Zondag 17 juli 2022

We zijn vroeg wakker en hebben dus alle tijd om rustig te ontbijten. Het is nog rustig in het restaurant als we binnen komen. Vandaag dan meteen maar de foto maken van het restaurant-team dat voor ons gezorgd heeft deze reis. Komt later in een verslag.

Onze excursie deze ochtend is met bus en boot naar de restanten van het Klooster van Selja. Dat is ongeveer een uur met de bus en daarna een kwartier met de boot naar het eiland waar dit klooster, of wat er van over is, ligt.

We rijden door een prachtig stuk van Noorwegen, langs het Nordfjord. Helaas is het regenachtig en is het maken van foto’s door de ramen van de bus lastig en geeft niet de mooiste plaatjes, maar we genieten er niet minder van. Gelukkig is het vrijwel stil op de weg want een groot deel van de route voert over een weg die zo smal is dat elkaar passeren gepaard kan gaan met deels achteruit rijden om de tegenligger te laten passeren op de hier en daar wat bredere stukjes.

Als we aankomen in het plaatsje Selje (andere laatste letter!) worden we in twee groepen verdeeld op basis van taal, Italiaans en Engels. De Italiaanse groep gaat eerst met de boot naar het eiland en wij hebben een uur de tijd om Selje te verkennen. Daarna wisselt dat. Dit heeft te maken met de capaciteit van de boot, een mooi jacht.

In Selje heb je een aardig strand en in de verte zien we een wit houten kerkje. We gaan daarheen wandelen en nemen binnen een kijkje. Omdat het zondag is gaan we heel voorzichtig naar binnen, na eerst geluisterd te hebben of er geen dienst aan de gang is. Het blijkt dat ze die aan het voorbereiden zijn en we zijn welkom om binnen te komen kijken.

Daarna lopen we over het strand terug en gaan een 24-uur geopende snackbar in. Dat is geen snackbar zoals wij die kennen, maar een winkeltje met allerlei voedingsmiddelen. Hier is duidelijk sprake van vertrouwen in de mens. Er is niemand aanwezig en je moet dus zelf afrekenen. We nemen een Cola Zero en gaan weer naar buiten.

Op het jacht dat ons naar het eiland brengt, nemen we plaats op het bovendek in de openlucht. Het is niet droog, maar miezerig en het is dus wel te doen daar. Wel vangen we veel wind als het jacht op een gegeven moment op hoge snelheid gaat varen.

Op het eiland aangekomen gaat er een gids mee die niet bij ons in de bus zat, maar echt bij dit uitstapje hoort. Ze vertelt de legende over het ontstaan van het klooster op deze plek. Het is het verhaal van de Ierse prinses Sunniva, die in de 10^e eeuw per schip haar land ontvluchtte met haar volgelingen. Haar schip strandde hier op dit eiland. Uiteindelijk kwamen ze om, toen de grot instortte, waarin ze schuilden. Later werd haar lichaam ongeschonden teruggevonden wat als een wonder werd beschouwd. Ze werd heilig verklaard en is een belangrijke figuur in de Noorse religie. Ze is tevens de enige vrouwelijke heilige.

De gids vertelt verder wat historisch bekend is van dit klooster. Zo werd het verlaten toen het katholisme verboden werd in de Reformatie. De gebouwen die er stonden werden grotendeels gesloopt door anderen om de stenen te hergebruiken op andere locaties. Zo is bekend dat stenen van hier ver verspreid in Noorwegen terecht zijn gekomen, maar ook in Denemarken.

Een klein deel is herbouwd, maar nu is er gekozen niet verder te herstellen, maar wat er is te behouden. Na de uitleg kunnen we zelf rond kijken en ook klimmen naar de grot die in de legende een grote rol speelt. Dat is een flinke klim en Co zijn knieën zijn niet echt gelukkig, vooral omdat de hoogteverschillen tussen de treden vaak erg groot zijn, maar we zetten even door. Resultaat is mede een mooi uitzicht op de ruïne van boven af.

Weer terug beneden lopen we langs de bron die hier ontspringt. Het water zou geneeskrachtig zijn. Jeroen probeert het dan maar, kwaad kan het vast niet.

De tijd vliegt om en we gaan weer aan boord van het jacht voor de terugreis. Jeroen koopt een paar typisch Noorse chocoladerepen voor bergwandelingen. Ze heten Kvikk Lunsj, een snelle lunch. Eigenlijk zijn het gewoon Kitkat repen. Maar dat moet je niet zeggen, hoor.

Het is 13:00 uur als we bij het schip aankomen en we gaan direct door voor een langzame lunch aan boord op dek 9. We hebben beter weer getroffen dan waar het schip ligt.

Later in de middag droogt het toch wat op en komt er zelfs voorzichtig een zonnestraaltje door. We gaan daarom toch nog snel een uurtje wandelen door Måløy. Er is hier veel street art te zien, en uiteraard ook weer veel witte houten huizen. We lopen door tot de kerk, aan het begin van het plaatsje, en keren dan weer om. Weer terug in de haven zien we nog een leuke pluchen meeuw hangen in de souvenir shop. Die mag mee naar Nederland.

We pakken een colaatje in de Atrium bar en opeens klinkt er muziek van buiten. We gaan even op het buitendek kijken en zien op de kade een oude Noorse rocker staan te galmen. Hij trekt aardig wat bekijks, misschien vooral ook door zijn volume. Maar zijn stem klinkt nog goed.

Om 18:00 uur vertrekt het schip naar onze laatste bestemming in Noorwegen, het plaatsje Vik in het Sognefjord. Als we weg varen komt de zon door en hebben we een uiterst zonnige avond.