Watch your step

De nacht gaat voorbij met flinke regen en onweer en als we de gordijnen open doen is het nog behoorlijk bewolkt, maar een paar kleine stukjes blauw aan de hemel geven hoop.

We gaan op ontbijt uit. Bij de receptie van ons motel raden ze Providore aan, dus daar gaan we daar maar eens kijken. We besluiten daar een panini met ham en kaas te laten maken. Daarbij nemen we een flesje jus d’orange. Helaas hebben ze niet de mango-orange combinatie. Het duurt wel erg lang voor de broodjes klaar zijn. Als klanten met bestelling de zaak verlaten terwijl ze veel later binnen kwamen dan wij, besluiten we maar eens te vragen wat er met onze bestelling gebeurd is. Ze gaat naar de keuken en komt na enige tijd met twee broodje met alleen ham. Tja, de kaas willen er toch ook wel op. Ze neemt ze weer mee terug en komt later met de juiste broodjes. Ze smaken wel goed, maar dit heeft wel erg veel tijd gekost. Er wordt nog koffie of thee van de zaak aangeboden maar dan zijn we nog meer tijd kwijt, dus op z’n Australisch zeggen we: no worries.

We gaan terug naar het motel en vervolgens gaan we op pad voor een wandeling hier in de buurt. De zon komt al meer door, maar de zeewind is nog wat fris, dus trekken we toch even een trui aan. De wandeling voert ons door een soort duingebied rondom Robe en geeft mooie beelden van de kust waar het zeewater flink op ingewerkt heeft. Omdat de leisteen rotsen aan de rand instabiel zijn, wordt aangegeven vooral op de paden te blijven. Watch your step! Verder valt op dat er veel planten in bloei zijn, terwijl we toch vlak aan zee zijn. Kennelijk zijn deze gewend aan de zilte zeelucht.

De wandeling neemt ongeveer 2 uur in beslag en daarna nemen we een lunch bij de bakkerij. Heerlijke panini’s met ham en kaas en een beetje wholegrain mosterd. Heerlijk, snel klaar en veel goedkoper. Hier gaan we morgen ook ontbijten!

Inmiddels is het volop zonnig geworden, dus de trui kan uit. We nemen de auto naar het natuurgebied dat Little Dip wordt genoemd. Daar maken we een wandeling rond een waterplas met zoet water. Meestal is het water in dit gebied zout water. We beginnen de wandeling bij een bord dat uitlegt dat in dit gebied wombats leven en dat je hun uitwerpselen kunt herkennen aan de vierkante vorm. Tja, na zo’n bord kijk je weer anders aan tegen de stront op je wandelpad. Het is niet meer poep op je pad, maar een teken van wombats. Watch your step!

Na deze wandeling gaan we met de auto nog een stuk verder op de onverharde stoffige weg voor een volgende wandeling. Deze zou in totaal 2 uur duren maar we besluiten hem slechts deels te doen. We gaan op weg en opeens roept Jeroen: stop! een slang! En inderdaad, als Co nog eens kijkt ziet hij dat hij aardig in de buurt van een slang staat. Snel 2 stappen terug en de camera pakken. De slang brengt zijn kop omhoog en kijkt ons aan, maar blijkbaar heeft deze cameravrees want voordat we de sluiterknop in kunnen drukken, gaat hij er snel vandoor. Co slaagt er nog in een groot stuk van de slang te fotograferen maar de kop is helaas al buiten beeld.

We zijn wel even onder de indruk van wat er net gebeurd is en kijken nu nog aandachtiger waar we lopen. Watch your step! We lopen nog een flink stuk van de wandelroute maar op een gegeven moment komen we op een stuk pad waar het gras zo hoog gegroeid is dat je de grond niet goed meer kunt zien. We hebben altijd geleerd hier in Australië niet door hoog gras te lopen met het risico op een slang te trappen. Eén schrijver van een folder gaf zelfs aan dan de kant van de slang te kiezen omdat je dan zelf om problemen gevraagd hebt. Dus we vinden het niet verstandig om hier verder te gaan. We keren om en lopen dezelfde weg terug, maar houden natuurlijk een oogje in het zeil of de slang nog in de buurt is. Watch your step!

Terug bij de auto besluiten we nog naar een uitkijkpunt te gaan bij Robe, de Beacon Hill Lookout. Daar aangekomen beklimmen we een kleine toren die al op een heuvel staat. We hebben een mooi uitzicht maar opeens ontdekken we een kluwen van wormachtige wezens die blijkbaar overal rondkruipen. Er zit er ook al 1 op de schoen van Co. Niet wetende wat voor dier het hier betreft, schudden we snel alles van ons af en rennen naar de auto.

We rijden terug naar het motel, nemen een colaatje en gaan naar een Italiaans restaurant dat pizza’s op het menu heeft staan: Vic Street Pizzeria. Ze zijn goed belegd en erg lekker… echt heel erg lekker. We nemen ijs toe en ook dat smaakt prima.

Vanavond lekker wat lezen en computeren. Morgen reizen we weer verder. Al met al is Robe een redelijke plek voor een korte stop op de route. In de reisgidsen wordt het wel wat erg enthousiast beschreven, naar ons idee. Je kunt niet echt zeggen dat het een bruisend kustplaatsje is, hoewel het nog erg vroeg in het seizoen is, natuurlijk. De historische gebouwen zijn nou ook niet bepaald om over naar huis te schrijven. Maar in de zomer is het hier goed toeven als je van mooie zandstranden en kraakhelder zeewater houdt. We hebben in ieder geval frisse zeelucht ingeademd hier!