Zondag 20 maart 2016

Het schip ligt al in de haven van Marseille als we wakker worden, ondanks dat we gisteren een uur later zijn vertrokken uit Savona. In de verte zien we vanaf ons balkon de stad, met op de heuvel de Notre Dame de la Garde. Maar wij hebben vandaag een andere stad op het programma staan en dat is Aix en Provence. Eigenlijk hadden we een excursie geboekt naar Arles en St Remy. Maar vanwege onze Perla Diamante status van het Costa Club lidmaatschap kregen we het aanbod om deze excursie te doen. Voordelen zijn dat het om een beperkte groep gaat en dat de excursie altijd doorgaat, ongeacht het aantal deelnemers. Dus hebben we omgeboekt naar deze excursie.

Als we na het ontbijt van boord af gaan, blijkt dat we vandaag de enige twee deelnemers zijn voor deze excursie. Bij het omboeken was dat al gemeld en kennelijk is er niemand meer bij gekomen met de Perle Diamante status. We horen dat we busnummer 14 hebben en tot onze verbazing staat daar gewoon een grote touringcar voor ons klaar. De gids en de chauffeur zijn ook verrast door het lage aantal deelnemers, maar we vinden het eigenlijk met z’n vieren allemaal net zo prettig. Geen gedoe met plaatsen in de bus of mensen die niet op tijd terug zijn.

We vertrekken vanuit een halfbewolkt Marseille naar Aix. De eerste stop is het huis waar de schilder Paul Cezanne heeft gewoond. Een mooi landhuis (gefinancierd door familie…), met toen nog uitzicht op een mooie berg in de omgeving. Eenmaal in Aix en Provence aangekomen gaan we met de gids op stap. Hij komt oorspronkelijk uit Spanje, maar spreekt gelukkig ook goed Engels. Met ons als enige twee gasten heeft hij veel tijd om te vertellen en om wat extra plekken in de stad te bezoeken. We krijgen dan ook heel veel informatie van hem.

We zijn al vroeg in Aix en de kathedraal met aanliggend klooster blijkt nog gesloten. Wel staan er voor de kerk een aantal vrouwen olijftakken te verkopen. Het blijkt Palm Pasen te zijn. Je kunt dan je takje met wijwater zegenen in de kerk en deze mee naar huis nemen om je huis te kunnen wijden. Jeroen koopt ook een olijftakje bij een van de vrouwen.

We lopen verder door het oude centrum van Aix met zijn rijke historie. Het is teveel om allemaal te vertellen in dit verslag. Het feit dat de Parijse adel er graag de zomers doorbracht, betekent in ieder geval dat zij het ook een fijne plek vonden. De gids wijst ons in een straat nog op bepaalde smeedijzeren hekjes voor de ramen. De vormgeving van deze hekjes was een aanwijzing dat ze hier de “dames van plezier” konden vinden in vroeger tijden. Verder wijst hij ons op de vele fonteinen in de stad die vaak bemost zijn. Dit komt omdat ze door lauwwarm bronwater worden gevoed. Dan lopen we nog even terug naar de kathedraal om te kijken of die al open is. Dat is het geval, maar de mis gaat net beginnen. We lopen zachtjes opzij naar het oudste gedeelte van de kerk, uit de romaanse tijd. De kerk is gebouwd op een plek waar vroeger de Romeinse tempel van Apollo stond. De corinthische zuilen zijn hergebruikt in de vroeg christelijke kerk. Later is er in de gotische tijd weer een stuk aangebouwd.

Op het punt waar we normaal gesproken een uur vrije tijd zouden krijgen, overlegt de gids met ons over onze wensen. We bieden hem een kopje koffie op het terras aan en daarna lopen we nog met hem naar een andere kerk, die gelinkt is aan de vroegere orde van de Tempeliers. Daar is net de mis van Palmzondag afgelopen en hebben we dus ook een kans om binnen te kijken.

Dan lopen we via de grote brede boulevard met de fonteinen terug naar de bus en rijdt de chaufeur ons keurig terug naar het schip. De rest van de middag brengen we voor de laatste keer in de spa door. Het is ondertussen bewolkt geworden dus we hadden geluk met het mooie weer in de ochtend.

Dan gaan we voor het laatste diner van deze reis naar het restaurant. De menukaart valt ons wat tegen, maar we bestellen wat ons het beste lijkt en uiteindelijk blijkt het allemaal heel goed te smaken. Beter zo dan andersom. We nemen afscheid van onze obers met het maken van een foto van ons met de obers.

In onze hut vinden we de labels voor de koffers en even later komt Nedy, onze cabin steward de informatie brengen waaronder de tijden dat we van boord gaan. We nemen afscheid. We hebben geen klachten en zijn blij met zijn werk, maar ook met het persoonlijke contact, de gesprekken op de gang die we met hem hadden.

Nog even een paar drankjes en dan inpakken. De koffers moeten zo de gang op en dan kunnen we naar bed. Het was een heerlijke cruise op een heel fijn schip met 1 groot nadeel: het duurde te kort.

Morgen de reis naar huis. Als er dan nog iets bijzonders gebeurt, maken we daar nog een verslagje van. Anders is dit het laatste verhaal van deze reis en danken we iedereen die het gelezen heeft voor hun aandacht.

Wederom onze dank naar onze oppas Ed.

Zaterdag 19 maart 2016

Savona is de stad waar we ondertussen 3 keer een cruise zijn begonnen en 2 keer zijn geëindigd. Als we in Savona opstappen, vliegen we op Milaan, Linate airport en worden dan door Costa per bus naar de boot gebracht en andersom. Nu kunnen we Savona eens bekijken. Daarom hebben we ook besloten om deze cruise in Barcelona te beginnen.

