Finale

Het is 5 uur in de ochtend als we wakker worden. Als Jeroen door de gordijnen gluurt ziet hij dat we net de Noordzee verlaten en dus bijna bij de sluizen van IJmuiden zijn. We piepen daarom snel in ons ondergoed ons balkon op en zien hoe we inderdaad de grote sluis in varen en de schuifdeur zich achter ons sluit. Het water achter de sluis lijkt niet veel te zakken en vervolgens varen we door naar Amsterdam.

We gaan niet meer slapen maar kijken van binnen hoe we verder varen en gaan om 7 uur douchen en aankleden. We pakken de laatste spullen in en verlaten de kamer voor een laatste ontbijt op het schip. Op het dek vinden we buiten een rustig plekje.

Als we bij de Passengerterminal komen, varen we deze eerst voorbij naar een breder stuk van het IJ waar het schip om gaat draaien. Wij kijken aan de achterkant van het schip en zien hoe de achterkant rakelings langs de kade gaat…

Als het schip goed en wel aangelegd is, begint het uitladen van de koffers. Er staan vele vrachtwagens met goederen klaar om het schip weer te bevoorraden en we zien ook meer dan 30 bussen klaar staan voor passagiers met transfers en excursies in onze hoofdstad.

Om 10:30 is onze labelkleur aan de beurt om te verzamelen en van boord te gaan. We worden uitgezwaaid door een aantal bemanningsleden en voor de laatste keer laten we onze Costa card scannen. We komen de hal in waar de bagage staat en door de indeling in kleuren, is ook vrij snel onze koffer te vinden. We lopen dan ook al om ongeveer 10:40 met de koffers naar het Centraal Station en hebben de trein van 11:08 naar huis.

Nog enige informatie over cruisen met Costa

Hieronder nog wat informatie voor wie overweegt ook een cruise te gaan doen. Let wel: deze informatie zal misschien niet voor elke rederij of cruise gelden.

Inschepen
Bij aankomst krijg je een volgnummer en in de terminal wordt omgeroepen welk nummer (en lager) aan boord kan gaan. Als je aan boord gaat, lever je eerst je gezondheidsverklaring in, daarna volgt nog een veiligheidscheck, een foto-moment en dan kom je aan boord waar je je inschepingsformulier (reeds ingevuld via internet of van je reisbureau gekregen) inlevert en wordt er een foto van je gemaakt.

Dan loop je door naar je kamer waar de nodige informatie en je Costacard (sleutel, betaalmiddel en incheck/uitcheckkaart tegelijk) al klaar ligt. Ook staan daar je koffer(s) die je eerder af hebt gegeven.

Tevens ligt er een emergecy drill kaart voor de oefening later voor vertrek. Deze oefening is verplicht en door daarbij je kaart af te geven, kan men zien dat je hebt deel genomen. Verzuim je, dan moet je de volgende dag een instructiebijeenkomst bijwonen om 9 uur.

Betalen aan boord
Zoals gezegd is je Costacard je betaalmiddel aan boord. Hiervoor moet je binnen 48 uur je creditcard koppelen aan deze kaart of contant 150 euro per persoon op de kaart storten. Zorg dus dat je je creditcard mee hebt of voldoende contant geld.

Bij elke betaling moet je de bon ondertekenen ook als je voor dranken een all-inclusive hebt afgesloten.

Aan boord wordt elke dag een programmablaadje uitgebracht, de Today,waarin heel veel nuttige informatie te vinden is. Er is veel gratis te doen waaronder elke avond een andere show in het theater. Voor de 4D-bioscoop (3d film van 15 tot 20 min met extra effecten in bv stoelen), het golfen en de race-auto moet je echter extra betalen. Kaartjes kun je kopen in zuilen met een groot touchscreen.

All inclusive beverages
Aan boord kun je gratis onbeperkt (gewone)koffie, thee en water drinken. Bij het ontbijt zijn er enkele vruchtensappen beschikbaar. Voor een kleine 20 euro per dag heb je all inclusive beverages. Dan kun je onbeperkt frisdranken, diverse speciale soorten koffie, wijn en ook diverse cocktails, likeuren en ander alcoholische dranken nemen. De drankenkaart is groot en alleen de met een ster gemerkte dranken vallen buiten all-inclusive. Maar de keuze is groot.

Een blikje frisdrank kost 2,95, alcoholische dranken zitten tussen de ongeveer 5 en 7 euro. Daarbij komt nog een service charge van 15%. Ook dranken bij het diner moeten betaald worden of vallen onder all inclusive.

Internet
Internet was op dit schip middels wifi overal te gebruiken. Het is wel kostbaar: 50 cent per minuut, of bundels van 10 euro voor een uur, 24 euro voor 3 uur of 75 euro voor 10 uur. Bij elke boeking komen 3 euro administratiekosten. De gekochte tijd kan gedurende de hele reis worden gebruikt, maar vergeet niet uit te loggen om de tijd te stoppen. Het is niet echt snel, omdat het allemaal via de satelliet moet. Je kunt het op elk apparaat gebruiken, maar 1 tegelijk. Je schaft een bundel aan met je kaartnummer en kiest zelf een wachtwoord. Wil je even niet met de laptop maar met je telefoon online, of een pc in de internethoek gebruiken, dan log je met die gegevens in. Je kunt een overzicht vinden waarop staat hoeveel en wanneer je wat verbruikt hebt en wat je nog tegoed hebt.

Overigens bleek dat we, behalve de eerste en laatste zeedag, vrijwel altijd goed contact hadden met de netwerken van Noorwegen. Het kan goedkoper zijn die te gebruiken en internet op telefoon te benutten.

Aan boord is ook een netwerk kat zich in naam kenmerkt met een 19xx nummer. Het betreft een netwerk dat gebruik maakt van de satelliet. Hiervoor gelden doorgaans hoge prijzen voor gebruik.

Diner
Het diner is altijd op een vaste tijd (eerste zitting 18:30, tweede zitting 20:45), aan een vaste tafel, met vaste obers/serveersters. Dranken die je de eerste avond bestelt, staan de volgende dag ook al klaar. Bestel je b.v. een flesje rosé, dan tref je de volgende dag deze reeds geopend in de koeler bij je tafel. Wil je toch wat anders, dan is dat geen enkel probleem.

Diner betreft een à la carte 5 gangen keuze-menu, met iedere dag een andere kaart. Enkele gerechten zijn elke dag te bestellen, los van de kaart.

In de Today kun je de dresscode vinden voor het diner. Echter, kom je niet in gala als dat het thema is, dan is dat geen probleem. Alleen korte broeken zijn voor de heren niet toegestaan.

Ontbijt en lunch
Het ontbijt en de lunch gaat met buffetten. Je kunt ook in het restaurant eten met bediening, zonder reservering (hebben wij niet gedaan). Het ontbijtbuffet heeft vrijwel elke dag hetzelfde aanbod, met een ruime keus in warme en koude gerechten, vers fruit, et cetera, en de lunch varieert wat met specialiteiten van de dag. Tijden worden elke dag in de Today genoemd (krijg je de avond vantevoren in je hut).

