Vrijdag 1 maart 2019

De dag begint voor ons al héél vroeg. De excursie van vandaag duurt maar liefst 10 uur en het schip vertrekt vanavond om 18.00 uur. We moeten daarom al om 7.00 uur verzamelen in het theater. Evengoed zijn we opnieuw vóór de wekker wakker en kunnen we rustig een ontbijtje doen.

Ook hier in Cozumel liggen weer meerdere cruiseschepen aangemeerd. Daarom duurt het wat langer voordat we van boord mogen. Cozumel is een eiland voor de kust van Mexico. We gaan vanaf de pier eerst met een veerboot naar Playa del Carmen op het vaste land. De overtocht duurt ongeveer 45 minuten. Om 8.00 uur gaan de trossen los en zitten we weer op het water.

Ondanks dat we al zoveel met het cruiseschip gevaren hebben, blijft een boottochtje altijd leuk. We zien ook hier de vliegende vissen uit het water springen, een paar keer met hele groepen tegelijk. Hoewel we nu bijna met onze neus op het water zitten, blijft het moeilijk om er een knappe foto van te maken.

In Playa del Carmen is er even verwarring waar onze groep is, omdat de gids haar bordje met nr. 20 niet omhoog houdt. Hierdoor zijn we uiteindelijk de laatsten in de rij, maar ook achterin de bus is een mooi plekje. Om 9.00 uur vertrekken we voor de lange rit van 3 uur naar Chichen Itza.

Meestal moet je wat moeite doen om een gids te verstaan in de bus, maar vandaag hebben we Pamela. Deze Maya vrouw praat op zo’n volume dat Jeroen maar een vinger in zijn oor steekt ter bescherming van zijn trommelvlies. Ze geeft wel goed uitleg en deelt daarna onze lunchboxjes uit. Die nuttigen we vóór aankomst.

Bij de ingang van het “museum-park” zegt Pamela dat we hier 2,5 uur de tijd hebben. Ze zal in het begin wat uitleg geven over de belangrijkste zaken die je hier kunt zien en daarna krijgen we vrije tijd om zelf rond te lopen en foto’s te maken. De vertrektijd luistert even nauw, omdat we hier in een andere tijdzone zitten dan Cozumel. Maar uiteindelijk snapt iedereen het, behalve een paar onhandige Nederlanders in de groep…

De naam Chichen Itza betekent iets als Stad aan de Monding van de Bron van het Itza volk. Dit was één van de zeldzame plaatsen waar drinkbaar water te vinden was. In de hoogtij dagen leefden hier ongeveer 30.000 mensen en was het daarmee één van de grootste Maya steden uit de geschiedenis.

De opgravingen liggen aan een groot open veld, met prominent in het midden de Tempel van Kukulcan, wat gevederde slang betekent. Bijzonder van deze Maya tempel is dat hij als enige aan alle vier zijden trappen naar boven heeft. Op 21 maart en 21 september is hier bij zonsondergang een effect op te zien, alsof er een slang over de hoek van de tempel omhoog klimt. Dat kunnen we nu helaas niet meemaken dus.

Aan de zijkant is het Grote Speelveld te zien, waar een soort voetbalspel met een rubberen bal werd gespeeld. Dit veld is veruit het grootste van alle Maya steden. Ook hier gold weer dat winnaars de “gelukkigen” waren om te worden geofferd. Je schenkt immers het beste aan je goden. Een paar lange muren met afbeeldingen van schedels herinneren aan deze geofferden.

Aan de overkant van het veld staat de Tempel van de Duizend Krijgers. Om de tempel heen staan rijen pilaren, waarvan sommige zijn bewerkt als krijger-figuren. Bovenop de tempel is het beeld van een Chac Mool te zien, een verslagen krijger met een schaal op zijn buik voor offers aan de goden.

Sowieso zijn alle gebouwen die we hier aantreffen veel meer bewerkt dan we gisteren en eergisteren hebben gezien bij de Maya ruïnes. Dat maakt deze plek wel heel speciaal.

Beklimmen van de tempels mag hier al tien jaar niet meer. Maar met de warmte van vandaag – ruim 30 graden – zou dat waarschijnlijk ook geen pretje zijn.

Als we alles gezien hebben, gaan we nog op zoek naar een souvenirtje. Het wemelt hier van de kraampjes met zogenaamde handwerk prullaria. Vooral de jaguar-fluitjes zijn op een gegeven moment wel erg irritant. Helaas vinden we geen pluchen beestjes… Een gemiste kans, zouden wij zeggen!

Uiteindelijk zien we een vrouw staan met drie houten aapjes (horen, zien en zwijgen), die je aan de staartjes onder elkaar kunt hangen. Die zien er dan nog wel schattig uit. We spreken af dat we er maximaal 10 dollar voor over hebben, maar ze kosten maar 5 dollar. Daar gaat ons plan om af te dingen…

We zien hier overigens geen echte apen in de bomen. Wel komen we een paar leguanen tegen, waarvan er eentje wel heel rustig zit te poseren op een tempel muur.

Bij de uitgang kopen we nog een paar versnaperingen, waarmee we het hopen te redden tot het diner vanavond. En dan gaat om 13.30 uur de bus weer terug naar de kust. Ook dit keer over lange rechte wegen door de jungle.

Tegen 17.00 uur zijn we in Playa del Carmen en is het de bedoeling om meteen de ferry op te gaan naar Cozumel, waar ons schip ligt. Er gaat maar één veerboot met Costa passagiers dus het is zaak dat we daar allemaal op aanwezig zijn.

Tijdens het boottochtje denken we nog even terug aan alle belevenissen van deze vakantie. We hebben weer een paar hele mooie bestemmingen mogen bezoeken en zijn dankbaar dat we dit allemaal kunnen meemaken.

Aan boord van de Costa Deliziosa frissen we ons even op en gaan dam kijken of we nog op tijd zijn voor onze vaste diner tafel.

Morgen nog een zeedag om terug te keren naar Fort Lauderdale en dan zit de cruise er helaas alweer op…