Dagje dobberen

Na de hectiek van gisteren hebben we vandaag een rustig dagje op zee. Renden we gisteren nog van hot naar her over het schip, met continue het gevoel iets te missen op een andere plek, vandaag beginnen we gewoon heel eenvoudig met…: lekker uitslapen! Voor het uitzicht hoeven we immers niet vroeg op te staan, dat is gewoon zee. We kiezen voor het ontbijtbuffet in restaurant Muscadins op dek 9. Dat heeft in ieder geval keuze en ruimte genoeg. Toevallig blijken we een rustige hoek te hebben gekozen, want later zien we dat het verderop veel drukker is.

Daarna besluiten we even op ons balkon van de zon te gaan genieten. Je zit er heerlijk uit de wind, dus we kunnen in zwembroek op de stoeltjes. Als Jeroen even bij de zwembad-bar een colaatje gaat halen in korte broek en t-shirt, wordt hij meewarig aangekeken door mensen die met dichtgeritste winterjassen en omgeslagen dekentjes op het buitendek zitten, ha ha! Stelletje watjes!

We nemen later de lunch van het buffet op dek 9 en lopen daarna meteen door naar de Samsara Spa. Daar genieten we de hele middag heerlijk rustig van de sauna, stoombad, thalasso bad, tepidarium en laconium. Tussendoor lekker afkoelen op de voorplecht. Het lijkt nog even spannend te worden met een kruisend vrachtschip, maar het loopt gelukkig goed af en blijft een aanvaring uit. De sauna kost 32 euro (met korting; normaal 38 euro) per persoon, maar dan kun je ook gewoon steeds een schone handdoek pakken. Er lijkt al de hele reis een meeuw mee te liften met het schip. Af en toe vliegt ie even over het water om wat te vangen. Het lijkt ook voor deze vogel een luxe cruise te zijn zo! Terwijl we na de sauna weer  teruglopen naar onze hut, scoren we in de shops onze eerste vakantie-knuffel: een Costa-beertje!

Bij het diner merken we hoezeer cruise-gangers gewend moeten zijn aan routine. We dineren de hele reis in hetzelfde restaurant, aan dezelfde tafel, op dezelfde tijd en met dezelfde serveersters (Jennifer en Burhial). Deze gaan er ook vanuit dat je hetzelfde wilt drinken, want de fles rosé en de fles mineraalwater staan al geopend klaar in de koeler! We grappen nog tegen elkaar dat we dan straks bij het toetje ook wel twee colaatjes aangeboden zullen krijgen, en ja hoor, dat gebeurt ook nog!! Hilarisch! Het diner is Italiaans ingericht: voorgerecht, soep, pasta, hoofdgerecht, kaas, toetje. Vanavond bestellen we een gang extra, dus inclusief de pasta. Dat betekent gewoon dat we nog sneller door moeten eten, want alles gaat binnen dezelfde tijd! Zodra de borden leeg zijn, verschijnt de volgende gang al op tafel. Wat een snelheid! Dat moet natuurlijk ook wel, als je 2.500 mensen in een paar uur tijd te eten moet geven en onze serveersters brengen het allemaal met flair. Dus we genieten er evengoed erg van.

Uitspraak van de dag (of eigenlijk van gisteren, bij het passeren van de sluizen, na een paar glazen rosé):
Jeroen: “Hé, ik voel de deining!”
Co: “Ja, klopt. We zitten in de dining-room!”

Vanavond gaan we na het diner ook de theatershow bekijken. Op wat irritante medepassagiers na, best een leuke voorstelling van drie kwartier. Co vraagt nog of we achter de schermen kunnen kijken, maar we worden verwezen naar de algemene rondleiding op de laatste zeedag. Bij de bar in het Atrio Delle Delizie nemen we nog een paar afzakkertjes: een caipirinha en een pernod. Smaakt allemaal prima! De barman blijkt al 6 jaar voor Costa te werken. 8 maanden aan boord en 4 maanden vrij. Hij komt van de Filippijnen. Begin dit jaar werkte hij nog op de Concordia en hij heeft de ramp in Italië dus meegemaakt. Hij leek er vrij rustig onder te zijn.

Op de kamer treffen we weer het magazine Today aan van morgen (lijkt tegenstrijdig, maar is wel handig om dit alvast de avond vantevoren te hebben). Hierin vinden we de nodige informatie over onze aankomst in Noorwegen morgen en de excursie die we in Geiranger gaan doen. Overigens varen we al een paar uur langs de kust van Noorwegen, boven Bergen. Een mooi gezicht, met ruige kustlijnen, sneeuwtoppen en collega (veer)boten. En…. het blijft maar licht.

Tot morgen!