Het is mooi weer, maar voor de zekerheid doen we nog een licht jack of trui aan. Als we van boord gaan zijn veel gasten die hier eindigen al vertrokken. De hal met koffers oogt al aardig leeg. Er blijken vandaag maar liefst 3 schepen van Costa in Savona te liggen, De Mediterranea en de Fascinosa liggen hier vandaag ook. Via een draaibrug loop je zo naar het stadje toe. Auto’s moeten een stuk omrijden om bij de terminal te komen. Savona is niet groot en de bezienswaardigheden zijn niet veel, maar we maken een fijne wandeling door het middeleeuwse centrum waarbij we o.a. diverse kerken, de kathedraal en als laatste het fort aandoen. Ondertussen zijn jas en trui uit gedaan. Vanaf het fort is het niet ver meer terug naar de boot en daarom lopen we via het oude haventje weer naar het schip. De hal van de terminal zit vol met wachtende nieuwe passagiers. Hier gaan de meeste mensen van en aan boord.

Na de lunch gaan we naar de Samsara spa want we hebben vandaag de razul geboekt in de herkansing. Omdat we vroeg zijn doen we eerst een rondje sauna en daarna melden we ons voor de razul. Ze zijn er mee bezig dus we gaan even in de winter garden zitten om te wachten.

Wat ons opvalt is dat er heel veel motoren en auto’s rijden over de gebruikelijke toegangsweg tot Savona en verder geen verkeer. Als er dan ook nog een helikopter bij komt, wordt duidelijk dat er een wielerwedstrijd gaande is. Na de renners komt het normale autoverkeer weer op gang.

Dan komt Nataschja binnen en verteld met veel schaamte dat de razul weer niet gaat lukken omdat het stoombad niet wil werken. Ze biedt ons aan de ruimte te gebruiken met een privé-bubbelbad en daar staan dan ook alle producten klaar om te scrubben, een gezichtsmasker en een klei-behandeling van het lichaam te doen.

We accepteren dit alternatief. We hoeven er immers ook niet voor te betalen. We gebruiken niet alles wat ze heeft klaargezet. We scrubben, nemen een gezichtsmasker en daarna smeren we ons in met de geprepareerde klei. Daar zit mint in en daardoor voelt de kleilaag koud aan.

Na deze middeltjes gaan we gewoon nog even een rondje sauna doen, terwijl de nieuwe gasten mogen opdraven voor de security-drill. De aankondiging en het alarmsignaal krijgen we luid en duidelijk mee en het lijkt erop dat een paar gasten in de sauna ontdekken dat ze elders moeten zijn.

We gaan terug naar onze hut en kleden ons weer aan (in plaats van de badjassen waarmee we tussen Samsara en de kamer lopen). We gaan naar de bar op 11 hoog op het achterdek maar daar was het nu een gekkenhuis, zoveel mensen die bij de bar een drankje wilde bestellen. Rustig even afwachten dus en terwijl we daar aan de bar zitten, vertrekken we met ongeveer een uur vertraging naar Marseille.

In de eetzaal is goed te merken dat veel gasten gewisseld zijn. Twee grote tafels die onder onze obers vallen waren nu direct bezet en ze hadden het dus nu een stuk drukker. Afgelopen tijd waren die gasten zo laat dat wij al bijna klaar waren.

Voortreffelijk diner opnieuw vanavond, met een heerlijke malse slow-cooked prime rib en vooral het toetje mocht er zijn: een chocolade en vanille cake, Genuaanse stijl.

Vrijdag 18 maart 2016

We worden al voor de wekker wakker als we de baai van La Spezia binnenlopen. De opkomende zon staat vrolijk op ons balkon te schijnen. Dit is de thuishaven van de Italiaanse marine en dat is duidelijk te zien aan het aantal schepen dat hier ligt. Achter de stad kijken we uit over de heuvels van Ligurië en daar weer achter zijn de besneeuwde toppen van de Apennijnen zichtbaar. Mooi!

Om 7:30 uur gaan we naar het ontbijt, dan hebben we nog ruim voldoende tijd voor de start van de excursie om 8:45 uur. Dit keer hoeven we niet ergens op het schip te verzamelen, maar mag iedereen tegelijk naar de uitgang. Nou, dat levert natuurlijk een enorme mensenmassa op. Eenmaal op de kade staan daar de medewerkers van de tourdesk en krijg je je busnummer te horen. Wij krijgen nummer 8 en dat betekent dat we direct weer aan boord gaan van een andere boot. De excursie van vandaag vindt namelijk helemaal per boot plaats. Daarover waren we al geïnformeerd. Eerder ging men dan met de trein terug naar La Spezia.

Er is gelukkig nog plek op het bovendek buiten. Het is heerlijk weer, strakblauwe lucht en amper wind. Voor een eventuele frisse zeewind hebben we toch maar een trui meegenomen. Van onze gids Diego krijgen we een audio-guide met een oortje. Er zijn namelijk wel 5 of 6 talen aan boord en zo kan iedere gids in zijn eigen taal direct in je oor praten.

De eerst stop van vandaag is Porto Venere. Dit plaatsje ligt aan het begin van de baai van La Spezia. De gekleurde huizen aan de haven maken het een pittoresk plaatsje. De vesting dateert al van de 12e eeuw. We krijgen een korte rondleiding van de gids tot aan de kerk van San Pietro. Deze ligt op een rotspunt bij de zee en was een inspiratiebron voor dichters als Byron en Shelley, zo vertelt het verhaal. Deze streek heet ook wel de “Golf van de poëzie”. Daarna hebben we drie kwartier vrije tijd om rond te lopen. We klimmen omhoog bij de kerk en lopen door nog wat (trap)straatjes terug naar de haven van Porto Venere.

