Twee hoogtepunten: kerkepad en treinritje

Onze kamer heeft een mooi uitzicht en we kijken al dagen naar een kerkje op de top van een heuvel, de Agia Eleni. Volgens de hoteleigenaar is het uitzicht van daar af prachtig. We besluiten vandaag de klim te wagen. We moeten even zoeken naar het begin van de route maar opeens lopen we tegen een bordje aan dat aangeeft dat we langs de bakkerij moeten.

Het eerste stukje is het steilste en ook smal. Al snel belanden we tussen de bomen. Het is enigszins bewolkt en dat maakt het minder warm, maar al snel zijn onze grijze t-shirts toch een paar tinten donkerder, maar wel egaal.

Onderweg zien we ook veel netten liggen die gebruikt worden om de olijven op te vangen als ze uit de bomen geklopt worden. Ook zijn er hier en daar terrassen gemaakt om te voorkomen dat grond wegspoelt en bomen omvallen.

Onderweg komen we nog een ander kerkje tegen. We nemen een kijkje binnen en klimmen verder naar de top. Als we daar aankomen blijkt het de moeite waard te zijn. Het uitzicht is werkelijk prachtig. Mooi uitzicht op Parga en omgeving met zijn stranden en ook ons hotel is mooi te zien.

We dalen weer af nadat we even goed bijgekomen zijn. We zijn tegen 12 uur weer in Parga en kunnen nog het toeristen-treintje nemen  van 12 uur. We kopen de kaartjes en omdat het treintje er toch nog niet is, kopen we nog snel een donut, water en cola voor lunch.

Het treintje is er een zonder rails die ons over de weg naar de top van een andere heuvel brengt waar een groot fort op gebouwd is. Dit fort werd door de Turkse veldheer Ali Pasja gebouwd toen die hier de baas was om zo de bevolking onder controle te kunnen houden. Echter de bevolking vluchtte weg (en groeven zelfs de doden op om die te verbranden zodat die ook niet onder de Turken zouden vallen) en het fort werd niet afgebouwd omdat het niet meer nodig was.

Toen de bevolking 100 jaar later weer teug kwam omdat de Turken weg waren, hebben ze vernielingen aan het fort aangebracht als een soort van emotionele wraak.

Dit alles werd ons verteld door een gids die bij het treintje hoort. Op de terugweg maken we nog een stop in het dorpje Anthoussa. Daar mogen we nog 20 minuten ronddwalen en dan rijden we verder terug naar Parga. De tocht duurde in totaal ongeveer 2 uur.

We nemen nog een drankje en Pita gyros bij Jevse, waar we al eens eerder geweest waren en dus hartelijk ontvangen werden. Daarna gaan we op zoek naar een winkel die ook van de hoteleigenaar is om daar een fles plaatselijke ouzo, kum quat en tentoura te kopen. De kum quat is als cadeau voor Giota en we kopen elders nog een woordenboekje Engels Grieks, v.v. voor Badin, die zelf vindt dat zijn Engels erg slecht is.

Tijd om even lekker te gaan zwemmen en luieren in de zon. Het is druk bij het zwembad. We zijn voor de laatste keer hier bij het zwembad want morgen reizen we verder naar Koukouli. We halen wat herinneringen op die we bijvoorbeeld vergeten zijn te vermelden zoals de mojito’s van Giota, de murene die dood op het strand lag en toch wel akelige tandjes liet zien, Pluto, de hond van het hotel die lekker zelf het dorp in gaat…..

Zo wordt het tijd om voor de laatste keer in Parga te gaan dineren. We willen kijken bij Zorbas of ze daar giouvetsi hebben. Dat blijkt het geva,l maar we gaan eerst nog even een boodschap doen om daarna bij Zorbas plaats te nemen. We zijn de eerste klanten.

Het diner is heerlijk en niet duur. De giouvetsi wordt anders voorgeschoteld dan dat we hem kennen maar hij is werkelijk heerlijk. Het lamsvlees zit nog aan het bot, maar valt er makkelijk en bijna vanzelf vanaf. Na het diner vragen we om de rekening en er wordt ons een ouzo van de zaak aangeboden. Dat slaan we niet af en al snel komt wel de ouzo, maar niet de rekening. Opnieuw vragen we hierom en nu krijgen we een schotel met meloen voorgezet. We grappen al wat er zal gebeuren als we weer om de rekening vragen, maar dan komt deze nog voor we er om kunnen vragen. Ach, we hebben niets te klagen.

We gaan nog een ijsje halen en dan terug naar ons hotel. Eerst afkoelen en dan gaan we bij de bar wat drinken. Afscheid nemen van Giota en Badin, die ons zo fijn ontvangen hebben.

Parga, we komen vast nog eens terug!

PS: In Koukouli hebben we waarschijnlijk geen internet, hooguit via onze telefoon. Dus wellicht de komende dagen geen updates. We verblijven daar 3 dagen.