Vrijdag 15 december 2017

Iets voor 6 uur zijn we wakker en bereiden ons voor op onze laatste excursie, met een Four Wheel Drive door de woestijn.
Er zijn niet veel mensen die vandaag nog mee gaan. Drie wagens staan klaar en in elke gaan 6 passagiers. Als we allemaal ingestapt zijn, gaan we rijden. Onderweg rijden we even het terrein van een kamelen racebaan op. Er zijn veel kamelen te zien en er is zelfs een Camel Hospital. Het duurt ongeveer een uur voordat we bij het Dubai Desert Conservation Reserve zijn. Daar moeten we even uitstappen en laten de chauffeurs de banden enigszins leeg lopen. Dat is belangrijk voor een goed grip op het zand.

Dan gaan we het park in en het eerste stuk is over een brede, vrij vlakke baan. Onderweg komen we een paar hertjes tegen en zien sporen in het zand. Maar dan gaat het echt beginnen. We gaan van het pad af en rijden achter elkaar aan over de duintoppen. Het is net een hevige achtbaan maar nog net zonder looping. We worden lekker door elkaar geschud en na enige tijd maken we een stop om foto’s te kunnen maken en een drankje te nemen. Frisdrank wel te verstaan. Het uitzicht is prachtig en na enige tijd gaat de rit weer verder. Er rijdt een extra auto mee met daarin de baas van de organisatie die deze excursies uitvoert. In geval van nood, als een wagen niet verder zou kunnen, kunnen de passagiers overstappen. Maar gelukkig is dat niet nodig.

Dan stoppen we bij een horeca gelegenheid, aangekleed als bedoeïenenkamp, en krijgen we Arabische koffie en dadels aangeboden. Tevens de mogelijkheid om naar het toilet te gaan. Er zijn ook kamelen waar je mee op de foto kunt, maar dat doen we niet. We gaan al snel ook weer verder en zien onderweg nog wat hertjes en een wit dier met flinke hoorns waarvan we niet weten wat het precies is. Buiten het Reserve worden de banden weer opgepompt. Daar is een speciaal parkeerterrein voor. Dan rest ons de rit naar het schip waar we tegen 12 uur aankomen.

Eerst naar de hut om de schoenen te legen op ons balkon en de broeken en sokken uit te kloppen. Fijn dat we tot 3 uur over de hut kunnen beschikken. We kunnen dus ook even douchen. Daarna gaan we voor de laatste lunch op het schip. Wat een service dat we dit keer zo lang aan boord kunnen blijven en ook kunnen eten.

Na de lunch gaan we nog even op bed liggen en van ons balkon genieten. We waren vroeg op en onze vlucht gaat pas tegen 2 uur vannacht. Ruim voor 3 uur verlaten we onze hut en gaan met de laptop op het dek op 9 zitten. Daar werken we ons verslag van gisteren af. Daarna nog een drankje bij de bar beneden waar we Aafje en Agaath weer tegen komen en om kwart voor 6 staan we bij het restaurant voor het diner, maar vreemd genoeg is er geen ober te zien. Jeroen pakt de Diario di Bordo (het dagelijkse krantje met informatie, waaronder de openingstijden) en dan zien we dat ze vandaag pas om half 7 open gaan. Dus nog maar even hangen op dek 10 met uitzicht op de wolkenkrabbers.

Na het diner volgt een reeks aan afscheid nemen. Na ruim 3 weken gaan we toch wel wat mensen missen. Niet alleen van Costa maar ook enkele gasten die we hebben leren kennen. Zover nodig worden nog adresgegevens uitgewisseld en dan iets na 9 uur verlaten we het schip definitief. We halen onze koffers op en lopen naar de taxistandplaats. In iets meer dan een half uur rijdt deze ons naar de luchthaven en daar zijn we zo vroeg dat we voorlopig nog niet in kunnen checken. Niet zoals bij KLM op Schiphol dat je al vanaf het begin van de dag voor alle vluchten terecht kunt. Als we dan mogen, staan we erg lang in de rij want de voorgaande vlucht van Air France is nog lang niet afgehandeld. Ook bij de veiligheidscheck is het vreselijk druk. Hier is het vrijdag-zaterdag weekend en vanwege de komende kerst/nieuwjaar gaan veel mensen op reis.

De vlucht verloopt zeer voorspoedig en we komen bijna een half uur eerder aan dan gepland. Om iets na 6 uur staan we bij de bagageband en de koffers komen al snel. We ontdekken dat de eerste trein voor ons pas om kwart over 7 van Schiphol vertrekt en dat we dan ook nog over moeten stappen op Sloterdijk. Iets voor half 9 staan we oog in oog met ons meisje thuis, ook wel blij weer thuis te zijn en een geweldige herinnering rijker aan deze geslaagde vakantie.

Bij deze onze dank voor het lezen en de reacties. Tevens onze dank aan Ed Molenaar voor het oppassen. Hieronder nog een paar video’s. Die van Ferrari World zijn ondertussen ook in het bericht daarover geplaatst.