Dan gaat onze boot verder en komen we echt in het gebied van Cinque Terre, de vijf vissersplaatsjes die tot Unesco werelderfgoed behoren. We zullen er twee van de vijf bezoeken en de andere drie kunnen we in het voorbij varen bewonderen. Het eerste plekje is Riomaggiore. Dit dorpje is verbonden met het volgende dorpje Manarola, door de Via dell’Amore, een wandelpad langs de rotsen boven de zee. Voorheen waren de dorpjes zo geïsoleerd dat er nauwelijks werd getrouwd met iemand uit de andere plek. Voor de aanleg van de treinbaan in de jaren ’20 werd het pad aangelegd en de bewoners waren er zo blij mee dat ze vroegen of het kon blijven bestaan. Alle dorpjes zijn vandaag de dag nog steeds geïsoleerd door hun ligging tegen de steile rotswanden. Ze zijn slechts bereikbaar via één autoweg, een spoorbaan, wandelpaden of natuurlijk per boot. We zien ook een helikopter druk in de weer. Zo verplaatst men hier het gemakkelijkst (bouw)materialen.

We passeren het derde plaatsje, Corniglia, het enige dorpje van Cinque Terre dat niet aan de kust ligt, maar bovenop een heuvel. De bewoners moeten hier dus nog meer klimmen en klauteren dan in de andere plekjes. Het vierde dorpje is Vernazza en hier legt onze boot weer aan. We krijgen er de nodige vrije tijd om rond te lopen. Onze gids vertelt bij aankomst wel heel erg vaak hoe laat we bij de boot terug moeten zijn. Z’n microfoon staat namelijk continue open en hij spreekt aan land iedereen persoonlijk aan, wat we dus met z’n allen weer horen in onze oortjes. Voor de grap vragen we daarom bij het van boord gaan nog even expliciet aan hem hoe laat we nou ook alweer terug bij de boot moeten zijn. Enigszins geïrriteerd zegt hij 12:30 uur, en ziet ons dan in lachen uitbarsten. Ach ja, je had erbij moeten zijn. Bij een barretje halen we twee cola’s en een paar lekkere broodjes. Die kunnen we lekker buiten op het terras opeten. Het barretje is alleen zo klein dat er geen toilet is. Daarvoor worden we naar het station verwezen. Via de smalle straatjes komen we daar uit. Wachten voor een foto van de trein heeft echter geen zin, omdat die 45 minuten vertraagd is. We wandelen dus weer terug naar de boot om op tijd te zijn voor vertrek.

Dan komen we aan in Monterosso, het vijfde dorpje van Cinque Terre. Hier krijgen we twee uur vrije tijd, zodat er voldoende gelegenheid is om te lunchen. We verkennen het oude gedeelte van dit dorp en gaan bij een kleine pizzeria aan tafel. Ondanks dat we het kleine formaat pizza bestellen, komen er toch twee enorme borden uit de keuken Met de echte Italiaanse dunne bodem is dat echter geen probleem. Daarna wandelen we nog door de tunnel naar het nieuwe gedeelte van Monterosso, met een lange promenade langs het strand. En dan is het alweer tijd voor de boot terug.

De kapitein vaart op de terugweg nog een keer heel dicht langs alle dorpjes, voor een foto in de middagzon. En ook varen we heel dicht langs de steile rotswanden. Gelukkig niet té dicht… En dan komt uiteindelijk om 16:30 uur de Costa Diadema weer in zicht. Wat een heerlijk dagje varen was dit zo. Hebben we toch nog een soort van extra zeedag gehad.

Aan boord frissen we ons even op en gaan dan nog bij de poolbar een drankje halen voor het diner. En dan is het weer smullen geblazen in het restaurant. Dit keer hebben onze obers het wel heel erg rustig, want wij zijn de enige tafel die uit hun “wijk”, die is komen opdagen. Zo hebben we wat extra tijd om met ze te babbelen. Vandaag staat de cheesecake als toetje op het menu, dus dat is weer een feestje.

Nog even een bestelde foto ophalen en informeren naar een poloshirt in de shop en dan gaan we weer een cocktailtje drinken. Nieuw deze reis is de Baileys Banana Colada. Erg lekker hoor! Net een milkshake.

Donderdag 17 maart 2016

Geen excursie en geen bus naar Rome geboekt , dus we kunnen uitslapen. Echter we zijn redelijk op tijd wakker en gaan lekker ontbijten. Daarna gaan we eens de dekken wat nauwkeuriger verkennen want het is heel mooi weer. Warm genoeg voor een t-shirt.

Daarna gaan we Civitavecchia in. Dit plaatsje hebben we nog niet gezien. Het heeft een rijke geschiedenis als havenplaats van het oude Rome. We nemen de shuttlebus die ons naar een plek ergens in de buurt van de markt afzet. Dus eerst de grote markt verkennen en daarna verder dwalen door het plaatsje tot we weer bij de zee aankomen en zicht hebben op het fort en ons schip. Daar lopen we nog even een stukje over de boulevard, lekker in het zonnetje. Eigenlijk is het best te doen om naar het schip terug te lopen en na nog wat dwalingen in de buurt, gaan we dus te voet naar de boot. We komen mensen met koffers tegen die blijkbaar hun cruise vanaf hier gaan starten.

Na de lunch gaan we weer naar de Samsara spa. We komen daar een Nederlandse medewerkster tegen die we al kennen van de cruise in 2014 op de Costa NeoRomantica. Ze weet ons over te halen om een razul te doen. Dat doe je dan in een afgesloten deel van de spa waarbij je scrub en daarna modder op je smeert en daarmee een stoombad in gaat om daarna af te douchen. Tja, precies kunnen we het nog niet vertellen want onze afspraak is om 16:00 uur maar om 16:30 uur komt nog steeds niemand ons halen voor deze behandeling. Daarom besluiten we te annuleren, maar de dame die ons dan helpt schrikt hier zo van dat ze met ons wil kijken naar een ander moment om het alsnog te doen. Ze zegt daarbij zachtjes: you don’t pay. We zijn benieuwd of ze dat waarmaakt. Een korting had ook leuk geweest.

