Maandag 10 december 2018

We hebben het gisteren niet heel laat gemaakt aan de bar.Jeroen werd tijdens het diner een beetje misselijk van de deining en dat wilde helaas niet helemaal wegzakken verder in de avond. Gelukkig konden we nog wel samen het feestje in het restaurant meemaken, met de gebruikelijke dansjes en de polonaise. Dat was weer gezellig.

Vandaag komen we aan in Rio de Janeiro. Gelukkig zijn we weer op tijd wakker om de aankomst mee te maken. Het schip vaart langzaam de Guanabara baai in, langs de Suikerbroodberg en met zicht op de Corcovadovberg,met daarop het beeld van Jezus de Verlosser. Een mooi gezicht zo met de opkomende zon erbij.

Na het ontbijt gaan we naar de verzamelplek. Dit keer hoeven we niet zo lang te wachten voordat we naar de uitgang mogen. Vandaag hebben we weer een combibus met Engels- en Duitstaligen. De gids Anne spreekt beide heel rustig en duidelijk, dus we kunnen het eigenlijk twee keer volgen.

We beginnen de excursie met de Corcavado berg. Met het tandradbaantje uit 1931 gaan we de berg op naar 710 meter hoogte. Boven op de berg is het alom bekende beeld van Jezus de Verlosser gebouwd. Het staat symbool voor 100 jaar van onafhankelijkheid voor Brazilië. En omdat de kerk betaalde, moest het wel een religieus symbool worden.

De rit in het tandradbaantje gaat door het Tijuca woud, een nationaal park. Het ziet eruit als een regenwoud en de gids wijst ons op de Jackfruit bomen, ooit geïmporteerd uit Azië. Verder zien we ook bomen met mangofruit en bloeien de orchideeën hier gewoon in de takken van de bomen. Er leven ook aapjes in het bos, maar die zijn we niet tegen gekomen. Wel aan aantal vogels.

Na de tandradbaan kunnen we kiezen uit liften of 200 trappen verder omhoog. Er staat geen rij voor de liften, dus dan nemen we die maar. Dan nog twee roltrappen en dan zijn we eindelijk aan de voet van het Jezus beeld.Wat een adembenemend uitzicht heb je hier! Je kijkt hier over een groot deel van de stad, de baai, de stranden, de omliggende bergen en de tegenoverliggende Suikerbroodberg waar we vanmiddag zullen komen.

We hebben mazzel met het weer vandaag. Het is zonnig, helder en vanmorgen nog niet te heet. Eerder van de week was er veel regen en nevel.Dan heb je boven natuurlijk een stuk minder uitzicht.

Als we uitgekeken zijn, dalen we weer met de groep af naar beneden en gaan we verder met de bus. We rijden nu een stuk door de stad, die van 1736 tot 1960 de hoofdstad van Brazilië was. Ook hier is weer het contrast tussen arm en rijk te zien. Tegen de heuvels zien we de sloppenwijken liggen,de favelas. En verderop komen we langs een super dure wijk met luxeappartementen. Deze liggen aan de lagune waar bij de Olympische spelen de roeiwedstrijden werden gehouden.

Dan komen we uit bij de Atlantische kust en rijden we langs de stranden van Ipanema en Copacabana. Helaas heeft de bus hier geen gelegenheid om te stoppen. Wij zitten ook aan de verkeerde kant in de bus om er al rijdend foto’s van te kunnen maken en daarbij zijn de ramen ook niet bepaald schoon. Dat is even jammer. De gids geeft aan dat ze na de lunch met de chauffeur zal kijken of we nog een fotostop kunnen maken op een daarvoor geschikte plek.

Midden in Copacabana stoppen we voor de lunch. Daarvoor gaan we naar een Churrascaria, een Braziliaans grill restaurant. We mogen eerst langs het buffet lopen, maar gelukkig ligt daar alleen maar vis en sla.Gelukkig?? Ja, want aan tafel komen ze langs met de spiesen vers gegrild vlees in allerlei soorten. Dus zijn we blij dat wij ons bord niet hebben volgeladen bij het buffet, zoals we anderen wel zien doen. Het vlees is voortreffelijk,dus daar genieten we volop van. Beslist één van de beste lunches die we ooit gehad hebben op een excursie.

We rijden verder met de bus en inderdaad kunnen we aan het begin van het strand van Copacabana even parkeren om even 10 minuten foto’s te maken op het strand. De rode vlag hangt uit vanwege de hoge golven. Dat is al een paar dagen zo, vertelt de gids. En dat hebben wij natuurlijk aan boord gemerkt gisteren.

Dan vervolgen we naar onze volgende attractie, de kabelbaan naar de Pao de Acucar, de Suikerbroodberg. Deze baan uit 1912 gaat in twee etappes naar 396 meter hoogte. Ook hier vandaan hebben we weer een schitterend uitzicht. We kunnen nu ook ons schip in de haven zien liggen, bij de enorme brug over de baai. En vanaf het stadsvliegveld vertrekken een paar vliegtuigen met een mooie boog langs de heuvel. Ondertussen is de temperatuur opgelopen naar 29 graden en is het zaak om de schaduwplekjes op te zoeken.

Beneden in het station van de kabelbaan hadden we al een paar pluchen papegaaien zien liggen. De gids verzocht echter om boven op de berg te gaan shoppen. Ze zouden daar dezelfde winkels hebben. En dat blijkt gelukkig ook zo te zijn. Dus komen wij met een mooi exemplaar het winkeltje uit.

Nadat we zijn afgedaald met de kabelbaan, gaan we met de bus terug naar de haven. Van de stad zelf zien we dus niet heel veel, maar dat wisten we al. Voor deze ene dag in Rio hebben we de excursie met de twee hoofdattracties geboekt en daar zijn we dik tevreden over.

Om 16:30 uur zijn we weer aan boord en nemen een colaatje aan de bar. We schrijven dit verslag en frissen ons even op.

Ook zijn we blij dat we Brazilië heelhuids door gekomen zijn, zonder berovingen of zakkenrollerij. We hadden ons er wel op voorbereid door geen horloges, kettingen of zonnebrillen te dragen. We hebben op het schip wel over twee incidenten gehoord, waarbij met name kettingen van de hals werden gerukt. Bij één vrouw lukte dat niet, omdat de ketting niet losraakte, maar daarbij is ze wel lelijk ten val gekomen. Het blijft oppassen in dit land, waar je als toerist gewoon teveel opvalt. Wij zijn blij dat we bij Costa leuke excursies hebben kunnen boeken en zo toch een hele goede ervaring overhouden aan het bezoek aan dit land.

Het schip vertrekt om 18:00 uur uit de haven van Rio. Net als vanmorgen kunnen we weer van ons balkon genieten van het uitzicht op deze stad en zijn omgeving vanaf het water.

Nu volgen twee dagen op zee, op weg naar onze eindbestemming Buenos Aires. Hopelijk met iets minder deining dan gisteren.