Woensdag 27 februari 2019

Ondanks dat we de wekker vroeg moesten zetten voor vandaag, zijn we alweer wakker voordat hij afgaat. Ons schip vaart een eindje voor de kust van Belize, ter hoogte van Belize Stad, samen met twee andere cruiseschepen. We gaan hier voor anker en moeten straks weer met tenderboten van boord.

We nemen snel een ontbijtje en pakken onze spullen voor een lange excursie vandaag. We gaan een heel eind de jungle in naar de Maya ruïnes van Lamanai.

In het theater krijgen we onze bus sticker en na eventjes wachten, mogen we naar de tenderboot toe. Die vaart in een kwartier naar de kade van Belize Stad. We worden daar weer opgewacht door medewerkers van de tourdesk, die ons naar de juiste bus terminal begeleiden.

Vandaag krijgen we maar liefst drie lokale gidsen mee op excursie. Dat belooft wat! We gaan eerst met de bus de stad uit. Ook hier is weer een enorm verschil te zien tussen arm en rijk. In een paar fraaie buitenwijken zie je luxe villa’s, maar daarbuiten lijkt het armoe troef. Onze gidsen zijn echter maar wat trots op hun land, dat voorheen Brits Honduras heette, maar nu geen onderdeel meer uitmaakt van het Britse koninkrijk. Nog wel van het Gemenebest overigens. Ze hebben ook meteen het links rijden afgeschaft sindsdien en gelijk hebben ze!

Eenmaal buiten de stad worden de wegen smaller, de bebouwing minder en de begroeiing des te meer. We steken een aantal rivieren over, via steeds gammeler uitziende stalen bruggen. Bij de laatste brug stoppen we even, want er zit een enorme leguaan in een boom langs de waterkant.

De gidsen geven ons allerlei informatie op een enthousiaste manier. We krijgen ook nog een prijsvraag over de grootste vogel hier in Belizen (een bepaald soort ooievaar). Een vogelaar uit Frankrijk zit er het dichtste bij en wint de prijs van een bankbiljet van 2 Belize-dollar.

Na ruim een uur rijden zijn we helemaal weg van de bewoonde wereld (inclusief telefoon signaal) en komen we aan in de jungle. Het laatste stukje gaat over een onverhard weggetje en dan komen we aan bij een soort restaurant aan de New River. Hier kunnen we even van het toilet gebruik maken en ons voorbereiden op het volgende transportmiddel: een grote speedboat…

De chauffeurs attenderen Co op een bijzonder beest hier in het water, vlakbij de pier. Een grote krokodil, yieks!! Hij kijkt eens rustig aan wat voor lekkere hapjes vandaag langs de waterkant lopen en besluit straks wel voor wie de excursie hier eindigt…

Met de speedboat is het nog een klein half uur varen naar de toegang van het Maya complex. Met onze routeplanner zien we dat we ongeveer 50 km per uur varen. Het voelt veel harder zo vlak boven de waterlijn!

De Maya stad hier heet Lamanai, wat “krokodil onder water” betekent. Hoe toepasselijk dat we er dan net eentje zagen! De plek hier staat bekend om de lange periode waarover hij bewoond was, ruim 3.000 jaar, van ongeveer 1500 voor Christus tot 1700 AD. Zelfs de Spanjaarden hebben ze nog een tijdje overleefd, totdat de uit Europa meegebrachte ziektes ze uiteindelijk fataal werden.

We beginnen onze wandeling over de paden door de jungle en stuiten meteen op een toekannest in een boom, waaruit een kuiken naar buiten koekeloert.

Na een korte wandeling komen we aan bij het eerste grote gebouw hier, de Jaguar tempel, genoemd naar de twee grote stenen jaguar hoofden in de zijkanten van de tempel. Met wat uitleg van de gidsen erbij, zie je dat er ook wel in terug.

We vervolgen onze route door het bos en komen dan uit bij de grootste en hoogste Maya tempel hier, de High Temple, ongeveer 33 meter hoog. Dit is de enige tempel die – onder toezicht – mag worden beklommen. We gaan voor de uitdaging en nemen de houten trappen omhoog, die langs de zijkant van de tempel gaan, tot ongeveer 25 meter hoogte. Het laatste stuk gaat over de enorm hoge en steile tempeltrappen naar de top. Daar heb je dan een mooi uitzicht op de groene omgeving en de rivier.

We gaan weer voorzichtig naar beneden en krijgen dan nog wat uitleg van één van onze gidsen. Tegenover deze tempel is een speelveld, waar ze een soort ping-pong voetbal speelden met een rubberen bal. De winnaar van het spel kreeg als prijs dat hij geofferd werd voor de Maya goden, hoera…

Het laatste stuk door de jungle brengt ons bij de Mask Temple, waar aan de zijkanten twee grote gezichten van ieder 5 meter hoog zijn aangebracht. We zien hier twee replica’s van deze maskers. De originelen zitten erachter en worden zo beschermd tegen de weersinvloeden.

Dan gaan we terug naar de boot bij de rivier. De gids kijkt regelmatig omhoog of ze nog dieren in de boom ziet, want ze verwacht apen te zien. En vlak voordat we bij de rivier zijn, komen we die toch nog tegen, leuk! Het zijn Black Howler Monkeys (zwarte brulapen), die we inderdaad al tijdens de wandeling hebben gehoord. Er zijn ook een paar jonge aapjes bij. Eentje zit er veilig bij moeders op de rug, de andere bungelt al huizenhoog aan een tak…

Met de speedboat komen we weer terug bij Ayin Ha, het restaurant, waar we nu de lunch geserveerd krijgen. Rijst met bonen, kip, aardappelsalade en plantain (bakbanaan). We krijgen er nog een glaasje tropisch vruchtensap bij en kopen voor onszelf nog een flesje cola om de dorst te lessen.

Dan gaan we de bus in voor de rit terug naar de stad. In de haven tikken we nog een pluchen rog op de kop als souvenir. En dan volgt een laatste boottripje met de tender terug naar het schip. Het was een lange dag, maar wel een hele bijzondere belevenis om deze Maya tempels zo midden in de jungle aan te treffen.

We komen even bij in onze hut en dan is het alweer tijd om op te frissen voor het diner. Vanavond is het La Notte Bianca, dus we trekken een wit shirt aan.

Vandaag hebben we weer een heerlijk diner met als toetje de Key Lime Pie. Die vonden we in Fort Lauderdale al geweldig en ook deze smaakt heerlijk. Overigens was het vlees ook weer van een rijke proportie.

Op naar de bar. Vannacht gaat de klok weer een uur vooruit dus het wordt een korte nacht. Hoewel de tijd voor onze excursie gelukkig niet zo vroeg is. Om 9:30 moeten we weer klaar voor vertrek zijn.