We hebben dorst gekregen dus gaan we nog wat drinken aan de bar op 11 hoog op het achterdek. De ober is wel in voor een praatje en probeert het eerst met voetbal…. uhhhhhhhh. Daarna wordt het onderwerp omgezet naar plaatsnamen die eindigen op dam. We leggen hem uit wat dam betekent en er ontstaat een leuk gesprek. Hij zal voor ons een speciale cocktail maken. We stemmen in, maar houden er rekening mee dat na zo’n cocktail de hoeveelheid eten op ons bord twee keer zoveel lijkt dan het is. Hij maakt een “sex on the beach” maar doet daar nog wat wodka bij, als we het goed begrepen hebben. Nou die gaat er makkelijk in.

Dan is het ook etenstijd geworden en gaan we direct door naar het restaurant. Onze hulp-ober blijkt ziek geworden en wordt vervangen door een jonge vent die heel enthousiast is om een praatje te maken en ook heel blij is met zijn baan. Het is zijn eerste contract. Het is Italiaanse avond dus na het toetje start de muziek en nodigen de obers gasten uit om te walsen. Gevolgd door de polonaise en daarna een optreden van een aantal obers bij de uitgang van het restaurant. De hele tent swingt mee. Servetten zwaaien door de lucht. Gezellig!!

Morgen excursie. Even kijken hoe laat we op moeten, maar dat zal wel vroeg zijn dus snel naar de bar, nog even bijtanken.

Woensdag 16 maart 2016

Gisteravond vertrokken we uit Palma de Mallorca met een paar onweersklappen. Vanaf ons balkon gaf dat wel een mooi gezicht op de zon achter de donkere wolken. De Costa Mediterranea vertrok vlak na ons, maar ging even verderop een andere richting uit.

Evengoed verliep onze nacht heel rustig en vanmorgen worden we wakker op een halfbewolkte Middellandse Zee. We doen het vandaag erg rustig aan op onze enige zeedag deze reis. Na het ontbijt gaan we even op ons balkon zitten, waar de zon inmiddels lekker op schijnt. Dat maakt het meteen heel aangenaam van temperatuur.

Om 11 uur gaan we naar dek 5 voor de VIP Cocktail Party met de kapitein, waar we als Perla Diamante clublid voor zijn uitgenodigd. We gaan weer op de op de foto met onze roerganger. En omdat het dit keer een select gezelschap aan clubleden is, gaat de hele directie bij de toast iedereen persoonlijk langs om even met de glazen te klinken. Aan het einde van de bijeenkomst praten we nog even met hospitality manager Marianne Tomassini, om haar de groeten te doen van Nuria Higes, de Engelse hostess op onze vorige cruise. Van haar begrijpen we dat we geluk hebben dat we niet een week eerder vertrokken zijn, want vorige week was iedereen hier zeeziek van de ruige zee… Nu is het gelukkig erg kalm op het water.

Na nog wat meer balkon-tijd gaan we lunchen. Daarbij raken we aan de praat met een stel uit Victoria, Canada. Het is hun eerste Costa cruise en ze hebben wel wat aanmerkingen op de gratis verstrekkingen van eten en drinken. Zo blijkt gratis koffie, water en thee alleen nog beschikbaar te zijn tijdens ontbijt, lunch, thee-tijd en diner. Nou ja, gelukkig hebben wij gewoon een all inclusive drankenpakket zodat we ons daarover geen zorgen hoeven maken. En dat er een paar uur per dag geen gratis voedsel te krijgen is, is voor ons gewicht wellicht net zo goed.

Na de lunch gaan we weer badderen in de Spa. Het is vandaag wel wat drukker omdat iedereen natuurlijk aan boord is. Toch is er ruim voldoende plek om tot rust te komen. We zien een paar vogeltjes af en toen een rondje om het schip vliegen. Die zijn waarschijnlijk meegelift vanaf Mallorca, want er is hier geen land in de buurt te bekennen. Morgen kunnen ze in Italië weer aan land gaan. Het is ondertussen behoorlijk zonnig dus oppassen dat we niet verbranden.

Als we opgefrist zijn, gaan we nog even langs de winkels en tikken daar een paar nieuw polo-shirts op de kop. Ook wisselen we nog onze excursie-tickets voor Marseille om. We hadden geboekt voor een excursie naar Arles, maar als Perla Diamante clublid mogen we voor een speciale prijs naar Aix en Provence. Deze excursie gaat bovendien gegarandeerd door, ongeacht het aantal deelnemers. En tot nu toe zijn wij de enige twee… Wie weet wordt het dus een VIP-excursie. Dat weten we over een paar dagen.

Dan gaan we snel omkleden voor ons gala-diner. Dit keer is het diner samengesteld door een Italiaanse sterren-chef, die tevens presentator is van de Italiaanse versie van het televise programma Master Chef. We genieten van de risotto fritata, de verfijnde ravioli, de malse biefstuk met pesto en venkel en chocolade mousse toe. Co vraagt nog om extra frietjes bij het hoofdgerecht, zodat het voor ons helemaal een feestje wordt. Als de kapitein in het restaurant arriveert, wordt direct het licht uitgedimd en gaat de muziek aan. De servetten draaien rond boven de hoofden en daarna volgt de toast met een glaasje prosecco. Geslaagd diner!

Aansluitend gaan we naar bar Bollicine, om een Aperol spritz te halen bij barvrouw Shela. Ze biedt ons er een bordje canapé’s bij aan. Lief van haar. Zelf heeft ze het vrij druk vanavond, omdat er veel volk komt voor een glaasje bubbels op de gala avond. Ze moet ook nog verse oesters opensnijden tussendoor.

