Kuarna en Glenelg

Met moeite hebben we gisteravond de dag weten te rekken tot 21:10 en vielen daarna als een blok in slaap. Gelukkig hebben we een zeer comfortabel bed en goed verduisterende gordijnen. Pas om 7 uur worden we weer wakker. We starten de dag met een ontbijtje bij de Subway om de hoek en eenkorte stop bij het internetcafé. Daarna lopen we naar Victoria Square voor rondwandeling met een Aboriginal gids. Behalve een Maleisisch meisje lijken we de enige klanten van vandaag. Totdat op het laatste moment een groepje collega’s van het stadhuis aankomt. Bij het voorstel-rondje blijkt één daarvan uit België te komen. Hij is 6 jaar geleden geëmigreerd en inmiddels helemaal gesettled in Adelaide. We krijgen van hem meteen de nodige tips om te gaan doen in de omgeving.

Onze gids, Frank Wanganeen, behoort tot het Kaurna volk, de originele bewoners van de gebieden rond Adelaide. We krijgen veel uitleg over hoe het dit volk is vergaan sinds de Europeanen hier aankwamen. Daar zitten zeker een aantal minder fraaie verhalen bij. De Aboriginals telden niet mee als volwaardig burger en door maatregelen als verplicht Engels spreken en incidenten als The Stolen Generation is het volk vervreemd geraakt van zijn eigen cultuur. Zo is er nu niemand meer die de taal vloeiend spreekt. Dankzij een paar Duitse monniken is een groot gedeelte van de taal op schrift gezet en worden er nu taalcursussen gegeven.

We lopen een stuk langs de Torrens rivier en daar merk je hoe Frank heel anders naar dingen kijkt. Zo ziet hij een boom die een wortel heeft in de vorm van een boomerang. Prijsvraag: hoe denkt Frank met deze boomerang een emoe te vangen? (over de uitslag kan niet worden gecorrespondeerd). Verder blijkt het theater van de stad toevallig te zijn gebouwd op een plek die door de Kaurna werd gebruikt voor traditionele zang en dans. De wandeling eindigt aan de andere kant van de sluis in de rivier. Hier zit ook een restaurant, Red Ochre, dat mooi uitzicht heeft op de rivier en de stad. We maken meteen een reservering voor vanavond. Het is inmiddels aardig zonnig geworden in de stad, dus de zomerjas kan in de rugzak.

Hierna besluiten we de tram te nemen naar de kustplaats Glenelg. Tien jaar geleden reed hier nog een historisch trammetje op dit traject. Nu zijn er alleen maar moderne exemplaren. Het valt ons sowieso op dat er in Adelaide veel is veranderd in 10 jaar. Er is veel meer hoogbouw bijgekomen. Tijdens de rondwandeling horen we dat dit ten koste gaat van de kleine historische gebouwen en dat het einde nog niet in zicht is. Jammer hoor. Aangekomen in Glenelg lopen we wat rond op de pier en langs het strand en gaan dan voor een Griekse lunch. Bij het shoppen maar even wat zonnebrand gehaald, want de gezichten kleuren nu al rood… Dat heb je dan weer hier.

We gaan met de tram terug naar de stad en stappen uit bij South Terrace. We zoeken de appartementen op waar Co tien jaar geleden logeerde. Het zijn inmiddels koop-appartementen geworden. Verder bezoeken we de Japanse tuin die in het park ligt bij South Terrace. Het blijft grappig om te zien dat hier papegaaien-soorten heel normaal zijn in de bomen. Dat is weer eens wat anders dan een merel of een koolmeesje.

De dag zit er al voor een groot deel op en na een korte stop in het hotel lopen we weer langs de rivier naar het restaurant. We verwennen onszelf met de wild-schotel van het menu, met o.a. kangaroe, wallaby en emoe. Het smaakt heerlijk! Uiteraard een rosé erbij uit de Barossa Valley, een heerlijke Rockford uit 2010! We hebben een prachtig uitzicht op Adelaide dat verandert onder het licht van de ondergaande zon met een inmiddels wolkenvrije lucht.