Donderdag 14 december 2017

Het was weer gezellig gisteravond aan de bar. Helaas is de limoncello al een paar dagen op. In plaats daarvan dan maar een Disaronno als afsluitertje. We delen alvast onze kerstkaarten met inhoud uit, voor het geval we sommigen op de laatste avond niet meer treffen. Van barman Francis krijgen we later nog een creatieve kerst attentie terug.

De zussen Aafje en Agaath slapen de laatste dagen in een andere hut, omdat er dinsdagavond een lekkage was op dek 8 vanuit het zwembad op dek 9. Heel wat kamers stonden blank. Niet leuk natuurlijk, maar kan gebeuren.

Vanmorgen worden we om 8 uur wakker in de haven van Dubai. We kijken uit op de hoge toren Burj Khalifa, maar het is helaas wat heiig voor een helder beeld. We kunnen rustig aan doen, want onze excursie gaat pas vanmiddag. Ook cabin steward Byron en butler Dave bedanken we alvast voor alle goede service in de afgelopen weken.

Na het ontbijt kijken we aan dek hoe al het personeel langs de immigratie moet in de terminal. Er komt ook heel wat nieuw personeel aan boord met al hun bagage, zien we. Dan gaan we nog even wat lezen op ons balkon.

Tegen 12 uur gaan we naar dek 9 voor een kleine lunch. Het verzamelpunt voor de excursie is een beetje onduidelijk. Het theater is nog gesloten vanwege repetities en beneden in de Isolabella lounge staat het nieuwe personeel in te checken. Uiteindelijk komt het goed en zitten we om 1 uur in de bus.

We hebben ons “goede goed” aan, want we begrijpen dat we voor het aperitief in het luxe hotel straks netjes gekleed moeten zijn.

Onze gids vertelt wat over de geschiedenis van Dubai. 40 jaar geleden was hier niets dan zand en bedoeïenen. Maar na de ontdekking van olie ging het helemaal los. Inmiddels kost een liter water hier meer dan een liter olie. Er is geen criminaliteit en geen werkloosheid. Bij problemen worden buitenlandse werknemers gewoon teruggestuurd. Het geld klotst tegen de plinten op. In de nieuwe goud souk zijn 650 juweliers gevestigd, ze hebben hier de hoogste wolkenkrabber ter wereld, de grootste fonteinen ter wereld, de duurste vierkante kilometer, enzovoort, en wellicht ook de grootste opscheppers ter wereld.

We rijden door de files naar de Burj Khalifa, met 828m het hoogste gebouw ter wereld. We stappen uit bij het naastgelegen winkelcentrum Dubai Mall met 1.650 winkels. Van daar is het een hele wandeling naar de ingang van de toren. Daar komen we uiteindelijk in een enorme wachtrij voor de liften. De gids belt met Costa en we krijgen een half uur extra de tijd.

In 77 seconden stijgen we naar de 125e etage waar we naar buiten kunnen kijken. Het uitzicht valt mee, ondanks de heiigheid. Via een trap gaan we naar de 124e etage waar ook een uitzicht platform buiten is. 452 meter lager zien we de grootste fonteinen ter wereld liggen.

Om naar beneden te komen moeten we opnieuw in de rij. Na 20 mimuten mogen we weer in de lift. Intussen hebben we nog een souvenir foto en een knuffelbeer op de kop kunnen tikken.

Terug in de bus rijden we naar de Burj al-Arab, opnieuw een recordbrekend gebouw. Het eerste 7 sterren hotel van de wereld, de duurste cocktail ter wereld, en nog zo wat meer. Hier maken we alleen een fotostop van de buitenkant.

Dan gaan we bij het Marriot Hotel in de jachthaven van Dubai een aperitiefje doen met wat hapjes erbij. Opnieuw een lange rij voor de lift naar het observatorium op de 52e etage. Daar hebben we dan meteen uitzicht op het exclusieve kunstmatig eiland Palm Jumeirah van 5 x 5 kilometer. Het is er behoorlijk druk, met lawaaierige muziek, dus we zijn op tijd weer beneden buiten.

De zon is ondergegaan als we verder rijden. We maken nog een tour over het palmeiland met de zwaar beveiligde huizen van de sterren der aarde. Bij de golfbreker die om het eiland heen is gebouwd, maken we nog een fotostop voor het exclusieve hotel Atlantis. Dat is nu fraai verlicht.

Dan gaan we eindelijk terugrijden naar het schip. Maar we belanden in de weekend files. Door alle vertraging en het drukke verkeer is de excursie bijna 3 uur uitgelopen… Het is ondertussen al 8 uur.

Eenmaal aan boord gaan we direct naar dek 10 voor ons diner. Na het diner worden we voorgesteld aan twee nichtjes van Luis (onze ober) en hebben we daar nog even een leuk gesprek mee. De tijd vliegt en we willen nog even wat beneden gaan drinken maar eerst droppen we onze spullen af in onze hut. Bij de Lobbybar komen we Agaath en Aafje tegen die aan een tafeltje zitten dus we halen de bar vanavond niet maar gaan even bij hun zitten met een colaatje. We moeten zo nog inpakken en willen het dus wel kort houden.