Daarna kleden we ons snel om in wat luchtigers. Op de kamer vinden we de cadeautjes van Costa voor deze reis. Een model scheepje van de Diadema en ook nog een Swarovski speldje van een Costa-parel. Co speldt hem direct op en dan gaan we naar de Atrium bar voor onze cocktails. We genieten van de drankjes en de live muziek en dan is het wel weer mooi geweest voor vandaag.

Ondertussen varen we door de Straat van Bonifacio tussen Corsica en Sardinië door. Een zeestraat die berucht is om slecht weer, sterke stroming en verraderlijke rotsen. Maar gelukkig merken we daar weinig van. Vannacht varen we over de Tyrrheense zee door naar Civitavecchia.

Dinsdag 15 maart 2016

Ondanks dat we laat gingen slapen, worden we vroeg wakker. Het schip legt aan in Palma de Mallorca en we zien daar ook de Costa Mediterranea liggen. We zijn dus niet het enige cruiseschip hier vandaag.

Omdat we vroeg zijn, gaan we ontbijten in het restaurant op de derde etage. Dat is korter open dan het buffetrestaurant op 10. Maar hier kun je wel warme dingen bestellen, naast het buffet. Keuze uit bijvoorbeeld Engels-, Duits-, Mexicaans-, Zweeds-, Belgisch ontbijt en Eggs Benedict.

Voor Costaclubleden met Perla Diamante-status, zijn daar tafels gereserveerd en hebben we voorrang om daar te eten. Dat had onze ober ons gisteren ook verteld. Hij zag ons al aankomen en terwijl een collega ons naar de midden-ingang verwees, riep hij luid naar de zijdeur te gaan. Wat een service. Daar kregen we een tafel toegewezen in een deel dat ook enigszins rustig bleef. Wij kunnen hier best aan wennen.

Na het ontbijt nemen we de shuttlebus naar de stad. Dat gaat voorspoedig en we wandelen enige uren door de stad langs onder andere de Kathedraal en een Arabisch badhuis. Helaas vallen er wat druppels en begint de lucht wat donkerder te worden.

We nemen de shuttlebus weer naar de boot en gaan daar lunchen. Daarna gaan we naar de Samsara Spa om te genieten van de sauna. Het is mooi en ruim opgezet en op het dek is een groot stuk gereserveerd voor bezoekers aan de spa. Daarbij is er buiten ook een whirlpool. Binnen tref je een sauna (Rock sauna genoemd), tepidarium, caldarium, Aroma steambath, Thalaso whirlpool en de winter garden tuin (koele rustruimte). Omdat we daar niet met een camera lopen gebruiken we een paar foto’s die we van internet gedownload hebben.

Dan weer even naar de hut voor we naar het diner gaan. Even het internet op. Internet gaat nu niet meer op tijd maar op basis van de hoeveelheid data. Dat is even wennen want van onze telefoon weten we wel hoe snel het ongeveer gaat, maar met een laptop gaat het wellicht toch veel sneller. Daarom maar voor 3 Gigabytes betaald en het ziet er naar uit dat dat ruimschoots genoeg is want we hebben nog geen 10% gebruikt in 2 dagen.

Bij het diner nemen we vandaag ook de soep. Het is uiensoep. Lekker. Met het kaasplankje erbij hebben we vanavond 6 gangen, maar helaas staat er tegenwoordig geen ijs meer op de kaart. IJs is nu tegen betaling te krijgen bij een speciaal verkooppunt waar ze roomijs en sorbetijs verkopen. Hoewel Jeroen eigenlijk geen trek meer heeft, kan hij de verleiding toch niet weerstaan en bestelt ook een ijs…je? Heerlijk citroen sorbetijs.

Daarna gaan we nog even kijken wat het menu van het clubrestaurant biedt. Niets van dien aard dat we daar deze cruise een keer willen eten. We blijven gebruik maken van onze vaste tafel op de derde etage. Op dit schip is daarnaast ook de mogelijkheid om in andere restaurants te eten of van de open zitting gebruik te maken op de 10e etage.

Dan is het tijd om weer even lekker aan de bar een paar drankjes te nemen. We spreken iemand met een sterk Rotterdams accent die voor de eerste keer op een cruise is en die zijn ogen uit kijkt. Hij is helemaal overdonderd van de service en geniet er enorm van.

Het is mooi geweest. Nog even het verslag schrijven en dan slapen. Morgen de enige zee-dag. Lekker uitslapen en rustig aan doen. Ach er is vast wel wat te melden, dus morgen schrijven we gewoon weer een verslag(je).

Maandag 14 maart 2016

Als we wakker worden zien we de Costa Diadema in de verte al de haven van Barcelona naderen. We wachten even met badderen en ontbijten totdat we het schip zien aanleggen. We kunnen haast niet wachten om aan boord te gaan!

Na het ontbijt pakken we de koffer in en checken uit bij het hotel. De cruise terminal vinden we toch wel ietsje te ver lopen met alle bagage en daarom nemen we maar een taxi. Deze brengt ons snel naar de aanlegplaats van het schip. Dank zij onze Perla Diamante status kunnen we daar direct al onze koffers achterlaten en krijgen we volgnummer 1 om straks aan boord te gaan.

Na de security check en de controle van het paspoort en inschepingsformulier, worden we naar de bar in de cruise terminal begeleid en krijgen daar een drankje aangeboden. We gaan er nog even mee buiten op het terras zitten, want het is nog best mooi weer in Barcelona.

Tijdens het wachten gaat Jeroen nog op jacht naar een nieuwe zomerjas, want de jas die hij nu mee heeft is eigenlijk wel helemaal afgeschreven. In de winkeltjes vindt hij een jack van FC Barcelona. Past mooi bij de knuffel van Barca die we gisteren hebben gekocht.