Foto’s
Bij het aan boord gaan werd er een foto gemaakt die we later konden kopen voor 14,99. Nou je wilt misschien wel meteen een mooie herinnering kopen, maar weet dat er gedurende de hele reis op diverse momenten fotografen langs komen, b.v. bij het diner of op excursie. Je kunt dus ook even wachten of er leukere foto’s komen. De eerste foto werd later tegen gereduceerd tarief aangeboden.

Nederlands
Hoogst waarschijnlijk niet altijd het geval, maar op deze reis waren de Today en de menukaart in het Nederlands. Wel zo makkelijk.

Excursies
Vooraf of aan boord kun je excursies boeken. In de Today staat hoe laat je voor welke excursie moet verzamelen. Bij het boeken weet je de tijd dus nog niet. Bij ons varieerde de starttijd van 7:30 tot 14:00 uur. Op de verzamelplek aan boord krijg je een busnummer toegewezen en wordt je geroepen als je kunt ontschepen. Je krijgt dan voorrang op andere passagiers met het van boord gaan.
Wil je zonder excursie van boord gaan terwijl het nog erg druk is met verlatende passagiers, dan moet je een volgnummer halen. Dit geldt alleen als er met tenderbootjes ontscheept moet worden. Ook hierover alles in de Today.

Ontschepen
Bij diverse stops kan aangelegd worden maar het komt ook voor dat je met een tender (kleine bootjes die het schip mee heeft) naar wal wordt gebracht. Ze zetten meerdere tenders in. Per tender kunnen 120 passagiers mee. Ook hierom wordt in groepen ontscheept.

Bij aankomst in Amsterdam is ontschepen geregeld middels gekleurde kofferlabels. De koffers moeten uiterlijk 1 uur ‘s nachts al voor de hut gezet worden en worden dan weggehaald. Vergeet geen kleding voor de laatste dag bij je te houden. Om uiterlijk 8 uur ‘s morgens moet je je hut verlaten. De bars en restaurants blijven uiteraard beschikbaar om te wachten tot de ontschepingstijd.

Zo, dan sluiten we hiermee dit vakantieverslag af. Wij hebben erg genoten en gaan zeker binnen 3 jaar weer een cruise doen. Dan krijgen we namelijk nog korting van Costa Club waarvoor we ons (gratis) hebben aangemeld!

Groeten,

Jeroen en Co

Water om ons heen en tranen in de ogen.

We hebben geen wekker gezet, maar half 9 zijn we klaar wakker en doen de gordijnen open. Het is mistig buiten dus weinig te zien.

In het buffetrestaurant, waar het ontbijt genuttigd kan worden is het erg druk. Het kost wat moeite om een tafeltje te vinden, maar het lukt. We overwegen wat we vandaag zullen doen en besluiten  om de middag in de sauna te gaan doorbrengen. Echter, om 14:00 uur is er nog een bijeenkomst voor Nederlandstaligen waarin verteld gaat worden hoe het ontschepen in Amsterdam gaat gebeuren. Dat komt dan weer niet zo handig uit qua timing.

We gaan nog even langs de winkels en kopen een schaalmodel van de boot en kijken nog eens naar al die foto’s die gemaakt zijn door Costa, maar kopen er geen meer.

In onze kajuit lezen we nog wat en gebruiken nog wat tijd op het internet. Op de tv is het verhaal van het ontschepen al in het Duits te volgen en we zien daardoor geen redenen meer om nog naar die bijeenkomst in de middag te gaan. Voor we het weten, is het al weer tijd voor de lunch. Dit keer doen we het grill-buffet. Hamburgertje, frietjes…..

Als we nog even buiten over het dek lopen, schijnt de zon inmiddels, maar staat er wel een frisse wind. Toch, als we achter op het schip komen en uit de wind staan, voelt het heerlijk warm aan. We besluiten onze plannen te wijzigen en halen wat te lezen om op een lekker plekje op het dek te gaan liggen. Na ruim een uur komen er wat wolken en diverse mensen om ons heen, slaan een deken om zich heen of gaan weg. Toch komt de zon weer lekker terug en we maken ons nu eerder zorgen om te verbranden dan dat we het koud hebben.

Aan het einde van de middag gaan we maar eens uit de zon en even in de schaduw op ons eigen balkon zitten. We realiseren dat het laatste diner er aan zit te komen. In de hut lagen enquêtes over het verblijf en als je die inlevert, loot je mee voor een gratis cruise. In de verhalen over het ontschepen is gevraagd of je “excellent” wilt aankruisen als je geen klachten over dat punt hebt. De computer zou eigenlijk alleen die punten tellen om te beoordelen of alles goed verloopt. Er is ook ruimte om opmerkingen te plaatsen of personen te noemen die je extra een compliment wilt geven. Wij hebben daar onze serveersters ook zeker genoemd.

Bij het avondeten geeft Jeroen nog wat informatie over Amsterdam aan onze Oostenrijkse buurvrouwen. Ze zijn er erg blij mee. Het diner verloopt als een normale avond tot op het einde weer het licht dooft en de obers ons vaarwel zwaaien met kaarsen in hun handen op de muziek Andrea Bocelli: “Time to Say Goodbye”. Het voelt behoorlijk emotioneel aan, want we zouden nog graag blijven. En de medewerkers hier hebben ook een plekje in ons hart veroverd.

We gaan de koffers inpakken want die moeten straks voor 1 uur buiten de hut staan. In de uitleg is met klem verteld te zorgen dat je nog kleren voor de volgende dag uit je koffer houdt want het is meermaals voorgekomen dat mensen in pyjama, of met handdoeken om, van boord moesten. Dit werd gestaafd met een foto, maar of ze je dan echt met handdoeken om van boord sturen…..

Morgen moeten we al om 8 uur uit de hut zijn omdat dan reeds begonnen wordt deze voor de nieuwe gasten voor te bereiden. Die komen al weer vanaf 13:00 aan boord. Wij hebben labels voor de koffers gekregen die bruin zijn en straks lezen we hoe laat we ons dan moeten melden voor het ontschepen. Dat gaat in groepen omdat anders niet te overzien is hoe mensen hun bagage terug vinden.

Straks nog even aan de bar wat drinken en dan op tijd naar bed. Morgen helaas weer terug, maar met een geweldige ervaring rijker.

Morgen of anders maandag zullen we nog wat informatie publiceren die misschien handig is voor wie overweegt een cruise te gaan doen, of gewoon nieuwsgierig is naar hoe bepaalde dingen gaan.

Bij deze bedankt voor het lezen.

Bergen, maar dan in Noorwegen

We worden wakker door het trillen van de boot. Hij is aan het aanleggen in Bergen. We doen onze ogen nog even dicht want het was vannacht een beetje laat geworden. Als we onze ogen weer open doen, voelt het warm aan. De zon staat fel te branden op ons balkon en dat is binnen al te merken.

Aankleden en ontbijten. Eerder toch nog dan we in gedachten hadden. Even na 10 uur lopen we van boord de stad in. Al direct komen we bij de oude overblijfselen van een burcht, de Bergenshus Festning, met de Rosenkrantz toren uit 1270. Daar treffen we onze barman ook aan en we zeggen hem even snel gedag om daarna foto’s te gaan schieten bij de burcht.