Inpakken gaat voorspoedig en als de koffers rond half 12 op de gang staan, gaan we slapen. We moeten weer vroeg op want om kwart voor 8 moeten we weer in het theater zijn voor onze excursie van morgenochtend. We hebben dus geen tijd gehad om ons verslag af te maken. De tekst is wel grotendeels klaar, maar we moeten nog foto’s uitzoeken. Dat doen we morgen na de excursie.

Ons verslag van morgen publiceren we overmorgen. Dan zijn we weer thuis en kunnen we ook een paar video’s uploaden. Daarvoor is internet hier te traag. Maar nu: Lights out!

Woensdag 13 december 2017

Net voor de wekker van 7 uur zijn we wakker. We zijn weer ruim op tijd op ons verzamelpunt. Ruim voor de aangegeven tijd krijgen we ons nummer en gaan we van boord. In de terminal krijgen we eerst ons paspoort terug, gaan daarna door de paspoort controle en vervolgens door de security check. Het kost wat tijd maar dan kunnen we door naar onze bus……je. Op deze cruise zijn niet veel jonge mensen dus de combinatie van stadstour met een themapark is slechts voor een kleine groep. We zijn met 16 personen exclusief gids en chauffeur.

Tijdens het wachten op de laatste gasten gaat Klaus even het raam aan de buitenkant schoonmaken. De gids vraagt vervolgens de chauffeur ook dat bij alle ramen te doen.

We beginnen met de rondrit door de stad met enkele foto stops. De volgende stop is de moskee en dan 4 uur in Ferrari world.

In de tour door de stad zien we o.a. vele wolkenkrabbers, een chique 7 sterrenhotel en het paleis van de sultan. Jammer dat de zon vaak ongunstig staat en het enigszins heiig is. Maar we genieten van het uitzicht.

Dan komen we bij de Sheikh Zayed Bin Sultan Al Nahyan moskee. Deze naam gaan we niet meer herhalen! We besteden daar een uur en zijn onder de indruk van deze moskee die weer heel anders is. Ook hier weer een grote kroonluchter maar deze is van murano glas. De sjeik wilde voor deze moskee de allerbeste materialen van ovet de hele wereld bij elkaar brengen. Kristal uit Oostenrijk, marmer uit Italië en Griekenland, goud uit eigen land, etc.

Hierna gaan we naar Ferrari World. We krijgen zelfs 3 fast passes. Het is echter zo rustig dat we die niet echt nodig hebben.

We gaan als eerste naar de snelste rollercoaster ter wereld (300 km/h), maar daar wacht Co een teleurstelling. Hij moet proefzitten en het lijkt te lukken maar uiteindelijk wil de beugel niet sluiten vanwege de stevige bovenbenen. Dat belooft niet veel goeds. Hij stapt uit en wacht tot Jeroen terug is.

Daarna gaan ze naar de Flying Aces, een andere rollercoaster en gelukkig, dat lukt wel. Hoewel deze niet zo snel is, is deze wel heftiger door de bochten inclusief het over de kop gaan. En met maar liefst 2 wereldrecords: de steilste drop en de hoogste looping ter wereld. Ook de volgende achtbanen lukken gewoon. Tussentijds eten we wat en bezoeken nog andere attracties. Het wordt uiteindelijk toch een geslaagd uitje.

Onderweg terug maakt de chauffeur nog even een heen-en-weertje over een brug die over het plaatselijke formule 1 circuit  bevindt. Er scheuren een aantal racewagens over het parcours wat leuk is om te zien. Eigenlijk mag hij deze manoeuvre niet maken. Extraatje dus.

Mooi op tijd op het schip voor het diner. Eerst even opfrissen en dan naar boven. Daar zijn meerdere obers nieuwsgierig naar onze belevenissen in Ferrari world. En paar willen daar ook een keer naar toe. We beloven morgen en plattegrond mee te nemen. Drankje van de ober is vanavond: Remy Martin.

Vannacht varen we voor het laatst. Vanaf morgen ligt het schip enkele dagen in Dubai. Vrijdagavond gaan wij van het schip af. Als we er aan toe komen, zetten we in het weekend nog wat video’s online van de twee beste rollercoasters van Ferrari World. Maar we hebben nog twee dagen te gaan.

Dinsdag 12 december 2017

Het was gisteravond weer uiterst gezellig aan de bar, met Aafje en Agaath, Klaus, de Oostenrijkers en het koppel uit Thun. Bijzonder dat we op elke cruise altijd weer een aantal gezellige mensen ontmoeten. Overigens zijn we gisteren vergeten te melden dat we inmiddels uit de gevarenzone zijn voor piraten. De gordijnen mochten tijdens het diner weer omhoog en de buitenverlichting is overal weer aan.

Khasab ligt strategisch op het schiereiland Musandam, aan de Straat van Hormuz. Dit is een smalle doorgang tussen de Golf van Oman en de Perzische Golf. Aan de overkant ligt de kust van Iran, maar dat is te ver om met het blote oog te kunnen zien. De haven wordt omringd door steile ruige bergen, met toppen tot 1.600m hoog. Dit wordt ook wel het Noorwegen van Arabië genoemd.

