Wij houden wel van een glaasje ouzo. Gelukkig hebben ze op dit schip weer een paar flessen op voorraad in de verschillende bars. Het staat namelijk niet standaard op de bestellijst .De bartenders uit India van de Granducato bar kenden het drankje zelf niet en vertelden ons gisteravond dat ze het even hadden geproefd. Nou, ze begrepen niet dat we hier een paar glaasjes van op konden drinken. Ze voelden het helemaal door hun slokdarm stromen, haha! Kennelijk veel te sterk voor ze.

Vandaag staat de passage door het Suez kanaal op het programma. Gisteravond ging het schip voor anker ter hoogte van Port Saïd, bij de noordelijke ingang van het kanaal. Vannacht om ongeveer 3.30 uur begon de doorvaart. Dit gaat altijd in een konvooi van meerdere schepen. Het kanaal is namelijk niet breed genoeg voor tweerichtingsverkeer. Wel is er op het middelste gedeelte een extra kanaal naast het bestaande gegraven. Dat scheelt veel wachttijd.

Als we vanmorgen wakker worden, is er weinig te zien buiten, want we zitten in dichte mist. Dit doet ons denken aan onze reis naar Groenland van deze zomer. En toen we in 2017 met de Costa Mediterranea door het Suez kanaal gingen, was het hier ook zo mistig. We hopen dat het snel optrekt.

We gaan naar het restaurant om te ontbijten. Daar bestellen we bij onze ober Artemio meteen ons hoofdgerecht voor vanavond: een wagyu biefstuk. Deze is tegen een meerprijs bij het diner verkrijgbaar.

Terug op ons balkon is het nog steeds erg mistig. Jeroen ziet op Google Maps dat we de passage van de brug Al Salam gemist hebben. Nou ja, in de mist was daar waarschijnlijk toch erg weinig van te zien geweest.

Om 10:00 uur klaart het wat op en even later breekt de zon lekker door. We bereiken de stad Ismaïlia, aan het Timsah meer. Hier ligt een soort pontbrug in het water, die ze over het kanaal kunnen uitklappen. Er liggen ook diverse vissersbootjes te dobberen. Voor het eerst horen we nu de scheepstoeter van de Costa Toscana, bedoeld om de vissers te waarschuwen. Ze roeien inderdaad een stukje aan de kant.

We varen verder zuidwaarts door het kanaal. Aan de westkant zijn wat boerderijen en kleine plaatsjes, aan de oostkant alleen het zand van de Sinaï woestijn. Op ons schip spelen ze nu de triomfmars van de opera Aïda af, heel vaak achter elkaar. Dat schept ook wel weer een aparte sfeer. We halen nog een paar plezierjachten in. Daar worden druk selfies gemaakt, met ons cruiseschip op de achtergrond uiteraard.

Om ongeveer 12:00 uur komen we uit bij het Grote Bittermeer, wat verbonden is met het kanaal. Hier komen we het konvooi tegen dat in de tegenovergestelde richting vaart. Voorheen moesten de konvooien hier voor anker om te wachten op hun tegenliggers. Nu kan er in het extra kanaal nog een stuk worden doorgevaren.

Voor de lunch besluiten we om gebruik te maken van de roomservice. Dat komt nu wel mooi uit. Vanaf ons balkon aan de voorkant hebben we een schitterend uitzicht en daar willen we eigenlijk niets van missen. Co doet de bestelling per telefoon en een half uurtje later kunnen we aan tafel op ons balkon. Wat heerlijk dat dit zo kan!

Op het laatste stuk van het kanaal horen we veel gefluit vanaf de kant. Het is de manier van de Egyptische bevolking om even de aandacht te trekken en te groeten. Een enkele keer wordt er ook (terug) gezwaaid. Regelmatig horen we ook de oproep tot gebed vanuit een moskee.

Verder zien we veel gewapende militairen op de oever. Dit is uiteraard nodig voor de veiligheid van deze economische verkeersader. Een stuk verderop varen we langs een monument. Dit blijkt te zijn neer gezet ter herinnering van het vastlopen van de Evergiven in 2021. Voor en achter ons vaart een containerschip van Evergreen, dus hopelijk gaat het dit keer goed.

Om 15:00 uur bereiken we de stad Suez en varen we het kanaal uit. Het was weer een hele belevenis om mee te maken! We vervolgen onze reis door Golf van Suez naar de Rode Zee.

We downloaden dagelijks onze krant en zijn op de hoogte van de situatie op de Rode Zee. We gaan ervanuit dat Costa weet wat veilig is en dat we geen gevaar zullen lopen. Maar wie voor ons wil duimen……..

Morgen gaan we ook dek 8 van het schip verkennen in ons verslag.