Dodoni en Igoumenitsa

Vandaag is het opnieuw heerlijk weer in Parga: zonnig en een graad of 30. De meloenenman galmt alweer door de straten. Heel veel spullen worden hier met een pick-up auto verkocht, van meloenen, aardappels en uien tot plastic tuinstolen aan toe. Je ziet ze overal rijden en je hoort ze vooral hun waren omroepen.

Na het ontbijt besluiten we de auto te pakken en naar de opgravingen bij Dodoni te rijden. Dat is ongeveer 90 km van Parga, via de route door de bergen. Al snel heeft Jeroen het idee dat we verkeerd rijden, dus zetten we Nokia routeplanner weer in. Handig toch, die dingen. Ingrid stuurt ons met een rondje om de kerk weer terug op het goede pad. Bovenop de kerk ziet Co trouwens een ooievaar zitten op een nest. We hebben er al meer gezien. De eerste keer dacht Co nog dat het kunst-vogels waren, ha ha!

We rijden met het nodige bochtenwerk over de bergen heen. Soms zie je een wegversmalling voor een aardverschuiving, waarbij één van de weghelften (het deel aan de afgrondkant) een stuk naar beneden is gezakt, en dan weer een wegversmalling, omdat er nog een eeuwenoude schuur in de bocht staat opgesteld. De Grieken maakt het allemaal niet uit, die stuiven overal met duizelingwekkende snelheid voorbij, inclusief wegwerkers. Als langzame toerist ga je dan gewoon zoveel mogelijk rechts rijden, dan halen ze je makkelijker in. Onze Fiat Grande Punto heeft trouwens niet veel fut bergop, dus we tuffen wat langzamer omhoog dan omlaag.

Na anderhalf uur komen we aan bij Dodoni, het oudste heiligdom van Griekenland. Al in 1.400 voor Christus was hier een orakel en werden goden van de aarde en van de eikenboom vereerd. Later kwamen er meer tempels en gebouwen bij, waaronder een groot theater met  ongeveer 18.000 plaatsen. Alle heiligdommen werden verwoest door de Romeinen en later eindigde de cultus door het christendom, die er een basiliek op bouwden. In 1875 werd de plek herontdekt. Het gebied is schitterend gelegen in een groen dal, achter de 2.000 meter hoge berg Tomaros. In het theater worden nog elk jaar antieke drama’s opgevoerd. Er zijn verschillende archeologen bezig op het terrein en onderhoudsmannen halen zoveel mogelijk groen van de oude bouwwerken. We nemen de nodige foto’s en eten dan een paar broodjes bij het restaurantje op het terrein. Klik op panorama foto voor grote weergave.

Inmiddels is het alweer half twee en het lijkt wat kort tijd om nog door te rijden naar de stad Ionannina. Daarom besluiten we via de havenstad Igoumenitsa terug te rijden naar Parga. Daar leggen de grote ferryboten uit o.a. Italië aan in de haven. We zien hoe iedereen in rijen van drie, achteruit de boot op moet rijden, onder aansporing van een drukke Griek. Lijkt ons geen pretje. Verder is er in Igoumenitsa niet veel te beleven. Het is door de Duitsers in de tweede wereldoorlog verwoest en ziet er dus niet echt pittoresk uit. We klimmen nog omhoog om te kijken naar de resten van een oude vesting, maar daar is echt niks van over. Het geurt er wel heerlijk naar de dennebomen. De straat langs de kade is het meest gezellig, met veel terrasjes, maar ook met veel langsrijdend verkeer. We tanken daarom de auto maar snel vol (nu iets goedkoper: 1,73) en gaan op weg naar het zwembad bij ons hotel. Onderweg rijdt Jeroen per ongeluk nog een slang dood (als die niet al dood was)… Wat doet die dan ook midden op de weg??

Na de verkoelende werking van het zwembad krijgen we trek en vanavond eten we bij Villa Rossa, aan het begin van het Krioneri strand. Je hebt er een mooi uitzicht over de baai en de stad, precies tegenover waar we gisteravond zaten. Met een ijsje in de stad besluiten we de avond en schrijven nu op het terras bij het zwembad dit verslag, onder het genoegen van een ouzootje. Mmmm…

Orakel en rivier van de doden.