We hebben pas vanmiddag om 2 uur de excursie. Daarom gaan we na het ontbijt onze rondjes aan dek wandelen. We korten het een beetje in vanwege de warmte. In de haven is het een drukte van belang met veel kleine bootjes die allerlei handelswaar in- en uitladen, waaronder een kudde schapen en stapels dozen met tv’s. Volgens een mede passagier is dit illegale handel met Iran, die oogluikend wordt toegestaan. Internet wijst uit dat dit verhaal klopt. De smokkel is al jaren gaande, met een hoogtepunt tijdens de internationale sancties tegen Iran.

Na de koffie gaan we verpozen in de schaduw op ons balkon. Vanwege de schoonmaak van de balkons moeten we even naar binnen verhuizen. Ondertussen schrijft Jeroen alvast de kerstkaarten voor het personeel.

Het schip raakt al aardig in kerst stemming. De grote boom in de atrium bar is een paar dagen geleden neergezet en alle ruimtes krijgen steeds meer versiering. Bij de lunch komen ook de kerstliedjes weer voorbij. Dat past beter bij de sneeuw beelden uit Nederland dan het zonnige weer hier.

Om 1 uur zien we alle speedbootjes weer vertrekken met nieuwe smokkelwaar. Ook komt de amfibie-bus net langs gedreven. Je kunt hier ook op houten bootjes (een dow) een cruise maken door de fjorden. We zien er regelmatig een paar de haven in en uit varen.

We zijn ruim op tijd in de Isolabella lounge voor de excursie. We krijgen evengoed al snel onze bus sticker en mogen dan aan land. We spreken nog een echtpaar uit Zeeuws-Vlaanderen  (Overslag). Zoals Jeroen al had gehoord, zijn er nog meer Zeeuwen aan boord, uit Rilland en Krabbendijke.

De eerste stop is in het centrum van Khasab. Bij de souk en de moskee mogen we een half uurtje rondkijken en shoppen. De winkeltjes stellen niet veel voor. Wat souvenirs en de plaatselijke “Blokker” met zaklampen en allerhande apparatuur.

Daarna gaan we bij Khasab Castle de bus uit. Dit oude Portugese fort is volledig gerestaureerd en ingericht met verschillende tentoonstellingen. Om 3 uur klinkt weer de oproep tot gebed uit de naastgelegen moskee.

Vervolgens gaan we met de bus over de slingerende kustweg over het schiereiland, langs de steile rotswanden. We krijgen mooie uitzichten over de kustlijn. Helaas spotten we geen dolfijnen die hier veel voorkomen. Wel zien we af en toe geiten, die tegen de rotswand geplakt lijken. Ze zijn op zoek naar wat schaars groen. ‘s Avonds komen ze “thuis”. Er komen hier ook vossen voor die een geit zou kunnen aanvallen.

Na een uitzicht fotostop op hoogte, daalt de bus weer af naar de kust en bezoeken we in de plaats Bukha het tweede Portugese fort. Dat blijkt eerst nog gesloten, dus lopen wij langs het strand naar de moskee voor een foto. Maar als we terugkomen is er iemand gekomen met de sleutel en kunnen we alsnog het fort in. De laagstaande zon maakt mooi licht op de achtergelegen rotswanden.

Dan is het weer tijd om terug te keren naar het schip in Khasab. We slingeren weer over dezelfde weg terug, nu met de ondergaande zon achter ons, boven de zee.

Aan boord frissen we ons even op en kleden ons om voor het diner. Vandaag staan er Franse specialiteiten op het menu, met helaas voor ons, veel vis in de keuze. Evengoed brengt onze ober voor Co wat lekkers buiten de kaart om. Straks nog even langs de fotoshop voor wat herinneringen aan de cruise en dan naar de bar.

Maandag 11 december 2017

Om 6 uur staan we op. We varen Muscat binnen. Op een heuvel zien we een gebouw dat aandoet als een soort ruimteschip, maar later horen we dat het een groot monument van een wierrookbrander is.

We zijn ruim op tijd op ons verzamelpunt en gaan tegen kwart voor 8 naar de bus. Na ongeveer 50 meter rijden moeten we de bus uit en in het terminal gebouw door de veiligheidscontrole. Dan meteen de bus weer in en niet veel verder moeten we onze visum kaart die we aan boord hebben gekregen in de lucht houden.

Dan zetten we koers naar de Grote Moskee, de eerste stop op deze excursie. Het is een groot terrein waar de moskee op staat, met een mooie tuin. Buiten krijgen we eerst enige uitleg en daarna gaan de schoenen uit en gaan we naar binnen. Eerst in het gebedsgedeelte voor de mannen. Hier hangt een enorm grote gouden kroonluchter. Het tapijt op de vloer is één van de grootste ter wereld.

Alles we weer buiten komen pakken we de schoenen uit de rekken, maar moeten die nog niet aan doen. We gaan nu het deel voor de vrouwen in. Deze ruimte is aanzienlijk kleiner en ook veel eenvoudiger van aankleding. Hierna gaan de schoenen weer aan en gaan we terug naar de bus.