We gaan daarna verder en komen bij de originele houten huisjes waar Bergen beroemd om is – Bryggen – en die staan voor de oude Noorse bouwstijl. De koopmanshuizen zijn meermalen door brand verwoest, maar telkens weer opgebouwd. Een deel wordt op dit moment trouwens gerenoveerd. Zelfs de straatjes zijn van hout! Het geheel staat op de werelderfgoedlijst van Unesco.

We lopen verder de stad in, richting een kabelbaan – de Floibanen – die ons gaat brengen naar een mooi uitzichtpunt. Het ziet ernaar uit dat we wel een tijdje in de rij zullen staan, maar er gaat meer in zo’n treintje dan je denkt en de rit duurt ook maar een kleine 2 minuten, tenzij een gondel een tussenstop moet maken op een tussenstation. Deze kabelbaan bestaat uit 2 treintjes op een rails die met een kabel via het bovenstation, met elkaar verbonden zijn. Behalve de eindhaltes zijn er dus 2 tussenstops. Zelf stoppen we daar niet, maar later zien we vanuit de stad dat het andere treintje daardoor halverwege de route stil staat. Het verklaart ook waarom we tijdens het wachten langer dan 5 minuten geen treintje in het station hadden. Het uitzicht is prachtig en het is helder warm en zonnig. De temperatuur is 26 graden, zien we op een display.

Terug naar beneden en verder door de stad.  We gaan bij een fotozaak naar binnen om de foto van ons met de serveersters af te laten drukken. Met de laptop hebben we daar nog een tekst en onze namen op gezet om ze te bedanken voor hun goede en gezellige service. We gaan weer verder.

We komen  aan bij een groot plein met een flinke vijver (de Festplassen) waar een paar mensen met vliegeren bezig zijn. Er zitten er 2 aan elkaar vast. De eerste hangt al hoog in de lucht, maar de tweede heeft moeite omhoog te komen. Als we hem maar niet op onze kop krijgen.

Door naar de mooi Maria Kirche. Ook even naar binnen, waar een heerlijke stilte hangt. Camera op stil en paar plaatjes schieten. Vervolgens de botanische tuin in die er vlak bij ligt. Die is niet zo groot, maar ligt vol schaars geklede mensen die van de zon genieten.

We gaan de foto’s ophalen, en dan toch even een Macje doen. Nou dan merk je wel wat het prijsverschil is. Bijna 2 keer zo duur als in Nederland, maar de cola kun je zelf bijvullen.

We tellen het overgebleven Noorse geld en gaan op zoek naar een leuk Trollen-beeldje. We vinden na een paar zaken bezoeken een leuke die binnen het budget past. Inpakken maar en dan maar eens terug naar de boot. Daar gaan we nog even op het dek liggen (dat ondertussen al flink vol ligt) om van de zon te genieten. Dan gaan de trossen los en de toeter luidt ons laatste vertrek uit Noorwegen in. We moeten onder een brug door en hoewel je weet dat het past, voelt het toch spannend aan om te zien hoe de schoorstenen er net onderdoor (lijken te) gaan. We zien nog een brug aankomen, maar dan draait de boot en varen we een andere kant op. Terug naar de hut, klaarmaken voor weer een lekker gewichtsverhogend diner.

Het valt ons op dat er naast de gebruikelijke glazen ook champagneglazen staan. Dus er gaat wellicht weer iets gebeuren. Vandaag voor ons geen soep. Het is een vissoep en daar hebben we geen trek in, dus nemen we in plaats daarvan vandaag een kaasplankje.

Als het moment voor het nagerecht aangebroken is, gaat opeens het licht uit. De muziek begint en de obers komen binnen met schalen ijstaart en vuurfonteinen. Dan worden vervolgens de diverse medewerkers naar voren gehaald, te beginnen met de maitre de hotel en zijn assistenten, de obers, de chefkok, souschef en verder ook de kamermeisjes en -jongens. Vervolgens wordt er getoost op Italiaanse wijze en genieten we van de ijstaart met champagne.

Onze serveersters krijgen nu van ons de envelop met de foto van gisteravond met daarop een tekst om ze te bedanken voor de mooie cruise. Ze vinden het erg leuk.

We gaan de eetzaal verlaten, want de kelners moeten nog de zaal voorbereiden voor de tweede zitting. We lopen nog even langs de receptie voor een paar vragen en gaan dan naar onze kamer. Op ons balkon kunnen we nog heerlijk zitten. Het is warm en zelfs de zon pakt nog een groot deel van ons balkon mee.

We gaan naar de bar, waar op dat moment bijna alle barkrukken leeg zijn. We starten met de laatste cocktail uit de Costa serie en dat is de Costa sea, daarna nemen we een frozen Margarita, gevolgd door een Galliano om af te sluiten met de beroemde Limocello.

We raken aan de praat met een Nederlands stel en door de gezelligheid is het al snel kwart over 12. Tijd om maar eens naar de kamer te gaan. Verhaal af te schrijven en de foto’s te bekijken en te kiezen voor dit verslag. Dus voor we erin liggen…..

Morgen dag op zee.

Trollenfeestje in Andalsnes

Vanmorgen komen we aan in Andalsnes in het Romsdalfjord. We liggen dan nog te slapen en worden een beetje half wakker van de manoeuvres met de boegschroeven om aan te kunnen leggen. Als we de gordijnen open doen, zien we op wat voor een mooie plek we weer beland zijn. Het is een veel breder fjord dan dat van Geiranger, maar je hebt er wel aan alle kanten uitzichten op schitterende bergen.

Na het ontbijt gaan we van boord en lopen het dorpje Andalsnes in om wat rond te kijken. In het dorpje zien we weer een groepje bemanningsleden op een bankje zitten met hun laptop, om van het gratis WiFi netwerk gebruik te kunnen maken. Aan boord moeten ze namelijk betalen voor gebruik van internet. Ook komen we onze serveerster Burhial nog tegen, die even met ons op de foto wil, wat haar vriendinnen erg grappig vinden. Als we het dorpje bijna rond zijn, komen we een beginpunt tegen van wandelingen die bergop gaan. We hebben nog even tijd, dus we lopen een stuk omhoog naar het eerste uitzichtpunt. Overigens groeien hier in de bermen hele bossen lupines, die nu mooi aan het bloeien zijn.

Terug aan boord gaan we lunchen (met Mexicaanse specialiteiten dit keer) en dan weer naar de bar op dek 3 om ons aan te melden voor de excursie van 14:00 uur. We gaan met de bus de omgeving verkennen en rijden eerst naar de Trollveggen (de Trollenmuur), een enorme partij steile rotswanden  in de Romsdal vallei. De rotswanden schijnen met 1.000 meter de hoogste “vertical drop” van Europa te hebben. Het is inderdaad een imposant gezicht. We hebben ook mooi weer gekregen vandaag, 24 graden, zegt het bord buiten, en zo’n beetje half bewolkt. Heerlijk!

Daarna rijden we een stukje terug en slaan dan linksaf de Isterdal vallei in. Het uitzicht op de bergen is fenomenaal. Aan het einde van de vallei gaan we de Trollstigen op (de Trollenweg), een enorm smal en steil weggetje met 11 haarspeldbochten, naar de pas op 862 meter. Onderweg krijgen we steeds meer uitzicht op de Stigfoss watervallen. Eenmaal boven gekomen kunnen we naar twee uitzichtpunten lopen, bij de watervallen. Helaas hebben we hiervoor niet zoveel tijd gekregen, dus bij het tweede uitzichtpunt voelen we ons een beetje gehaast om weer op tijd terug te zijn bij de bus. De gids zegt ook dat ze dit willen aanpassen in het programma. Evengoed genieten we van al het natuurschoon hier.

