De boom in

Als we wakker worden ziet het weer er wat beter uit dan gisteren. Hoewel bewolkt, is de mist opgetrokken dus we hebben goede hoop. We gaan bij de bakker weer een paar sandwiches eten en informeren bij het visitor centre naar eventueel  gesloten wegen.

We gaan op weg naar de Cape Otway vuurtoren. Dat is een flink stuk rijden maar onderweg moeten we over een weg komen waar veel koala’s gezien worden. Ja, weer koala’s, we blijven ze gewoon erg leuk vinden.

Als we de betreffende weg oprijden kijken we gespannen naar de bomen, maar dat valt niet mee rijdende voort, dus zetten we de auto op een geschikte plaats langs de weg om even uit te stappen. Eucalyptus bomen zat maar geen koala te zien. We stappen weer in en rijden verder. We rijden tussen de bomen vandaan het open veld in en even later komen we weer tussen de bomen en inderdaad…. het zit er vol koalabeertjes en er zijn er een paar heel actief. Dus we stappen weer uit en maken veel foto’s en filmpjes van die schattige knuffeldieren (hoewel je ze niet te dicht moet benaderen want met hun lange nagels halen ze je met één haal helemaal open). Meteen wordt één van onze eigen vragen over koala’s beantwoord, als we een paar exemplaren even hard horen brullen in de bomen. Ze kunnen dus inderdaad geluid maken!

We genieten met volle teugen maar besluiten toch verder te rijden naar de vuurtoren. We kijken op de terugweg nog wel even bij de beertjes. Voor de vuurtoren moet je betalen en het terrein bevat meer dan de vuurtoren alleen. Het is een soort van klein openlucht museum en heeft ook een paar items m.b.t. Aboriginals. Het meeste heeft wel met het verleden van de vuurtoren te maken zoals het woonhuis van de vuurtorenwachter, het telegraafkantoor en de woningen van de assistent-vuurtorenwachters en hun familie. De vuurtoren is gebouwd nadat er langs deze kust een aantal schipbreuken waren met honderden slachtoffers. Er staat ook nog een radarbunker uit de Tweede Wereldoorlog. Die is er gekomen toen een Amerikaans oorlogsschip op een Duitse mijn voer.

We beklimmen de vuurtoren en hebben een mooi uitzicht. We zijn helaas wel een paar weken te laat om walvissen te kunnen zien. Dat kan van juni tot oktober. We speuren naar een eventueel verdwaald exemplaar, maar helaas.

We rijden terug naar Koala-Lane en stoppen toch weer even voor een paar foto’s en filmpjes. Als we weer verder willen gaan, worden we tegengehouden door 2 mensen omdat er een koala en een jong exemplaar op de weg lopen. De kleine wil zelfs in het been van de jongeman klimmen maar gelukkig besluit die weg te lopen. Je wilt die nagels echt niet in je benen hebben, hoe lief hij er ook uitziet.

We rijden in ongeveer een uur naar het regenwoud met daarin een catwalk hoog tussen de bomen. We hadden bij de vuurtoren al een combinatiekaart gekocht (combinatiekaart voor 2 attracties die ongeveer een uur rijden van elkaar liggen?) dus we kunnen snel met de wandeling beginnen. Hoewel die wandeling al begonnen was vanaf het parkeerterrein dat niet echt dichtbij ligt.

Eerst gaan we gewoon over de grond en op een gegeven moment begint de oploop naar boven de boomtoppen in. Kun je zien wat een koala ziet. Je krijgt zo een heel ander zicht op het bos. De tocht gaat langzaam omhoog terwijl  het woud langzaam bergafwaarts gaat. Zo ontstaat snel een hoogteverschil van 25 meter tussen grond en de catwalk. Daarbij is er nog een extra uitkijktoren opgenomen in het traject waardoor het hoogteverschil 47 meter wordt. Toch zijn er nog bomen waar je niet overheen kijkt.

Na de catwalk gaan we weer over de grond terug en is er nog een pad waarlangs prehistorische beesten te zien zijn. Grappig.

Het is ondertussen al weer laat in de middag en bij gebrek aan lunch hebben we wel trek gekregen. We rijden in ongeveer een uur weer naar Apollo Bay maar besluiten daar nog een afslag te nemen naar een look-out over  Apollo Bay. Mooi uitzicht over het inmiddels overwegend zonnige plaatsje.

We gaan naar het hotel en besluiten te gaan eten waar we eergisteren ook gegeten hadden. De rosé was zo lekker… Het smaakt ons weer goed en vanavond genieten we van de koala-foto’s en -filmpjes. Het was het dagje van leven in de bomen.