Nog meer vallend water

Het is vandaag nog steeds bewolkt in Apollo Bay, maar gelukkig wel iets warmer. De wolken hangen laag over de oceaan, wat het zicht op de achterliggende groene heuvels wegneemt. Hier en daar valt er wat motregen, maar daar worden we gelukkig niet zo doorweekt van als gisteren.

We gaan erop uit om een ontbijtje te halen in het stadje en komen weer uit bij de bakker voor een paar sandwiches en een sapje. Bij de supermarkt slaan we wat proviand in voor vanmiddag. Daarna lopen we bij het visitor centre naar binnen om wat informatie over het weer en de wegen te vragen. Het blijkt dat de Great Ocean Road verderop geblokkeerd is door een aardverschuiving. Gelukkig hoeven we vandaag niet die kant op te rijden! De weersvoorspelling blijft niet erg gunstig, dus besluiten we vandaag wat wandelingen door het regenwoud te gaan maken, naar een aantal watervallen. Ach ja, als het regenachtig is, ben je toch het beste op je plek in een regenwoud, nietwaar? En een troost is dat de watervallen na regen op z’n mooist zijn.

We rijden Apollo Bay uit en rijden dan de heuvels in van het Great Otway National Park. Het zijn smalle bochtige weggetjes hier en het natte wegdek en de mistflarden werken ook niet mee. We rijden uit voorzorg heel langzaam, als je al harder zou mogen dan 40km/h. Verderop slaan we af naar een weggetje dat sinds kort geasfalteerd is (tip van het VVV hier). Dit is een nog smaller weggetje en het is daarom niet geschikt voor campers, caravans en bussen. We rijden hier dwars door het schitterende regenwoud, met  varenbomen en bemoste woudreuzen van soms wel een paar honderd jaar oud.

Bij Beech Forest slaan we af op een onverharde weg naar de eerste wandeling van vandaag: Beauchamp Falls. De wandeling gaat bergafwaarts door het regenwoud naar de waterval. We hebben al heel wat watervallen gezien, maar het blijft toch altijd een magnifiek gezicht. Co ziet bij de rivier een Kookaburra vogel vliegen, met visje in de snavel. Kunnen we die ook weer op de wildlife lijst bijschrijven! We zien trouwens ook een zwarte slak met een zwart huisje, waarvan we later lezen dat die alleen voorkomen in de Otways en heel zeldzaam zijn. Maar ja, een slak is voor ons dan weer niet zo’n aansprekend beestje.

Terug bij de auto realiseren we ons dat we op deze wandeling echt helemaal niemand zijn tegengekomen. Het is erg rustig hier boven in de heuvels. We rijden door over de onverharde weg naar het volgende startpunt. Daar kunnen we de Hopetoun Falls zien. Er is een uitzichtpunt al op 20 meter van de parkeerplaats, maar we laten ons niet kennen en lopen naar beneden om de waterval van onderaf te kunnen zien. Hier lezen we dat er vogelbekdieren in de kreek zitten. Maar deze zijn meestal pas vanaf het eind van de middag te zien en inderdaad hebben we daarmee geen geluk.

Hierna rijden we terug naar het hoofdweggetje en slaan even verderop weer af op een onverharde weg naar de laastste bestemming van vandaag: Triplet Falls. De rondwandeling gaat door één van de oudste stukken regenwoud hier, met hele hoge eucalyptusbomen (kennelijk de hoogste bloeiende plant ter wereld). Het pad komt uiteindelijk bij Triplet Falls, waar inderdaad drie watervallen naast elkaar naar beneden komen. Aan het einde van de wandeling komen we nog wat resten tegen van een oude houtzagerij waar vroeger de hoge rechte bomen in stukken gezaagd werden en naar de kust vervoerd.

Er zijn hier nog zat andere wandelingen te maken en watervallen te vinden, maar het is inmiddels half 4 en we hebben nog een uurtje nodig om terug te rijden naar Apollo Bay. We houden het dus voor gezien en slingeren weer door de wolken terug naar de kust. Daar lijkt het inmiddels iets op te klaren, dus wie weet hebben we morgen meer uitzicht.

We eten vanavond bij een soort van Grieks restaurant. De lamsschotel valt helaas wat tegen en de ouzo blijkt op te zijn?? Het ijsje dat we verderop halen is ook niet geweldig, dus van ellende kopen we dan nog maar snel een zak chips bij de supermarkt. Hier hebben ze tenminste nog Smith’s chips, die bij ons zonodig Lays moesten gaan heten. Ze hebben trouwens heel veel koek en snoep uit Nederland, vooral speculaasjes. Grappig.