Onze volgende stop is de souk. Hier mogen we een uur rondlopen. We kopen een petje en een tweede kameeltje maar nu met Oman erop. Ook zijn hier een paar katten te vinden. Eentje is niet erg schuw en vindt aandacht wel fijn. Maar als die Co’s broek als krabpaal wil gebruiken, duwt Co hem voorzichtig van zich af. Dat is niet de bedoeling.

Hierna is het een kort stukje rijden naar het Bait al Zubair museum. Hier zijn in een klein museum zeer uiteenlopende dingen te zien zoals maquettes van forten, klederdracht, authentieke instrumenten, munten, postzegels en wapens. Buiten is een tuin met daarin ook modellen van burchten en er staan “kunstgeiten”, elk anders beschilderd.

De laatste stop is bij het paleis van de sultan. We kunnen daar niet naar binnen maar wel mooie foto’s maken. Daarna rest ons de rit terug naar het schip en is het tijd voor lunch. Vandaag weer eens in het club restaurant aangezien de manager daarvan ons vanmorgen in het buffetrestaurant liet weten ons voor de lunch te verwachten. Drankje van de ober is de Aperol Spritz.

Na de lunch gaan we naar onze hut om van ons balkon te genieten. Het schip ligt gunstig dus we hebben een mooi uitzicht en de zon op ons balkon. Tussendoor zetten we vast onze foto’s van vandaag over naar de laptop en maken een selectie voor dit verslag.

Om 5 uur vertrekt het schip en we proberen te vinden waar het paleis nou ongeveer ligt. Als we bijna de haven uit zijn, zien we dat het direct aan het water ligt maar dat wij dat vanaf de andere kant niet konden zien. Mooi uitzicht op het paleis dus, als we Muscat steeds verder achter ons laten.

Gala-avond, dus de pakken aan en naar het diner. Uitstekend menu vanavond. Drankje van de ober is de Hennesey Cognac. Tijdens het diner geprobeerd vast weer voor volgende week bioscoopkaarten te boeken, maar het internet werkt even niet mee. In de hut lukt het wel. Een eerste stap in de richting van weer thuis zijn, maar we hebben nog een paar mooie dagen te gaan op het schip.

Zondag 10 december 2017

Vandaag is onze laatste zeedag. Daar willen we nog even goed gebruik van maken, want de komende 5 dagen staan er nog allerlei excursies in (voor ons) nieuwe werelden te wachten. We willen nu dus nog lekker een dagje rust.

Na het ontbijt op dek 10 lopen we vandaag slechts 5 rondjes. Om kwart over 10 is er namelijk een informatie bijeenkomst over de ontscheping in Dubai vrijdag. Daar willen we graag bij zijn. Op het dek is het heerlijk leeg en rustig, want vanwege de harde wind zijn de ligbedden niet uitgestald.

De informatie bijeenkomst bevat eigenlijk alleen maar goed nieuws. We mogen vrijdag tot 3 uur ‘s middags van onze hut gebruik maken, in plaats van normaal tot 8 uur ‘s morgens. Dat geeft ons wellicht nog de mogelijkheid om te douchen na onze laatste excursie in Dubai vrijdag. Daarna kunnen we de handbagage stallen totdat we van het schip gaan. We mogen ook nog blijven eten en drinken totdat we ontschepen, dus dat is allemaal heel goed geregeld. Daar zijn we erg blij mee. We nemen dan ‘s avonds na het diner een taxi naar de luchthaven.

Na de koffie gaan we een uurtje lezen op het balkon in de zon en dan is het alweer tijd voor de lunch. Daarna gaan we verder lezen in onze boeken. Met wat kunst- en vliegwerk weten we onze ligbedden en handdoeken zo te positioneren dat we niet verbranden in het directe zonlicht.

De warmte en het zonnetje leiden tot een tukje op bed en dan gaat opeens de telefoon. Het zijn Aafje en Agaath, twee Nederlandse zussen die we op de excursie naar Petra hebben leren kennen en die we zo’n beetje elke dag wel tegen komen voor een praatje. We hadden het al een keer gehad over samen eten in restaurant Medusa op dek 10, en nu blijkt Aafje dat geregeld te kunnen hebben. We gaan dus vanavond gezellig met zijn vieren aan tafel boven.

Om 6 uur gaan we naar boven. De grote ronde tafel is al voor ons gereserveerd. De Nederlandse host Wim komt ons vieren ook nog even een gezellige avond wensen. En dat wordt het ook. We hebben het super leuk met onze twee “cruise-moeders”. We wisselen heel wat levenservaringen uit zo aan tafel samen. En er wordt vooral veel gelachen.

Nu snel het verslag online zetten en dan nog een borreltje beneden halen. We maken het niet te laat, want morgen moeten we alweer om kwart voor 8 present zijn voor de excursie in Muscat, de hoofdstad van Oman.

