Zondag 10 december 2023

Voor de zekerheid hebben we de wekker gezet, maar die blijkt niet nodig. We worden op tijd wakker en zien het schip de haven van Salalah naderen. Na 7 dagen varen stappen we opeens van Griekse bodem over op het zand van Oman!

Onze excursie begint om 8 uur. Dat betekent dat we te weinig tijd hebben om te ontbijten in ons restaurant. We halen daarom snel een ontbijtje bij het buffet. Daarna kunnen we richting de uitgang van het schip. Bij het van boord gaan krijgen we een zogenoemde “shore pass”, een kaartje ter grootte van een credit card, wat ons visum is voor vandaag. Niet kwijt raken, dus!

De bus staat klaar voor ons op de kade en de chauffeur heeft de airco al draaien. Begrijpelijk, want het is nu al 26 graden. Het gaat oplopen naar de 30 vandaag. Onze lokale gids heeft een moeilijk uitspreekbare naam, zegt hij. Het klinkt als Hafef, maar alles is goed.

We gaan van start. Het schip ligt in de commerciële haven, er is hier geen cruise terminal. Het is een heel stuk rijden voordat we bij de poort van de haven zijn. De olie pijpleidingen om schepen bij te tanken, lopen hier langs de weg. Verder zijn er grote bergen van gips-steen te zien, dat wordt hier veel gewonnen.

Na het checkpoint rijden we de stad in. Salalah is met 5 miljoen inwoners de tweede stad van Oman. Hoogbouw is hier verboden, zegt de gids, wat hij zelf erg stom vindt .Hij is sowieso niet zo positief over zijn land en de inwoners. Hij gaat ons heel veel dingen vertellen, waarvoor hij wel 8 jaar gevangenisstraf kan krijgen, dus het vertrouwen in ons is kennelijk groot. Hij praat lekker druk en vol energie, maar hij is goed te volgen in zijn Engels.

Een grappig detail zijn de verhalen over kamelen. Die zijn hier niet meer in het wild te zien, maar heel veel (rijke) mensen hebben eigen kamelen. Er is ooit 44 miljoen euro betaald voor een top kamelenhengst. Ze doen er hier niet alleen races mee, maar ook schoonheidswedstrijden. Zo schijnen er hier dus kamelen te zijn met botox en lip fillers. En hij vertelt dat de kameel ook als delicatesse gegeten wordt, vooral het orgaanvlees.

We komen aan bij onze eerste stop van vanmorgen, de Sultan Qaboos Moskee, één van de grootste moskees van Oman en cadeau voor de stad van de sultan die in 2020 is overleden. Het is een imposant bouwwerk, waarin veel Grieks marmer is verwerkt. We krijgen een rondleiding van onze gids. Uiteraard moeten de schoenen buiten uit en dienen vooral de vrouwen zich gepast te kleden.

Via het binnenplein komen we uit bij de grote gebedsruimte voor de mannen, een enorme zaal waarvan de vloer is bedekt met een gigantisch handgeweven tapijt uit Iran. In het midden van de hal, onder de koepel, hangt een enorme kroonluchter waarin veel Swarovski kristal is verwerkt. Verder zien we grote mahoniehouten deuren, bewerkt met islamitische motieven.

Na het bezoek aan de moskee gaan we verder naar onze volgende bestemming, het Al‑Baleed Archeologisch park. Dit park maakt onderdeel uit van het Unesco Werelderfgoed “Het land van de wierrook”. Als we er aankomen, zijn we enigszins verrast dat we stoppen bij het wierrook museum. Dat stond niet op de beschrijving van de excursie en hebben we in 2017 al eens bezocht. We vragen het Hafef en wij kunnen evengoed de tijd gebruiken om door het archeologisch park te lopen. Hij waarschuwt ons nog even voor de hitte.

De ruïnes in het park zijn van de middeleeuwse stad Zafar, een belangrijke havenstad voor de handel in wierrook in die tijd. We lopen over de paadjes naar de andere kant, waar de belangrijkste ruïnes zijn van het kasteel en de moskee. Het is inderdaad pittig heet in de zon vandaag.

Terug in de bus vertelt de gids dat hij zelf de zon haat. Het is hier 3 maanden per jaar regentijd en dat vindt hij de beste periode van het jaar, lekker druilerig alle dagen. Dat is overigens te zien aan hoe groen het hier overal is. We rijden langs weelderige plantages met palmbomen en banenplanten.

Dan maken we een stop bij de Al-Qawf markt. Hier kunnen we gaan shoppen voor de beste lokale producten. Wij vinden de markt echter nogal tegenvallen. Het zijn een stuk of 6 straatjes met alleen maar dezelfde kleine winkeltjes met dezelfde spullen. Uiteindelijk kopen we er toch wat, een pluchen kameeltje, een bakje wierrook kristallen en ieder een t-shirt. We kunnen betalen in euro’s, liefst cash natuurlijk.

Op de terugweg maken we nog een korte stop bij een “privé” moskee, die is neergezet naast de imposante woning van een corrupte minister. Hierna rijden we terug naar de haven. Gids Hafef wil graag met iedereen vrienden worden op Instagram. Hij is er namelijk apetrots op dat hij al een paar Europese vrienden in zijn lijst heeft staan. Italianen vindt hij de mooiste mensen op aarde. Hij weet dat we op een Italiaans schip zitten, maar helaas voor hem is alleen de Costa medewerker de enige Italiaan in onze bus. Als hij dat ontdekt, blijkt hij van die persoon erg onder de indruk te zijn. Volgens onze gids was die man te mooi voor de baan die hij heeft en zou hij fotomodel moeten zijn. Ja, ja…… Evengoed vindt hij het ook interessant om zoveel Nederlanders tegelijk te ontmoeten.

Terug aan boord nemen we een koffie bij Melissa en gaan dan direct door naar de lunch. Daarna kunnen we lekker languit op ons balkon in zon of schaduw. Wat een luxe! De spa slaan we vandaag maar even over. We halen nog wel een drankje bij de Infinity Bar en schrijven vervolgens dit verslag op ons balkon, met uitzicht op de grote dhow schepen die volgeladen worden met vracht.

Morgen weer een dagje op zee, onderweg naar de hoofdstad van Oman.