Woensdag 23 maart 2022

Het was een heerlijk rustige nacht, zo aan de kade van Lissabon. Geen golfslag, geen stadsgeluiden, dus we hebben lekker geslapen. We zijn dan ook al vóór de wekker wakker en gaan voor het ontbijt naar het buffet op dek 9.

Daar komen we barvrouw Chay tegen, die straks ook van boord mag voor een paar uur. Het is in de pandemie erg lastig voor het personeel om aan land te kunnen gaan. Ze moeten lang van tevoren een aanvraag indienen en horen dan op de avond ervóór of het wordt gehonoreerd of niet. In Spaanse en Portugese havens is het wat makkelijker dan in andere landen. Er zijn nog steeds heel veel regels om het coronavirus buitenboord te houden op de cruiseschepen.

Wij gaan om 8 uur naar de uitgang op dek 2 en mogen meteen de kade op. Daar is het nog even wachten tot bus 12 gearriveerd is, maar dan kunnen we naar binnen. Het is niet koud vandaag, maar het druppelt wel een beetje. In de bus komt op de rij voor ons een Nederlands echtpaar zitten. Ze zijn de eerste Nederlanders die we tegenkomen deze reis. En dat geldt vice versa ook voor hen. Ze zijn in Barcelona aan boord gegaan en hadden het vertrek bijna gemist door een taxi chauffeur die niet wist waar de cruiseterminal was… Gelukkig gaan wij meestal de dag voor vertrek al naar de stad van inscheping om dit soort stress te voorkomen.

Om half 9 vertrekken we voor een excursie op de linkeroever van de Taag. Daar ligt het schiereiland Setúbal, wat we met een paar stops gaan verkennen vandaag. We rijden eerst een stukje door het oude centrum van Lissabon en steken daarna de Taag over via de brug Ponte de 25 Abril. Dat is de brug die lijkt op die van San Fransico en waar we gisteren onderdoor gevaren zijn. Het beeld Cristo Rei, aan de overkant van de brug, komt net uit de nevel als we er langs rijden.

We komen door een landelijk gebied met onder andere veel kurkeiken. De bast ervan wordt 1x in de negen jaar gepeld voor de kurk. Met een cijfer op de kale bast wordt aangegeven welk jaar dat is gebeurd. Ook zien we hier veel wijngaarden. Maar daar komen we later op terug.

Eerste stop is het vissersplaatsje Sesimbra. We wandelen met de groep naar het strand en lopen het fort in voor wat uitzicht op de kustlijn en een sanitaire stop.

Eenmaal terug in de bus rijden we door naar Azeitão, waar het wijnhuis Jose Maria da Fonseca is gevestigd. Dit is het oudste wijnhuis van Portugal en is vooral bekend om haar muskaatwijnen. We krijgen hier een rondleiding door wat vroeger het familiehuis was en we gaan een paar van de oude wijnkelders in, die achter in de tuin staan. Hier liggen enorme wijnvaten van meer dan 20.000 liter, gemaakt van mahoniehout. Deze konden wel 100 jaar lang gebruikt worden. Tegenwoordig zijn mahonie vaten verboden en moet er gebruik worden gemaakt van eikenhout.

Na de rondleiding is het natuurlijk tijd voor een proeverij! We krijgen elke een glas rode wijn en een glas witte muskaatwijn te proeven. Dat gaat er wel in, ondanks het vroege tijdstip.

Vervolgens gaan we met de bus verder rijden en komen we door het natuurpark Arrábida. Dit ligt aan de zuidkant van de heuvels van het schiereiland, aan de kant van de Atlantische Oceaan. Vanwege de sterke wind van zee groeien hier alleen lage struiken, zoals de macchia. Aan de noordkant van de heuvels is het beschutter, waar de wijngaarden daarom gelegen zijn.

Het is een mooie route, over een bochtige smalle bergweg. In het begin hebben we af en toe nog wat uitzicht op mooie strandjes beneden. Maar al snel komen we in dichtere nevel terecht en valt het uitzicht helaas weg. De fotostop heeft daarom ook weinig zin, dus in overleg tuft de chauffeur maar gewoon door.

Als we weer onder de nevel zijn afgedaald, krijgen we uitzicht op Troia, een ander schiereiland, wat ontdekt is door de internationale jet set. Onder andere George Clooney moet er een mooie strandvilla hebben staan.

De route eindigt in de stad Setúbal, waar ze dol zijn op sardines en waar je als lekkernij choco frito kunt krijgen, gefrituurde sepia. Gelukkig krijgen we daar geen proeverij van…

Vervolgens rijden we terug naar Lissabon. Dit keer steken we de Taag over via de lange Vasco da Gama brug. Deze brug was enige tijd de langste brug van Europa totdat er een langere gebouwd werd in Denemarken. We rijden dan langs de wijk waar in 1998 de wereldtentoonstelling was. Hier is veel moderne architectuur te zien en ook het Oceanarium, het grote zee aquarium van Lissabon.

Even na 14:00 uur zijn we weer terug in de haven en kunnen we aan boord voor de lunch. Gelukkig is het buffet vandaag een uurtje langer open en kunnen we nog rustig genieten van alle lekkers, met uitzicht op de oude stad van Lissabon.

De middag gebruiken we om alvast het eerste deel van ons verslag te schrijven en wat foto’s uit te zoeken. Dan nog wat lezen en iets na half 6 vertrekken we al, iets eerder dan gepland uit Lissabon met bestemming Lanzarote. Morgen eerst een dagje op zee. Heerlijk.