We rijden de Trollenweg weer af en maken dan in de vallei nog een stop bij een camping, waar we thee/koffie en twee gebakjes krijgen. Lekker! Er staan hier ook leuke houten kampeerhutjes, met gras op de daken. En natuurlijk ontbreken de fotogenieke trollen-beelden niet.

Na deze stop rijden we terug naar de haven van Andalsnes en gaan we samen met heel veel anderen weer terug aan boord van de Deliziosa.

Voor het diner van vandaag is de dresscode: groen, wit en rood. De kleuren van de Italiaanse vlag dus. We trekken allebei ons groene shirt aan en gaan naar beneden. De bediening is uitgedost in het wit, met groen-wit-rode strikjes . Iedereen krijgt alvast een bordje met bruschetta uitgeserveerd (wij maar liefst 6 stuks…) en op het menu staan Italiaanse specialiteiten. Het eten smaakt weer prima en plotseling worden we verrast met muziek. Op uitnodiging van de maitre d’hotel zit iedereen niet veel later met zijn servet boven het hoofd te zwaaien op “O Sole Mio”. Wat geinig! Maar nu begint het pas. Er moet gedanst worden tussen de tafels met de serveersters! Co gaat eventjes aan de rol met Jennifer en daarna volgt een polonaise waar Jeroen mee meegaat. Tot besluit nog een dans-show van 5 obers op de trappen van het restaurant, waar Co mooi een filmpje van heeft geschoten. Wat een geluk dat we onze camera mee hadden, voor een foto samen met onze vaste serveersters Jennifer en Burhial. Die maken we dan nog na het toetje en zo is het feestje compleet!

Op het balkon genieten we nog even van ons mooie uitzicht op de fjorden tijdens het varen en later gaan we weer naar de bar voor ons cocktail-uurtje met live gitaarmuziek van Alessandro.  Vanavond nemen we een Costa Dream, een Spritzer Venexiano en natuurlijk weer een limoncello als afsluiter. Omdat de zoutjes uitblijven, nemen we nog een pizzapuntje op dek 9 en duiken dan onze kajuit in. Welterusten!

Trondheim en achter de schermen.

We zijn wakker om half 9 en beginnen ons gebruikelijke ritueel. Vandaag slaan we het ontbijt over, want we willen om 10 uur bij een presentatie (in het Nederlands) zijn, die gaat over Costa, de schepen van Costa en het leven aan boord voor het personeel. Een kijkje achter de schermen dus.

De presentatie wordt gegeven door  Jacco, onze Nederlandse host. Hij begint over het ontstaan van Costa, een klein produktiebedrijfje die goederen vervoerde per boot. Later zijn ze passagiers gaan vervoeren om vervolgens geheel over te stappen op het organiseren van cruises. De gehele vloot, de grootste van Europa, wordt getoond en ons schip valt in de categorie middelgroot.

Aan de hand van foto’s krijgen we een kijkje in delen van het schip die je normaal niet ziet, zoals de keuken, machinekamer, controlekamer, de brug, wasserij, bakkerij, banketbakkerij. Alles is aanwezig om alles te kunnen doen. Ook werkplaatsen voor reparatie en onderhoud aan bv meubilair.

Werken op de Costa boten is afzien van vrije tijd. Afhankelijk van je functie, werk je dagen van 8 uur aaneen, 2 shifts van 4 uur, of 12 uur per dag (zoals in de wasserij die dag en nacht doorgaat). Contracten zijn voor 4, 6 of 8 maanden en je hebt dan geen enkele dag vrij. Maar het zou wel goed verdienen.

Voor het personeel zijn aparte ruimtes om te verblijven in die enkele uren dat ze niet hoeven te werken. Een paar kantines met zelfservice en een plekje buiten op de voorplecht. De kapelaan is de populairste man aan boord want hij zorgt voor films, organiseert activiteiten voor personeel, heeft fietsen te leen en is altijd beschikbaar voor een praatje.

Getallen worden ook genoemd, maar niet alles hebben we onthouden. Wel dat er 160 obers zijn en er 35 km toiletpapier wordt ingeslagen.

Na zijn verhaal van 45 minuten volgt nog een video in het engels. Erg leuk om zo te zien, maar ik zou niet zo willen werken. Velen hebben een gezin thuis en zien die dus 8 maanden niet.

Tijdens de presentatie legt de boot aan in Trondheim. Wij gaan eerst vroeg lunchen voor we van boord gaan. De stad is te belopen en dus gaan we er zelf op uit. Jeroen heeft een neef met zijn vrouw in Trondheim wonen. Helaas zitten die nu net in Nederland, maar we zoeken wel het huis op waar ze wonen en maken daar een foto van. Daarna gaan we verder het “sentrum” van Trondheim verkennen. Het is een leuke sfeervolle stad met leuke winkels en afwisselende gebouwen. Het is lekker weer en de truien die we voor de zekerheid meegenomen hebben, kunnen in de rugzak blijven.

Eén van de hoogtepunten is een flinke kathedraal, de Nidarosdom. Vooral de voorkant is rijk voorzien van beelden en versiering. Het is het belangrijkste heiligdom van Noorwegen en gebouwd over het graf van St. Olav. Ook treffen we een kleinere kerk aan (de Var Frue Kirke) en als we daar binnen gaan, lijkt het alsof we een tweede, oudere voorgevel aantreffen. Zeker weten we het niet, maar het lijkt erop dat de kerk later uitgebreid is. Aan de andere kant van de rivier is een wijk met oude houten (pak)huizen helemaal opgeknapt: Bakklandet. Het is er heel gezellig geworden, met cafeetjes, restaurantjes en kleine winkeltjes. Je komt er via de oude houten brug: Gamle Bybro.

Ook lopen we wat winkels in en uit. In een Dressmann winkel (Vroom deed niet mee) kopen we drie poloshirts voor de prijs van 2. Weer mooi meegenomen. Opvallend is dat bepaalde ketens blijkbaar op 2 of 3 locaties een winkel hebben.

Het centrum is niet groot en we gaan dus iets verder, en komen langs een stadion…. Nou ja, dan moeten ze de tribunes er nog wel een keer omheen bouwen want het blijkt een sportveld voor atletiek te zijn.

Ondertussen heeft de tijd ook niet stil gestaan en wordt het tijd om weer richting boot te gaan. Er komen ondertussen ook behoorlijk donkere wolken aan, maar die laten niets vallen en drijven over.

Aan boord komen we even bij op ons balkon. We evalueren dat het cruisen wel goed bevalt en dat het ook goed geweest is om voor de dranken “all inclusive” te nemen. Zo kunnen we eens rustig drankjes uitproberen, wat we anders nooit zouden doen. We willen de volgende cruise dan ook maken op de Costa Laveloza.

