Donderdag 14 december 2023

Wat zijn eerder nog iets vergeten te vertellen. Jeroen poetst meestal zijn tanden op het balkon, tijdens een cruise. Nog even lekker buiten naar de sterren staren. Op dit schip is de buitenverlichting van de hutten niet aan. Het is dus extra donker buiten ’s avonds. En dat geeft meer zicht op sterren. Meerdere keren hebben we zelfs vallende sterren kunnen zien. Dat is toch wel weer een cadeautje.

Dankzij het uurtje extra vannacht zijn we toch al voor de wekker wakker. We besluiten om het ontbijt vandaag maar even over te slaan. Het buffet is wel op tijd open om nog even langs te gaan voordat de excursie vertrekt, maar daar zal het ongetwijfeld druk zijn. We nemen wel twee bananen mee van de fruitschaal. In de suite wordt elke dag een nieuwe fruitschaal gebracht, vaak ook met een paar exotische vruchten als drakenfruit en mango. Heerlijk (voor Jeroen)!

Het schip loopt bij zonsopgang de haven van Doha binnen. Dat is een mooi gezicht, met de skyline van alle wolkenkrabbers op de achtergrond. Elk gebouw lijkt met een nóg apartere vormgeving de aandacht te trekken. We varen ook langs een van de stadions van het WK van 2022, gemaakt van zeecontainers.

We moeten nog heel even wachten voordat we van boord mogen, omdat de autoriteiten het schip nog niet hebben vrij gegeven, maar dan mogen we door de mooie cruiseterminal naar buiten lopen. In de terminal ga je met de roltrap door een mega groot aquarium heen. Ze pakken meteen flink uit hier.

Bij de bus wacht een enthousiaste lokale gids op ons. Ze komt oorspronkelijk uit New York en woont hier omdat haar man piloot is voor Qatar Airways. De excursie gaat duidelijk een enthousiast Amerikaans tintje krijgen, maar gelukkig niet té erg.

We gaan van start en rijden via een nieuw winkelcentrum de haven uit. Bijzonder aan deze gebouwen is dat ze muren in verschillende kleuren hebben. Voorheen was hier de regel dat er alleen in tinten beige gebouwd mocht worden. Met een vrouw als nieuwe lokale bestuurder hier is dat veranderd.

Eigenlijk is alles hier zo’n beetje nieuw. Twintig jaar geleden was dit bijna allemaal nog woestijnzand. De gids laat een paar eigen foto’s rondgaan in de bus van uit die tijd, met slechts een enkel nieuw gebouw erop.

We rijden verder door Westbay in nieuw Doha. Dit is het financiële hart van de stad. De meeste hoge gebouwen hier zijn van kantoren. Ook zijn er verschillende hotels, omdat er ook een congrescentrum is. Zo komen we bijvoorbeeld langs het markante Sheraton hotel, wat er uit ziet als een pyramide. Volgens de gids is het buffet in dit hotel maar liefst 100 meter lang… Daar kan ons cruiseschip nog een puntje aan zuigen.

Aan het einde van Westbay komen we langs het paleis van de emir. Daar tegenover staat ook een hoog gebouw. Het leek de emir natuurlijk geen fijn idee dat hij inkijk zou hebben in zijn paleistuin. Dus daarom staat deze torenflat al sinds de bouw leeg.

Onze eerste stop is bij het Katara Cultural Village. Hier gaan we met de gids even doorheen lopen. We komen onder andere bij een groot openlucht theater, wat eruit ziet als een amfitheater uit Romeinse tijden, maar dan nog bekleed met marmer. Een Nederlandse vrouw uit onze groep mag in het midden een liedje zingen, om de akoestiek te testen. Verder komen we langs een moskee en zien we twee duiventorens staan. Er zijn sowieso heel veel duiven hier in Doha. Ze zijn er hier duidelijk blijer mee dan in Amsterdam.