Zaterdag 9 december 2017

Even voor half 7 wakker. We varen rustig de haven van Salalah binnen en zien de rode zon achter ons uit het water opstijgen om aan de heldere blauwe lucht zijn plekje op te zoeken.

Om 8 uur zijn we in de zaal Isolabella en horen dat we al meteen ons busnummer kunnen ophalen en ook meteen door mogen naar de bus. Vreemd, want het tijdstip voor verzamelen is pas kwart over 8.

De eerste stop is in een winkelcentrum, een markt. We krijgen een half uur om rond te kijken. Vlakbij ligt een terrein met een moskee en diverse gebouwen. Het doet aan als een universiteit. Als we het bij de volgende stop vragen, zegt de gids dat het het terrein was van een paleis.

De volgende stop is het Frankincense museum. Het gaat over de invloed van wierook van de wierookbomen (boswellia sacra, voor de botanisten onder ons) voor Oman. De export gaat per kamelen en de export dateert al van ver voor Christus.

Volgende stop is bij een kasteeltje in Taqah, een kleine vissersplaats waar we doorheen rijden. Onderweg zien we de oude houten simpele vissersbootjes op het strand liggen. Ook twee auto’s die met de wielen in het zand verdwenen zijn.

Het kasteeltje onder aan de heuvel kunnen we van binnen bezoeken maar boven op de heuvel staat nog een kasteeltje. Vanaf daar kijk je wel mooi op de lage.

Door naar de ruïnes van Sumhuram. Deze plek was van 3 eeuwen voor, tot 5 eeuwen na Christus welvarend door het verhandelen van wierook. Door de ligging aan de kust ontstond er handel met andere landen zoals India.

Dan rijden we terug naar Salalah voor de lunch in het Crownplaza hotel. Het is wederom een prima verzorgd buffet. Omdat we erg ruim de tijd hebben, gaan we na het eten nog even naar buiten, het terrein van het hotel verkennen. Achter het gebouw wordt een feestje voorbereid en uit de speakers klinkt: “let it snow”. Blijf wensen. Het hotel heeft een mooi strand en zwembaden. Dan gaan we de bus weer in voor het vervolg van onze tour.

In ongeveer 45 minuten rijden we naar een hele mooie plek met kliffen en blowholes, Al Mughsail. We wachten een lange tijd op een flinke hoeveelheid water maar behalve enige lichte spray komt er niets. We lopen naar een andere plek en Co grapt nu dat achter hun een flinke spray komt. Nog geen 2 seconden later is dat het geval en we kunnen het nog net zien. De foto is te laat voor het hoogtepunt maar we hebben iets. We rijden terug naar het schip en zien onderweg weer een aantal loslopende kamelen. Eerder al moest de chauffeur gas terug nemen omdat er twee op de weg liepen.

Iets na 4 uur zijn we terug op het schip een gaan we even een colaatje drinken voor we naar de hut gaan. We zetten de foto’s vast over op de laptop en gaan even het stuifzand van ons af douchen.

Terwijl we aan tafel gaan vertrekt het schip, maar na enige tijd later maakt het een flinke bocht en blijken we terug te keren naar Salalah. Even later wordt omgeroepen dat er een medisch noodgeval is en dat er een passagier van boord moet gaan.

Morgen onze laatste dag op zee. Daarna hebben we iedere dag een bestemming.

Vrijdag 8 december 2017

We doen het vandaag weer uiterst rustig aan. Eerst lekker uitslapen en dan een ontbijtje op dek 9. Wel maken we weer keurig onze 10 rondjes op dek 10. Vandaag in een record tijd van 48 minuten. De conditie van Co gaat lekker vooruit.

Het zonnetje is er weer bij vandaag en er staat wat minder wind. Op het balkon is er een ideaal klimaat voor het lezen van een boekje.

Voor je het weet is het alweer lunchtijd. Die doen we snel en matig bij het buffet op dek 9, want we willen eigenlijk weer snel terug in onze boeken duiken.

Het schip is ondertussen voor een groot deel Jemen voorbij gevaren en aan de andere zijde laten we Afrika achter ons. We varen straks de Indische Oceaan op, en vervolgen de route in noordoostelijke richting naar Oman.

Plotseling worden we opgeschrikt door een paar regendruppels. Dat hadden we niet verwacht. Als het wat serieuzer gaat regenen, gaan we naar binnen om onze hoofdstukken af te maken. Daarna kleden we ons snel aan, want om 4 uur is er de wijnproeverij van de Costa Club. Op eerdere reizen hebben we die uitnodiging afgeslagen, maar dit keer willen we er eens gaan kijken.

