, maar opnieuw belegd zal worden met bladgoud. Binnen is het weer een overdaad aan pracht en praal. Er is met name heel veel goud(verf) gebruikt om alles te decoreren. Het is bijna een beetje too much, eigenlijk. Topzaal is de amber-kamer (helaas mag je er geen foto’s maken), waarbij (een deel van) de wanden is belegd met dunne stukjes amber. Door de lichtval van de kroonluchters lijkt het alsof de wanden gloeien van vuur. Het hele paleis is zwaar beschadigd in de oorlog en het amber is zelfs helemaal verdwenen. Na vele jaren werk is de onderzijde van de kamer opnieuw belegd met amber, en net op tijd klaar voor de viering van 350 jaar St. Petersburg. Na de wandeling door een stukje van de tuinen, gaan we de bus in voor de volgende stop.

Een klein stukje verderop ligt de plaats Pavlovsk, waar we het paleis van Paul (zoon van Catharina) gaan bezoeken. Ja, ja, twee paleizen vóór de lunch, het is een strak schema. Hier moeten we weer betalen om binnen te mogen fotograferen, net als bij de Hermitage gisteren. Voor 5 euro krijg je een sticker op je borst. Dit paleis is een heel stuk kleiner en daardoor wat intiemer dan dat van Catharina. Alle ruimtes zijn ook veel verfijnder gedecoreerd, en ook met veel meer kleur dan alleen goud. We krijgen weer gezellige plastic hoesjes om de schoenen om de schitterende houten vloeren niet te beschadigen.

Na dit bezoek rijden we terug naar Pushkin, waar we de lunch krijgen in het paleis van Catharina! Aan de andere kant zit eigenlijk de hoofd entree, waar je vroeger met je koets aan kon komen. In één van de zij-gebouwen krijgen we de lunch geserveerd, die praktisch gelijk is aan die van gisteren. Uiteraard ook weer met wodka en bubbels, én dit keer met live optreden van een Russisch folkore bandje, dat er ook nog een paar aria’s van bekende opera’s uit gooit. Volume genoeg voor een paar suizende oren!

Als we na de lunch buiten komen, blijkt het wat te hebben geregend. Later horen we van andere passagiers dat het in de stad gigantisch geonweerd en gestortregend heeft. Gelukkig zijn we dat net misgelopen. De zon breekt inmiddels alweer door en de temperatuur loopt behoorlijk op. We rijden nu terug naar het centrum van St. Petersburg voor een bezoek aan de St. Isaac kathedraal. Het gaat een beetje rommelig met de kaartjes en er moet een aantal mensen naar het toilet, dus de gids besluit om eerst de toilet/wodka pauze te houden in de souvenirshop vlakbij. We kopen daar nog een schattig knuffelbeertje met Rusland-shirt. Daarna kunnen we dan gelukkig ongehinderd de kathedraal bezoeken, die meer is ingericht als museum. Het is een gigantisch koepelgebouw, met pilaren van massief graniet, die 20.000 kilo per stuk wegen. Er zijn meer dan 10.000 boomstammen gebruikt voor de fundering in de moerassige grond hier.

We maken nog een kleine rondrit en een fotostop op een pittoresk punt bij de St. Nicolaas kathedraal en een plek waar de verschillende grachten door de stad elkaar kruisen. Daarna rijden we de stad uit richting de haven. De laatste paspoortcontrole verloopt weer uiterst vlot en vriendelijk en we kunnen daarom op tijd aan het diner. Alle cruiseschepen vertrekken voor onze ogen uit de haven en om 19:00 uur zijn we zelf aan de beurt.

St. Petersburg is een schitterende stad, waar je ogen tekort komt voor de ontelbaar veel mooie gebouwen. Tel daarbij op de mooie grachten en brede rivier Neva en je hebt een plek waar twee dagen tekort voor zijn om alles te kunnen zien. Wie weet gaan we hier ooit nog eens terugkomen.

Donderdag 7 augustus 2014

We worden om half 7 wakker en blijken de haven van St. Petersburg binnen te varen. Er liggen al andere cruiseschepen waaronder de Costa Pacifica die gisteren toch later vertrok uit Tallinn. Ons schip legt achter dit schip aan en wij bereiden ons voor op vertrek voor de excursie, met een stevig ontbijt in de maag.

Het duurt enige tijd voor we naar de bus mogen. Hier worden de paspoorten wel degelijk gecontroleerd en dat zorgt voor het nodige oponthoud. Met enige vertraging vertrekken we en Katja is onze gids van vandaag. Ze deelt ontvangers uit met een oortelefoontje zodat zij ons bij de rondleiding in de Hermitage de nodige uitleg kan geven en iedereen die ook goed kan horen.