Om kwart voor 2 gaan we alvast op de plek staan waar we straks aan boord mogen gaan. We stellen nog een paar mensen teleur die een veel hoger volgnummer hebben gekregen dan wij. Zij zullen nog een tijdje moeten wachten helaas. Even na 2 uur is het dan eindelijk zover en mogen we aan boord. We gaan eerst maar naar onze hut op de 8e etage. Die ziet er weer tiptop uit. We hebben opnieuw een hut aan de achterkant van het schip. Op het balkon kijken we nu uit over de haven van Barcelona en zien we ons hotel liggen. De koffers zijn afgeleverd in de hut. Ook de fles prosecco staat al voor ons klaar.

Voordat we de fles ontkurken gaan we eerst lunchen. De buffetten zien er prima uit en smaken ook goed. Daarna gaan we het schip wat verder verkennen. Het is het nieuwste schip van Costa en dat kun je wel zien. Alles ziet er nog tiptop en gelikt uit. We doen ook nog een rondleiding door de Samsara spa en nemen daar het pakket voor onbeperkte toegang. Dan gaan we terug naar de hut om snel een glaasje prosecco te nemen voordat de safety drill begint. Als we net ons eerste glaasje achter de kiezen hebben, klinkt het signaal. We doen de zwemvesten om en zakken af naar de 3e etage. Dit keer verzamelen we in een bar en hoeven we niet op een rij te gaan staan bij de reddingsboten. We raken er aan de praat met Nederlanders die uiteindelijk in de hut naast ons blijken te zitten.

Om 18:30 uur is het voor ons diner tijd. We hebben een mooi tweepersoons tafeltje gekregen in het restaurant op de 3e etage, aan de achterkant van het schip, waar we goed uitzicht hebben door alle ramen. De obers uit Nepal en India zijn uitermate vriendelijk. Vandaag staan er Siciliaanse specialiteiten op het menu. Het smaakt allemaal prima.

Na het diner gaan we nog even naar de hut en merken dat we nog geen kaartjes voor excursies hebben ontvangen. Daarom belt Co naar de tour-desk en krijgt te horen dat de excursie voor morgen door gebrek aan belangstelling van Engelstaligen niet door gaat. Daarom gaan we naar de tourdesk toe en besluiten een ticket te kopen voor de pendelbus en morgen op eigen gelegenheid Palma de Mallorca te gaan verkennen. Daarna gaan we naar de Atrium bar en pompen er nog wat alcohol in. Op het moment dat we besluiten dat het voor vandaag wel genoeg geweest is, willen we wel nog even op zoek naar Shela, de serveerster die ons de laatste cruise zo goed geholpen heeft. Zij staat achter een specialiteitenbar voor champagne gerelateerde dranken. Niet druk en dus beperkt keus. Ze biedt ons een Aperol Spritz aan en hebben een uitvoerig gesprek. Daarin komt naar voren dat haar man helaas niet meer aan boord is vanwege een promotie. Het was de bedoeling samen op dit schip te zitten, maar vanwege zijn promotie zit hij nu op een Costa schip dat in Azië vaart.

Na de spritz hebben we echt genoeg gehad en gaan naar onze hut waar nu inderdaad de nodige tickets liggen en informatie over de excursies. Het beleid is ook veranderd en we hoeven ons niet meer op een verzamelpunt te melden voor een excursie. Gewoon op het juiste tijdstip van boord gaan en melden bij de bus.

Het is mooi geweest. Tijd om te gaan slapen. Tot morgen.

Zondag 13 maart 2016

Vanmorgen is de marathon van Barcelona, maar omdat we te laat waren met inschrijven, hebben we een rustige ochtend. Alle tijd om te ontbijten en even de krant op de tablet te lezen.

Tegen het einde van de ochtend gaan we naar de Ramblas en vanaf daar de Gotische wijk in. Onderweg moeten we even snel oversteken als er een gat valt tussen de renners. Ze gaan ook door de Gotische wijk heen en bij de kathedraal krijgen ze water aangereikt.

Wij bezoeken de binnentuin van de kathedraal en daarna banen we ons een weg naar Placa de Catalunya. Snelle lunch bij de Mac en dan op de blauwe buslijn om naar Parc Guell te gaan. De bussen starten vandaag later vanwege de marathon en daarom verwachten we extra drukte. Het valt mee. Pas bij de volgende halte loopt de bus, in ieder geval boven, pas vol.

Van de bus naar het park is nog een stukje bergopwaarts lopen. Aangekomen gaan we in de rij voor de kassa staan maar horen al snel dat we dan pas om 16:00 uur naar binnen mogen. Tja, we hebben meer wensen op ons lijstje. Het betreft een klein deel van het park waarvoor je moet betalen en dus wandelen we door het vrij toegankelijke deel om door de nog wat kale begroeiing toch wat te zien van dat stuk waarvoor je moet betalen. Daar staan de meeste bouwwerken met de bekende mozaïek, zoals de gegolfde bankjes en de draak. Nou, zijn we hier 14 jaar geleden ook geweest, dus we kennen het park wel.

Daarna nemen we de bus naar de volgende halte om middels het oude blauwe trammetje en vervolgens de kabeltram naar de top van de berg Tibidabo te gaan. Daar staat de Kerk van het Heilige Hart, aan de rand van het Lunapark. Het lijkt hier alsof er een kerk op een andere kerk geplaatst is. Als je naar de foto kijkt, zie je verschil in kleur en materiaal en zowel benden als boven kom je een kerk binnen die niet in hoogte doorloopt.