We krijgen twee witte wijnen en twee rode wijnen te proeven, uit verschillende streken van Italië. Per wijn wordt een uitleg gegeven van de oorsprong, achtergrond, serveer suggesties, et cetera. We eindigen met een sprankelende Ferrari wijn uit de bergen van Trentino. De glazen gaan wat voller dan verwacht, dus bij het diner straks, moeten we maar wat rustiger aan doen met onze rosé…

Met enigszins rode gezichten van de zon en de wijn verschijnen we in restaurant Medusa. De menukaart lijkt in eerste instantie weinig keuze te bieden met gerechten die ons aanstaan. Maar wat er na het afstrepen overblijft, bevalt zo goed dat we het voorgerecht (een uientaartje) nog een tweede keer bestellen op suggestie van onze ober. En opnieuw krijgen we ieder twee toetjes met chocolade voorgeschoteld. Het is weer een hele kluif vanavond… Bij de kaas zet de ober er nog een bordje gesneden kiwi bij en voor bij de chocolade krijgen we een Hennesey cognac geserveerd. Dat past er inderdaad goed bij. Na afloop gaan we even op de foto met obers Mark en Luis.

Hoewel we al veel alcohol op hebben vandaag, gaan we zo toch nog maar even naar de bar voor een drankje. Morgen weer vaste grond aan de voeten. En onze eerste excursie in Oman.

Donderdag 7 december 2017

Tegen acht uur worden we wakker en ruim voor 9 uur zitten we aan het ontbijt in het Clubrestaurant. We grappen even dat we present zijn want de manager weet ons altijd precies op te noemen wanneer we niet zijn wezen eten voor ontbijt en/of lunch.

Na het ontbijt lopen we weer onze rondjes op het dek. Er staat een stevige wind dus in 1 richting is het stevig doorzetten, maar daarentegen….. Omdat er niet veel mensen rond lopen vandaag en we dus stevig door kunnen lopen, zijn we een stuk sneller vandaag. Onze 10 rondjes zijn in 50 minuten volbracht. De telefoon geeft een snelheid van 5,4 kilometer per uur aan over 4,6 kilometer.

Tijd om op ons balkon te gaan lezen. Daar hebben we geen last van de wind en de temperatuur is goed. De krant is binnengekomen op de tablet en we lezen dat er veel gedoe is om Trump en Jeruzalem. Het voelt goed dat wij daar al geweest zijn, want het is afwachten of hierdoor geen gedonder ontstaat daar, wat een bezoek in de weg zouden staan. Van onze buurvrouw Anneke krijgen we een bericht dat het reisadvies voor Israel is aangepast.

Dan is de klok ondertussen al weer doorgelopen naar lunchtijd. Weer in het clubrestaurant en als we weg gaan grapt Jeroen naar de manager dat we vanavond het diner in het buffetrestaurant gaan doen. De manager begrijpt dat Jeroen een grapje maakt en vertelt ons dat ze ons graag zien komen. Hij grapt dan weer dat als we niet voor diner komen, hij niet kan slapen. Nou, hoe welkom kun je je voelen?

We gaan na het eten, afgesloten met een Crodino als toegift van Luis, onze ober, nog even een Cola halen bij Francis. Tijdens onze lunch had ober Mark al weer de grap gemaakt dat Francis ons wel zou missen bij de lunch.

De volgende stap is naar de fotoshop. We hebben wat foto’s van ons laten maken en gaan even kijken hoe die geworden zijn. We zijn best tevreden, maar gaan aan het einde van de cruise pas kijken welke foto’s we zullen kopen. Bij afname van meerdere foto’s krijg je namelijk korting. Dan gaan we ook nog even buiten kijken op hetzelfde dek, dek 3. Daar staan achterop twee beveiligers en langs het schip zijn brandspuiten voorbereid om eventuele piraten weg te spuiten. We hebben vernomen dat er ook twee scherpschutters aan boord zijn.

Om twee uur zitten we weer op ons balkon dat nu grotendeels in de zon ligt. Door de koers die we nu varen, zullen we vanaf ons balkon de zon onder zien gaan. En ja, dan is het al weer tijd voor diner. Maar vandaag heerlijk kunnen lezen, iets waar we thuis eigenlijk nooit echt tijd voor vrijmaken maar nu van kunnen genieten. We hebben ondertussen ook een uitnodiging binnen voor de Wine Tasting, morgenmiddag om vier uur.

Het diner is weer naar wens. Met name dit keer is het toetje een aangename verrassing, The lost knights met vanille saus. De smaak doet een beetje denken aan de Griekse Galaktaboureko. Vannacht gaat de klok voor de derde en laatste keer een uur vooruit. Maar daar denken we nog maar even niet aan. We zien wel hoe laat we morgen wakker worden. Maar nu eerst…….. En dan Buona Notte.

Woensdag 6 december 2017

Vannacht is de klok weer een uur vooruit gegaan. Een kortere nacht voor ons dus. Het tijdverschil met Nederland is nu 2 uur. Daarbij komt dat we vanochtend al om 9 uur moeten verzamelen voor de rondleiding “achter de schermen”. De wekker moet dus worden gezet. Na een snel ontbijtje op dek 9 gaan we naar het meeting point bij het theater. Co gaat alvast vooruit met de paspoorten, want die moeten vandaag weer worden ingeleverd voor de autoriteiten van Oman.