We rijden eerst wat door de stad en maken een sanitaire/commerciële stop waarbij je gratis water kunt drinken, maar ook een shotje wodka kunt nemen. Na enig aarzelen nemen we op dit vroege tijdstip toch ook het shotje en gaan weer de bus in.

Katja vertelt het een en ander over de stad en over het bezoek dat we gaan brengen aan de Hermitage. Volgens haar liggen er wel 10 cruiseschepen in de haven dus het zal erg druk zijn en we moeten erg oppassen voor zakkenrollers. Ze schetst daarbij de situatie waarin je terecht zou komen als je paspoort gestolen wordt. Tassen moeten in de bus blijven als we de Hermitage in gaan. We krijgen de kaartjes uitgereikt en we gaan naar binnen. Het is inderdaad erg druk en we moeten goed opletten dat we onze gids niet kwijtraken. Het winterpaleis van Catharina de Grote en bijbehorende gebouwen zijn namelijk onbeschrijfelijk groot. In ongeveer twee uur voort zij ons door de diverse ruimtes heen en geeft aan wat de hoogtepunten zijn, waaronder een beeld van Michel Angelo. Ook over het gebouw valt veel te vertellen en de nodige rijkdom druipt er ook wel vanaf.

Om 12 uur worden we even opgeschrikt door een luide knal. Niets aan de hand, het blijkt dat elke dag om 12 uur een kanonschot wordt afgevuurd vanaf de Petrus en Pauls burcht, tegenover de Hermitage, aan de andere kant van de rivier Neva.

Ze vertelt ook dat katten erg belangrijk zijn in de Hermitage omdat ze bescherming bieden tegen muizen en ratten. Ze wonen in de kelder van het gebouw. Er is daarom ook een portret van een kat te vinden in een galerij met schilderijen. Topstuk van de Hermitage is, volgens onze gids, een schilderij van Rembrandt van Rijn. In een ruimte vol met schilderijen van hem en zijn leerlingen hangt “De terugkeer van de verloren zoon”. Dit schilderij zal nooit op reis gaan buiten de Hermitage, ook niet naar Amsterdam, aldus onze gids.

Na deze rondleiding gaan we een stukje rijden naar de lunch. Die is prima verzorgd: salade, blini’s met viseitjes en zure room (elk een van deze), champignonsoep, Beef Stroganov, en een soort cakerol als toetje. Helaas heeft het restaurant geen airco. Het is namelijk uitzonderlijk warm in Sint Petersburg. Half mei sloeg het weer om van +5 naar +30, van de één op de andere dag en sindsdien is de zomer bijzonder warm. In de Hermitage was uiteraard ook geen airco, dus we zijn wel aan een drankje toe. Bij de lunch staan er al drie glazen klaar: water, champagne en (uiteraard) wodka!

Daarna door met de rondrit en de volgende stop is de Petrus en Paulus vesting. Op deze plek is Sint Petersburg begonnen. De vesting werd door Peter de Grote gebruikt als gevangenis voor politieke tegenstanders van de Tsaar. In de gelijknamige kathedraal ligt de Tsarenfamilie begraven waaronder de laatste nazaten van de Romanov-familie.

Volgende stop is de “the Church of the Saviour of the Spilled Blood”. Deze heeft de kenmerkende bolle torens die ons dat Russische gevoel geven. Deze is erg kleurrijk. We hebben geen tijd om de kerk te bezoeken, maar hebben wel even tijd om er omheen te lopen en de sfeer te proeven.

Volgende korte foto-stop is bij de St. Isaac kathedraal, die we morgen gaan bezoeken maar nu even van de buitenkant kunnen fotograferen.

Dan zit het er bijna op. Nog even een stop bij een grote souvenir-bazaar waar wij niet naar binnen gaan. Wij lopen even stukje terug naar de rivier om daar nog wat foto’s te maken.

Als we met de bus weer bij de terminal komen moeten we weer aansluiten in de rij voor de paspoortcontrole. Dat duurt weer even. Snel even naar onze hut en opfrissen voor het diner.

Vandaag geniet we daar weer uitgebreid van. We nemen dit keer ook de soep erbij als voorgerecht en het hoofdgerecht bestaat uit oven gegaarde lamskoteletjes. Heerlijk.