Bij het diner gaan we een stapje verder. Doen we normaal 5 gangen, nu nemen we een keer het kaasplankje er extra bij, maar voor 1 persoon en dat delen we dan gewoon. Het eten smaakt weer uitstekend. O ja, in de presentatie werd nog verteld dat etensresten gedroogd worden en daarna verbrand. De warmte daarvan wordt weer voor het koken gebruikt. Ze proberen zo weinig mogelijk afval te produceren en alles wordt gescheiden. Blik wordt geperst, papier en glas versnipperd en het toilet…. dat gaat in een tank waar bacteriën het water zuiveren en dat water, wordt na controle opnieuw gebruikt. Het drinkwater is trouwens zeewater dat gezuiverd wordt en weer wordt voorzien van de nodige mineralen om als veilig drinkwater te kunnen worden gebruikt.

Ja, zo leer je nog eens wat. We gaan weer naar de bar en nemen vandaag een onuitspreekbaar drankje, maar komt neer op Grappa met iets van honing. Daarna nemen we een Costa Wind en sluiten af met de traditionele Limoncello. We besluiten eens een kijkje in het casino te nemen. In de zaal ernaast zijn mensen aan het dansen, maar daarvoor hebben wij nog wel een paar drankjes nodig, dus terug naar het casino. We willen ook even spelen en stoppen de Costa kaart in een fruitmachine. Het is even uitzoeken hoe het moet, maar het lukt om 10 euro op de kaart te zetten en te gaan spelen. De machine laat ons een lekker tijdje spelen, maar uiteindelijk is de pot leeg en hebben wij er ook wel even genoeg van. Op naar onze hut, op naar bed. Morgen niet al te vroeg op, maar dit verslag moet er nog uit en de foto’s moeten nog uitgezocht worden.

Lofoten en Wickie de Viking

Vandaag komen we aan op de Lofoten. Vanwege het vroege tijdstip van de excursie hier, hebben we een korte nacht achter de rug. Ook nog eens een wat onrustige nacht, door de ruige zee. Jeroen is er een beetje misselijk van geworden en heeft gisteravond voor de zekerheid de prullenbak naast bed gezet, maar die is ‘s morgens gelukkig nog leeg…

De wekker staat op half 7, maar we zijn al voor die tijd wakker. Precies op dat moment varen we langs de eerste rotsen van de Lofoten, een eilandengroep die zo’n 80 km voor de kust ligt. We nemen snel een douche en een ontbijtje en zakken dan af naar dek 3 om ons te melden voor de excursie van van vandaag. Niet veel later gaat het schip voor anker in de Buksnes fjord, tussen de plaatsjes Leknes en Gravdal op het eiland Vestvagoy. Met tenderbootjes gaan we naar de wal. Het is hier knap koud, 9 graden zien we later in de bus, met een fris windje. Uitgerekend vandaag hebben we de zomerjas aan met alleen een t-shirtje eronder. In de bus is het al snel aangenaam en we vertrekken naar de eerste stop: het Lofotr museum in Borg. Hier leren we meer over de tijd van de Vikingen. Op een akker zijn bij toeval de resten van een Vikingboerderij gevonden, de grootste die ooit is ontdekt: 83m lang. Er is op het terrein een replica van gemaakt, waar we wat meer uitleg krijgen. In het museum zelf kunnen we met een inventieve audio-tour in het Engels wat meer over de Viking-cultuur te weten komen. Ook krijgen we nog een mooie film te zien met het verhaal van een Viking meisje, die met haar ouders per Vikingschip naar IJsland vertrekt en later terugkeert op haar geboortegrond.

Na het museum rijden we verder rond op het eiland Vestvagoy en vertelt de gids wat meer over het leven hier op de Lofoten. Een belangrijke inkomstenbron (na toerisme) is de visvangst. Van januari tot april komen hier enorme scholen kabeljauw langs om kuit te schieten. Al eeuwen lang worden daarom in deze tijd vissers naar de eilanden gehaald. Moesten die vroeger gewoon maar onder hun bootje slapen, later werden er op last van de koning hutjes gebouwd, waar 8 vissers in konden slapen, de zogenoemde rorbuer. Er staan er nog steeds diverse op de eilanden, maar nu ingericht voor toeristen. De hutjes zijn altijd rood geschilderd, want dat was de goedkoopste verf. Het pigment kon van vissenbloed of dierenbloed worden gemaakt. Je maakt hier echt de blits als je je huis wit verft, of als je daar geen geld voor hebt, alleen de voorkant. We leren ook een nieuwe manier waarop je stokvis kunt eten. In Nederland weken we de stokvis eerst om hem zacht te maken en koken hem daarna nog in schoon water. Hier eten ze ook wel stokvis gewoon droog,  ‘s avonds buiten in de tuin, met een hamer erbij en een biertje! Aldus de gids.

We stoppen nog op een paar uitzichtpunten, om van de mooie groene bergen en de baaien te kunnen genieten en daarna rijden we terug naar de haven. In de souvenirwinkel kopen we een kaasschaaf (in tegenstelling tot wat je zou denken een Noorse uitvinding!) en een ijsbeer-knuffeltje. Daarna gaan we weer met de tender aan boord van de Deliziosa en nemen we een lunch met Griekse specialiteiten. Lekker hoor!  Intussen is het aardig zonnig geworden en we besluiten om even lekker op een stretcher op het dek te gaan liggen. Dat is dan toch weer een cadeautje.

Even na vijven komen de laatste tenderbootjes terug naar het schip en deze worden weer aan de zijkanten opgehesen. Daarna lichten we het anker en zetten we koers naar Trondheim. Wij maken ons op voor het diner met onze vaste serveersters Jennifer en Burhial uit India, even later gevolgd door een paar drankjes op onze vaste stek aan de centrale bar met barman Mojan uit de Filippijnen. Vandaag een banana diaquiry (op herhaling), een Costa Sky en de vaste limoncello tot besluit.

Op weg naar de kamer kopen we nog een foto van onszelf op de Noordkaap. Overal waar  je komt staan namelijk Costa fotografen (stiekem) opgesteld om foto’s van je te nemen. Lekker commercieel natuurlijk, maar dit keer vinden we ‘m toch wel erg leuk. Hup, je zwaait even met Costa card en de deal is weer gemaakt.

Bij de kamer aangekomen genieten we nog voor de laatste keer van de middernachtszon. Het is een fraai gezicht met zon en wolken in diverse kleuren. Morgen weer een echte zonsondergang, om 23:39 uur…

Tromso met kabelbaan

Rond 8 uur komen we aan in Tromso, maar we hebben vakantie dus we voelen ons niet geroepen om dan al aangekleed toe te gaan kijken hoe de boot aanlegt. We draaien ons nog een keertje om.

Het is 9 uur, we staan op, voeren het dagelijkse ritueel uit van douchen en zo en kijken tussendoor vanaf ons balkon naar buiten. De eerste gasten met een excursie gaan al van boord. Wij gaan eerst nog even ontbijten.

We hadden verwacht vanaf de boot zo het centrum in te kunnen lopen, maar de gps van de Nokia telefoon gaf aan dat het toch nog zo’n 4,5 km is tussen boot en centrum. Er zijn pendelbussen ingezet waar je kaartjes voor kunt kopen bij de kaart-zuilen. Ze kosten 7 euro.

