Zaterdag 25 november 2017

Na een heerlijke nacht worden we een kwartier voor de wekker wakker. We varen nog volop.

Voor het ontbijt gaan we naar het buffetrestaurant. Het is even zoeken waar wat te vinden is, maar we kunnen alles vinden.

Achter ons ligt de Costa Pacifica. Onze ober voor het diner van vorig jaar zit op dat schip. We proberen aan het eind van de middag om elkaar nog te ontmoeten, maar dat hangt van zijn rooster af en we hebben nog geen bericht ontvangen of hij dan vrij kan zijn.

Na het ontbijt gaan we naar de verzamelplaats voor onze excursie. Deze duurt 6,5 uur en gaat naar Tarquinia.

Als we uit de bus komen, zit die al voor meer dan de helft vol. Costa stuurt de Italianen eerder naar de bus dan de anders taligen. Omdat wij bijna de eerste waren van de Duitse groep, hebben we nog een mooie plek kunnen bemachtigen.

De eerste stop is bij een begraafplaats van de Etrusken, de necropolis van Monterozzi. De ingang van de bijzondere graftombes zijn nu beschermd met een klein gebouwtje maar vroeger lag de ingang ondergronds.

Tevens zijn er veel grote “stenen potten” waarin de urnen bewaard werden. Nu bovengronds maar normaal begraven.

De volgende stop is in het middeleeuwse Tarquinia. De historische stad waar de Etrusken vroeger woonden bestaat niet meer. We wandelen door het stadje en gaan daarna naar het museum dat in een pand gevestigd is waar vroeger de kardinaal woonde.

De volgende stop is een restaurant voor de lunch. Het is ondertussen bijna twee uur dus weer hebben wel trek. De eerste ronde is een bord met aantal verschillende “hapjes” zoals een stukje kaas, plakje ham, broodje met olie, broodje met aïoli en broodje met tapenade.

De tweede gang is een warme vergeten groente, romanesco, met stukjes brood en aardappel. Dat valt bij velen niet echt in de smaak en dus gaan veel borden met flinke inhoud terug. Wij hadden echter keurig ons bordje leeg. Dit bleek in plaats van de pasta te zijn. De derde gang bestaat uit worstjes, stukken kip, salade en friet. Dat gaat er beter in.

Het toetje bestaat uit koekjes. In de bus heeft onze gids verteld dat hier een zoete dessertwijn bij gereserveerd wordt en dat het de bedoeling is je koekjes daarin te dopen. Maar die wijn kwam dus niet dus wat over bleef waren harde koekjes.

In iets met dan een kwartier rijden we terug naar het schip. Het is bijna half 5. Straks al weer aan tafel voor het diner. Wat een rotleven.

Maar voordat we voor het diner aan tafel gaan, gaan we bij de spa langs om even rond te kijken. Er is een sauna en een stoombad, vrij toegankelijk, mannen en vrouwen gescheiden. Daar hebben wij geen last van. We besluiten 3 behandelingen te boeken voor 3 verschillende dagen. De planning daarvan is geheel naar onze zin. Dan nu door voor het diner. Trek? Nog niet echt, maar dat komt waarschijnlijk wel.

Als hoofdgerecht kiezen we beiden de kalf saltimbocca met risotto en die is overheerlijk. Dit keer krijgen we aan het einde van het diner een Sambuca voorgezet. Daarna gaan we nog even naar de bar op het achterdek om daar een colaatje te nemen bij Ericson. We hebben een leuk gesprek en daarna gaan we weer naar onze hut. Even ons verslag afmaken wat wij deze vakantie middels de telefoon al tussendoor steeds bijhouden. Dat scheelt weer tijd na het eten.

Morgen hebben we controle door de Israëlische douane. Erg vroeg, want daar komen we pas over een aantal dagen aan. Eerst nog Griekenland, maar morgen eerst een rustdag: plezier op zee.

Vrijdag 24 november 2017

We worden om 7.30 uur wakker in het hotel in Milaan. Het ontbijtbuffet in het restaurant beneden is erg uitgebreid. Eieren worden naar wens “live” gebakken.

Om 9.30 uur checken we uit en lopen we naar de terminal van het vliegveld. Daar moeten we bij uitgang 7 verzamelen voor de bus naar Savona. Er is nog niemand te zien van Costa. Buiten bij de bushalte staat een Duitse vrouw met bagage. Zij gaat ook naar de Costa Mediterranea. Ook zij heeft nog niemand van de organisatie gezien. Er komen na verloop van tijd steeds meer passagiers bij, ook voor de Costa Favolosa. Na een uur komt er dan eindelijk een medewerkster van Costa. We moeten allemaal nog wachten op de bussen, zegt ze. De eerste bus die aan komt rijden is bedoeld voor de Costa Favolosa. Wij vragen of we mee mogen als er nog plek over is, omdat we geen koffers mee hebben. Dat blijkt uiteindelijk te lukken en om 11.30 uur rijden we dan eindelijk weg uit Milaan.

We rijden via een andere route naar Savona dan we gewend zijn. Vliegveld Malpensa ligt een stuk westelijker dan vliegveld Linate. We rijden nu o.a. langs Novara met zijn bijzondere hoge koepelkerk. Na een korte sanitaire stop komen we in de buurt van de Ligurische kust. Dit stuk van de route herkennen we weer. Om 14.15 uur rijden we de haven van Savona binnen, waar ons schip ligt te wachten.

