Vrijdag 1 juni 2018

Het ontbijt zit er zo ongeveer in, als Ginger zich eindelijk laat zien. Ze heeft wel trek in een paar brokjes en gaat op het muurtje vlak bij Jeroens hoofd zitten.

We lezen de krant en Jeroen geeft een paar andere gasten een tip voor een uitstapje. Lekker rustig de dag opstarten.

Ongeveer kwart voor 11 rijden we naar Samos stad. Daar parkeren we de auto op de grote parkeerplaats voor het centrum. Altijd druk daar, maar er vertrekt net een busje, dus we hebben snel een plekje gevonden.

We gaan langs het water over de boulevard naar het einde van het centrum en dan langs de winkels en restaurants terug richting het plein met het standbeeld van een leeuw.

We zijn op zoek naar een knuffel voor onze collectie. Elke vakantie nemen we er minimaal 1 mee als souvenir. De voorgaande twee keer dat we op Samos waren, was het een vrijwel onmogelijke opgave iets te vinden, maar nu zijn er toch meerdere winkels die iets hebben. We komen hier bijvoorbeeld ook standaards met pluchen smileys tegen.

De katholieke kerk aan de boulevard in Samos is voor het grootste deel in beslag genomen door een winkel maar via een steegje naast de kerk kun je in het achterste stukje van de kerk komen dat nog wel als kerk gebruikt wordt. In de kerk en in het centrum van de stad komen we verschillende mensen tegen waarvan we vermoeden dat het vluchtelingen zijn. Ze spreken Frans of Arabisch. Duidelijk is dat ze hier al langer zijn, want ze zijn aardig ingeburgerd bij winkeliers en gebruiken hun mobieltjes voor contact met het thuisfront

Langs de kade zijn de vissers hun netten aan het opbergen. De vangst van vandaag zit er natuurlijk alweer op. De meeste netten worden onder oude dekens opgeborgen. Misschien tegen het wegwaaien, want er staat hier een lekkere koele zeebries.

We nemen als lunch een geroosterd op stokbrood lijkend broodje met ham en kaas bij hetzelfde tentje waar we dat voorgaande keren gedaan hebben. Daarna de andere winkelstraten door. Uiteindelijk vinden we een leuk pluchen lieveheersbeestje, en klein beertje met Samos erop en een slapend katje, dat niet van pluche is.

Daarna rijden we door naar het dorpje Agia Paraskevi. Dat gaat via hele smalle straatjes (muur tot muur) waarbij het verkeer twee kanten op mag, maar hele stukken zijn zo smal dat alleen nog voetgangers kunnen passeren. Gelukkig is het niet druk en hebben we het geluk geen tegenliggers te treffen. Voor de terugweg blijkt er een alternatief te zijn, zien we later op de navigatie app.

Bij Agia Paraskevi loopt de weg dood bij het kerkje. We stappen daar uit en brengen een kort bezoekje aan dat kerkje dat helaas gesloten is. Wel mooi voor een foto.

Dan gaan we wat drinken bij het restaurant waar we dat 8 jaar geleden ook gedaan hebben. Er is nu een andere uitbater dus we weten niet of het kastje dat toen bij ons op schoot klom, nog in leven is.

Terug nemen we op de rotonde een andere afslag dan de navigatie app aangeeft. De app wil ons dezelfde weg terug laten rijden maar wij gaan de alternatieve route. Zodra de app constateert dat we anders rijden, geeft deze inderdaad aan dat het zo ook mogelijk is en past de route aan. Geen commando: ‘probeer om te draaien’.

Toch gaat de route deels weer via enkele hele krappe weggetjes, maar minder erg dan de heenweg. Hoewel, het laatste krappe weggetje is ook nog eens heel erg steil, dus nu komt het op de remmen aan.

Daarna voert de route weer via normale wegen en rijden we terug naar ons hotel. Tijd voor modus lig, lees en zwem.

Half 7, enkele hoofdstukken en een uur in het zwembad later, gaan we omkleden voor het diner. We worden weer hartelijk ontvangen en we hebben weer een prima diner. Enkele katten weten ons te vinden voor de snacks die we voor ze bij ons hebben. Op het moment dat we bijna weg gaan zitten er drie bij ons en maken we het eerste zakje leeg.

Dan is het tijd om naar ons hotel te gaan. Ons verslag even afmaken, foto’s selecteren en dan naar bed met weer een fijne dag achter de rug.