We gaan weer verder met de bus en rijden nu naar een nieuw aangelegd eiland in het water: The Pearl. Dit eiland is vernoemd naar de parelduikers. Dat was hier vroeger namelijk de belangrijkste inkomstenbron. Tegenwoordig moet je aardig wat parels bezitten om hier te kunnen wonen. Een twee kamer appartementje gaat vanaf 1 miljoen euro. Maar dan krijg je er wel een levenslange verblijfsvergunning bij voor jou en je bloedverwanten. We lopen een klein rondje langs de Ferrari showroom en de jachthaven met een paar luxe jachten.

Vervolgens rijden we terug richting “oud” Doha en stoppen dan bij de Souq Waqif. Hoewel dit een nieuw gebouwde markt is, ziet het er uit alsof het er al eeuwen staat. Op verzoek van de emir is de markt herbouwd in de oorspronkelijke bouwstijl, met smalle steegjes, en zijn ook alleen oorspronkelijke bouwmaterialen gebruikt, dus geen beton.

We lopen met de gids eerst nog even buitenom naar de stal waar de kamelen staan, die gebruikt worden voor traditionele optredens. Toevallig was er net zo’n optocht gaande, toen we er met de bus langs reden. De beesten zijn erg rustig. Ze hebben een touwtje tussen de voorpoten, zodat ze wel een beetje kunnen lopen, maar niet heel snel. Het zijn namelijk telgangers.

Dan gaan we de souq door. Je kunt hier van alles verkrijgen. Je kunt het zo gek niet bedenken. De geur van de verse kruiden is heel doordringend. Dan komen we aan bij een paar winkels die valken verkopen. Het is alleen lokale Qatarezen toegestaan om een valk te bezitten. Even tussendoor, slechts 30% van de bevolking hier is Qatarees, de rest is arbeidsmigrant of expat. We komen inderdaad een paar mannen tegen die met een valk op de arm lopen en open een pleintje zit een hele groep valken buiten. Er is zelfs een valken-ziekenhuis! Daar kunnen ze geholpen worden aan een gebroken pootje of een schimmel infectie. En zelf een veer-transplantatie is mogelijk met, jawel, superlijm!

We krijgen nu een uur vrije tijd om te shoppen in de souq of wat te eten of te drinken bij de vele cafeetjes hier. We zijn uiteraard op zoek naar een leuk souvenirtje, maar de meeste pluchen dieren hier zijn weer kamelen. Tot we één beertje zien zitten met een truitje van Qatar. Het betalen lijkt wat moeizaam te gaan. Met de telefoon lukt het niet en de betaalpas ook niet, maar de creditcard wel. Even zijn we bang dat we het beertje nu 3x betaald hebben, maar dat blijkt later gelukkig niet het geval. Sowieso is de criminaliteit hier zo goed als nihil.

Er zijn ook een paar aanhankelijke katjes hier in de souq. Op meerdere plekken in Doha komen we katten tegen die wel graag even een aaitje willen. Als we de markt wel zo’n beetje gezien hebben, lopen we nog even wat verder in de omgeving en gaan dan weer terug naar de bus. We rijden terug naar de haven en gaan weer aan boord. Het was een leuke eerste kennismaking met Qatar.

Bij de lunch wacht ons leuke verrassing. In het Bellavista restaurant blijkt vandaag opeens Jay onze ober te zijn, die we nog kennen van de cruise van deze zomer. Hij vervangt vandaag Artemio. We kunnen zo mooi een beetje bijkletsen tussen de gangen door, want het is niet heel druk.

We doen even een korte siësta in de hut en gaan dan bij de Infinty bar wat drinken. De cola komt meteen op de bar en daarna volgen weer een paar creaties van barman Mark. We hebben hier mooi zicht op het stadion en het naastgelegen vliegveld, waar regelmatig een toestel opstijgt.

Op de terugweg naar de hut halen we onze paspoorten op in het theater. Morgen moeten we een “face-to-face” paspoort controle doen in de cruise terminal van Abu Dhabi. En dan zit de dag er alweer bijna op! We schrijven dit verslag weer terwijl de zon onder gaat en de verlichting overal aan gaat. En om 17:15 uur vertrekt het schip naar de volgende bestemming. Op naar Abu Dhabi!