We worden gewekt door de wekker na een prima nacht. We gaan ontbijten en besluiten vandaag in de auto te stappen en naar het Nekromanteion te gaan. We gaan rijden door de bergen en op een gegeven moment zien we een uitgestrekt laag vlak land liggen. Dit is het gebied waarin Ammoudia ligt, een plaatsje aan de kust waar de rivier Acheron in zee stroomt. We kijken even rond in het plaatsje en bij het mooie brede zandstrand. Er zijn hier veel mogelijkheden om met een bootje de Acheron op te varen, maar wij rijden met de auto verder naar het plaatsje Mesopotamos, waar twee riviereren samenkomen: de Acheron en de Kokytos. Hier is ook het Nekromanteion, een ruïne van een oud orakel waar mensen met geesten van overledenen konden praten. We kijken daar rond en dalen langs een heel smal trapje af naar een kelder waar het uiteindelijke contact met de geesten moest plaatsvinden.

Vervolgens rijden we door naar Glyki. De Nokia routeplanner stuurt ons over een onverhard landweggetje, wat veel stof doet opwaaien, maar wel een leuk uitzicht geeft. Bij Glyki komen veel bronnen in de Acheron uit. De mensen dachten vroeger dat de rivier van de doden (de Styx) hier ook in uitstroomde. Het water is helder en zo nu en dan komen er bootjes langs raften en mensen te paard die deels langs en deels door het water gaan. We gaan wandelen stroomopwaarts langs het water nadat we een lunch hebben genoten. Op een gegeven moment kun je niet meer verder behalve door het water. Jeroen heeft zijn crocks bij zich en gaat het koude water in tot aan zijn knieën. Het is verstandig om niet met blote voeten het water in te gaan want er kunnen scherpe stenen in liggen.

Het is ondertussen ongeveer half drie en we stappen weer in de auto terug naar het hotel waar we half vier aankomen. We gaan weer even lekker bij en in het zwembad relaxen voordat we gaan eten.

Om half zeven dalen we de helling af naar het centrum en strijken neer bij een Italiaans restaurant Ostria, wat niets met Oostenrijk te maken heeft, maar herberg betekent in het Italiaans (zegt Google). Het restaurant ligt aan het einde van de boulevard van Parga en geeft zo een schitterend uitzicht over de stad en het eilandje Panagia voor de kust.

Jeroen begint een Parma-menu met parmaham met meloen en daarna chicken parmesan. Co begint met een gebakken fetakaas met honing en daarna neemt hij de chicken mozarella-pesto. Het smaakt erg goed en een kat, die we gisteren ook bij het andere restaurant verderop hadden gezien, houdt ons gezelschap. Ze krijgt een paar stukjes parmaham en stukjes kip. We hebben er weer een prima huis-rose bij. Na ons toetje krijgen we nog een likeurtje van het huis dat we nog niet kennen. Er zit een kaneelsmaakje aan en het is erg lekker. Het blijkt Tentura te heten (alweer: Google).

Na het eten lopen we nog naar de kerk van Parga die we nu van binnen kunnen bekijken omdat  we nu beiden een lange broek aan hebben en daarna lopen we nog even langs de kust en proberen een paar foto’s te maken van Parga met verlichting.

Terwijl we naar ons hotel terug lopen zien we toch steeds meer katten. Bij de vuilnisbakken met name. Er zijn er niet veel, maar het lijkt wel of ze ook pas in het donker te voorschijn komen.

Op onze kamer nemen we nog even een wijntje en straks gaan we nog even aan de bar zitten als er plaats is want zojuist was die druk bezet.

Kasteelheren op vakantie

Nog even terugkomen op gisteravond. We hebben na het typen van ons blog nog heel gezellig met barvrouw Giota beneden aan de bar gezeten. Vanwege de extreem lange dag en de al genuttigde alcohol wilden we het op fris houden, maar Giota kon het toch niet laten een kleine cocktail met Disaronno en ananassap voor te zetten: heerlijk!

Vanmorgen gelukkig zonder kater opgestaan. Halverwege de nacht hebben we toch maar de airco aan gedrukt, omdat het anders te warm werd in de kamer. Bij het zwembad een lekker ontbijtje genomen met verse broodjes en Griekse yoghurt.

We besluiten om vanmorgen meteen maar het oude kasteel van Parga te gaan beklimmen. We zoeken onze weg door de gezellige trapstraatjes met allerlei winkeltjes en staan dan opeens voor de Venetiaanse poort. Parga is heel lang uit handen van de Turken gebleven, maar uiteindelijk hebben die toch een periode de macht overgenomen. De meeste bewoners zijn toen ook uit Parga vertrokken. Hoger op het oude kasteel vind je de poort van de Turkse veldheer Ali Pasja, met als wapen de dubbele adelaar. Op de top is een ruimte waar Ali Pasja een badkamer had, van waaruit hij een uitzicht had over heel Parga en omgeving. Vanaf het kasteel kun je ook naar andere kant van Parga kijken, waar het mooie zandstrand van Valtos ligt. Het lijkt daar een stuk rustiger dan op het Krioneri strand in Parga zelf.

