Zaterdag 26 maart 2022

Om drie minuten over drie worden we wakker van een snel aansterkend motorachtig geluid. Al snel wordt duidelijk dat er een helikopter aan komt en boven het schip blijft hangen. Waarschijnlijk is er een medisch noodgeval en wordt er iemand van boord gehaald. De helikopter landt niet maar blijft bijna een half uur boven de achterkant van het schip hangen en verdwijnt daarna weer.

We zijn weer voor de wekker wakker en om kwart over acht moeten we in de Grand Bar zijn voor onze excursie. We gaan met Jeeps de noordkant van het eiland bezoeken, waaronder het plaatsje Taganana.

We mogen naar de uitgang en daar staan 6 jeeps op een rij. In elke passen 6 passagiers, maar er is vanwege corona gekozen in elk 4 gasten te laten plaatsnemen. De leider van de groep is wat geïrriteerd want hij heeft van Costa een handscanner in zijn handen gedrukt gekregen zonder uitleg hoe het werkt en het ding doet dus gewoon niets. Daarbij blijken we later aangekomen te zijn dan bij hun bekend was en dat heeft weer effect op de tijden van de stops.

Maar we gaan toch redelijk snel op weg en maken eerst een stop bij het meest geliefde strand van Tenerife, het Playa las Teresitas. Eigenlijk was dit een “black sand” strand, maar er is saharazand overheen gegooid en daardoor oogt het beter.

Bij deze stop is er een probleem met enkele deelnemers. Een echtpaar klaagt dat ze te hard rijden en dat dat voor zijn vrouw vervelend is want die heeft problemen met haar ogen en kan dan niet goed zien. Er dreigt een tijdverslindende discussie te ontstaan die nog meer het schema onder druk zal zetten. Enkele andere deelnemers geven aan dat we door moeten en gelukkig doen we dat ook.

We rijden nu tussen de bergen steeds verder omhoog. Dit gebied behoort tot het natuurpark Anaga. Als je van sturen houdt, is dit echt een weg om van te dromen. Het uitzicht is prachtig. Veel bomen en planten waaronder cactussen. Maar hoe hoger we komen des te meer dreigen we de nevelen in te rijden en op een gegeven moment zitten we behoorlijk in de mist. We gaan een tunnel in en aan de andere kant is het gelukkig weer helder en krijgen we al snel zicht op het plaatsje Taganana. We rijden er een stukje doorheen over hele smalle straatjes die soms heel steil oplopen (of aflopen) en waar je eventueel met de billen knijpt dat je geen tegenligger tegen zal komen. Het is geen éénrichtingsverkeer.

Dan komen we uiteindelijk bij een “black sand strand” uit, bij de Roque de las Bodegas. Vroeger vertrokken hier veel schepen met wijnvaten, vandaar de naam. Maar door de verraderlijke rotsen is er menig schip vergaan. Wel zien we hier nu veel mensen surfen op de hoge golven. Hier pauzeren we weer even om van het uitzicht te genieten en voor een sanitaire stop.

Dan gaan we terug bijna zoals we gekomen zijn, maar zonder de smalle straatjes. Weer door de tunnel en nu gaan we zo door een bosrijk gebied toeren. Dit is nog één van de weinige plekken in Europa waar eeuwenoude laurlierbossen te vinden zijn. Verder zijn er ook enorm hoge heidestruiken te zien. Het weer zit echter niet mee, dus hier en daar is het uitzicht helaas zeer beperkt. Hebben we iets om voor terug te komen.

Dat geldt ook voor een uitzichtpunt dat naar drie richtingen een mooi uitzicht zou moeten geven, de Mirador Pico del Ingles. Even breekt het aan één kant open, maar voordat de camera gereed is, zit het al weer potdicht. Jammer, maar de tocht door een bos met flarden van nevel heeft ook wel weer iets spannends.

Er volgt nog een laatste stop, hoog in de bergen, waar ook veel lokale mensen gaan wandelen vandaag. Het is immers zaterdag. We lopen een stukje van het wandelpad, The Path of the Senses, wat overigens vrij glibberig is met de natte mist nu. Na de pauze gaat het weer bergafwaarts en rijden we nog langs La Laguna, de oude hoofdstad van Tenerife.

Uiteindelijk zijn we ongeveer een kwartier te laat terug bij het schip, maar dat is voor ons geen probleem want het schip ligt nog de hele middag in de haven en we hebben nog ruim de tijd voor de lunch.

Na de lunch gaan we het verslag van gisteren afronden. Dat wil zeggen: er foto’s bij zoeken om dan te kunnen publiceren. Dat gaat voorspoedig en we gaan daarna nog paar rondjes sauna doen.

Blijkbaar is iedereen weer ruim op tijd aan boord en vertrekken we 20 minuten eerder dan verwacht. We zitten net even wat tv te kijken op de tablet, dus hopelijk raken we niet te snel buiten bereik van de zendmasten. De zon laat zich wel nog even heel sterk zien dus is het heerlijk nog even op het balkon te staan. Bijna dinertijd. Vannacht een uurtje minder want ook hier gaat natuurlijk de zomertijd in. Maandag of dinsdag zullen we weer een uurtje in moeten leveren omdat we dan weer naar de tijd van Nederland gaan. Nu is het bij ons nog een uurtje vroeger.