De bus zet ons af bij het plaatselijke toeristenbureau en van daar uit wandelen we eerst een stuk door het centrum, langs de winkels en daarna lopen we naar de lange brug die ons naar de andere kant van het water zal brengen. Er zijn hier nog veel originele houten huisjes en zelfs twee houten kerken. Dat komt omdat Tromso in de tweede wereldoorlog als enige of als één van de weinige steden hier gespaard gebleven is.

De lange brug is een flinke wandeling. Het regent af en toe licht waarvoor je een jas aan wilt, maar voor de temperatuur is het niet nodig. Eigenlijk dan weer liever uit.

Aan de ander kant van het water komen we in de wijk Tromsdalen bij een speciale kerk, die ook wel de IJszeekathedraal wordt genoemd. Modern gebouwd en bijzonder om te zien. Het ontwerp is gebaseerd op de stokvisstellages (grote driekhoekige houten rekken). Om er binnen te kijken moet je wel betalen. Nou, vooruit dan maar. Binnen is het modern wit uitgerust en aan 1 kant zitten mooie glas in lood ramen (of eigenlijk glas-in-beton ramen, volgens de Dalletechniek gemaakt). Het kerkorgel is in passende stijl aanwezig.

We gaan verder naar de kabelbaan (fjellheisen). We zien net voor ons 2 bussen leeg lopen, dus we moeten ongeveer een half uur wachten om als sardientjes in een blikje, de gondel in te mogen. Het ritje duurt maar enkele minuten, de 420m hoge Stornstein op, dus we laten het maar over ons heen komen. Het wordt wel warm met zoveel mensen in een blik.

Boven hebben we mooi uitzicht over Tromso en omgeving. De stad ligt op een eiland in het Balsfjord en wordt aan alle kanten omgeven door bergen die nog sneeuw op de toppen hebben liggen. We nemen een wafel en een colaatje in het restaurnat en gaan dan een stukje wandelen op de bergrug.

Het is kwart over twee en we lopen weer naar het station van de kabelbaan voor de afdaling. Beneden aangekomen zetten we de pas er weer in terug naar de andere kant van het water, de plek waar de pendelbussen ons weer oppikken.

Om 3 uur zijn we weer op de boot. Even naar de kamer en om 4 uur gaan we naar het restaurant op dek 9 voor de high tea. Een flink assortiment hapjes zijn daar te beproeven. Dit kan elke dag, maar dit is de eerste keer dat we dit doen. We nemen plaats bij een andere man die alleen aan tafel zit. Die begint al snel een gesprek met Jeroen en dat vindt plaats in 2 talen. De man is Spaans, maar kan Duits verstaan. Het is niet altijd even duidelijk wat hij zegt en soms reageren we maar even alsof we het begrepen hebben.

Als de boot gaat vertrekken, gaan we weer naar het bovendek om te kijken hoe de trossen één voor één worden losgemaakt en binnengehaald worden. We drijven van de kant af en het schip draait 180 graden om zijn as om aan de terugtocht te kunnen beginnen. Er is nu nog een loods aan boord die ons naar een nauwe zeestraat pas zal verlaten. Die straat bereiken we na ongeveer een uur varen.

Half 7, dus tijd voor het diner. De meiden zijn weer erg vrolijk en stellen zelfs voor een tweede fles rosé te openen, maar dat slaan we maar af. Het eten is weer erg lekker en Co heeft helemaal een flinke lap vlees. Daarvoor hadden we erom gelachen toen het bij de vier dames naast ons voor het tengere vrouwtje werd neergezet.

De zee is ondertussen stuk ruiger geworden, dus we schommelen licht heen en weer.

Op de kamer krijgen we het dagelijkse blaadje met de tijden voor morgen en we schrikken als we zien dat we al om half 8 moeten verzamelen voor een excursie van 3 uurtjes. Wel balen dat je bij reserveren niet al weet welke tijden er gelden. We gaan dus maar vroeg naar bed. Om kwart voor 7 kunnen we nog wel wat ontbijten en morgen is de lunch “grieks”.

Nog even naar de bar voor een drankje, dat dan toch wel.

Al die willen te kaap’ren varen

Vandaag worden we al ruim vóór de wekker wakker, op een zonnige zee. Vannacht om 3 uur had Co nog even kunnen vaststellen dat het inderdaad niet donker wordt boven de poolcirkel in deze tijd van het jaar. En vanmorgen schijnt de zon alweer uitbundig.

Uiteraard scheren we ons vandaag niet, want we varen langs de Noordkaap! Dus we moeten een baard hebben, volgens het liedje. Na het ontbijt is het dan zover, we passeren met ons cruiseschip de 71 graden noorderbreedte. We zien op de rotspunt duidelijk de metalen bol en het achtergelegen paviljoen. We gaan snel aan dek om wat foto’s te maken en om meer van de omgeving te kunnen zien. Het is mooi weer buiten, maar het waait wel enorm hard. Dus foto’s nemen met inzoomen wordt zo wat lastig.

Het schip vaart met een omtrekkende beweging om de Noorkaap heen en legt dan wat zuidelijker aan in het plaatsje Honningsvag. Daar ligt ook al een ander cruiseschip aan de kade: de Grand Princess (van de maatschappij van de Love-boat), van vergelijkbare grootte als ons schip. Niet veel later komt ook nog de Noorse postboot Hurtigruten aan. Het is druk hier!

Voordat we van boord gaan, nemen we nog snel een lunch en dan gaan we naar het verzamelpunt op dek 2 voor de excursie naar de Noordkaap. Dit keer gaat het beter georganiseerd. We krijgen snel een sticker voor bus 11 opgeplakt en mogen even later al van boord lopen. Omdat we aan de kade liggen, hebben we nu dus geen tenderbootjes nodig.

De bus rijdt ons door een bijzonder landschap naar de Noordkaap. Er zijn hier geen bomen of struiken, alleen gras en andere lage beplanting tussen de rotsen. Hier en daar bloeit een polletje bloemen in roze of wit. Verder lopen er vele beekjes van de heuvels af, afkomstig van nog smeltende sneeuwplakken. Af en toe is er een stuwmeertje aangelegd om water op te vangen. Verder zie je overigens weinig menselijke invloed in het landschap. Het is allemaal erg ruig en verlaten, maar laat een onuitwisbare indruk achter. We maken nog een commercieel stopje van 10 minuten bij een Sami boerderij (Sami = Laplander). Je kunt op de foto met een oude Sami man in klederdracht met z’n rendier (mits je hem onopvallend een kleine fooi in zijn handen drukt) en er is uiteraard een souvenirshop. Gelukkig zien we bij vertrek dat het rendier weer lekker de wei in mag om te gaan grazen.