De kerk gaan we bezichtigen en we kunnen met de lift een flink eind de hoogte in. Vervolgens via trappen naar bijna het hoogste punt van de kerk. De voeten van Christus zijn nog net buiten bereik. Vanaf dit punt kijk je mooi uit over Barcelona. Ondanks dat het weer zonnig is vandaag, voel je hier op 560m hoogte wel een fris windje!

Terug naar de bus en de route vervolgen tot we weer op Placa de Catalunya zijn. Nadeel van zo’n bus is dat je je plan moet afstemmen op de volgorde die de bus aandoet. Hij rijdt maar één richting op. dus even een halte terug gaat niet.

Het is ondertussen dinertijd, voor ons. We gaan naar het Hard Rock Cafe en moeten daar enige tijd op een tafeltje wachten. Maar het is het waard. Het eten is goed en de bediening snel. Ook de gratis refills voor de cola laten niet op zich wachten. De ober ziet snel dat je glas leeg is en vraagt of je een refill wilt.

Na de chicken wings en de hamburger (speciaal recept) nemen we nog een cheesecake. Lekker, maar voor Jeroen ietsje teveel. Tijd om terug te lopen over de Ramblas naar ons hotel. Ons voorbereiden op de cruise. Labels voor de koffers en het inschepingsformulier even in orde maken. We hebben ons weer vermaakt in Barcelona. Morgen begint het cruise-deel van deze vakantie.

Zaterdag 12 maart 2016

Na een rustige nacht worden we wakker in een wederom zonnig Barcelona. We gaan naar de 1e etage voor het ontbijt. Bij de ontvangst is er enige verwarring omdat er andere namen bij ons kamernummer staan. Maar wij zitten toch echt in kamer 738. We krijgen evengoed een tafeltje toegewezen en verse jus d’orange en muntthee geserveerd. Verder is het buffet voorzien van alles wat je je maar kunt wensen bij een ontbijt. We proberen ons een beetje in te houden, maar het ziet er allemaal verdraaid lekker uit.

Na het ontbijt gaan we op pad met onze Bus Turstic kaartjes. De bussen van de rode lijn stoppen zo’n beetje voor het hotel, dus dat is makkelijk. We hoeven niet lang te wachten en dan is er al een bus. Er is nog plek bovenin op het buitendek, zodat we mooi zicht hebben en ook nog wat foto’s kunnen maken. De bus rijdt eerst langs de haven en het strand naar de dierentuin en draait dan terug. Vervolgens gaan we door het oude centrum naar de Placa de Catalunya. Dan verder omhoog de Eixample in, langs de modernistische gevels van het Casa Battlo en Casa Mila van Gaudi. Het zijn bekende plekken van ons vorige bezoek aan Barcelona. Dan komen we uit op de Placa Espanya, waar we tot onze verbazing van de audiogids horen dat de stierengevechtarena inmiddels is omgebouwd tot winkelcentrum. Daarvoor hebben ze de hele arena vier meter omhoog getild, zodat er een winkeletage onder kon, en is er een dak op het complex geplaatst. De bus rijdt verder de Montjuïc op, waar veel musea zijn en het Olympisch stadion staat. Verder is dit de groene long van de stad. Na ruim twee uur bussen zijn we weer terug bij het hotel en stappen we even uit voor een pitstop in de kamer.

Daarna gaan we met de benenwagen over de Rambla en zoeken we een lunch plek. Om niet al te veel tijd te verliezen, kiezen we toch maar weer eens voor een hapje bij de Macdonalds. Dan stappen we op de Placa de Catalunya in de bus van de blauwe lijn. Deze brengt ons o.a. langs de Sagrada Familia en Parc Guell. De bus rijdt verder door de wijken van Gracia en Sarria, wat vroeger losse dorpjes waren in de buurt van Barcelona. Onderweg zien we – en horen we vooral – veel papegaaien. Die zijn druk bezig om zich te nestelen in de palmbomen langs de straten. Bij het voetbalstadion Camp Nou is net een voetbalwedstrijd gaande. Barca wint met 6-0, leren we later. De lijn van de blauwe bus is ietsje korter en daarom nemen we die nog een keer tot de Sagrada Familia en stappen daar dan uit. Wat een indrukwekkend bouwwerk is dat toch. Er is in die 14 jaar alweer heel wat bij gebouwd. Helaas kunnen we de kerk niet in, want is er een besloten concert gaande. Morgen is hij weer open voor bezoek.

Van hier gaan we te voet terug naar het Barri Gotic. Daar willen we een tapas barretje zoeken om wat te gaan eten. We kiezen een klein zaakje uit en zoeken wat lekkers van de kaart. De ober stopt ons met bestellen na 5 gerechten, want we moeten van hem eerst maar eens kijken of we dan nog wel trek hebben. Jeroen voelt ondertussen zijn gezicht aardig gloeien. Met de zon en de wind in de bus blijkt hij toch behoorlijk verbrand te zijn. Stom, want de zonnebrand zat gewoon in de rugzak… De tapas smaakt best goed en het was inderdaad voldoende. Toch willen we nog de kipspiesjes proberen en bestellen we een crema catalana als toetje.

Dan lopen we weer over de Rambla terug naar het hotel om wat warms aan te trekken. We willen namelijk naar de Font Magica gaan kijken, de fontein op de Placa Espanya die ‘s avonds voorstellingen geeft met verlichting en muziek. Dat kan alleen vanavond nog, want in de winter doet hij het alleen op vrijdag- en zaterdagavond. Het is een pittige tippel van ruim een half uur, maar we worden wel beloond met een mooi schouwspel. Het waterspektakel doet het eigenlijk met alle muziek heel goed, van pop tot klassiek of typisch Spaans. Het staat er vol met mensen die willen genieten van de fontein en van de andere mooie verlichte gebouwen en watervallen hier.