Morgen moeten we nog vroeger op maar gelukkig hebben we dit keer niet dat de klok ook nog eens een uur vooruit gaat. Morgen nog even intens St. Petersburg snuiven en dan hebben we een uur extra in de nacht op weg naar Helsinki. Dan maar even bijkomen.

Woensdag 6 augustus 2014

We worden wakker als we zo’n beetje de haven van Tallinn in varen. Er ligt al een cruise schip naast ons, de Wind Surf, in de vorm van een zeilschip en een ander schip van Regent komt ook net aan varen. We gaan snel ontbijten, zodat we direct van boord kunnen om de stad te verkennen. Het is schitterend weer. Blauwe lucht en 27 graden. Best warm eigenlijk voor een stadsbezoek, maar we klagen uiteraard niet.

Het schip ligt op een kwartiertje lopen van het oude centrum, dus een shuttle bus hebben we niet nodig. Een paar Nederlandse passagiers wel, want die zijn gisteren tot heel laat in de bar blijven hangen… Onderweg naar het centrum komen we langs een winkel met wel iets heel bijzonders in de etalage: een pluchen piratenschip! We gaan even naar binnen om te vragen wat het kost en zeggen dat we later vandaag terugkomen. Dat levert meteen een tientje korting op, maar we laten het nog even staan. Dat loopt anders zo onhandig door de stad.

Tallinn heeft een heel groot middeleeuws centrum, dat nog grotendeels intact is. Het staat daarom terecht op de Werelderfgoedlijst van Unesco. Twee kilometer stadsmuur is behouden gebleven en daarbij 26 van de meer dan 40 torens op deze muur. Bij de Dikke Margaretha toren gaan we de stad in. Het centrum is heel sfeervol met alle gildehuizen, kerken, het raadhuis met plein en de oudste apotheek van de wereld (1422!). We klimmen verder omhoog naar de Domberg, waar je naast de Domkerk (logisch) ook nog het parlement in de oude burcht kunt zien en de Russische Alexander Nevsky kathedraal, die er inderdaad heel Russisch Orhtodox uitziet. Op de domberg is ook een uitzichtplatform waar je mooi uit kunt kijken op de benedenstad en de haven. Daar heeft inmiddels ook de Costa Pacifica naast ons aangemeerd. Er zullen dus nog meer cruise passagiers de stad in komen, maar daar hebben we hier gelukkig helemaal geen last van. Omdat we nog best veel tijd hebben, besluiten we om te gaan lunchen op het schip en dan meteen het piratenschip aan te schaffen. De verkoopster was erg blij om te horen dat het bij ons goed terecht komt, haha! Onderweg naar het schip trokken we veel bekijks met ons piratenschip.

Na de lunch en heel wat cola en water getankt te hebben, gaan we nog een keer de stad in voor een tweede rondje. Dit keer is het opera- en ballettheater het doel, dat een beetje aan de rand van het centrum ligt. Het is een mooi Jugendstil gebouw uit 1910, in de oorlog plat gebombardeerd, maar daarna door de Russen gelukkig in oude stijl hersteld. We zien niet zo snel dat er een rondleiding wordt aangeboden, dus gaan we weer verder. Door de oude straatjes hobbelen we weer terug richting de haven. Het lopen op de eeuwenoude kinderkoppen is best vermoeiend, daarom slaan we de 258 treden van de toren in de St. Olaf kerk toch maar over… We hebben uitzicht genoeg gehad en de voetjes vragen om een verkoelend zwembad.

Aan boord tanken we eerst weer cola, koffie en water bij en dan duiken we even de Spa in, voor een verfrissend (sauna)bad, heerlijk! Goed en wel aangekleed, horen we de scheepstoeter 3x gaan, dat is het teken van vertrek. Het wordt beantwoord door een groet van de Costa Pacifica. Aan dek zien we ons schip achteruit de haven uitvaren, en met een pirouette draaiend zeggen we vaarwel tegen Tallinn. Met de muziek van Andrea Bocelli erbij, zou je er een traantje bij laten.

Nog even lekker op het balkon in het zonnetje hangen en dan weer op voor het diner bij Samsara. Deze keer krijgen we als amuse een St. Jacobsschelp. Een paar seconden later willen ze die al weghalen, omdat ze inmiddels aan boord weten dat we geen vis eten. Maar Jeroen wil ze toch wel eens proberen en ze zijn gelukkig erg lekker. Als hoofdgerecht vandaag de kip teriyaki die super smaakt. De rosé wordt vandaag flink doorgeschonken tussen de gangen door. Eens kijken of dat straks een cocktailtje minder wordt. Overigens moeten we daarover nog melden dat we een nieuwe top-cocktail hebben ontdekt: de Miami Vice, die er ook nog eens heel leuk uitziet met een witte romige basis en een “bloedvlek” van aardbeiensaus er half tussendoor.

