Aan de mousaka in Kalambaka
Vanmorgen rijden we na het ontbijt weer omhoog naar Meteora, om de resterende drie kloosters daar te bezoeken. We beginnen bij Agia Triada, omdat we daar 140 treden omhoog moeten lopen. Dat kunnen we beter maar meteen gehad hebben, dachten we, nu het nog ‘s morgens nog wat koeler is. Vanaf de parkeerplaats loop je trouwens eerst een heel stuk naar beneden (eigenlijk is het hoogteverschil tussen parkeerplaats en het klooster niet zo groot maar je moet eerst een dal in) en dan begin je pas aan de 140 treden omhoog. Dus die helling moeten we bij het verlaten ook nog eens terug omhoog lopen! Uiteindelijk blijkt de klim nog best wel mee te vallen. Dit klooster figureerde in de James Bond film For Your Eyes Only, maar ik kan het fragment zo snel niet terugvinden op YouTube. Misschien dat iemand anders een goede link op ons weblog kan achterlaten? Vanaf de achterkant van het klooster heb je een schitterend uitzicht op Kalambaka en de omliggende vallei en de bergen daar weer achter. Dit is het enige klooster dat je vanuit Kalambaka kunt zien liggen. We spotten ons hotel met de nieuwe verrekijker die Co voor zijn werk-jubileum heeft gekregen.
De volgende stop is het meest oostelijk gelegen klooster: Agia Stephanou. Dit is een nonnenklooster en dat kun je meteen zien aan de mooie tuintjes die er overal zijn. Daar hebben nonnen kennelijk toch meer gevoel voor dan monniken. Het is hier al best druk met een paar bussen toeristen. Dat komt ons dit keer goed uit, want we moeten nu een briefje van 50 euro stuk zien te slaan voor de toegang van 4 euro. Gelukkig maakt ze er geen probleem van. In de klooster-shop kopen we een wat uitgebreider boekje van de Meteora kloosters om er nog eens wat over te kunnen lezen en om wat afbeeldingen te hebben van de mooie schilderingen in de kerken en musea van de kloosters. Daar mag je namelijk niet fotograferen. In de kloostertuin komt opeens uit een regenafvoer een katje gesneld. Iedereen die het ziet, kijkt verbaasd hoe dat nou kan. Buiten op de parkeerplaats is er nog een andere lieve poes die zich even laat aaien. Tja, lezers, wij komen nou eenmaal ook een beetje voor de katten naar Griekenland!
We hebben wel weer trek in een tosti en rijden daarom naar de parkeerplaats van het Varlaam, waar we gisteren twee tosti’s hebben gegeten. De hele kraam blijkt er echter niet te staan, dus gaan we toch maar gewoon naar het laatste klooster: Agia Barbara Roussanou. Ook dit is een nonnenklooster. Op de parkeerplaats zagen we hier eergisteravond vier zwerfkatjes bij de vuilcontainers en we zijn blij om te zien dat de twee kleintjes er in ieder geval nog steeds zitten. We schenken wat water in één van de bakjes die een man daar toen voor de katjes had neergezet en ze beginnen er meteen wat van te drinken. Voor dit klooster moeten we overigens ook een beste klim maken en over een heel eng houten bruggetje naar de deur. Vooral bij dit klooster valt het ons op dat je als bezoeker maar een heel klein deel van de gebouwen mag bekijken. Vanaf een afstand zagen we dat het complex heel groot is, maar binnen zijn we er snel uitgekeken. In het kleine kerkje staat een groep Duitste toeristen met gids, maar die is zo lang bezig dat Jeroen het op een gegeven moment niet kan laten om zich door de menigte naar binnen te drukken met een paar keer “Entschuldigung”. Dat was dan ook meteen het einde van de uitleg van de gids… Buiten zien we nog twee nonnen bezig met de bijenkasten van het klooster. De potten honing die ze verkopen zijn alleen een beetje te groot voor in de koffer.
Voor de lunch rijden we terug naar Kalambaka en we nemen weer een pita gyros bij hetzelfde tentje als eergisteren. Vandaag kunnen we in de schaduw op het terras zitten. Daarna besluiten we om een wat langere break te nemen op de hotelkamer. Jammer genoeg zit er bij dit hotel geen zwembad. Dus mocht je een keer naar Meteora willen gaan in de zomermaanden: boek een hotel met zwembad! Als we wakker worden van het middagdutje blijkt er zowaar een buitje te vallen. Het stelt niet veel voor en al snel schijnt de zon weer.
Deze avond gaan we eten bij – heel toepasselijk -restaurant Meteora, aan het centrale plein. We nemen weer de tzatziki en de saganaki’s vooraf en als hoofdgerecht de mousaka en de pastitio, met een salade erbij. Ze blijken net een lokale rosé op de kaart te hebben gezet, dus daar nemen we dan maar een fles van. Het eten is onwijs lekker en we genieten volop. Als toetje krijgen we een citroenpudding van het huis. We lopen nog een rondje door de stad en kunnen het dan toch niet laten om nog een bolletje ijs te halen. Het is vrijdagavond en dat kun je merken. Het is nu een stuk drukker en alle Grieken trekken er met het gezin op uit. De rotswanden waar Kalambaka tegenaan ligt zijn mooi verlicht en het lukt Co om er een paar mooie foto’s van te nemen.
Morgen alweer naar onze laatste bestemming: Preveza