Er zitten niet veel deelnemers in onze groep voor de excursie. Nog drie andere Nederlanders, twee Zweden en een Deense. De tour begint zoals gebruikelijk in het theater. Vanwege de paspoort inname krijgen we dit keer geen lasershow of andere korte voorstelling. De kleedkamers beneden zijn duidelijk groter dan we op andere schepen hebben gezien. Hier in de buurt zit ook de werkplaats waar de stoffen en bekledingen van alle ruimtes in het schip aanwezig zijn voor reparaties. Vervolgens gaan we verder naar de algemene ruimtes voor de crew: waaronder de gym en de crewbar. Hier krijgen we ook een drankje aangeboden.

Dan volgt het hoogtepunt van deze rondleiding, we mogen naar de brug! Die blijkt eigenlijk verrassend eenvoudig bereikbaar. Via een nooduitgang bij de hutten op dek 8, sta je opeens in een gang met de hutten van de officieren en de kapitein. Op de plattegrond is duidelijk te zien dat de kapitein een ruime suite bewoont. We worden nog even “gefouilleerd” met een mobiele metaal detector en even later mogen we dan met de groep de brug op. We krijgen uitleg van één van de Italiaanse officieren, die ook alle vragen weet te beantwoorden. Aan de zijkanten steekt de brug uit van het schip. Naast het bedieningspaneel daar, is een stukje glazen vloer waar we even op staan. Je kijkt dan helemaal naar het water beneden je. Uiteraard jammer dat we geen foto’s mogen maken, maar we begrijpen het veiligheidsrisico.

Op de brug bevinden zich niet alleen zaken die met het besturen van het schip te maken hebben, maar ook andere controlepanelen zoals die van de brandmelders en waterdichte deuren in de onderste etages van het schip, onder de waterlijn. Tevens is er een paneel waarop de kwaliteit van het drinkwater te zien is.  Er staan vele oude printers die alles vastleggen wat er gebeurt en als logboek gebruikt kunnen worden of die belangrijke berichten uitprinten. Tevens is er een model van het schip te zien zoals dat ook in een van de bars te vinden is.

Het schip vaart op de automatische piloot, maar er staan continue mensen op de uitkijk. Op een radarscherm is een schip terug te vinden dat we in de verte zien. De officier laat zien dat hij met de muis allerlei informatie van dat schip op kan halen, zoals de naam en de snelheid. Zo kan men zien of ze elkaar zullen treffen of dat ze elkaar veilig kruisen. Ook is op een scherm te zien wat de diepte is van de koers die gevaren wordt.

Hierna dalen we weer af in het schip voor een rondgang door de keuken van het grote restaurant. Daar waren we natuurlijk vorige week ook al geweest, maar het blijft leuk om te zien. Ook nu krijgen we weer een hapje een drankje aangeboden en er volgt nog een (inbegrepen) groepsfoto.

De tour gaat nog verder met o.a. opslagruimten voor allerhande (ongekoelde) etenswaren, uiteraard met ongekende hoeveelheden voor zoveel passagiers op zo’n lange cruise. Alleen verse producten worden tijdens deze reis nog op andere plaatsen ingeslagen. Op dek B vinden we de wasserij en de stomerij, waar het natuurlijk hartstikke warm is. Bijna niet voor te stellen dat je hier 12 uur per dag moet werken zonder daglicht te zien. Petje af voor deze mensen en je denkt zo wel een keer extra na om onnodig handdoeken vuil te maken. We bekijken ook nog een hut voor de crew die niet in gebruik is en dan zit de rondleiding er zo’n beetje op en is de ochtend alweer voorbij.

Nadat we één van de Nederlanders uit onze groep onze hoeksuite hebben laten zien, gaan we voor de lunch naar dek 9. Vandaag staan er o.a. mosselen op het menu, maar die nemen wij uiteraard niet. Na een rondje lopen over dek 10 gaan we naar ons balkon en gaan daar in korte broek genieten van de warmte en een goed boek. We doen nog een tukje en nemen een colaatje uit de minibar. We voelen ons zo de koning te rijk.

Ondertussen glijdt het schip verder over de Rode Zee. Het water is kalm en we gaan zo rond de 35km per uur. We zien vanmiddag verschillende tankers en containerschepen passeren. Aan de westkant zijn we nu Egypte en Sudan gepasseerd en varen we langs Eritrea. Aan de oostkant ligt Saudi-Arabië en naderen we de grens van Jemen. Dit moeten we overigens afleiden uit de GPS van onze mobiele telefoon, want de Rode Zee is te breed om iets van land te kunnen zien. Van Luxor, Medina en Mekka hebben we dus niets meegekregen. Waarschijnlijk zullen we morgenochtend bij Djibouti de Rode Zee uit varen en gaan we verder oostwaarts de Golf van Aden op.

Vanavond bij het diner genieten we van de specialiteiten van Sardinië. Voor het toetje vragen we advies van de ober. We kiezen de chocoladetaart, maar omdat we twijfelden, serveert hij uiteindelijk ook de Mirto Cream. Daarbij is het drankje van vanavond Bacardi Oakheart.

Costa is nieuw personeel aan het trainen. Gisteren hebben we met de eerste medewerker van het nieuwe trainingsprogramma kennis gemaakt. Nu naar Francis bij de wijnbar en dan naar de Atriumbar.