Dinsdag 5 juni 2018

Het wordt een warme dag. Dat is al snel duidelijk. De zon heeft vrij spel en de wind doet rustig aan vandaag.

Bij het ontbijt treffen we ook een vrolijk kwispelend hondje aan. Tevens loopt er nieuw gezicht rond bij de bediening dus we nemen aan dat het hondje bij hem hoort. Later horen we dat een andere medewerkster het hondje iets verderop van de straat heeft gehaald. Het liep daar op een gevaarlijke plek langs de weg en leek geen eigenaar te hebben.

Vandaag gaan we twee bergdorpjes bezoeken waar we nog niet eerder zijn geweest. Jeroen heeft die nog op zijn lijstje staan, zodat we alle plekjes hebben bezocht die op de kaart staan.

Rond kwart over 10 rijden we weg. Naar het eerste dorpje neemt ongeveer 45 minuten in beslag, volgens de navigatie. Maar die gaat wel uit van iets hogere snelheden.

Eigenlijk rijden we eerst door naar het verste dorpje, Pandroso. De route loopt via Mytilini en Chora (waar John woont). Daarbij komen we ook door een gebied met jonge lage beplanting met daartussen zwart geblakerde bomen vanwege een bosbrand jaren geleden.

We passeren een kazerne waar wel heel veel militaire voertuigen en tanks staan opgesteld. Ze zijn hier kennelijk goed voorbereid op een vijandige invasie. Opeens zien we een paar geiten op de weg en als we dichterbij komen, zien we twee herders met een hele kudde geiten langs de weg.

Pandroso is een klein dorpje en doet verlaten aan. Aan de rand van het plaatsje hebben we een mooi uitzicht. Verder is er niet veel te beleven. Dan rijden we terug en stoppen in Mesogio. Ook hier banjeren we weer door de smalle straatjes en zien een vrouw bezig met een tafelkleed te borduren. Tegenover haar staan wat stoeltjes buiten en we blijken bij haar wat te drinken te kunnen bestellen. Daar zijn we met deze warmte wel aan toe.

Daarna lopen we nog wat rond en stappen in de auto voor de terugreis. In Chora parkeren we de auto en gaan op zoek naar een taverne voor de lunch. We zien de luchthaven en er gaat een vliegtuig vertrekken, dus wachten we die even af.

Voor de lunch belanden we bij een wat vaag restaurant. De jonge dame die ons ontvangt is niet bepaald vaardig in de Engelse taal. Er is geen menukaart en uiteindelijk weten we tzatziki, keftedakia en friet te bestellen. Binnen draait harde irritante muziek. In het café aan de overkant zitten een boel oude mannen aan de ouzo, die er waarschijnlijk vanmorgen ook al zaten toen we langs reden.

Na de lunch vervolgen we de weg terug en gaat het gebruikelijke schema beginnen van liggen, etc. ….

Dit keer zwemmen we wel flink wat extra baantjes en zijn zo ruim een uur in het zwembad. Lekker met dit weer.

Diner vanavond bij Zakore. Jeroen bestelt de dag special: kipfilet gevuld met groenten en Co gaat voor de kipspies. Twee katten weten onze brokjes te waarderen en blijven dan ook erg lang in de buurt, in de hoop nog meer te krijgen. Ondertussen is de temperatuur gezakt naar een aangenaam niveau. Er steekt een verfrissend zeewindje op.

Na het eten gaan we naar het hotel terug en kopen onderweg nog wat te drinken voor in de hotelkamer. John is er vandaag niet. Dus we gaan niet aan de bar hangen vanavond. We hebben ook nog een klein flesje ouzo op de kamer dat leeg moet, voor we vrijdag weer vertrekken.

Aangekomen in de kamer, schrijven we het laatste stukje verslag en kiezen de foto’s uit om erbij te zetten. We zijn benieuwd wie toch steeds heel snel ons verslag bekijkt, want elke avond nadat Co de link op zijn Facebook geplaatst heeft, is er iemand die vanaf een iPhone de site al meteen bezoekt. We kunnen niet zien wie, maar alleen welke pagina bezocht is, vanaf welke link (facebook) en met welke browser of soort apparaat. Iemand is heel snel en een trouwe bezoeker. Bij deze bedankt.