In ieder geval maken we het vanavond niet laat. De klok gaat vannacht wéér een uur vooruit voor St. Petersburg en we moeten morgen al om 8:30 uur verzamelen voor de excursie op de eerste dag daar (6:30 uur Nederlandse tijd dus!).

Dinsdag 5 augustus 2014

In de nacht van maandag op dinsdag gaat de klok een uur vooruit. We hebben dus een kortere nacht en we besluiten daarom gewoon lekker uit te slapen en het ontbijt over te slaan. Omdat het gisteren allemaal wat uitgelopen was, hebben we het verslag nog niet afgemaakt en dat doen we als eerste. Als we het willen plaatsen, krijgen we geen verbinding met internet. Dan maar later plaatsen.

We gaan lekker op het dek bij het zwembad aan de bar zitten. Het is niet zonnig, maar de temperatuur is lekker en de wind niet te koel. Het is lekker druk met mensen.

Zoals gewoon is op het schip gaat om 12 uur de scheepstoeter af en dus kunnen we gaan lunchen. We gaan meteen want om 13:00 uur moeten we bij de spa zijn voor onze massage. We gaan nu eens kijken bij het grill-restaurant. Hamburger, kipburger, frieten en nog veel meer, dus de borden komen wel redelijk gevuld. Toch willen we daarna nog even in het buffetrestaurant kijken en daar nemen we toch nog wat lekkers tot ons.

Op het laatste moment raken we nog in gesprek met mensen die we de eerste avond bij het diner hadden gesproken en dus moeten we ons nog enigszins haasten om op tijd te zijn voor de massage. In onze hut kleden we ons om en gaan in zwembroek en badjas op de nieuwe Costa-slippers naar de spa voor de massage. Die duurt 50 minuten en we worden heerlijk gemasseerd met warme olie. Daarna krijgen we een potje kruidenthee en een glas water. Na de thee gaan we de sauna in, gebruiken de (in ons pakket inbegrepen) zonnehemel, genieten van het bubbelbad om zo tussen vier en half 5 weer naar onze hut te gaan. Het internet lukt na enige tijd wel en we plaatsen ons verslag van gisteren.

Via andere gasten en de dames van de massage hebben we ondertussen begrepen dat de eerste tenderbootjes de vorige dag met veel ruwere zee te maken hadden dan toen wij naar het schip gebracht werden. Het was zelfs zo heftig dat sommige mensen bang waren, het water naar binnen sloeg en meerdere mensen moesten overgeven. Het probleem met Bornholm is dat het schip bij ruwe zee niet veilig de haven in of uit kan varen. Het moest daarom op tijd weer buiten de haven liggen en het komt ook wel vaker voor dat de bestemming om die redenen overgeslagen moet worden.

Door de sauna hebben we nog wat dorst gekregen en dit keer gaan we op het achterdek zitten. De zon probeert enigszins door te breken maar dat lukt nog niet helemaal.

Half 7, tijd voor het diner. Op weer naar het Samsara restaurant waar we als eerste zijn. Tafeltje bij het raam en bestellen maar. Dit keer kozen we voor het hoofdgerecht voor kalfsvlees met jus…. Bleken gehaktballen te zijn, maar prima van smaak. Zoals ook de rest weer. Tja, we vallen in herhaling misschien, maar het is gewoon zo.

Na het eten lekker wat lezen op de kamer en straks….. Ja u weet het al.

Maandag 4 augustus 2014

Deze nacht is de zee gelukkig een stuk rustiger, dus we kunnen lekker uitslapen. Na een laat ontbijtje in Giardino, shoppen we nog wat nieuwe kleding bij elkaar. Even snel een hoofdstukje lezen en dan is het alweer lunchtijd. Wat vervelend nou, haha! De dag begint nogal grijs, hier en daar valt er een druppel regen. We zien vanaf ons balkon dat de loods aan boord komt om ons de haven van Ronne in te leiden. Daarna volgt een mededeling van de kapitein dat we gedurende twee uur aan de kade zullen aanleggen, zodat we gewoon via de loopplank van boord kunnen. Daarna zal het schip buiten de haven voor anker gaan, zodat we met tender bootjes weer aan boord zullen moeten.

