Strand, duinen en pinguïns

We worden wakker van het licht dat langs het rolgordijn naar binnen komt. Aan de sterkte te oordelen kan het wel eens zonnig zijn en dat is ook het geval. We nemen de drankjes uit de koelkast die als ontbijtvoorziening bij ons verblijf hier zijn inbegrepen (de cornflakes en cerial mogen ze houden van ons) en lopen daarna naar het visitor-centre voor wat informatie. We staan eerst bij de verkeerde balie want ook het stadhuis heeft hier zijn loket. Niet echt duidelijk. We gaan naar de juiste balie en winnen informatie in over de Pinguïnparade en wandelmogelijkheden. Ook vragen we naar de getijden van het zeewater want er is een wandeling naar de Forrest caves die je alleen kunt doen bij laag water. Er blijkt een folder te zijn waarin voor een heel jaar de tijden van eb en vloed in een soort kalender zijn vermeld. Handig.

We nemen een ontbijtje bij de Subway en daarna lopen we terug naar ons appartement om de auto te halen en naar de Forrest Caves te rijden. De naam dekt niet echt de lading want de rotsen liggen op het strand en dus niet in een bos. Echt grotten zijn het ook niet. Wel is het weer een interessant voorbeeld van wat water allemaal kan aanrichten door gewoon lekker heen en weer te stromen. We klauteren over de stenen heen om het moois te bekijken en vinden hier en daar dooie Blowfish, als we het goed hebben. Dat zijn vissen met stevige stekels. Co was al niet zo’n liefhebber van zwemmen in zee en laat het nu wel helemaal uit zijn hoofd!

Na deze caves rijden we naar het plaatsje Woolamai om te wandelen over Cape Woolamai. Die wandeling begint met een paar honderd meter strand en daarna klimmen we de kaap op via een houten trap. De wandeling bovenop is een rondwandeling van in totaal (met strand mee) ongeveer 7 kilometer. Op deze wandeling komen we langs de plaatselijke Pinnacles en hebben weer uitzicht op mooie kustlijnen. Onderweg komen we ook twee keer een reptiel tegen waarvan we niet helemaal zeker weten welk soort het is (niet zo ons ding), maar waarschijnlijk een soort skink. Verder zien we in de bosjes ook een echidna ijverig aan het werk.

Na deze wandeling rijden we naar “The Nobbies” een stuk aan de kust waar ook veel meeuwen en andere seabirds nestellen. Dit zit dicht bij de plek waar de pinguïnparade vanavond zal plaatsvinden. Via een houten pad lopen we door het gebied met de broedende vogels heen en zoeken naar de blowhole die er ook moet zijn. Dat is een teleurstelling (waar we met blowholes een abonnement op hebben, want als we er één treffen werkt die niet). Het is een grot waar zo nu en dan water nevelachtig uit komt door het klotsende water. Als we verder lopen ziet Jeroen opeens een hol in het gras en daarin blijken 2 jonge pinguïns te zitten, nou ja, staan. We zien alleen de onderkant en af en toe een vleugel, maar de kopjes zijn uit zicht. Wel is heel duidelijk de blauwe kleur van de jonge vogels te zien. Nog iets verder zien we een volwassen pinguïn die voorover gebogen staat om aan zijn/haar nest te werken. Slechts een enkele keer kijkt het beestje om. Foto! Hebben we lekker toch een pinguïn op de foto.

Vanwege de tijd gaan we ook voor het diner naar de Subway. De vrouw die ons helpt verstaat ook een beetje Nederlands want ze komt uit Zuid-Afrika. Ze kan lekker kletsen dus we moeten even opletten of de juiste broodjes gemaakt worden.

We rijden naar de plek van de parade en kijken even naar de uitgaven van de dag. We zijn erg zuinig geweest en daarom nemen we iets duurdere plaatsen voor de parade dan de standaard tribune. Bij deze kaarten krijg je ook een audio-tour en een drankje. Bovendien zitten er minder mensen op deze tribune. Op de pinguïn-plus-plaats is het wachten tot het donker wordt en de pinguïns zich lekker voelen om aan land te komen. Tot die tijd drijven ze in groepjes op zee (raften). De plaatsen die we hebben zijn langs een pad waar veel pinguïns langs zullen komen omdat voor dit pas de oversteek op het strand het kleinst is. Die oversteek is het meest riskante stuk voor de pinguïns want daar zijn ze een makkelijke prooi voor bijvoorbeeld roofvogels. De eerste pinguïns die we zien komen echter niet van zee. Het zijn thuisblijvers die tevoorschijn komen om te kijken waar het volk blijft. Maar dan gebeurt het: een flinke groep komt opeens het strand op en rent over het pad voor onze neus. Daar staan ze stil om de veren te verzorgen. Vervolgens lopen ze door en als je denkt dat het daarmee over is, vergis je je toch, want even later vindt er een tweede invasie door nog meer pinguïns plaats. En dat herhaalt zich zo een paar keer. Er moeten er zeker een paar honderd aan ons voorbij gekomen zijn. In het geheel komen er ‘s avonds zo ongeveer 1.600 aan land, maar niet allemaal over het pad waar wij zaten. Het is indrukwekkend opeens zoveel pinguïns tegelijk aan te zien komen stormen alsof je in een nachtmerrie een hele horde ratten tevoorschijn ziet komen. En we zitten echt eerste klas vooraan, waar ze ook nog de tijd nemen om de veren te verzorgen. Op een gegeven moment lijkt er gewoon geen plek meer vrij.

We lopen terug naar het hoofdgebouw samen met de pinguïns die parallel aan ons over hun eigen pad lopen. Ze kunnen wel tot 4 kilometer van de kust komen waar ze dan hun nest hebben. Er wordt op gewezen bij vertrek ook onder de auto te kijken of er niet eentje zit. Dit was een echte belevenis. Voorzichtig rijden we in het donker naar huis.