Dinsdag 9 december 2014

We hadden vannacht weer een uurtje langer. Het tijdsverschil met Nederland is nu 2 uur vroeger. De zee is weer onrustig maar het schip houdt zich redelijk. Op af en toe een vreemde stap na, hebben we er weinig last van. Wel zijn de zwembaden weer leeg. Morgen wordt het nog spannender: dan wordt onweer verwacht.

Na het ontbijt gaan we weer een rondje over het dek. Hoewel de zon ontbreekt is de temperatuur goed. Zo ongeveer 22 graden. Dus Jeroen heeft zijn korte broek uit de kast gehaald.

Dit keer gaan we in de ochtend van de sauna genieten. In het stoombad is het erg druk, maar de sauna is rustig. Het lijkt erop dat die voor veel mensen te warm is. Wederom is het na de sauna buiten goed vertoeven en de tijd vliegt weer om. We zien dat onze slippers de nodige slijtage gaan tonen. Het zijn ook goedkope slippers die we de vorige cruise gekocht hadden. Na de lunch maar even kijken of ze die ook aan boord verkopen.

Tijdens de lunch worden we door een Nederlands stel aangesproken dat we deze ochtend niet bij een presentatie van de Nederlandse hostess Ada waren. Zij hadden blijkbaar eens goed om zich heen gekeken om te zien wie er allemaal waren. Het is aanleiding voor een leuk gesprek. Dit stel woont op Curaçao en ze gebruiken cruises om de oversteek te maken naar Europa en terug omdat dit veel goedkoper is dan vliegen, als je tenminste een last minute boekt. De man zit in het vastgoed en heeft o.a. winkelpanden in Hoorn en Goes, of eigenlijk in heel Nederland.

Na de lunch dus even langs de shops. Helaas zijn daar alleen dure opgepimte slippers voor dames te krijgen, maar de verkoper denkt dat de goedkope versie misschien te krijgen is tijdens een actie-verkoop om vier uur in de Grand bar.

Zo laat is het nog niet dus gaan we lekker zitten lezen op ons balkon. Als we over de zee staren zien we alleen water. Ook geen andere schepen meer. Het voelt als het uitzicht van Noach vanaf zijn ark. Ook denken we aan de ontdekkingsreizigers die het ooit als eerste aandurfden om zich zover op zee te wagen. Toen nog met het idee aan de horizon van de aarde af te kunnen vallen.

De boeken die we lezen zijn boeiend en nodigen steeds uit tot verder lezen. Co leest “De Helft van mijn Ziel” van Violet Leroy. Het is het derde boek dat hij van haar leest en dat terwijl Co helemaal geen lezer van boeken is. Jeroen leest “Inferno” van Dan Brown. Beide boeken schieten inmiddels aardig op.

Om vier uur gaan we naar de Grand bar en daar worden tafels met producten opgesteld. Het lijkt wel of de dol dwaze dagen van de Bijenkorf gaan beginnen als de linten bijna opengesteld worden. Helaas niet de slippers die we zoeken dus werken we ons uit het mierennest van shoppende koopjesjagers en gaan nog wat drinken aan de Atriumbar.

Als we dat gedaan hebben lopen we langs de tafel waar de Nederlandse hostess zit en maken en babbeltje met haar. Ze was tijdelijk van dit schip overgeplaatst naar een ander schip omdat ze daar veel oudere Nederlanders aan boord hadden, die behoefte hadden aan wat Nederlandse uitleg. We spreken wat met haar over de verschillende schepen van Costa en het ruige weer. Daarbij vertellen wij dat we daar op de NeoRomantica ook best mee te maken hadden maar dat het schip waar we nu op zitten, veel stabieler is. De hostess vertelt ons dat de NeoRomantica bekend staat minder stabiel te zijn. Dat komt hoogstwaarschijnlijk omdat er bij de verbouwing extra etages op gezet zijn, waardoor het schip uit balans is geraakt.

We frissen ons even op in de hut voor we naar het diner gaan. Weer heerlijk gegeten met o.a. gnocchi en een cordon bleu van kalkoen. Dit keer gaan we daarna niet naar de hut, maar doen we een drankje bij de bar. We willen vanavond wel eens naar het theater. Steeds krijgen we de vraag of we de show gezien hebben, dus nu maar eens doen. Het theater zit al behoorlijk vol als we er binnen lopen. Op het balkon zijn gelukkig nog wat plaatsen over, wel met een beetje beperkt zicht achter een pilaar. Voor goede plaatsen moeten we een volgende keer dus beter op tijd zijn.

Het is een leuke korte show met wat dans, liedjes en twee acrobaten die verschillende acts doen. Eén van de acts is extra moeilijk omdat ze op elkaar balancerend allerlei poses maken terwijl het schip roet in het eten probeert te gooien door onverwacht een schommeling te maken. Bij één pose is dat ook de nekkenbreker. Hij moet drie keer over, maar het publiek is onder de indruk en begrijpt waarom het niet soepel verliep.

Terug naar de bar. Op zo’n schip kom je natuurlijk in contact met andere mensen en daar zitten kleurrijke figuren bij. Komen we op terug als we wat minder te vertellen hebben. Overigens is het schip de afgelopen dagen ook nog kleurrijker geworden door de kerst-versiering.