Zaterdag 25 november 2017

Na een heerlijke nacht worden we een kwartier voor de wekker wakker. We varen nog volop.

Voor het ontbijt gaan we naar het buffetrestaurant. Het is even zoeken waar wat te vinden is, maar we kunnen alles vinden.

Achter ons ligt de Costa Pacifica. Onze ober voor het diner van vorig jaar zit op dat schip. We proberen aan het eind van de middag om elkaar nog te ontmoeten, maar dat hangt van zijn rooster af en we hebben nog geen bericht ontvangen of hij dan vrij kan zijn.

Na het ontbijt gaan we naar de verzamelplaats voor onze excursie. Deze duurt 6,5 uur en gaat naar Tarquinia.

Als we uit de bus komen, zit die al voor meer dan de helft vol. Costa stuurt de Italianen eerder naar de bus dan de anders taligen. Omdat wij bijna de eerste waren van de Duitse groep, hebben we nog een mooie plek kunnen bemachtigen.

De eerste stop is bij een begraafplaats van de Etrusken, de necropolis van Monterozzi. De ingang van de bijzondere graftombes zijn nu beschermd met een klein gebouwtje maar vroeger lag de ingang ondergronds.

Tevens zijn er veel grote “stenen potten” waarin de urnen bewaard werden. Nu bovengronds maar normaal begraven.

De volgende stop is in het middeleeuwse Tarquinia. De historische stad waar de Etrusken vroeger woonden bestaat niet meer. We wandelen door het stadje en gaan daarna naar het museum dat in een pand gevestigd is waar vroeger de kardinaal woonde.

De volgende stop is een restaurant voor de lunch. Het is ondertussen bijna twee uur dus weer hebben wel trek. De eerste ronde is een bord met aantal verschillende “hapjes” zoals een stukje kaas, plakje ham, broodje met olie, broodje met aïoli en broodje met tapenade.

De tweede gang is een warme vergeten groente, romanesco, met stukjes brood en aardappel. Dat valt bij velen niet echt in de smaak en dus gaan veel borden met flinke inhoud terug. Wij hadden echter keurig ons bordje leeg. Dit bleek in plaats van de pasta te zijn. De derde gang bestaat uit worstjes, stukken kip, salade en friet. Dat gaat er beter in.

Het toetje bestaat uit koekjes. In de bus heeft onze gids verteld dat hier een zoete dessertwijn bij gereserveerd wordt en dat het de bedoeling is je koekjes daarin te dopen. Maar die wijn kwam dus niet dus wat over bleef waren harde koekjes.

In iets met dan een kwartier rijden we terug naar het schip. Het is bijna half 5. Straks al weer aan tafel voor het diner. Wat een rotleven.

Maar voordat we voor het diner aan tafel gaan, gaan we bij de spa langs om even rond te kijken. Er is een sauna en een stoombad, vrij toegankelijk, mannen en vrouwen gescheiden. Daar hebben wij geen last van. We besluiten 3 behandelingen te boeken voor 3 verschillende dagen. De planning daarvan is geheel naar onze zin. Dan nu door voor het diner. Trek? Nog niet echt, maar dat komt waarschijnlijk wel.

Als hoofdgerecht kiezen we beiden de kalf saltimbocca met risotto en die is overheerlijk. Dit keer krijgen we aan het einde van het diner een Sambuca voorgezet. Daarna gaan we nog even naar de bar op het achterdek om daar een colaatje te nemen bij Ericson. We hebben een leuk gesprek en daarna gaan we weer naar onze hut. Even ons verslag afmaken wat wij deze vakantie middels de telefoon al tussendoor steeds bijhouden. Dat scheelt weer tijd na het eten.

Morgen hebben we controle door de Israëlische douane. Erg vroeg, want daar komen we pas over een aantal dagen aan. Eerst nog Griekenland, maar morgen eerst een rustdag: plezier op zee.