Op zee

Vandaag worden we pas laat wakker, tegen een uur of 9:00. Bij het ontbijt zien we dat we de Turkse noordkust alweer aan het naderen zijn. Vannacht zijn we dus de hele Zwarte Zee overgestoken. Na het verorberen van de versgebakken eitjes (je kunt ze hier krijgen zoals je ze hebben wilt), kijken we even op het dek hoe we de Bosporus binnenvaren. De loods is weer aan boord. Al snel kiezen we er toch voor om dit vanaf ons eigen balkon verder te gaan bekijken. Je staat daar een stuk rustiger dan aan dek en we hebben er uitzicht naar beide kanten.

We varen door de bochtige zeestraat heen, soms dicht bij de kant, dan weer wat verder weg van de rotskusten. Het valt ons weer op dat er heel veel gigantische Turkse vlaggen wapperen op de heuveltoppen aan beide kanten van de Bosporus. Je kunt duidelijk niet missen dat je hier door Turks grondgebied vaart. Hoe dichter we bij Istanbul komen, hoe drukker het op het water wordt met veerbootjes tussen Europa en Azië. We passeren de twee bruggen en krijgen dan zicht op de stad. Op onze plek aan de kade ligt nu de Nieuw Amsterdam van de Holland Amerika Lijn. We varen nog eens langs alle highlights (Topkapi, Aya Sofia en Blauwe Moskee) en zien dan langzaam de stad in de verte verdwijnen.

Bij de lunch treffen we onze ober Victor, op het moment dat we onze borden al leeg hebben. Hij vraagt of we ook de paella hebben geprobeerd. We antwoorden van niet, vanwege de vis. Daar neemt hij geen genoegen mee en we moeten wachten totdat hij een portie voor ons regelt zonder vis, maar met alleen groente. En ja hoor, daar komt hij terug met een bord vol paella, zonder vis! Lekker, maar wel een beetje een zware lunch zo, haha! We kregen er natuurlijk ook nog een toetje bij van hem: een bordje churros met chocoladesaus, pfffffffff!

Even uitbuiken in de sauna is nu een goed idee. Het is er weer goed toeven en we hebben mooi zicht op de drukke vaarroute hier. Daarna gaan we lekker op het balkon een boekje lezen en ondertussen wordt onze vaarroute weer een stuk smaller. We zitten nu in de straat van de Dardanellen, de verbinding tussen de zee van Marmara en de Egeïsche zee. Ons laatste stukje Turkije, op weg naar Piraeus.

Vanavond is het Italiaanse avond bij het diner. We kleden ons in het groen (rood en wit erbij wordt een beetje lastig met onze garderobe) en zakken af naar dek 2. Na het hoofdgerecht is het zover: “O sole mio” klinkt door de eetzaal en er wordt massaal met de servetten gezwaaid. Die hebben we gelukkig goed schoon gehouden! Daarna is het dansen geblazen. Dit jaar hebben we obers, dus zijn de dames aan onze tafel aan de beurt. Vervolgens denkt Jeroen mee te kunnen gaan met de polonaise, maar hij wordt eerst nog gestrikt voor een rumba dansje met de twee obers… Tot slot nog de levendige dans van de crew van het restaurant op “Volare” en dan kunnen we door naar de heerlijke toetjes van vandaag: tiramisu en de cannoli. De borden zien er uit als een plaatje, en zo smaakt het ook!

Na het diner halen we onze gratis foto van de cocktail party op. Die moet je zelf uit grote stapels vissen, waar niet iedereen even voorzichtig mee omgaat… Van de fotoverkoper krijgen we in het voorbijgaan nog wel een kartonnen mapje om de foto in te doen. Dat is dan weer heel aardig.

Bij terugkomst in de hut alweer een nare verassing voor wat betreft de excursie naar Kaap Sounion. Want in de Today wordt er helemaal geen vertrektijd meer genoemd voor deze excursie. Co gaat naar beneden voor informatie, maar omdat we deze excursie in het Frans/Italiaans gaan doen, staat de vertrektijd ook alleen maar in de Franse en Italiaanse versie van de Today… Om 8:00 uur verzamelen. Morgen weer vroege vogel spelen dus.