Hierna dalen we weer af naar de stad en scoren ondertussen de tweede knuffel van de vakantie: een “I love Greece” beertje. We lunchen weer bij Jevse aan de boulevard met een pita gyros en lopen dan terug naar het hotel om de auto op te halen. We gaan nog een ritje maken naar Sivota, een kustplaatsje verderop naar het noorden. Daarvoor moeten we eerst de gigantisch steile helling van het hotel af, wat gelukkig geen probleem is. Daarna tanken we voor de ongelooflijke prijs van 1,83 per liter de auto vol en gaan vervolgens op weg.

Bij het bergdorpje Anthoussa wordt de weg zo smal dat een tegemoetkomende vrachtwagen voor wat problemen zorgt. Gelukkig komen we met wat manouvreren zonder krassen langs elkaar. Helaas is de parkeerplaats bij Anthoussa helemaal vol, zodat we maar gewoon doorrijden richting Sivota. Verderop zien we politie met zwaailichten staan. Er blijkt een kleine bosbrand te zijn. Het lijkt erop dat de boel onder controle is en we mogen ook gewoon doorrijden. De bergen om Parga heen zijn mooi groen en hier en daar heb je mooie uitzichten over de kustlijn. In Sivota parkeren we de auto en lopen richting de boulevard. De haven ligt vol met luxe (zeil)jachten. Het is een aardig plaatsje, maar ja, Parga is eigenlijk zo mooi, dat het lastig zal worden om dat nog te overtreffen in deze vakantie.

We besluiten weer terug te rijden naar Parga en nemen nu de route die meer langs de kust volgt. Er zijn een heleboel kleine baaitjes met strandjes bij Sivota in de buurt. Dat ziet er heel mooi uit. Terug bij Hotel Enetiko nemen we weer een verfrissende duik in het zwembad en genieten we van de zon. Er drijft opeens een regenbui voorbij, maar het blijft bij een donkere wolk. Wel minder is de overlast van een luidruchtig Nederlands gezin met kinderen… Je schaamt je zo bijna voor je nationaliteit.

Omdat we nog een banaan en een tosti bij het zwembad hebben gegeten, gaan we wat later dineren. Dit keer gewoon in het centrum aan de boulevard. Nadeel van Yannis was namelijk dat we daar gisteren behoorlijk lek zijn gestoken door de muggen… We hebben vandaag zin in giouvetsi (een kalfsvlees schotel met pasta-rijst) en dat hebben ze op de kaart bij Taverne Arkoudas. We worden door twee vrolijke mannen aan tafel gezet met een woordje Nederlands (hoeft helemaal niet, maar van hun was het wel leuk) en we krijgen meteen een ouzo van het huis. Er lopen twee katten rond bij het restaurant, maar ze zijn nogal kieskeurig met hun aandacht. Het lijkt erop dat er in Parga geen zwerfkatten probleem is. We zien maar weinig katten buiten en die zijn meestal goed verzorgd. De voorgerechten komen eraan: de dolmades van Jeroen smaken fantastisch en de uiensoep van Co is ook prima. De giouvetsi smaakt best goed, maar we hadden er iets meer van verwacht. Als verrassing krijgen we ook nog een toetje van het huis, met meloen en een soort pudding-taart. Voor het belachelijke bedrag van 34 euro gaan we weer de boulevard op om nog een ijsje te halen. Het is gezellig druk in Parga en met alle lichtjes en dansende bootjes is het een prachtig gezicht. Zo nog even een borrel doen bij Giota aan de bar beneden.

De reis en meteen prijs.

Maandag 18 juli, 16:23 uur stappen we in de trein en gaan naar Schiphol. We hebben daar op de terminal  in het intercontinentale gedeelte een hotelkamer geboekt om voor de nachtelijke reis-activiteiten, nog een paar uur te kunnen slapen.

Het is niet heel druk op Schiphol en we zijn dus snel door de douane heen. We melden ons bij de incheckbalie van het Mercure hotel en hopen dat we al in de kamer mogen terwijl dat eigenlijk vanaf 20:00 uur is. We hebben geluk en mogen er al in. We droppen de koffers af en gaan een rondje door de terminal lopen. We eten wat bij de Mac en daarna gaan we naar onze kamer om een paar uur te slapen.

Iets na half 1 worden we wakker en gaan we douchen. We checken uit en gaan naar de balie om onze koffers af te geven. Eén voordeel van zo vroeg reizen is dat het nog niet zo druk is en we hoeven dus ook niet in de rij te staan om de koffers te droppen.

