Na een wat rommelige nacht, worden we wakker in een zonnig Lake Louise. We kijken even op de gang wat Sinterklaas in onze schoen heeft gedaan, maar helaas, ze blijken alleen te zijn gepoetst, hihi.
Vandaag staat Yoho National Park op het programma. Na het ontbijt pakken we de rugzak en stappen in de auto. Het park ligt maar enkele kilometers van Lake Louise, aan de andere kant van de Kicking-Horse pas. De eerste stop langs de weg zijn de zogenoemde spiral tunnels. Twee cirkelvormige treintunnels in de bergwand, die in 1907 zijn gemaakt om de afdaling van Big Hill wat vlakker te maken. Als er een lange goederentrein doorheen gaat, kun je zien hoe de voorkant van de trein uit de berg tevoorschijn komt, terwijl de achterkant nog hogerop de berg de tunnel in moet. Als we stoppen is er toevallig net een trein bezig om door de tunnel heen te rijden.
Even later slaan we rechtsaf, de Yoho Valley in. Opnieuw een smal bergweggetje dat na 15 km eindigt bij Takakkaw Falls, de op twee na hoogste waterval van Canada. Takakkaw betekent prachtig, in het Cree-indiaans. We maken hier nog een wandeling door de vallei naar twee andere watervallen, de Angel’s Staircase (viel een beetje tegen) en de Point Lace waterval. Het is hier beslist weer erg mooi, maar we merken dat we een beetje tegen het verzadigingspunt aan zitten van wat we nog aan natuur kunnen opnemen.
Terug bij de auto rijden we terug naar Highway 1 en dan door naar Field, het enige dorpje in dit natuurpark. Er staan wat aardige oude houten huizen, maar verder is er eigenlijk niks te beleven, dus draaien we met gierende banden weer de snelweg op (geintje).
Even verderop nemen we weer een afslag naar rechts, de weg naar Emerald Lake. Daarbij stoppen we eerst bij Natural Bridge, een plek waar een waterval in de Kicking Horse River een soort rotsbrug heeft gemaakt en daar onderdoor stroomt. Dit vinden we nu weer een bijzonder mooie plek. Even later rijden we door naar Emerald Lake. Een populaire plek want het parkeerterrein is al bijna vol. Gelukkig rijdt er net iemand weg. Het is inderdaad een erg mooi smaragd-kleurig meer in een schitterende omgeving. We doen hier nog de wandeling om het hele meer heen, zodat je een totaal-indruk van de omgeving kunt krijgen. Op de wandelroute is het een stuk rustiger.
Inmiddels is het alweer 4 uur en vinden we het voor vandaag mooi geweest. We rijden terug naar Lake Louise. Onderweg zien we bij de treintunnel toevallig net weer een goederentrein rijden, dus we vliegen snel de parkeerplaats op. Dit keer konden we de trein zelfs op drie verschillende plekken tegelijk zien.
Terug bij het hotel nemen we weer een drankje en wat lekkere hapjes in de lounge en even later gaan we voor de tweede keer eten in de Walliser Stube. Het smaakt weer prima en de rosé ook (voor de wijnkenners: een Cline rosé uit 2006 van de mourvèdre druif). Op de weg terug naar de kamer nog een leuke Fairmont teddy beer gekocht.
Dit zijn onze laatste momenten met het geweldige uitzicht op Lake Louise hier. Morgen moeten we deze luxe helaas achter ons laten en gaan we naar Calgary. Het is hier dan de nationale feestdag, dus we zijn benieuwd wat dat nog voor bijzonderheden gaat opleveren.