Na ongeveer een uur bereiken we onze bestemming van vandaag: de Noordkaap! De plek ligt op een 300 meter hoog rotsplateau boven de Noordelijke IJszee. Eigenlijk ligt even ten westen hiervan een lagere landtong die net ietsje noordelijker is, maar men vond het rotsplateau al in vroeger tijden meer geschikt voor deze functie. De Noordkaap werd ontdekt door de Engelse kapitein Chancellor in 1553 en gaf hem zijn naam. Hier vandaan is het nog maar zo’n 2.000 kilometer naar de Noordpool, via Spitsbergen. Behalve het uitzicht op zee, zijn hier een paar must-do’s. Ten eerste: een foto maken bij de stalen Globe, de wereldbol die symbool staat voor de Noordkaap, een foto bij het bordje dat aangeeft dat je hier op 71 graden noorderbreedte zit (en nog een beetje), en nog een foto van de beeldengroep “Kinderen van de Aarde”, 7 medailles die ontworpen zijn door 7 kinderen die een week op de Noorkaap doorbrachten. De tweede must-do is het posten van kaarten of brieven in het postkantoortje van het paviljoen. Ze verkopen er speciale Noordkaap postzegels, die van een Noordkaap stempel worden voorzien. Helaas treffen wij hier een horde irritante Italiaanse toeristen voor ons, die ontzettende moeilijk zitten te doen met euro’s wisselen en dingen wél of niet kopen, tot ook de verkoopster er helemaal gek van wordt. Ze slaakt dan ook een zucht van verlichting als wij onze 3 postzegels met Noorse kronen afrekenen. De panorama film in het paviljoen is evneens een aanrader. Het laat met beelden zonder woorden zien hoe het leven eruit ziet voor de bewoners van deze regio, in alle 4 jaargetijden. Van de smeltende sneeuw in het voorjaar, de bloemen in de zomer, de jacht in de herfst, naar het noorderlicht in de winter. Een indrukwekkende film van 20 minuten. Tot besluit laten we – zoals zovelen – een stapeltje stenen achter op het plateau, als teken dat we hier geweest zijn.

Overigens zijn wij vandaag verrast met ontzettend goede weersomstandigheden. We waren voorbereid op barre kou en snijdende wind, maar uiteindelijk lopen we met een graad of 18 in de zon te bakken hier! De winterjas kan dus al snel uit. Na anderhalf uur beleving van deze bijzondere plek brengt de bus ons weer via dezelfde weg terug naar Honningsvag. Daar kijken we nog even bij een paar souvenir-shops en gaan dan weer aan boord van de Deliziosa.

Na het diner vertrekt ons schip en dat kunnen we mooi in het zonnetje op het dek beleven. Veel passagiers van de Grand Princess kijken ook hoe dit allemaal gaat. Het duurt een tijdje voordat ons schip zich met wat vreemde manoeuvres uit de haven wegwerkt. Dan draaien we 270 graden om onze as en stomen we richting Tromso. Ons plekje aan de kade wordt meteen bezet door het volgende schip! Een uurtje later passeren we nogmaals de Noordkaap met ons schip en dat is voor ons het teken om nog een midzomernacht afzakkertje te gaan halen in de bar. Vandaag een mojito, gevolgd door een planters punch en een limoncello tot besluit.  Het is een vreemde ervaring om met zoveel licht buiten ‘s avonds aan de bar te hangen. Je krijgt totaal geen neiging om te gaan slapen, maar dat moet natuurlijk wel een keer gebeuren. Al helemaal voor de Italiaanse passagiers, want die zullen hun verlies tegen Spanje in de EK finale wel héél snel willen vergeten…

Welterusten en tot morgen in Tromso!

Relax!

Om negen uur worden we wakker van de wekker. Dat is de eerste keer dat die ons wakker moet maken, maar we waren dan ook laat gaan slapen.

De wekker staat vanwege het ontbijt ingesteld. We zitten vandaag de hele dag op zee onderweg naar de Noordkaap, of beter gezegd het plaatsje Honningsvag. Daar komen we morgen pas aan.

We gaan naar dek 9 voor het ontbijt en na het ontbijt lopen we naar buiten om even lekker van de zeelucht te genieten. Even na 11 uur klinkt de scheepshoorn ten teken dat we de poolcirkel zijn gepasseerd. Aan stuurboord zien we wel wat rotsen, maar de afstand is groot en het is niet geheel helder. Uit de wind staan we lekker in de zon en daarom willen we naar ons balkon om daar verder van te genieten. Eerst willen we nog even een loopje over het dek maken en we besluiten om via dek 2 terug te gaan. Op dek 2 willen we namelijk even een informatie/boekingszuil raadplegen over de 4D bioscoop. We treffen echter 2 keer een zuil aan die wegens printproblemen niet verder komt dan deze melding. Dan maar verder naar de achterkant van het schip in de hoop een werkende tegen te komen.

We lopen door de “winkelstraat” en komen daar een stel tegen die we in Amsterdam in de terminal en later al eens aan de bar hadden gesproken. We raken weer aan de praat en besluiten er koffie en thee bij te nemen. Dat loopt al snel uit op een gesprek van ongeveer 2 uur.

We besluiten nu toch nog even naar onze hut te gaan om voor de lunch nog even van het balkon te kunnen genieten.

Voor de lunch gaan we voor de eerste keer naar het grill buffet en nemen hamburgers, gegrilde kip  en friet. Op dek 9 hebben de meeste buffetten hetzelfde, maar enkele hebben een ander assortiment. Bij het zwembad van dek 9 staat een Paella buffet opgesteld  en is een ijssculptuur te bewonderen met de maker erbij.

Na de lunch gaan we weer lekker buiten op ons balkon zitten, wat nog lekker in t-shirt te doen is. We komen nu lekker aan lezen toe. Jeroen een boek en Co werkt een achterstand van Computertotaal weg.  Het begint rond kwart over 3 fris te worden en we gaan binnen even aan het internet.

We besluiten om de 4D bioscoop te proberen (we hadden een zuil ontdekt die werkte). Met het idee dat om 16:00 de engelse versie zou draaien, beginnen we op het touchscreen de bestelprocedure te starten. Oeps, de film begint al om 15:40 en dat is……..over enkele minuten (aan de andere kant van het schip)

We klikken snel op kopen en alles lijkt goed te gaan, maar wel traag dus worden we wat onrustig. Dan zegt de machine klaar te zijn en krijgen we onze costa-card terug, maar geen tickets. Ondertussen is het wel aanvangstijd dus maar gewoon snel erheen.

Bij de ingang staat een groepje mensen in gesprek met de man van de filmzaal en we onderbreken even snel met kort de uitleg dat we de net begonnen show hebben besteld en betaald, maar geen tickets. De man brengt ons snel naar binnen en houdt even onze kaart in. De film is een wilde rit door een kolenmijn in 3D met bewegende stoelen en allerlei andere effecten. Hij duurt ongeveer 15 minuten. Toch nog even een “kermisattractie”.

Het diner is vanavond het Captains diner. De goede man staat bij de ingang en zegt in het Italiaans gedag. De bediening is extra chique gekleed en de meeste mensen hebben de dresscode gala gevolgd. Wij zien er wel netjes uit, maar pak met stropdas hebben we niet meegenomen. Gelukkig niet de enige uitzonderingen en we worden ook niet geweigerd.

In tegenstelling tot andere dagen, krijgen we nu geen harde kaft met de menukaart aangereikt, maar ligt een opgerolde menukaart met strikje erom op ons bord.  We hebben heerlijk gegeten:

Dun gesneden geroosterde kalfslende, geserveerd met salade, ewe kaas en eierdressing

Ossenstaartboullion

Pasta met pestosaus

Eendenborst, geglazeerd met honing en geserveerd met zoetzure bloemkool en Berny aardappelen

En ieder een ander nagerecht: Co ijs en Jeroen pana cotta met chocoladesaus.