Ook bij de veiligheidscheck loopt het voorspoedig en dus zitten we ruim op tijd in de terminal om nog wat rond te lopen, hoewel de winkels nog dicht zijn, en wat te eten.

De vlucht vertrekt volgens schema om 4:30 uur en na wat wachten op de koffers, kunnen we de auto ophalen. Het is een Fiat Grande Punto. Niet erg schoon en geen volle tank, maar we gaan op weg. Het is ongeveer 60 KM naar Parga en dat gaat niet met hoge snelheid. Vaak is ook onduidelijk hoe snel je daadwerkelijk mag en op een ander moment zit je gewoon achter traag verkeer vast.

Ons hotel ligt aan een steile helling. Onze Punto heeft het zwaar maar redt het. We parkeren en melden ons bij de receptie. Daar worden we bijna als bekenden ontvangen. Vrienden van ons, Peter en Bert, zijn hier in mei geweest en hebben lekker gekletst met de mensen van het hotel hier. Ze hadden onze komst ook al aangekondigd en dat was zo goed blijven hangen dat ze meteen wisten wie wij waren.

De kamer is nog niet beschikbaar en terwijl we op het terras zitten te wachten, krijgen we een cola van het huis aangeboden. Eerder dan verwacht was de kamer beschikbaar en gaan we drie trappen op naar boven en krijgen daar een ruime kamer met een terras achter. In dekamer hebben we een mooi uitzicht op de baai en omliggende bergen.

We pakken wat spullen uit, verkleden ons en gaan te voet naar de stad om Parga te verkennen. Een mooie stad tegen de bergen op gebouwd. We nemen een lunch in Griekste stijl bij Jefse aan de boulevard, met gyros en vervolgen onze weg, langs het water en door kleine nauwe straatjes. Klik op deze foto voor betere weergave:

Mede vanwege de conditie van Co, na ziek te zijn geweest en nog steeds herstellende, gaan we rond half 3 weer naar het hotel. We kleden ons weer om, maar nu voor het zwembad. Daar verblijven wij tot ongeveer 18:00 uur zowel in als naast het zwembad. We maken kennis met Giota, een andere medewerkster van het hotel die werkelijk dol is op Peter en ons begroet alsof ze al lang op ons heeft zitten wachten en alsof ze ons al heel lang kent. Ze hangt meteen om onze nek en is blij dat we er zijn. We worden er gewoon verlegen van.

Als we naar de taverne van Yannis gaan om te eten, en we daarvoor even om moet kleden, treffen we in onze kamer een fles rode wijn aan namens Giota en Badin.  Aangenaam verrast en bij deze: Peter en Bert, bedankt voor jullie voorwerk.

Bij Yannis, naast de camping, eten we de voor ons gebruikelijke tzatziki, feta saganaki en de Yannes schotel van de grill. Daarbij een halve liter rosé en van het huis een ouzo toe. Tja, die fles wijn zal er straks wel in hakken.

We lopen nog een rondje door Parga en dan beklimmen we te voet weer de helling en de drie trappen van het hotel. Dag 1 zit er op en met die fles wijn, voelen we ons prijswinnaars.

Inpakken en klaarmaken voor vertrek

Vandaag zijn we rustig aan het inpakken. Straks gaan we naar Schiphol en daar hebben we een hotelkamer op de terminal om een paar uurtjes te slapen voor we de koffers gaan afgeven en aan de reis beginnen. Hier volgt ons reisschema:

Reisgegevens Griekenland 2011

Heenreis:

Dinsdag 19 juli 2011

Transavia      HV 789
Amsterdam   04:30 uur
Preveza         08:20 uur

Terugreis

Dinsdag 2 augustus 2011

Transavia      HV 790
Preveza         09:05 uur
Amsterdam   11:10 uur

Hotels

Dinsdag 19 juli tot zondag 24 juli
Hotel Enetiko
Parga
Telefoon: 00 30 – 268 403 29 00
http://www.pargadanai.com/enpage2.html

Zondag 24 juli tot woensdag 27 juli
Nikolas Guest House
Koukouli
Telefoon: 00 30 – 265 307 17 21
http://www.koukouli.com/index.asp?PageID=1

Woensdag 27 juli tot zaterdag 30 juli
Hotel Odysseon
Kalambaka
Telefoon: 00 30 – 243 202 23 20
http://www.hotelodysseon.gr/

Zaterdag 30 juli tot dinsdag 2 augustus
Hotel Margarona
Preveza
Telefoon: 00 30 – 268 202 43 60
http://www.margaronaroyal.gr/