Om 20:30 uur is het uit met de pret en gaan alle fonteinen uit. Omdat onze voetjes ook niet meer zo blij zijn, besluiten we een taxi terug te nemen naar het hotel. Het valt nog niet mee om een vrije taxi aan te houden, maar na even geduld hebben we er één. Door de zaterdagavond spits brengt hij ons in volle vaart terug.

Onze buskaartjes zijn morgen ook nog geldig. Het is alleen even afwachten hoeveel we daar aan zullen hebben. Bij het instappen vanmorgen hoorden we namelijk dat er morgenochtend een marathon in de stad is. Omdat er dan veel straten afgezet zijn, rijden de eerste bussen pas vanaf 13:00 uur ‘s middags. Hopelijk kunnen we dan ‘s morgens zelf wel ergens te voet komen. Maar dat lezen jullie morgen dan wel weer. Welterusten!

Vrijdag 11 maart 2016

Gisteren de koffers al ingepakt dus vanmorgen staan we niet al te vroeg op om de laatste klusjes te doen. Om half 10 ontdekken we dat de trein naar Schiphol van 10:02 vandaag weer eens niet rijdt. Dat wordt dus een trein later, de intercity met een overstap op Sloterdijk. Dat verloopt verder heel soepel dus zijn we ruim op tijd op Schiphol.

Omdat we een extra stoel hebben geboekt, moeten we hier nog inchecken. Dat kan dan niet online. Gelukkig is daarvoor slechts een hele korte rij. Dat is wel anders voor de securitycheck. Met een Eftelinggevoel gaan we in…. natuurlijk weer de langzaamste rij staan.

Zoals gewoonlijk moet Co zijn tas weer open maken vanwege de hoeveelheid elektronische apparatuur. Zelfs de camera moet open, lens wordt gecheckt en ook de batterijen. Nog even een doekje erlangs voor ….. kruitsporen????

Ze zijn op Schiphol wel zorgvuldig want nergens hoeft Co zijn tas te openen maar wel altijd op Schiphol. Zelfs in Miami niet. Veilig gevoel dus.

Omdat veel mensen weer veel te veel handbagage mee hebben, duurt het erg lang voordat iedereen binnen is en zit. Een enorm gepuzzel waar nog tassen in de bagageruimte kan. Meermaals wordt omgeroepen om kleine tassen onder de stoel voor je te plaatsen. Wij halen onze jassen er ook maar uit en stoppen die onder de ruimte voor de extra stoel.

De vlucht verloopt soepel ondanks dat vooraf gewaarschuwd werd voor mogelijke turbulentie in de buurt van Barcelona. Na de mist van Holland hebben we in Frankrijk mooi uitzicht. Na de Pyreneeën zien we de Spaanse kust en landen we in een zonnig Barcelona.

Flink stukje lopen om bij de bagageband te komen en het duurt een tijdje voordat de eerste koffers verschijnen. Eenmaal de koffers van de band gehaald, gaan we naar de taxistandplaats. Daar loopt het ook heel snel. We kunnen vrijwel direct in een taxi stappen en worden naar ons hotel gebracht.

Na een wijze les in Miami, heeft Co al het taxinummer in zijn geheugen gegrift en checkt hij de prijzen op de sticker op het raam. We betalen niet meer per creditcard. Maar deze chauffeur blijkt te vertrouwen (hadden we ook wel verwacht) en hij rekent keurig af wat de meter aangeeft en hetgeen klopt met de informatie op de sticker.

Onze koffers worden direct door de conciërge van het hotel uit de auto gehaald. Althans dat dacht hij. De koffers klemden elkaar degelijk in de kofferbak en de taxichauffeur moest even de truc laten zien hoe ze eruit te krijgen.

Het Hotel Eurostars Grand Marina ligt aan de haven van Barcelona, aan de voet van de Montjuïc. We vragen een kamer met uitzicht op de aanlegplaats van de cruiseschepen, en die krijgen we ook. Een mooie ruime kamer op de 7e etage. Badkamer voorzien van bubbelbad, aparte douche, toilet, bidet en wastafel. Als we ons een beetje gesetteld hebben, gaan we een etage hoger, waar het dakterras is. Van daar heb je een prachtig uitzicht over de stad. Het zwembad is leeg, maar we kwamen toch niet om te zwemmen.

Daarna gaan we aan de wandel. Via Columbus naar de Ramblas. Misschien niet het seizoen of misschien helemaal afgeschaft, we zien geen kleine hokjes met dieren meer op de Ramblas. Gelukkig maar voor de dieren. We lopen herinneringen op te halen van 2002 toen Co voor zijn werk in Barcelona zat en Jeroen over kwam om een paar dagen Barcelona te verkennen. Zo lopen we langs het Theater Liceu en gaan we nog even de zijstraat in waar het hotel is waar we toen logeerden (Hotel Turin).

Daarna lopen we een flink stuk terug en gaan aan de andere kant van de Ramblas een straatje in op weg naar een Grieks restaurant. We hebben de gewoonte onze vakantie in te luiden met Grieks eten maar door massageklanten die Co nog moest behandelen, kwam het er voor vertrek niet van. Sorry Mariska, Dimitris, Danos…..

Dus twee Hollandse mannen, die Grieks eten in Spanje en worden bediend door een Indiaase ober. De kok is ongetwijfeld Grieks want de voorgerechten kwamen niet in bestelde volgorde maar allemaal tegelijk (gelukkig bleef het hoofdgerecht wel nog in de wacht).

Bij afsluiting bestellen we een ouzo en krijgen de vraag groot of klein en voordat Jeroen de vraag begreep had Co al groot gezegd. En groot was die zeker, maar we hebben geen andere alcoholische dranken genomen dus dat kan dan wel.

Terug naar het hotel. Daar vast kaartjes besteld voor de Hop on Hop off bus. Meteen maar voor twee dagen want dat prijsverschil is niet zo groot.

De vakantie is begonnen.