Met onze Perla Diamante status van de Costa Club kunnen we in de terminal alle rijen passeren en direct naar de paspoort controle en de security check doorlopen. Dat is dan weer een voordeel van trouwe klant zijn. Het paspoort wordt ingenomen gedurende de hele reis voor het inklaren van het schip in alle havens.

We lopen meteen naar onze suite op dek 5, waar alle reisinformatie klaar ligt die we nu nodig hebben. De suite is niet super groot, maar wel mooi. De badkamer en het balkon zijn daarentegen lekker ruim.

We gaan eerst nog even wat lunchen op dek 9. Daar worden we bij het bar station aangesproken door barman Ericsson. Hij was ingeseind door barvrouw Susan om goed voor ons te zorgen deze reis. Grappig dat we hem al meteen treffen.

Daarna lopen we een klein rondje over het schip. De gangen lopen hier wat anders dan we gewend zijn. Maar goed, we hebben 3 weken om het allemaal uit te vogelen. Bij de Tourdesk boeken we de excursie voor morgen om naar een andere. De tour naar het meer van Bracciano gaat alleen in het Frans en het Spaans. We gaan nu naar Tarquinia met een Duitse gids.

Terug in de hut ontmoeten we onze butler Dave. We vragen of hij het bed wil reorganiseren naar een tweepersoonsbed en om de minibar te voorzien van water en cola light. Dat is allemaal geen probleem. Daarnaast hebben we nog een cabin steward Byron, voor het dagelijkse onderhoud.

We trekken de fles prosecco open die voor ons klaar staat en proosten op een goede vakantie. Bij de informatie zit ook een piraten protocol, voor het stuk in de Rode Zee… Ze zijn op alles voorbereid en staan dan 24 uur per dag in contact met de autoriteiten aan land.

Om 17.00 uur komt de oproep voor de safety drill. Die is voor ons inmiddels gesneden koek. Getrouw lopen we met onze zwemvesten naar ons verzamelpunt en luisteren de informatie. Het verloopt allemaal vlotjes.

Vanaf 18.00 uur kunnen we naar ons diner in het Club Restaurant op de 10e etage. Dit kleinere restaurant is nu exclusief voor gasten in suites. Er is geen tafelschikking, maar we krijgen een mooi tafeltje aan het raam, waar we het vertrek van het schip goed kunnen zien. Onze obers Luis en Mark verzorgen alles prima. De menukaart biedt een ruime keuze uit (vanavond) Ligurische gerechten. Het kaasplankje wordt uitgeserveerd op serviesgoed van Versace (zie de foto). Helaas is het servies sinds de bouw van het schip niet meer compleet, zodat niet alle gangen op dit servies kunnen worden gebracht. Na het toetje biedt ober Luis ons een likeurtje aan, een Amaro. Hij belooft ons elke avond een andere aan te bieden na het diner. We zullen zien!

Bij terugkomst in de hut heeft cabin steward Byron het bed zojuist op orde gebracht en de koffers staan er gelukkig ook weer. Die pakken we snel uit en dan gaan we straks nog even een cocktailtje aan de bar drinken.

Donderdag 23 november 2017

In de ochtend doen we de laatste klusjes voordat we kunnen vertrekken. Na de lunch wassen we af en dan bereiden we ons voor op vertrek. We nemen de trein van 12:25. Dan zijn we wel veel te vroeg, maar kunnen we ook in alle rust inchecken en door de veiligheidscontrole.

We moeten op Schiphol inchecken omdat we een extra stoel hebben en dan kun je niet online inchecken.

Maar gelukkig gaat dat inchecken erg snel. Er staat niemand bij deze balie dus meteen aan de beurt.

Bij de veiligheidscontrole is het wel behoorlijk druk maar alle posten waren open dus ook dat verliep vrij snel. Ongeveer 75 minuten na vertrek van huis zitten we aan een drankje: thee voor Jeroen en voor Co een cola-challenge.
Als het vocht erin zit, gaan we wat dichter bij het raam zitten met uitzicht op de Aalsmeer-baan. Deze wordt vandaag gebruikt vooral voor wat kleinere toestellen. De grote jongens gaan net om de hoek en vertrekken vanaf de Kaagbaan.

Opeens zien we toch een A380 van Emirates opstijgen. Wat een mooi gezicht. Vlak daarvoor vertrok er een kleiner toestel van Emirates.

Om half 4 eten we wat bij de Burger King waarna we naar de gate gaan. Het toestel staat er al dus daar hoeven we niet op te wachten.
De vlucht verloopt voorspoedig en we landen volgens schema. Als we bij de uitgang komen, kijken we nog even rond waar we ons morgen moeten melden. Dat is snel gevonden en ook het hotel is snel bereikt, geheel overdekt.

We checken in en brengen onze spullen naar de kamer. Prima ruime kamer maar geen mooi uitzicht. Ach, we hebben straks 3 weken sea view.
Daarna gaan we naar het restaurant om nog wat te eten en te drinken. Het is een gezellige ruimte en op kaart vinden we iets van onze gading.

Het is wel veel geld voor weinig eten, maar het smaakt wel goed. We krijgen glas prosecco en een klein voorafje gratis….aangeboden.
Later komen we erachter dat er nog een mogelijkheid is om in het hotel te eten, namelijk bij de bar. Daar hebben ze gerechten die ons iets meer aanspreken. Dat weten we dan voor een eventuele volgende keer.