Ondertussen breekt de zon door en wij pakken onze spullen voor de excursie van vanmiddag. We verzamelen om 14:15 uur in de disco en mogen gelukkig al snel naar de bussen. De excursie brengt ons over een gedeelte van het eiland Bornholm met een paar lange stops. We hebben een Deense gids die nogal op leeftijd is en met een zachte diepe stem in de microfoon praat. Dat is niet handig als je wakker wilt blijven in de bus! Hij vertelt met droge humor wat leuke anekdotes over het eiland. Zo hebben ze bijvoorbeeld voor de boeren hier op het eiland Europese landbouwsubsidie aangevraagd als “bergboeren”. Dat kregen ze natuurlijk niet want het eiland is redelijk vlak, maar als troost kreeg het eiland dan wel 7 rotondes aangelegd. Deze dienen nergens voor, omdat het er zelfs in de zomer helemaal niet druk is met het verkeer. Een ander minder leuk verhaal is dat het eiland enorm geleden heeft van de Russische “bevrijders” na de capitulatie van Duitsland.

Onze eerste stop op het eiland is de ronde witte kerk van Osterland. Dit kerkje uit de 12^e eeuw is ooit gebouwd als een soort vesting, met 3 meter dikke muren. Verder zijn de keien met rune-tekens en de muurschilderingen interessant. Je kunt ook de toren van de kerk beklimmen, maar dat is een heel smal trappetje. En het is nogal druk omdat alle bussen van de excursie er tegelijkertijd stoppen. Ze proberen dat een beetje te reguleren met eenrichtingsverkeer, maar natuurlijk is er weer een Italiaan die zich daar niks van aantrekt en zich langs ons probeert te wurmen.

De bus gaat verder naar de noordkust van het eiland, door de weilanden met graan en andere gewassen. Er zijn wel veehouderijen, maar de dieren staan hier meestal binnen omdat ze last hebben gehad van aanwaaiende ziektes als mond- en klauwzeer. In het plekje Gudhjem hebben we een stop van een uur. Dit pittoreske kustplaatsje ligt aan de voet van een klif. We rijden door de smalle steile straatjes naar de haven. Van de gids krijgen we een tip hoe we een mooi rondje door het dorp kunnen lopen. Er zijn nog veel schoorstenen van visrokerijen, die elke visser hier aan huis had, en het restaurant in de haven serveert ook allerlei soorten gerookte vis. Met name de haring is hier populair. We klimmen via het klif naar de kerk en vervolgens nog door naar de windmolen (naar Nederlands model), waar we met de bus al langs reden. Daarna zakken we weer door de gezellige smalle straatjes af naar de haven. Het klimaat op Bornholm is erg mild omdat het opgewarmde water van de Baltische zee de zomers hier verlengt. Daarom zie je er bijvoorbeeld veel vijgenbomen, die elders in Denemarken niet de tijd krijgen om te rijpen.

De bus brengt ons naar de laatste stop op de noordwestpunt van het eiland. Daar staat de vesting Hammerhus, de grootste middeleeuwse vesting van Noord Europa. En de enige vesting die nooit door een aanval van buitenaf gevallen is. Vanaf de muren van het kasteel kijk je mooi uit over zee, waar je aan de overkant de kust van Zweden kunt zien liggen.

Daarna rijden we terug naar Ronne, waar ons een wat onaangename verrassing wacht. Er staat een enorme rij mensen te wachten op de kade om met de tenderbootjes teruggebracht te worden naar het schip. Het blijkt dat de zee buiten de haven behoorlijk ruig is, waardoor de tenderbootjes grote moeite hebben om iedereen weer veilig naar het schip te brengen en over te laten stappen. We doen er ruim anderhalf uur over om een plekje in een tender te krijgen. Het is inderdaad een behoorlijk ruige zee, maar gelukkig blijven we droog en zijn we niet zeeziek geworden.

Inmiddels hebben we wel honger gekregen! We gaan daarom snel naar het Samsara restaurant voor het diner. Daar genieten we weer van een reeks heerlijke gerechten. Er is wel wat herrie van de motoren van het schip (dat voor de tenderbootjes continue zijn positie zijwaarts moet corrigeren), waardoor er van alles trilt en wat andere herrie van Franstalige Belgen uit Brussel aan de tafels naast ons. Bij het toetje wordt alles weer lekker rustig.

We nemen nog snel een paar borrels in de bar. We blijven niet te lang hangen, want vannacht gaat de klok al een uur vooruit. We varen een dagje door naar het oosten. Volgende stop: Tallinn in Estland.