Zondag 3 juni 2018

Nadat we gisteren ons verslag gepubliceerd hadden, zijn we nog wat in de hotelbar gaan drinken. John, die we van voorgaande keren nog kende,was eindelijk weer aanwezig. Terwijl we gezellig bijpraten, zien we langs de muren op twee plekken iets bewegen. Het blijken gekko’s te zijn. Ze verstoppen zich snel, de ene achter een schilderij en de andere achter een speaker. Goed tegen de muggen en vliegen, zegt John. Ze houden er niet van te worden gefotografeerd. Zodra de telefoon gepakt wordt om dat te doen, verstoppen ze zich snel.

Het is vanmorgen wat rustiger bij het ontbijt en we hebben een hele prettige tafel in de schaduw, met uitzicht op zee.

We genieten in alle rust van het ontbijt en Ginger komt ook even langs voor wat kattensnoepjes. Ze herkent het geritsel van het zakje al.

Rond half 11 rijden we weg bij het hotel. Jeroen mag weer lekker over het eiland scheuren met als bestemming het hoogst gelegen bergdorpje van Samos: Platanos, te verbasteren als…….. Sorry, ik ga het niet zeggen.

Daar aangekomen zetten we de auto aan het begin van het plaatsje neer en gaan lopend door het dorp. Er is echt een prachtig uitzicht vlakbij waar wij de auto hebben neergezet. Eén van de weinige plekken waar je aan beide kanten van het eiland de zee kunt zien, zowel ten noorden als ten zuiden.

We klimmen en dalen door wat straatjes waarbij we twee kerken tegenkomen. Onderweg treffen we een katje dat duidelijk even onze aandacht wil. Niet om iets te eten, maar om lekker geaaid te worden. Eerst door Co, maar daarna door Jeroen. Als die hurkt springt ze zelfs op schoot.

Bij de tweede kerk hebben we weer dat mooie uitzicht. Daarna gaan we naar het plein waar twee restaurants zitten. Een stevig gebouwde man met grijze baard, Leon, is een beruchte man die op het plein zit en mensen bijna dwingt om op zijn terras neer te strijken. Jeroen had hierover al op internet gelezen.

Na de kleine lunch gaan we met de auto door de smalle straatjes van Platanos. We komen een tegenligger tegen, maar die stuurt behendig achteruit even een zijstraatje in. We rijden nu naar Konteika. Ook daar gaan we even de benen strekken. Na een kort rondje gaan we terug naar het hotel waar we ongeveer kwart over 3 bij het zwembad neerstrijken. Liggen, lezen en zwemmen.

Dit keer gaan we iets eerder naar Kokkari omdat we Elpida willen bezoeken. Voorgaande keren dat wij op Samos waren, werkte zij bij het hotel waar wij verblijven. Ze is erg blij ons te zien en biedt ons wat te drinken aan. Lekker even bijkletsen en om 7 uur zit haar dienst erop en gaan wij naar ons restaurant.

Vandaag biedt de ober ons een gerecht aan, wat niet op de kaart staat: een varkensbout uit de oven voor twee personen. We gaan het proberen. Als de bout op tafel gezet wordt, voelen we ons in het Fred Flintstone tijdperk. Maar smaken doet het.