Na het diner genieten we weer van de zon op ons balkon. Hij is net weer doorgebroken en voelt nog lekker aan.

Het is 10 uur en we gaan naar de bar voor weer een nieuwe proef uit de drankenkaart. Het wordt de 007 bekende Martini (shaken, not stured), maar dat vinden we stuken minder. Opfrissen dan maar met een Limoncelo. En dan nog maar eentje toe: Jeroen een Rossini en Co een Belini. Wat zullen wij slapen vannacht.

We gaan nog even naar het bovendek buiten. Het is al kwart over 12 en het lijkt volkomen midden op de dag wat licht aangaat. Links een laaghangende zon en rechts de kust van Noorwegen. Eigenlijk te mooi om te gaan slapen. In de today van tomorrow staat dat morgen mogelijk de wifi verstoord kan zijn. Mogelijk volgt ons volgende verslag dan later.

Love me tender

Vanmorgen worden we al ruim voor de wekker wakker en we zien vanaf het balkon dat we al een tijdje in de fjorden aan het varen zijn. Steile rotswanden stijgen vanuit het water op, en watervallen glijden er weer vanaf. Wat verderop liggen hogere besneeuwde bergtoppen. Het is een magnifiek gezicht, ondanks dat het bewolkt is en een beetje druilerig. We nemen snel een douche en gaan dan het dek op om even verder rond te kunnen kijken. Even later komen we aan op de eerste stop van vandaag: Hellesylt, een heel klein dorpje aan het fjord. Het schip legt alleen aan om wat passagiers van boord te laten die een excursie gaan doen van een hele dag. Wij gaan pas in Geiranger van boord, dus nemen we nu even een ontbijtje.

Sneller dan gepland vertrekt ons schip weer uit Hellesylt en daarvoor draait het 180 graden om zijn as. Dat past maar net met zo’n groot schip in zo’n “smal” fjord! Even later slaan we rechtsaf het Geirangerfjord in. We passeren een paar indrukwekkende watervallen: de Brudesloret (bruidssluier), de Friar (vrijer) en de Syv Sostre (zeven zusters). Na een bocht doemt onze bestemming van vandaag op, het net zo kleine dorpje Geiranger, aan het einde van het fjord. Het schip draait weer om en wordt met 4 touwen vastgelegd. Vanaf ons balkon boven de achtersteven kijken we dus zo naar het dorpje en het achterliggende landschap.

Omdat we in Geiranger niet aan een steiger kunnen aanleggen, kunnen passagiers met kleine bootjes van boord naar het land. Deze bootjes heten tenders. Ze hangen aan de zijkant van het schip en kunnen naar beneden worden getakeld. Met 4 tenders wordt er bijna continue heen en weer gevaren naar het dorpje. Onze excursie van vandaag begint pas om 14:15 uur, dus we besluiten om eerst even met een tender aan land te gaan om daar rond te kijken. We moeten ons wel weer aan boord melden voor de excursie, dus we kunnen niet heel lang blijven. Vanwege het koele weer van vanmorgen hebben we ons wat warmer aangekleed, maar in Geiranger schijnt inmiddels de zon, zodat we het al snel heel warm hebben! We kijken wat rond in het dorpje en lopen naar de Storseter waterval. Daarna gaan we weer met een tender terug aan boord, moeten weer door een veiligheidscheck en gaan dan wachten op het vertrek van onze excursie bij het verzamelpunt. Daar is nog helemaal niemand, dus het voelt een beetje onzeker of je hier wel moet zijn. Later stroomt het helemaal vol maar we moeten maar steeds blijven wachten. Van het Costa personeel hebben een sticker gekregen met ons busnummer, maar verder staan ze maar met hun portofoon te wachten tot ze het teken krijgen dat we naar beneden mogen om in de tender te gaan. We zijn bang dat we zoveel tijd verliezen dat ze de excursie gaan inkorten, want om 17:30 moet iedereen weer aan boord zijn. Uiteindelijk mogen we naar dek A en na weer een tijd wachten mogen we eindelijk de tender in. Eenmaal in de bus is er eerst nog meer verwarring als de gids eerst in het Spaans begint. We zouden namelijk een Engelse gids hebben. Gelukkig beheerst ze beide talen prima.

De bus neemt één van de twee weggetjes uit Geiranger omhoog, de berg op. In 24 kilometer moeten we 1.500 meter stijgen naar de top van de berg Dalsnibba. Het is een enorm smal, steil en bochtig weggetje, dus we zijn blij dat we dit niet met een huurauto hoeven doen! Geiranger heeft normaal 300 inwoners, maar in de zomermaanden zijn dat er 700, vanwege alle toeristen. De bussen rijden dan af en aan het bergweggetje op en neer. Onze chauffeur is gelukkig zeer ervaren. Je krijgt steeds nieuwe vergezichten over de  bergen en helemaal beneden lijken de schepen in het fjord inmiddels wel van speelgoed. Na het passeren van de boomgrens wordt het  landschap ruiger en ligt er steeds meer sneeuw. Volgens de gids ligt er dit jaar meer sneeuw, omdat mei een koude maand was. Het record van sneeuwhoogte in de winter is 15 meter! Deze weg naar Geiranger is daarom ook 5 maanden per jaar gesloten. Helemaal boven op de top van de Dalsnibba is het – zoals verwacht – heel koud en winderig, zodat onze winterjassen goed van pas komen. Het uitzicht is wel fenomenaal, ondanks dat er weer meer wolken zijn gekomen. Na deze stop zakken we weer een stukje af naar het Djupvatn- meer (diep water meer). Dat is nog helemaal bevroren met een dik pak ijs en sneeuw. In het bijgelegen hotel/restaurant krijgen we een kopje thee en een lokaal appelgebakje. Het hotel is eind 1800 gebouwd voor de wegwerkers die deze route naar Geiranger hebben aangelegd. Op de terugweg naar Geiranger maken we nog één stop op een mooi uitzichtpunt richting het fjord. De gids vertelt heel wat achtergronden over het leven in zo’n afgelegen dorpje. De meeste inwoners zijn er geboren en weten dus niet anders. Ze hebben er dan ook geen moeite mee dat ze ‘s winters drie maanden lang geen zon kunnen zien. Het leven moet er gezond zijn, want men wordt hier gemiddeld erg oud. Misschien zit het geheim in de bruine geitenkaas, de Noorse lokale specialiteit.

Pas om 18:00 uur zijn we weer terug in Geiranger, maar gelukkig is de Deliziosa op ons blijven wachten. Met de laatste twee tenders gaan we terug aan boord en kleden we ons snel om voor het diner. De menukaart lijkt in eerste instantie wat tegen te vallen, maar uiteindelijk hebben we na ruim een uur weer een heerlijk 5 gangen diner achter de kiezen, haha!

Op ons balkon genieten we nog even van de uitzichten, terwijl we weer door de fjorden varen. En later op de avond gaan we weer een paar cocktails halen bij “onze” bar. Vanavond een banana daiquiri en een black russian, mmmm…!

Morgen weer een dagje dobberen richting de Noordkaap.