Cività di Bagnoregio

Dinsdag 28 november 2023

Het diner van gisteravond is goed bevallen. We hebben een tafeltje aan het raam in restaurant Bellavista, wat is gereserveerd voor suite gasten. Het is een wat kleiner restaurant, maar heeft wel zijn eigen keuken. Dat is te merken aan de temperatuur van het eten. Je brandt bijna je mond aan de uiensoep.

Op de eerste avond hebben we een paar van de vele bars uitgeprobeerd. We zijn begonnen met een cocktail in de Kartell Bar. Daarna lopen we een etage lager naar de casino bar Granducato. Hier herkent barman Amado ons. Hij had onze foto van zijn collega Kleent doorgestuurd gekregen. Hij gaat alleen in Civitavecchia al van boord, dus dit is zijn laatste avond. Verder hebben we een gezellig gesprekje aan de bar met een echtpaar uit Tholen.

Vanmorgen zijn we al op tijd wakker. Tijd genoeg om nog rustig in het restaurant te gaan ontbijten, in plaats van bij het buffet. Het schip moet de haven van Civitavecchia nog binnen lopen en heeft wat vertraging opgelopen. Dat komt waarschijnlijk door de harde wind die hier staat. We zien het loodsbootje flink op en neer gaan op de hoge golven, maar dat zullen ze wel gewend zijn.

We hebben vandaag een excursie van 7 uur lang. Er is geen verzamelpunt vooraf. We zouden om 8:45 uur bij de bus op de kade moeten zijn. Maar door de late aankomst van het schip, moeten we nog eventjes wachten voordat we van boord mogen.

De bus staat al klaar voor ons. De gids Valentina heeft vandaag een gemengde groep Frans- en Engelstaligen. De bestemming van vandaag is het plaatsje Bagnoregio, wat ongeveer anderhalf uur rijden is. De rit gaat door het landelijk gebied van de regio Lazio. Het weer is nog een beetje druilerig, maar moet later op de dag mooier worden.

Bij aankomst in Bagnoregio gaan we te voet verder, na een sanitaire stop. We lopen gezamenlijk door het stadje, waar we aan het einde bij een uitzichtpunt uitkomen. Hier krijgen we zicht op het uiteindelijke doel van vandaag: de Cività di Bagnoregio, het oude vestingstadje op de heuvel.

Dit zou één van de mooiste dorpjes van Italië zijn. De ligging is inderdaad prachtig, hoog gelegen bovenop een heuvel. Maar schijn bedriegt. Het plaatsje is gebouwd op vulkanisch gesteente en brokkelt langzaam af. Elk jaar gaat er 7cm van de omtrek van de heuvel af. Van de oorspronkelijke 300 huizen, zijn er nu nog ongeveer 30 over. De rest is allemaal naar beneden gestort, inclusief een kerk. Het heet dan ook “la città che muore”, de stad die sterft.

In het oude dorp wonen nog maar minder dan 20 mensen permanent. Wel zijn er veel families die hier een tweede huis hebben gekocht. Het stadje staat op de nominatie voor Unesco Werelderfgoed. Om geld in te zamelen voor het behoud, moet je tegenwoordig 3 euro toegang betalen.

Als we van het uitzicht genoten hebben, wordt het tijd om de heuvel te gaan beklimmen. Hiervoor moeten we eerst juist een stuk omlaag, waar de brug naar het dorp begint. Deze brug van 300 meter lang is de enige toegang naar de oude stad. Je kunt er dus alleen te voet komen. Er zijn wel kleine voertuigjes, waarmee voorraden naar boven worden gebracht.

De brug eindigt met een flinke klim omhoog, tot aan de enige overgebleven stadspoort. Met onze gids verkennen we de oude stad samen. Het stadje heeft nog de middeleeuwse sfeer, met centraal een plein waaraan de kerk van San Donato gelegen is. Op het plein vindt jaarlijks een ezeltjes race plaats van drie rondjes, een soort mini palio van Siena. Verder is er nog een geologisch museum en een paar kleine winkeltjes en restaurantjes.

Vervolgens krijgen we nog wat vrije tijd om rond te kijken en een souvenir te kopen. We vinden een mooi handgemaakt houten figuurtje van een kat. Dit keer geen pluchen souvenir.

Dan is het lunch tijd. We krijgen een Italiaanse lunch voorgeschoteld met een carpaccio van bresaola, dan ravioli met pecorino kaas en als toetje cantuccini koekjes met room. Met een shot espresso worden we geactiveerd om de wandeling terug naar de bus te beginnen.

Na nog wat laatste foto’s bij het uitzichtpunt, stappen we tegen 15:00 uur weer in de bus voor de rit terug naar de haven van Civitavecchia. Het was weer een geslaagd uitje!

2 thoughts on “Cività di Bagnoregio

  1. Henk schreef:

    mooie excursie. wel sneu voor de mensen die aan de rand van de stad wonen.

  2. Sandra Nobels schreef:

    Prachtig zeg maar wat akelig dat dit stadje langzaam aan het verdwijnen is

Comments are closed.